Naar inhoud springen

Eurovisiesongfestival 2017

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Eurovisiesongfestival 2017
Celebrate Diversity
Gastland Vlag van Oekraïne Oekraïne
Locatie International Exhibition Centre, Kiev
Omroep NTU
Halve finale 1 9 mei 2017
Halve finale 2 11 mei 2017
Finale 13 mei 2017
Presentatoren Oleksandr Skisjko
Volodimir Ostapsjoek
Timoer Mirosjnytsjenko
Winnaar
Land Vlag van Portugal Portugal
Lied Amar pelos dois
Artiest Salvador Sobral
Andere gegevens
Stem­gegevens Elk land verdeelt twee sets van 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 10 en 12 punten; één via televoting en één via een vakjury
Aantal landen 42 (26 in finale)
Terugkerend Vlag van Portugal Portugal
Vlag van Roemenië Roemenië
Terugtrekkend Vlag van Bosnië en Herzegovina Bosnië en Herzegovina
Vlag van Rusland Rusland
Openingsact
Halve finale 1 Spinning (Monatik)
Halve finale 2 Eurovisiemedley (Oleksandr Skisjko en Volodimir Ostapsjoek)
Finale It's Magical (Ruslana)
Intervalact
Halve finale 1 1944 en Zamanylu (Jamala)
Halve finale 2 The Children's Courtyard (APACHE crew)
Finale I Believe in U (Jamala, Anna Kuksa, Naile Ibraimova en Kemi Oke)
ONUKA & NAOFI
Chronologie
◄ 2016 – 2018 ►
Podium in het International Exhibition Centre, Kyiv - gastlocatie van het festival in 2017
De Portugees Salvador Sobral, winnaar van deze editie.

Het Eurovisiesongfestival 2017 was de 62ste editie van deze Europese liedjeswedstrijd. Winnaar werd Salvador Sobral, namens Portugal, met Amar pelos dois.

Eind juni 2016 werd de procedure gestart om de exacte locatie van het songfestival van 2017 te selecteren. Oekraïense steden kregen twee weken de tijd om zich kandidaat te stellen. In juli werd bekendgemaakt dat zes steden zich hadden aangemeld: Dnipro, Charkiv, Cherson, Odessa, Lviv en hoofdstad Kiev. Op 20 juli werd door de organiserende omroep NTU een rechtstreekse televisieshow uitgezonden waarin deze steden zich mochten presenteren. In het programma, getiteld City Battle, werden de voorstellen besproken door een panel van mensen uit de mediawereld, experts, muzikanten, songfestivalfans en het studiopubliek. Na de eerste schifting, die achter gesloten deuren plaatsvond, bleven nog drie steden over: Kiev, Dnipro en Odessa. Afgevaardigden van de EBU inspecteerden de drie steden. Op 1 augustus 2016 zou een definitieve beslissing genomen worden, maar deze datum werd uitgesteld. De gaststad moet onder andere beschikken over voldoende hotelcapaciteit, een hal met een capaciteit van bij voorkeur 10.000 mensen, moderne infrastructuur, de aanwezigheid van een internationale luchthaven en een perscentrum met plaats voor minimaal 1550 journalisten.

Op 9 september 2016 werd duidelijk dat Kiev het 62ste songfestival definitief mocht organiseren. Het festijn werd gehouden in het International Exhibition Centre in Kiev. Dit centrum biedt ruimte aan 12.000 tot 14.000 toeschouwers. De opbouw van het centrum is hetzelfde als tijdens het Eurovisiesongfestival 2015 in Wenen. Dit betekent dat er aan twee kanten zitplaatsen zijn en in het midden staplaatsen.

Het gratis toegankelijke Eurovision Village, waar artiesten optraden en de uitzendingen konden worden bijgewoond op groot scherm, bevond zich middenop Chresjtsjatyk, ter hoogte van metrostation Chresjtsjatyk.

De data voor het Eurovisiesongfestival 2017 werden vastgelegd op 9, 11 en 13 mei. Op de eerste twee data werden twee halve finales gehouden, waaruit telkens tien landen zich kwalificeerden voor de finale, die op een zaterdag plaatsvond. De Grote Vijf, de landen die de grootste financiële bijdrage leveren aan de organisatie van het Eurovisiesongfestival, zijnde Duitsland, Frankrijk, Italië, Spanje en het Verenigd Koninkrijk) en gastland Oekraïne werden rechtstreeks geplaatst voor de finale.

