Luier
Een luier is vochtabsorberend ondergoed dat wordt gebruikt om ontlasting en urine op te vangen en op een later moment te verschonen.
Gebruik
[bewerken | brontekst bewerken]Luiers worden gebruikt bij baby's en jonge kinderen die nog niet zindelijk zijn. Soms zijn ze alleen 's nachts nodig - zie bedplassen. Buitenshuis worden luiers meegenomen in een luiertas. Incontinente volwassenen kunnen ook een luier dragen - in dat geval wordt in publicaties van verband gesproken.
Luiers kunnen worden gebruikt bij activiteiten waarbij een toilet voor langere tijd onbereikbaar is, zoals diepzeeduiken en ruimtevaart.[1]
Luiers worden soms gedragen door mensen met een fetisjisme voor luiers.
Kinderen
[bewerken | brontekst bewerken]Kinderen worden door verzorgers verschoond op een aankleedkussen. Overdag hebben de meeste kinderen geen luier meer nodig wanneer ze drie tot vier jaar oud zijn.
Varianten
[bewerken | brontekst bewerken]- De klassieke katoenen luier.
- De wegwerpluier voor eenmalig gebruik. De wegwerpluier werd door Marion Donovan (1917-1998) uitgevonden nadat zij begon te experimenteren met waterdichte overtrekbroekjes voor babyluiers.[2]
- De wasbare luier die meerdere malen gebruikt wordt, van katoen, bamboe, hennep of synthetische materialen. Deze luier is bedoeld voor kinderen in de babyleeftijd.
- De luierbroek (pants) die als een onderbroekje kan worden aangetrokken en de functie van een incontinentieluier heeft (meestal als wegwerpproduct). Deze wordt vaak gebruikt bij zindelijkheidstraining en daarnaast voor niet-bedlederige mensen die incontinent zijn.
- Het nachtbroekje voor bedplassende kinderen (al of niet in wegwerpvorm). De wegwerpnachtbroekjes zijn ook voor oudere kinderen verkrijgbaar.
- De zwemluier (meestal voor baby's vanaf drie maanden). Ze zwellen niet op in het water maar absorberen wel urine en ontlasting.
Zie ook
[bewerken | brontekst bewerken]- ↑ NASA zoekt oplossing voor poep-probleem in de ruimte, Metro, 28 november 2016. Gearchiveerd op 14 september 2017.
- ↑ Knack - Wegwerpluiers door Marion Donovan. Gearchiveerd op 23 oktober 2021.