Jo Stafford

Jo Stafford
Algemene informatie
Geboren	12 november 1917
Geboorteplaats	Coalinga
Overleden	16 juli 2008
Overlijdensplaats	Los Angeles
Land	Verenigde Staten
Werk
Jaren actief	1930
Genre(s)	popmuziek, jazz, amusementsmuziek
Beroep	zanger, jazzmuzikant, acteur
Instrument(en)	stem
	(en) AllMusic-profiel; (en) Discogs-profiel; (en) IMDb-profiel; (en) MusicBrainz-profiel;
Portaal	Muziek

Jo Elizabeth Stafford (Coalinga, 12 november 1917 – Los Angeles, 16 juli 2008^[1]) was een Amerikaans pop- en jazzzangeres. Haar carrière begon in de jaren dertig en liep door tot in het begin van de jaren zestig.

Stafford wilde aanvankelijk operazangeres worden en studeerde ook piano, maar door de Grote Depressie gaf zij dit in 1929 op en sloot zich direct bij haar zusters Christine en Pauline aan. Gedrieën vormden zij de zanggroep "The Stafford Sisters". Die Staffords namen ook deel aan de muziek van de films Damsel in Distress en Alexander's Ragtime Band (1938).

The Pied Pipers

Nadat haar zusters getrouwd waren, viel de band uiteen en sloot Jo zich aan bij een nieuwe band: The Pied Pipers. Deze groep werd snel populair bij lokale radiostations en zong ook soundtracks van films in. Hierdoor werden zij opgemerkt door Axel Stordahl en Paul Weston, twee producenten van Tommy Dorsey. In 1938 haalde Paul Weston Dorsey over, om The Pied Pipers voor zijn radioshow te contracteren. Ze kregen een contract voor tien weken, maar na de tweede uitzending gaf de sponsor van het radiostation te kennen dat hij ontevreden was over de band en werden ze ontslagen. Daarna werkten ze samen met Frank Sinatra.

Solocarrière

Nadat Jo Stafford The Pied Pipers verlaten had, werkte ze samen met Johnny Mercer, die in 1942 het platenlabel Capitol Records mede opgericht had. Mercer nam haar aan als soliste. In de jaren vijftig zette de succesvolle carrière zich voort. Haar grootste hits waren: Embraceable You, It Could Happen to You, The Night We Called it a Day, Long Ago and Far Away en No Other Love. Haar grootste succes behaalde zij met You Belong to Me. In Nederland is zij vooral bekend door Thank you for calling.

Jo Stafford werd onderscheiden met een Grammy Award voor het Beste Comedy Album.

Discografie

Als solist

Day By Day
Early Autumn
Feudin' and Fightin'
Goodnight Irene (versie is bekender geworden door de The Weavers)
Here I'll Stay
I Love You
Indiscretion
It Could Happen To You
It's Almost Tomorrow (versie is bekender geworden door de The Dream Weavers)
Ivy
Jambalaya
Just One Way To Say I Love You
The Last Mile Home
Let's Take the Long Way Home
Long Ago (And Far Away)
Make Love to Me!
No Other Love
On London Bridge
Out Of This World
Ragtime Cowboy Joe
Serenade Of the Bells
Shrimpboats is a coming... (1951)
Some Enchanted Evening
Suddenly There's a Valley
Symphony
Teach Me Tonight
Thank You for Calling
That's For Me
There's No You
The Things We Did Last Summer
You Belong to Me
White Christmas

In duet met Gordon MacRae

'A' You're Adorable
My Darling, My Darling
Say Something Sweet To Your Sweetheart
Whispering Hope
Beautiful island of somewhere. In Nederland bekend geworden in de bewerking Droomland, gezongen door Willy Derby in 1934 en later door Paul de Leeuw.

In duet met Johnny Mercer

Candy

Literatuur

Ken Bloom: The American Songbook – The Singers, the Songwriters, and the Songs – . New York, Black Dog & Leventhal, 2005 ISBN 1-57912-448-8)
Richard Cook & Brian Morton: The Penguin Guide To Jazz on CD, sixth Edition, London, Penguin, 2002
Bielefelder Katalog Jazz, 1988 und 2002

Externe link

(en) Jo Stafford in de Internet Movie Database

Referenties

↑ Heckman, Heckman, "Jo Stafford, 90; singer, recording artist entertained GIs during World War II", Los Angeles Times, 2008-07-18. Geraadpleegd op 28 juli 2008.

Zie de categorie Jo Stafford van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

[Obituary-1] Heckman, Heckman, "Jo Stafford, 90; singer, recording artist entertained GIs during World War II", Los Angeles Times, 2008-07-18. Geraadpleegd op 28 juli 2008.

[1]