Franciscus Gasthuis
| Franciscus Gasthuis & Vlietland | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Ingang van het huidige Sint Franciscus Gasthuis
| ||||
| Plaats | Rotterdam | |||
| Land |  Nederland
| |||
| Basisgegevens | ||||
| Gesticht in | 1892 | |||
| Website | www.franciscus.nl | |||
| Kenmerken | ||||
| Type | algemeen ziekenhuis | |||
| ||||
Het Franciscus Gasthuis & Vlietland (voorheen Sint Franciscus Gasthuis, in de volksmond: SFG) is een van oorsprong katholiek stads- en streekziekenhuis in het noorden van Rotterdam. Het werd in 1892 opgericht door de franciscanen, het Gasthuis heeft lang dezelfde naam behouden, het is per september 2015 met het Vlietland Ziekenhuis gefuseerd. Het bestaat sindsdien uit twee ziekenhuislocaties; Franciscus Gasthuis (Rotterdam) en Franciscus Vlietland (Schiedam), vier poliklinieklocaties; Franciscus Berkel, Franciscus Maassluis en Franciscus Willemsplein.
Daarnaast is er een polikliniek Interne Geneeskunde in Het Oogziekenhuis in het centrum van Rotterdam.
Het ziekenhuis heeft in het verleden twee andere poliklinieklocaties gehad die inmiddels zijn gesloten: Franciscus Hoogvliet en Franciscus Haven (oude Havenziekenhuis).
Voor het ziekenhuis is er een halte van tramlijn 25.
Geschiedenis
[bewerken | brontekst bewerken]Oppert (1892), armenziekenhuis
[bewerken | brontekst bewerken]In november 1891 deed pater Hubertus Antonius Kusters (1837-1906) aan de congregatie van de derde orde van Sint-Franciscus van Assisi te Rotterdam het voorstel de fondsen van de congregatie te besteden voor de oprichting van een ziekenhuis voor kosteloze opname van rooms-katholieke arme zieken. Ook was er het voornemen om zieken in de woningen van particulieren hulp te verlenen. Het Sint-Franciscus Gasthuis begon in mei 1892 op de bovenetages van een distilleerderij aan de Oppert in het centrum van Rotterdam onder het patronaat van de heilige Franciscus van Assisi. Op 26 mei 1892 werd het officieel geopend. Op de eerste etage waren drie zalen ingericht voor in totaal twaalf patiënten, terwijl de tweede etage de slaapvertrekken voor de zusters Augustinessen waren. Al in augustus 1893 werd uitvoerig gediscussieerd over mogelijkheden tot uitbreiding van het Gasthuis, omdat het bestuur bij herhaling een patiënt had moeten afwijzen. Een half jaar later, in september 1892, besloot het bestuur de behuizing in de Oppert die weinig voldeed en onvoldoende ruimte bood, te verruilen voor een pand aan de Schiekade (Oostzijde, nr. 64).
Schiekade 64 (1893), inrichting operatiekamer
[bewerken | brontekst bewerken]Men omschreef het in die tijd als een in alle opzichten solied huis, 23 meter breed, hoog van verdieping, doelmatig verdeeld wat licht en luchtverversching betreft en waarop met betrekkelijk weinig kosten een tweede verdieping kon worden opgetrokken, die geheel en al naar behoeften kon worden ingericht, terwijl aan het sousterrein en de zalen op den beganen grond geen noemenswaardige veranderingen behoefden (te) worden aangebracht. * De verbouwing, waardoor 70 bedden konden worden geplaatst en 20 slaapplaatsen voor het verplegend personeel werden verkregen, werd uitgevoerd onder leiding van de architect H.J. Dupont. Op 12 juni 1893 werd het nieuwe Sint Franciscus Gasthuis geopend. Een belangrijke verandering die in het nieuwe gebouw kon worden doorgevoerd was de inrichting van een operatiekamer. Dankzij de goede reputatie die chirurg P.A.J.M. Spaapen (1866—1941) wist op te bouwen, groeide de afdeling chirurgie van het nieuwe ziekenhuis zeer snel.
Nieuwbouw Schiekade (vanaf 1900), paviljoens en hoofdgebouw
[bewerken | brontekst bewerken]In 1896 volgde daarom opnieuw uitbreiding door aankoop van het belendende pand, Schiekade 66. De bedoeling was dit weinig geschikte huis af te breken en er een nieuw gebouw voor in de plaats te zetten, maar de plannen werden verstoord toen begin 1899 ook het pand op nummer 62 te koop werd aangeboden. Door ook dit gebouw aan te kopen kreeg het Gasthuis de beschikking over een zeer groot terrein, en kon tot de bouw van een paviljoensziekenhuis worden overgegaan. In 1900 werd het eerste paviljoen aanbesteed; in 1915 werd een nieuw hoofdgebouw gebouwd naar een ontwerp van de architecten Jos Margry en Piet Buskens. In korte tijd was het Gasthuis uitgegroeid tot het grootste particuliere, algemene ziekenhuis van Rotterdam. In 1969 kwam een grondruil met het naastgelegen Kuyl’s Fundatie tot stand, waardoor het ziekenhuis weer enige mogelijkheden tot uitbreiding kreeg.
Kleiweg
[bewerken | brontekst bewerken]
In 1975 werd aan de Kleiweg te Rotterdam een geheel nieuw ziekenhuis in gebruik genomen met 613 bedden. Dit gebouw onderging vanaf 2002 een grootscheepse renovatie om het aan te passen aan de laatste eisen in de gezondheidszorg. In 2007 werd de huisartsenpost Rotterdam-Noord op het terrein van het Franciscus Gasthuis gevestigd en opende het nieuwe Diagnostisch Centrum Rotterdam waar onderzoeken als röntgenfoto's, longfunctieonderzoek, laboratoriumonderzoek, echografisch onderzoek en de afname van bloed worden gedaan. In 2008 werd een zorghotel met 66 kamers gerealiseerd en kwam er een poliklinische nevenvestiging in Berkel en Rodenrijs. Kort daarop opende het ziekenhuis zijn eerste leerafdeling Orthopedie. Inmiddels is de tweede leerafdeling longziekten in gebruik genomen.
Media
[bewerken | brontekst bewerken]- Op 9 september 2011 won het ziekenhuis de AD ziekenhuis top 100.[1]
- Het vakblad Medisch Contact presenteerde op 1 november 2012 een bonuslijst waarin ziekenhuisbestuurders stonden die de hoogste geldbonus hadden ontvangen. Twee bestuurders van het Sint Franciscus Gasthuis stonden op plaats vier en vijf met een bonus van circa 28.000 en 23.000 euro.[2]
Externe link
[bewerken | brontekst bewerken]- ↑ Sint Franciscus nummer 1 in AD Ziekenhuis Top 100. Algemeen Dagblad (9 september 2011). Gearchiveerd op 30 mei 2012.
- ↑ Mathijs Smit, Hoogste bonus bij slecht scorend ziekenhuis. Medisch Contact (1 november 2012). Gearchiveerd op 30 november 2021.
· 
· 