Presentatoren

[bewerken | brontekst bewerken]

Het Eurovisiesongfestival werd gepresenteerd door Oleksandr Skisjko, Volodimir Ostapsjoek en Timoer Mirosjnytsjenko. Het is, na de allereerste editie in 1956, pas de tweede keer dat het festival niet (mede) wordt gepresenteerd door een vrouw. Skisjko en Ostapsjoek zijn in Oekraïne bekende presentatoren. Mirosjnytsjenko is sinds 2007 commentator op het Eurovisiesongfestival voor de Oekraïense publieke omroep en was presentator van het Junior Eurovisiesongfestival in 2009 en 2013.

Incidenten bij voorbereiding

[bewerken | brontekst bewerken]

Organisatorische problemen

[bewerken | brontekst bewerken]

In februari 2017, drie maanden voor het songfestival, stapten 21 leden van het organisatiecomité op uit onvrede met teamleider Pavlo Hrytsak. Er was veel kritiek op de weinige progressie die onder zijn leiding werd geboekt. Het regelen van belichting, podiumontwerp en geluidssysteem was ernstig vertraagd en belangrijke contracten waren nog niet getekend. Onder de mensen die ontslag namen waren Oleksandr Kharebin en Victoria Romanova, de beoogd uitvoerend producenten voor het songfestival in Kiev. Geruchten dat het songfestival in gevaar was en eventueel uitgesteld diende te worden, werden door de EBU ontkend. De Zweed Christer Björkman werd aangesteld als vervangend producent.

De kaartverkoop, die aanvankelijk in december 2016 van start zou gaan, werd enkele keren uitgesteld. De mededingingsautoriteit verklaarde dat de aanbesteding van de tickethandel niet volgens de regels verliep. Daarop kreeg Oekraïne een reprimande van de EBU. Uiteindelijk begon de kaartverkoop in februari 2017.

Russisch-Oekraïens conflict

[bewerken | brontekst bewerken]

Vanwege de grote politieke spanningen tussen Rusland en gastland Oekraïne was het in aanloop naar het Eurovisiesongfestival lange tijd onzeker of Rusland aan deze editie zou meedoen. Vlak voor de deadline werd echter bekend dat Rusland zangeres Joelia Samojlova naar Kiev zou sturen met het nummer Flame is burning. De Oekraïense veiligheidsdienst stelde hierop een onderzoek in naar de zangeres. Zij zou in 2015 via Rusland naar de Krim - het Oekraïense schiereiland dat in 2014 militair door Rusland werd geannexeerd - zijn gereisd om er een optreden te geven, wat volgens de Oekraïense autoriteiten een zware overtreding is. Op 22 maart 2017 besliste Oekraïne om Samojlova een inreisverbod van drie jaar te geven, waardoor zij Rusland niet kon vertegenwoordigen in Kiev. De EBU betreurde de beslissing en kwam daags hierna met een uniek voorstel om Samojlova elders te laten optreden en haar met een live-verbinding via satelliet toch deel te laten nemen aan de wedstrijd. Dit compromis werd echter door zowel Rusland als Oekraïne verworpen. Rusland verklaarde alleen aan te willen treden in Kiev zelf en dreigde anders het songfestival voortaan te boycotten. Op 13 april 2017, een maand voor het songfestival, maakte de Russische omroep Channel One bekend zich terug te trekken voor het songfestival van 2017. Het evenement werd in Rusland ook niet via de reguliere tv-kanalen uitgezonden. Het is voor het eerst sinds 1999 dat Rusland afwezig was op het Eurovisiesongfestival.

Overigens meldde Rusland zijn kandidaat op het laatste moment aan, kwam niet op vergaderingen opdagen en had niet zoals gebruikelijk voor het bekendmaken van de kandidaat een hotel geboekt, waardoor de indruk bestond dat het nooit naar het songfestival wilde komen.[1]

In de finale werden de punten van de jury's van de verschillende landen als eerste bekendgemaakt en daarna de punten van het publiek (televoting).

Portugal won het Eurovisiesongfestival 2017. Na 49 deelnames won Portugal voor de 1e keer met het nummer Amar pelos dois van Salvador Sobral. Met een totaal van 758 punten won hij glansrijk het festival. De Bulgaarse Kristian Kostov werd 2e met 615 punten. Moldavië werd 3e met 374 punten, vertegenwoordigd door de SunStroke Project. België eindigde op de 4e plek met 363 punten met het nummer City lights van Blanche. OG3NE werd voor Nederland met Lights and shadows 11e met 150 punten.

