Naar inhoud springen

Europese kampioenschappen kunstschaatsen 1954

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De Europese kampioenschappen kunstschaatsen zijn wedstrijden die samen een jaarlijks terugkerend evenement vormen, georganiseerd door de Internationale Schaatsunie (ISU).

De kampioenschappen van 1954 vonden plaats van 28 tot en met 31 januari in Bolzano. Het was de eerste keer dat de EK-kampioenschappen hier plaatsvonden. Het was de tweede keer dat de EK-kampioenschappen in Italië plaatsvonden, eerder werden de EK-toernooien van 1949 in Milaan gehouden.

Voor het eerst werd het Europees Kampioenschap voor de ijsdansers georganiseerd, twee jaar eerder, in 1952, was het eerste WK ijsdansen al van start gegaan.

Voor de mannen was het de 46e editie. Voor de vrouwen en paren was het de achttiende editie.

De Duitse en Oostenrijkse schaatsbond, verenigd in de "Deutscher und Österreichischer Eislaufverband", organiseerden zowel het eerste EK schaatsen voor mannen als het eerste EK kunstschaatsen voor mannen in 1891 in Hamburg, in toen nog het Duitse Keizerrijk, nog voor het ISU in 1892 werd opgericht. De internationale schaatsbond nam in 1892 de organisatie van het EK kunstschaatsen over. In 1895 werd besloten voortaan het WK kunstschaatsen te organiseren en kwam het EK te vervallen. In 1898, na twee jaar onderbreking, vond toch weer een herstart plaats van het EK kunstschaatsen.

De vrouwen en paren zouden vanaf 1930 jaarlijks om de Europese titel strijden. De ijsdansers streden vanaf 1954 om de Europese titel in het kunstschaatsen.

Er namen deelnemers uit acht landen deel aan deze kampioenschappen. Zij vulden 54 startplaatsen in de vier disciplines in.

Voor Nederland kwam Alida Elisabeth Stoppelman voor de vierde keer uit in het vrouwentoernooi en Nelly Maas en Joan Haanappel namen voor de tweede keer deel. Sjoukje Dijkstra maakte haar debuut bij het EK kunstschaatsen. Catharina Odink en Jacobus Odink namen deel bij het ijsdansen.

(Tussen haakjes het totaal aantal startplaatsen over de disciplines.)

Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-Duitsland (10)
Vlag van Oostenrijk Oostenrijk (10)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk (8)
Vlag van Italië Italië (6)
Vlag van Frankrijk Frankrijk (5)
Vlag van Nederland Nederland (5)
Vlag van Tsjecho-Slowakije Tsjecho-Slowakije (5)
Vlag van Zwitserland Zwitserland (5)

Medailleverdeling

[bewerken | brontekst bewerken]

Bij de mannen prolongeerde Carlo Fassi zijn Europese titel, het was zijn vijfde medaille, in 1950, 1951 werd hij derde en in 1952 tweede. Alain Giletti eindigde net als in 1953 op de tweede plaats, het was zijn tweede medaille. Debutant Karol Divín veroverde de derde plaats.

Bij de vrouwen was Gundi Busch de negende vrouw die Europees kampioene werd en de eerste Duitse vrouw die de titel veroverde. Erica Batchelor op plaats twee veroverde haar tweede medaille, in 1953 werd ze derde. Yvonne Sugden op plaats drie veroverde haar eerste medaille.

Bij de paren waren Silvia Grandjean/Michel Grandjean het elfde paar dat Europese kampioen werd en het eerste (en tot nu toe ook het enige) Zwitserse paar dat de titel veroverde. Het was hun eerste EK-medaille. Sissy Schwarz/Kurt Oppelt op de tweede plaats veroverden hun tweede medaille, in 1953 werden ze derde. Soňa Balůnova/Miroslav Balůn op de derde plaats veroverden hun eerste EK-medaille.

Bij het ijsdansen stonden drie dansparen uit één land op het erepodium. Bij het mannentoernooi had deze situatie zich al vier keer voorgedaan (1891, 1922, 1927 en 1928) en bij het vrouwentoernooi één keer (1939). De wereldkampioenen van 1952 en 1953, Jean Westwood/Laurence Demmy, veroverden de eerste Europese titel.

Discipline Goud Zilver Brons
Mannen Vlag van Italië Carlo Fassi Vlag van Frankrijk Alain Giletti Vlag van Tsjechië Karol Divín
Vrouwen Vlag van Duitsland Gundi Busch Vlag van Verenigd Koninkrijk Erica Batchelor Vlag van Verenigd Koninkrijk Yvonne Sugden
Paren Vlag van Zwitserland Silvia Grandjean / Michel Grandjean Vlag van Oostenrijk Sissy Schwarz / Kurt Oppelt Vlag van Tsjechië Soňa Balůnova / Miroslav Balůn
IJsdansen Vlag van Verenigd Koninkrijk Jean Westwood / Laurence Demmy Vlag van Verenigd Koninkrijk Nesta Davies / Paul Thomas Vlag van Verenigd Koninkrijk Barbara Radford / Raymond Lockwood

Er deden twaalf mannen uit zeven landen mee. De meeste deelnames stond dit jaar achter Europees kampioen Carlo Fassi en Zdenek Fikar, zij namen voor de zesde keer deel. Zes mannen debuteerden.

