Naar inhoud springen

Dennis Smith

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dennis Smith
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Bijnaam Smiffy
Geboortedatum 2 augustus 1969
Geboorteplaats Reading, Vlag van Engeland Engeland
Sport Darts
Dartsinformatie
Speelt sinds 1994
Pijlen 22g. Nickel Tungsten
Lateraliteit Rechtshandig
Opkomstnummer You Really Got Me - Van Halen
Organisatie
PDC 1994 - 2016
WDF 2023 - heden
Huidige ranking 952 (09-01-2024)
BDO-hoofdtoernooien – Beste prestaties
World Masters Laatste 128: 2002
PDC-hoofdtoernooien – Beste prestaties
World Ch'ship Halve finale: 2000
World Matchplay Kwartfinale: 1996, 2001, 2003, 2005
World Grand Prix Halve finale: 2001, 2005
UK Open Kwartfinale: 2003, 2004
US Open Laatste 16: 2009
Desert Classic Kwartfinale: 2003, 2004, 2007
Andere gewonnen toernooien
Toernooi Jaren
JR Vauxhall Open
Primus Masters
2005

2001
Portaal  Portaalicoon   Darten

Dennis Smith (Reading, 2 augustus 1969) is een Engelse darter, die speelt bij de WDF. Hij speelde jaren bij de PDC, maar heeft nog nooit een groot toernooi gewonnen.

In 2005 bereikte hij de kwartfinale van het World Matchplay, waardoor hij wat zelfvertrouwen kreeg. Daarna haalde hij de halve finale van het World Grand Prix en de laatste zestien op het Ladbrokes World Darts Championship. Zijn beste resultaat op het WK is een halve finale in 2000.

In 2007 haalde hij de kwartfinale van de Las Vegas Desert Classic, waar hij werd verslagen door John Part.

Smith staat erom bekend dat hij veel moeite heeft met de warmte op het podium. Verder heeft hij een aparte techniek om zijn pijlen te gooien. Hij draait zijn darts eerst helemaal om, zodat de flight naar het bord wijst, vervolgens draait hij ze weer terug en dan pas gooit hij.

Resultaten op Wereldkampioenschappen

[bewerken | brontekst bewerken]
  • 1995: Kwartfinale (verloren van John Lowe met 0-4)
  • 1996: Laatste 24 (groepsfase)
  • 1997: Laatste 24 (groepsfase)
  • 1998: Laatste 24 (groepsfase)
  • 1999: Kwartfinale (verloren van Peter Manley met 0-4)
  • 2000: Halve finale (verloren van Phil Taylor met 0-5)
  • 2001: Laatste 16 (verloren van John Part met 2-3)
  • 2002: Laatste 16 (verloren van Ronnie Baxter met 1-6)
  • 2003: Kwartfinale (verloren van Phil Taylor met 3-5)
  • 2004: Laatste 16 (verloren van Bob Anderson met 3-4)
  • 2005: Laatste 32 (verloren van Bob Anderson met 2-4)
  • 2006: Laatste 16 (verloren van Peter Manley met 3-4)
  • 2009: Laatste 16 (verloren van Mervyn King met 1-4)
  • 2011: Laatste 64 (verloren van Andy Hamilton met 0-3)
  • 2012: Laatste 64 (verloren van Simon Whitlock met 0-3)
  • 2014: Laatste 64 (verloren van Adrian Lewis met 0-3)

Resultaten op de World Matchplay

[bewerken | brontekst bewerken]