Naast Portugal, behaalden ook Bulgarije en Moldavië hun hoogste positie ooit. Van de Big Five wist enkel Italië in de top 10 te eindigen, op een 6e plek. Ook Frankrijk eindigde in eerste helft van het scoreboard, op een 12e plek. Het Verenigd Koninkrijk (15e), Duitsland (25e) en Spanje (26e) eindigden allen in de onderste helft van het scoreboard.

Plaats Land Taal Artiest Lied Televoting Vakjury Punten
1 Vlag van Portugal Portugal Portugees Salvador Sobral Amar pelos dois 376 382 758
2 Vlag van Bulgarije Bulgarije Engels Kristian Kostov Beautiful mess 337 278 615
3 Vlag van Moldavië Moldavië Engels SunStroke Project Hey, mamma! 264 110 374
4 Vlag van België België Engels Blanche City lights 255 108 363
5 Vlag van Zweden Zweden Engels Robin Bengtsson I can't go on 126 218 344
6 Vlag van Italië Italië Italiaans Francesco Gabbani Occidentali's karma 208 126 334
7 Vlag van Roemenië Roemenië Engels Ilinca feat. Alex Florea Yodel it! 224 58 282
8 Vlag van Hongarije Hongarije Hongaars Joci Pápai Origo 152 48 200
9 Vlag van Australië Australië Engels Isaiah Firebrace Don't come easy 2 171 173
10 Vlag van Noorwegen Noorwegen Engels JOWST feat. Aleksander Walmann Grab the moment 29 129 158
11 Vlag van Nederland Nederland Engels O'G3NE Lights and shadows 15 135 150
12 Vlag van Frankrijk Frankrijk Frans en Engels Alma Requiem 90 45 135
13 Vlag van Kroatië Kroatië Engels en Italiaans Jacques Houdek My friend 103 25 128
14 Vlag van Azerbeidzjan Azerbeidzjan Engels Dihaj Skeletons 42 78 120
15 Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk Engels Lucie Jones Never give up on you 12 99 111
16 Vlag van Oostenrijk Oostenrijk Engels Nathan Trent Running on air 0 93 93
17 Vlag van Wit-Rusland Wit-Rusland Wit-Russisch Navi Story of my life 33 50 83
18 Vlag van Armenië Armenië Engels Artsvik Fly with me 21 58 79
19 Vlag van Griekenland Griekenland Engels Demy This is love 29 48 77
20 Vlag van Denemarken Denemarken Engels Anja Nissen Where I am 8 69 77
21 Vlag van Cyprus Cyprus Engels Hovig Gravity 32 36 68
22 Vlag van Polen Polen Engels Kasia Moś Flashlight 41 23 64
23 Vlag van Israël Israël Engels Imri Ziv I feel alive 5 34 39
24 Vlag van Oekraïne Oekraïne Engels O.Torvald Time 24 12 36
25 Vlag van Duitsland Duitsland Engels Levina Perfect life 3 3 6
26 Vlag van Spanje Spanje Engels en Spaans Manel Navarro Do it for your lover 5 0 5

Eerste halve finale

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Italië, Spanje en het Verenigd Koninkrijk konden deze halve finale meestemmen.
Plaats Land Taal Artiest Lied Punten
1 Vlag van Portugal Portugal Portugees Salvador Sobral Amar pelos dois 370
2 Vlag van Moldavië Moldavië Engels SunStroke Project Hey, mamma! 291
3 Vlag van Zweden Zweden Engels Robin Bengtsson I can't go on 227
4 Vlag van België België Engels Blanche City lights 165
5 Vlag van Cyprus Cyprus Engels Hovig Gravity 164
6 Vlag van Australië Australië Engels Isaiah Firebrace Don't come easy 160
7 Vlag van Armenië Armenië Engels Artsvik Fly with me 152
8 Vlag van Azerbeidzjan Azerbeidzjan Engels Dihaj Skeletons 150
9 Vlag van Polen Polen Engels Kasia Moś Flashlight 119
10 Vlag van Griekenland Griekenland Engels Demy This is love 115
11 Vlag van Georgië Georgië Engels Tako Gatsjetsjiladze Keep the faith 99
12 Vlag van Finland Finland Engels Norma John Blackbird 92
13 Vlag van Tsjechië Tsjechië Engels Martina Bárta My turn 83
14 Vlag van Albanië Albanië Engels Lindita World 76
15 Vlag van IJsland IJsland Engels Svala Paper 60
16 Vlag van Montenegro Montenegro Engels Slavko Kalezić Space 56
17 Vlag van Slovenië Slovenië Engels Omar Naber On my way 36
18 Vlag van Letland Letland Engels Triana Park Line 21

