Felix Rutten

Felix Rutten
	Dr. Felix Rutten achter zijn bureau in zijn werkkamer
Algemene informatie
Volledige naam	Felix Jean Joseph Hubert Rutten
Geboren	13 juli 1882
Geboorteplaats	Sittard
Overleden	22 december 1971
Overlijdensplaats	Rome
Land	Nederland
Werk
Bekende werken	Limburgsche sagen
	Dbnl-profiel
Portaal	Literatuur

Felix Jean Joseph Hubert (Felix) Rutten (Sittard, 13 juli 1882 - Rome, 22 december 1971) was een Limburgse schrijver en dichter. Hij publiceerde zowel in het Nederlands als in het Sittards dialect.

Levensschets

Felix Rutten studeerde Germaanse filologie aan de Franstalige Katholieke Universiteit Leuven en promoveerde in 1909 aan de Universiteit van Luik op een proefschrift over Joost van den Vondel. Op dat moment maakte Rutten samen met o.a. Jan van Nijlen deel uit van de redactie van het Antwerpse literaire tijdschrift Vlaamsche Arbeid.

Vanaf 1910 maakte hij reizen door Europa en Noord-Afrika en deed daarvan verslag in literaire reisboeken. Tussen 1914 en 1929 verbleef hij in Nederland. Van 1919 tot 1929 was hij getrouwd met de schrijfster Marie Koenen, met wie hij in het Zuid-Limburgse Geulle woonde. Na de scheiding vertrok hij naar Rome. Hij werd bekend als de 'Limburgse Romein' en voor zijn promotie van de stad Rome kreeg hij in 1957 de Medaille van Verdienste van de Eeuwige Stad.

Als dichter kan Rutten gezien worden als een navolger van de Tachtigers. De meeste verhalen en gedichten in het Sittards dialect schreef hij vanaf zijn zeventigste verjaardag. Bij zijn tachtigste verjaardag werd hij benoemd tot ereburger van Sittard. In Sittard staat een borstbeeld van Rutten in de naar hem genoemde Felix Ruttenlaan. In Voerendaal is eveneens een straat naar hem genoemd.

Publicaties

Eerste verzen (1905)
Ons Eigen Land: Van de zuidelijke zandvlakten en heuvelrijen (1908)
Avondrood (1913)
Goede Vrijdag (1914)
Onder den rook der mijn (1914)
Limburgsche sagen (1916)
Hagar (1917)
Sinte-Franciscus-Gebarenspel (1917)
Eva's droom (1917)
De rabbijn van Selcha (1917)

Levenswijding (1917)
Beatrijs (1918)
Ons mooie Nederland: Limburg (1918)
Vreemdelingenverkeer en Democratie: Rede (1919)
Jessonda (1920)
Jong Leven Verzen (1920), co-auteur: Marie Koenen
Sonnetten (1921)
De verzonken tuin (1923)
Spanje (1924)
Brugge (1925)
Bijbelsch Leesboek (1926), co-auteur: Huib Luns
Polen, een herboren land (1931)
Geschiedenis van Asselt (z.j.), (co-auteurs: G. Krekelberg en Pinckers)
Joegoslavië (1937)
Confiteor (1938)
Alexander Manzoni (1939)
Iwan (1955)
Toskane, druivenland (1962)
Terugblik 1880-1930 (2003)

Dialectwerken:

Alaaf Zitterd, Leidjes in Oos Plat (1956)
Registro, dialectverzen (1957)
Daags veur Krismes (1957)
Limburg zingt, liederen in Sittards dialect (1957)
Novellen, Sittards dialect (1958)
't Geheim van de gröb (1962) (Veldeke-serie)
Doe bleefs in mich, bloemlezing uit zijn dialectwerk (1982)
Oet awd Zitterd (1993)

Felix Rutten publiceerde regelmatig poëzie en proza in het tijdschrift van de dialectvereniging Veldeke en verder in de Dietsche Warande en Belfort, De Gemeenschap, De Beweging, De Groene Linde, De Gids, Roeping, Onze Eeuw, De Beiaard, De Aarde en haar Volken, Orpheus, Eigen Haard, Den Gulden Winckel, Ons Eigen Tijdschrift, Vlaamsche Arbeid, Mededeelingen Nederlands Historisch Instituut Rome en het Limburgs Dagblad (1955-58). Daarnaast was Rutten mederedacteur van Nedermaas, Limburgs geïllustreerd Maandblad.

Literatuur

Godfried BOMANS. Felix Roma, in: ibid, Mijmeringen, Amsterdam/Brussel, 1970, 50-53
José BOYENS, Felix Rutten, Tachtig jaar Italiaans Nederlanderschap, in: Roeping, 1962-63.
Fernand BONNEURE, Felix Rutten, in: Brugge Beschreven. Hoe een stad in teksten verschijnt, Brussel, Elsevier, 1984.
Adri GORISSEN, De abdis en de zwerver. Marie Koenen en Felix Rutten en hun huwelijksjaren in Geulle, 2005.
Adri GORISSEN, Een Noorse liefde. Het weggestopte verlangen van Felix Rutten, 2012.

Externe link

Felix Rutten op de Digitale Bibliotheek Nederland