Nr. naam (deelname) land pc
Goud Carlo Fassi (6) Vlag van Italië
Zilver Alain Giletti (3) Vlag van Frankrijk
Brons Karol Divín Vlag van Tsjechië
4 Michael Booker (2) Vlag van Verenigd Koninkrijk
5 Alain Calmat Vlag van Frankrijk
6 Norbert Felsinger Vlag van Oostenrijk
7 Zdenek Fikar (6) Vlag van Tsjechië
8 Hanno Stroher Vlag van Oostenrijk
9 Francois Pache (2) Vlag van Zwitserland
10 Hans Müller Vlag van Zwitserland
11 Werber Kronemann Vlag van Duitsland
12 Kurt Weilert Vlag van Duitsland

Er deden 22 vrouwen uit acht landen mee. De meeste deelnames stond dit jaar achter Dagmar Lerchova , zij nam voor de zesde keer deel.

Nr. naam (deelname) land pc
Goud Gundi Busch (4) Vlag van Duitsland
Zilver Erica Batchelor (3) Vlag van Verenigd Koninkrijk
Brons Yvonne Sudgen (3) Vlag van Verenigd Koninkrijk
4 Annelies Schilhan (3) Vlag van Oostenrijk
5 Ingrid Wendl Vlag van Oostenrijk
6 Hanna Eigel Vlag van Oostenrijk
7 Clema Cowley Vlag van Verenigd Koninkrijk
8 Milena Tumova (2) Vlag van Tsjechië
9 Hanna Walter Vlag van Oostenrijk
10 Nelly Maas (2) Vlag van Nederland
11 Rose Pettinger (3) Vlag van Duitsland
12 Dagmar Lerchova (6) Vlag van Tsjechië
13 Alida Elisabeth Stoppelman (4) Vlag van Nederland
14 Fiorella Negro (2) Vlag van Italië
15 Erika Rücker (2) Vlag van Duitsland
16 Lilo Kurzinger Vlag van Duitsland
17 Alice Fischer Vlag van Zwitserland
18 Joan Haanappel (2) Vlag van Nederland
19 Sjoukje Dijkstra Vlag van Nederland
20 Christianne Moreux Vlag van Frankrijk
21 Luisella Gaspari Vlag van Italië
22 Manuela Angeli Vlag van Italië

Er deden acht paren uit vijf landen mee. De drie paren op het erepodium namen allen voor de derde keer deel aan het EK. Ook Klaus Loichinger nam voor de derde keer deel aan een EK toernooi, in 1952 en 1953 nam hij deel bij de mannen.

Nr. naam (deelname) land pc
Goud Silvia Grandjean (3)
Michel Grandjean (3)
Vlag van Verenigd Koninkrijk
Zilver Sissy Schwarz (3)
Kurt Oppelt (3)
Vlag van Oostenrijk
Brons Soňa Balůnova-Burjanova (3)
Miroslav Balůn (3)
Vlag van Tsjechië
4 Jane Higson (2)
Robert Hudson (2)
Vlag van Verenigd Koninkrijk
5 Alice Zettel
Klaus Loichinger (3)
Vlag van Duitsland
6 Vera Kuhruber
Horst Kuhruber
Vlag van Duitsland
7 Inge Minor (2)
Hermann Braun (2)
Vlag van Duitsland
8 Eva Neeb (2)
Karl Probst (2)
Vlag van Duitsland

Er deden twaalf paren uit zes landen mee. Raymond Lockwood nam voor de tweede keer del aan een EK toernooi, in 1952 kwam hij met Peri Horne uit bij de paren.

Nr. naam (deelname) land pc
Goud Jean Westwood
Laurence Demmy
Vlag van Verenigd Koninkrijk
Zilver Nesta Davies
Paul Thomas
Vlag van Verenigd Koninkrijk
Brons Barbara Radford
Raymond Lockwood (2)
Vlag van Verenigd Koninkrijk
4 Bona Giammona
Giancarlo Sioli
Vlag van Italië
5 Edith Peikert
Hans Kutschera
Vlag van Oostenrijk
6 Fanny Besson
Jean Paul Guhel
Vlag van Frankrijk
7 Helga Binder
Edwin Fuhrich
Vlag van Oostenrijk
8 Catharina Odink
Jacobus Odink
Vlag van Nederland
9 Lucia Fischer
Rudolf Zorn
Vlag van Oostenrijk
10 Claude Gisela Weinstein
Claude Lambert
Vlag van Frankrijk
11 Adrianna Giuggiolini
Germano Ceccattini
Vlag van Italië
12 Albertine Brown
Nigel Brown
Vlag van Zwitserland