Denise Herrmann

Denise Herrmann-Wick
Persoonlijke informatie
Naam	Denise Herrmann
Geboortedatum	20 december 1988
Geboorteplaats	Bad Schlema
Nationaliteit	Duitsland
Lengte	1,75 m
Gewicht	61 kg
Sportieve informatie
Discipline	Langlaufen en biatlon
Club	WSC Erzgebirge Oberwiesenthal
Olympische Spelen	2014, 2018, 2022
Debuut	2009
Medailles
	Langlaufen
Olympische Winterspelen
	Biatlon
Olympische Winterspelen
	Officiële website
Portaal	Sport

Denise Herrmann-Wick (Bad Schlema, 20 december 1988) is een Duitse langlaufster en biatlete. Ze vertegenwoordigde haar land op de Olympische Winterspelen 2014 in Sotsji en de Olympische Winterspelen 2018 in Zuid-Korea.

Carrière

Herrmann maakte haar wereldbekerdebuut in februari 2009 in Valdidentro. In januari 2010 scoorde ze in Praag haar eerste wereldbekerpunten. Haar eerste toptienklassering behaalde de Duitse in december 2010 in Oberhof. Op de wereldkampioenschappen langlaufen 2011 in Oslo eindigde Herrmann als 23e op de sprint, als 39e op de 30 kilometer vrije stijl en als 43e op de 10 kilometer klassieke stijl. In Val di Fiemme nam ze deel aan de wereldkampioenschappen langlaufen 2013. Op dit toernooi eindigde ze als tiende op de sprint en als 24e op de 10 kilometer vrije stijl. Op de estafette eindigde ze samen met Nicole Fessel, Katrin Zeller en Miriam Gössner op de zevende plaats, samen met Hanna Kolb eindigde ze als achtste op de teamsprint. In november 2013 stond de Duitse in Kuusamo voor de eerste maal in haar carrière op het podium van een wereldbekerwedstrijd. Tijdens de Olympische Winterspelen van 2014 in Sotsji eindigde Herrmann als achtste op de sprint. Op de estafette veroverde ze samen met Nicole Fessel, Stefanie Böhler en Claudia Nystad de bronzen medaille, samen met Stefanie Böhler eindigde ze als vierde op het onderdeel teamsprint.

In april 2016 maakte Herrmann bekend dat ze de switch zou maken van langlaufen naar biatlon. Op 9 december 2016 maakte ze haar biatlon debuut in Pokljuka op de sprint. Tijdens de estafette in Pyeongchang op 5 maart 2017 behaalde ze met haar eerste overwinning. Haar eerste individuele overwinning behaalde ze in Östersund op 1 december 2017 op de sprint. Twee dagen later pakte ze ook op de achtervolging de overwinning. Doordat Laura Dahlmaier is gestopt is Herrmann vanaf seizoen 2019/2020 kopvrouw van de Duitse biatlonploeg geworden.

Doping

In 2007 werd ze vanwege het gebruik van clenbuterol voor een jaar geschorst.^[1]

Resultaten

Langlaufen

Olympische Winterspelen

Jaar	Plaats	Resultaten
2014	Sotsji	8e Sprint (vrije stijl) 4e Teamsprint (klassieke stijl) 3 4x5 km estafette

Wereldkampioenschappen

Jaar	Plaats	Resultaten
2011	Oslo	23e Sprint (vrije stijl) 43e 10 km klassieke stijl 39e 30 km vrije stijl
2013	Val di Fiemme	10e Sprint (klassieke stijl) 24e 10 km vrije stijl 8e Teamsprint (vrije stijl) 7e 4x5 km estafette

Wereldbeker

Eindklasseringen

Seizoen	Algm	DI	SP	TdS
2009/2010	124e	-	87e	DNF
2010/2011	41e	44e	23e	DNF
2011/2012	39e	41e	28e	DNF
2012/2013	13e	17e	11e	13e
2013/2014	9e	18e	2	DNF

Biatlon

Olympische spelen

Jaar	Plaats	Onderdeel
Jaar	Plaats	Individueel	Sprint	Achtervolging	Massastart	Estafette	Gemengde estafette
2018	Pyeongchang	–	21e	6e	11e	8e	–
2022	Peking	1 ↑	22e	17e	13e	3 ↑	5e

Wereldkampioenschappen

Jaar	Plaats	Onderdeel
Jaar	Plaats	Individueel	Sprint	Achtervolging	Massastart	Estafette	Gemengde estafette	Single gemengde estafette
2019	Östersund	–	6e	1	3	4e	2	4e
2020	Antholz	12e	5e	2	12e	2	4e	–
2021	Pokljuka	15e	4e	8e	–	2	7e	–
2023	Oberhof	15e	1	2	24e	2	6e	–

Wereldbeker

Eindklasseringen

Seizoen	Algemeen	Individueel	Sprint	Achtervolging	Massastart
2016/2017	48e	-	40e	52e	-
2017/2018	12e	40e	14e	7e	15e
2018/2019	8e	29e	15e	6e	9e
2019/2020	3	4e	1	5e	6e
2020/2021	10e	6e	9e	9e	14e
2021/2022	6e	9e	6e	11e	10e
2022/2023	4e	7e	1	5e	18e

Wereldbekerzeges

Nr.	Datum	Plaats	Onderdeel
Individueel
1.	1 december 2017	Östersund	7,5 km sprint
2.	3 december 2017	Östersund	10 km achtervolging
3.	16 februari 2019	Soldier Hollow	10 km achtervolging
4.	10 maart 2019	Östersund (WK)	10 km achtervolging
5.	24 januari 2020	Pokljuka	15 km individueel
6.	5 maart 2020	Nové Město	7,5 km sprint
7.	13 maart 2020	Kontiolahti	7,5 km sprint
8.	5 maart 2022	Kontiolahti	7,5 km sprint
9.	8 december 2022	Hochfilzen	7,5 km sprint
10.	21 januari 2023	Antholz	10 km achtervolging
11.	18 maart 2023	Oslo	7,5 km sprint
Estafettes
1.	5 maart 2017	Pyeongchang	4×6 km estafette
2.	13 januari 2018	Ruhpolding	4×6 km estafette
3.	8 februari 2019	Canmore	4×6 km estafette
4.	16 januari 2021	Oberhof	4x6 km estafette