Naar inhoud springen

Daniël van Heil

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Daniël van Heil
Portret uit Het Gulden Cabinet (1662)
Portret uit Het Gulden Cabinet (1662)
Persoonsgegevens
Geboren Brussel, 1604
Overleden 1662
Beroep(en) schilder
RKD-profiel
Portaal  Portaalicoon   Kunst & Cultuur

Daniël van Heil (Brussel, 1604 – aldaar, 1662) was een Zuid-Nederlands schilder.

Daniël van Heil was een van drie schilderende broers: Jan Baptist van Heil maakte vooral portretten en Leo van Heil was eerder bekend als architect. Hun vader Leo was ook schilder geweest.

Daniël trad in 1627 toe tot de Brusselse Sint-Lucasgilde. Hij was een landschapsschilder in de stijl van Jacques d'Arthois, gespecialiseerd in brandende steden, romantische ruïnes en sneeuwlandschappen. Zijn biograaf Arnold Houbraken noemde de brandstichtingen ijselijk om aan te zien, maar wel zo natuurlijk dat er niets dan de hitte aan ontbrak. Daniëls zoon Theodoor zou deze huisspecialiteiten later verderzetten. Van 1643 tot 1660 leidde hij minstens zes leerlingen op, waaronder Theodoor.

Hij signeerde met het monogram D V H.

Brandende stad in het Prado

Werk (selectie)

[bewerken | brontekst bewerken]
[bewerken | brontekst bewerken]
Zie de categorie Daniël van Heil van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.