Naar inhoud springen

Karl von Roques

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Karl von Roques
Von Roques tijdens het proces van Neurenberg
Von Roques tijdens het proces van Neurenberg
Geboren 7 mei 1880
Frankfurt am Main, Hessen, Duitse Keizerrijk
Overleden 24 december 1949
Gevangenis van Landsberg[1][2][3][4], Beieren, West-Duitsland
Rustplaats Militair Friedhof, Kassel, Duitsland[5]
Land/zijde Vlag van Duitse Keizerrijk Duitse Keizerrijk
Vlag van Duitsland tijdens de Weimarrepubliek Weimarrepubliek
Vlag van nazi-Duitsland nazi-Duitsland
Onderdeel Deutsches Heer
Reichswehr
Luftwaffe
Reichsluftschutzbund
Heer
Dienstjaren 1899 - 1943[1][2][4]
Rang
General der Infanterie
Eenheid 3. Kurhessisches Infanterie-Regiment "von Wittich" Nr. 83
9 maart 1899 -
31 maart 1914[6]
Führerreserve/OKH
16 juni 1942 -
1 januari 1943[1][6]
Führerreserve/OKH
1 januari 1943 -
31 maart 1943[6]
Bevel 16e Infanterieregiment
1 oktober 1929 -
30 september 1931[1][6]
Vizepräsident/Chef des Stabes/Reichsluftschutzbund
1 augustus 1934 -
29 april 1936[6]
Rückwärtiges Heeresgebietskommando 102 - Süd
16 maart 1941 -
15 juni 1942[6]
Slagen/oorlogen Eerste Wereldoorlog

Tweede Wereldoorlog

Onderscheidingen zie onderscheidingen
Ander werk RLB-Präsident
30 april 1936 -
30 mei 1939[6][2]
Portaal  Portaalicoon   Tweede Wereldoorlog

Karl von Roques (Frankfurt am Main, 7 mei 1880Gevangenis van Landsberg, 24 december 1949) was een Duits generaal. In de Tweede Wereldoorlog leidde hij een militair district in Rusland waar hij instond voor bestrijding van partizanen en medeplichtig was aan Jodenvervolgingen. Hij werd veroordeeld als oorlogsmisdadiger in Neurenberg.

Karl von Roques werd geboren in een oude adellijke familie. Hij ging in 1899 in het leger en in 1912 maakte hij al onderdeel uit van de generale staf. In de Eerste Wereldoorlog diende hij in het VIII. Reservekorps, als onderdeel van het Vierde Leger aan het westelijk front. Hij vocht mee in de veldslagen aan de Maas, de Champagne en de Marne. Hij behaalde de onderscheidingen IJzeren Kruis 1914, 1e Klasse en 2e Klasse. Na de wapenstilstand werkte von Roques op het Ministerie van Defensie. Na een korte periode buiten het leger kreeg hij een hoge functie bij de Reichsluftschutzbund. Daarna werd hij generaal van Flakartillerie (luchtafweer).

Tweede Wereldoorlog

[bewerken | brontekst bewerken]

Van 1941 tot 1943 was Karl von Roques bevelhebber van het zuidelijke militaire dictrict in Rusland (rückwärtiges Heeresgebietskommando 102 - Süd). Hij leidde de Sicherungsdivisionen die instonden voor de bestrijding van partizanen achter het front. Maar zijn commando stond ook in voor de communicatie, werktroepen en de spoorwegen. Tussen oktober 1941 en januari 1942 vertrok von Roques op ziekteverlof en werd vervangen door generaal Erich Friderici.

Jodenvervolging

[bewerken | brontekst bewerken]

De Sicherungsdivisionen werkten ook actief mee met de Einsatzgruppen die instonden voor het verzamelen en vermoorden van de joodse bevolking in de veroverde Russische gebieden. In totaal zouden 500.000 mensen vermoord zijn door de Duitsers in de drie militaire districten in Rusland. Na de oorlog werd von Roques in Neurenberg veroordeeld tot 20 jaar gevangenisstraf wegens oorlogsmisdaden.[4] Hij stierf in 1949 in de gevangenis.[4]

Von Roques bekleedde verschillende rangen in zowel de Deutsches Heer als Heer. De volgende tabel laat zien dat de bevorderingen niet synchroon liepen.

Datums Deutsches Heer Reichswehr Heer Luftwaffe Reichsluftschutzbund
9 maart 1899[2][1][6] Fahnenjunker
(aspirant-officier)
17 oktober 1899[1][6] Fähnrich
18 augustus 1900[2][1][6]
benoemingsakte
(Patent) van 30 januari 1900)[2]
Leutnant
18 oktober 1909[2][1][6] Oberleutnant
1 april 1913[2] -
1 oktober 1913[1][6]
Hauptmann
18 mei 1918[2][1][6] Major
1 augustus 1924[2][1][6]
Oberstleutnant
1 februari 1928[2][1][6]
Oberst
1 mei 1931[2][1][6]
Generalmajor
31 januari 1933[2][6]
Charakter Generalleutnant
30 april 1936[6][2]
RLB-Präsident
1 oktober 1938[2][1][6]
Generalleutnant
1 juni 1939[2]
General z. b. V
30 juni 1939[1][3][6]
Charakter General der Flakartillerie
1 december 1939 -
midden mei 1940[2]
General z. b. V III
1 juli 1941[2][1][3][6]
General der Infanterie

Onderscheidingen

[bewerken | brontekst bewerken]