Tweede halve finale

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Duitsland, Frankrijk en Oekraïne konden deze halve finale meestemmen
Plaats Land Taal Artiest Lied Punten
1 Vlag van Bulgarije Bulgarije Engels Kristian Kostov Beautiful mess 403
2 Vlag van Hongarije Hongarije Hongaars Joci Pápai Origo 231
3 Vlag van Israël Israël Engels Imri Ziv I feel alive 207
4 Vlag van Nederland Nederland Engels O'G3NE Lights and shadows 200
5 Vlag van Noorwegen Noorwegen Engels JOWST feat. Aleksander Walmann Grab the moment 189
6 Vlag van Roemenië Roemenië Engels Ilinca feat. Alex Florea Yodel it! 174
7 Vlag van Oostenrijk Oostenrijk Engels Nathan Trent Running on air 147
8 Vlag van Kroatië Kroatië Engels en Italiaans Jacques Houdek My friend 141
9 Vlag van Wit-Rusland Wit-Rusland Wit-Russisch Navi Story of my life 110
10 Vlag van Denemarken Denemarken Engels Anja Nissen Where I am 101
11 Vlag van Servië Servië Engels Tijana Bogićević In too deep 98
12 Vlag van Zwitserland Zwitserland Engels Timebelle Apollo 97
13 Vlag van Ierland Ierland Engels Brendan Murray Dying to try 86
14 Vlag van Estland Estland Engels Koit Toome & Laura Verona 85
15 Vlag van Macedonië Macedonië Engels Jana Burčeska Dance alone 69
16 Vlag van Malta Malta Engels Claudia Faniello Breathlessly 55
17 Vlag van Litouwen Litouwen Engels Fusedmarc Rain of revolution 42
18 Vlag van San Marino San Marino Engels Valentina Monetta & Jimmie Wilson Spirit of the night 1
 Deelnemende landen
 Landen die zich niet kwalificeerden voor de finale
 Landen die in het verleden deelgenomen hebben, maar in 2017 afwezig zijn

Terugkerende landen

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Vlag van Portugal Portugal: de Portugese omroep RTP besloot zich vanwege teleurstellende resultaten terug te trekken voor het festival van 2016. Na herstructureringen maakte Portugal weer zijn opwachting op het festival.
  • Vlag van Roemenië Roemenië: na het vervallen van het lidmaatschap van de Roemeense publieke omroep TVR in 2016 wegens een openstaande schuld bij de EBU, nam Roemenië in 2017 weer deel.

Niet meer deelnemende landen

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Vlag van Bosnië en Herzegovina Bosnië en Herzegovina: de Bosnische openbare omroep trok zich omwille van financiële problemen terug.
  • Vlag van Rusland Rusland: Rusland zou meedoen met het nummer Flame is burning, gezongen door Joelia Samojlova. Rusland besloot toch af te zien van deelname, omdat Joelia Samojlova een reisverbod naar Oekraïne was opgelegd voor drie jaar, wegens het illegaal betreden van de Krim in 2015.

Terugkerende artiesten

[bewerken | brontekst bewerken]
Land Artiest Plaats Eerdere deelname Plaats toen
Vlag van Estland Estland Koit Toome 14 HF Vlag van Estland Estland 1998 12
Laura Vlag van Estland Estland 2005 (deel van Suntribe) 20 HF
Vlag van Moldavië Moldavië SunStroke Project 3 Vlag van Moldavië Moldavië 2010 22
Vlag van San Marino San Marino Valentina Monetta 18 HF Vlag van San Marino San Marino 2012 14 HF
Vlag van San Marino San Marino 2013 11 HF
Vlag van San Marino San Marino 2014 24
Vlag van Slovenië Slovenië Omar Naber 17 HF Vlag van Slovenië Slovenië 2005 12 HF

Tijdens de intervalact in de finale klom een man met de Australische vlag op het podium. Op dat moment stond Jamala, de winnares van vorig jaar, op te treden. De man liet zijn broek zakken, zodat zijn billen zichtbaar waren. Later bleek de man Vitalii Sediuk te zijn, een Oekraïense journalist die al eerder beroemdheden lastigviel.[2]

[bewerken | brontekst bewerken]
Zie de categorie Eurovision Song Contest 2017 van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Wikinieuws heeft een nieuwsartikel over dit onderwerp: Portugal wint Eurovisiesongfestival in Kiev.