Chileense flamingo
| Chileense flamingo IUCN-status: Gevoelig[1] (2018) | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||
| North Carolina Zoological Park | |||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Phoenicopterus chilensis Molina, 1782 | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Verspreidingsgebied | |||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||
Chileense flamingo op  Wikispecies
| |||||||||||||
| (en) World Register of Marine Species | |||||||||||||
| |||||||||||||
De Chileense flamingo (Phoenicopterus chilensis) is een van de drie Zuid-Amerikaanse leden van de flamingo's.
Kenmerken
[bewerken | brontekst bewerken]De vogel is gemiddeld 105 cm lang en weegt ongeveer 2,3 kilogram. Deze soort onderscheidt zich van de Andesflamingo door zijn grijze poten met rode "knieën" (feitelijk enkelgewrichten), terwijl de Andesflamingo geheel vuilgele poten heeft.[2]
Leefwijze
[bewerken | brontekst bewerken]Het voedsel bestaat uit kreeftachtigen en andere kleine aquatische organismen, maar ook zaden van waterplanten en algen staan op het menu. De vogel komt voor in groepen die kunnen bestaan uit ongeveer enkele tot tienduizenden exemplaren.
Voortplanting
[bewerken | brontekst bewerken]Deze vogel broedt in kolonies in maart en juni. Het legsel bestaat uit een enkel ei.
Verspreiding
[bewerken | brontekst bewerken]Hij komt voor in de zuidelijke helft van Zuid-Amerika in de Andes, met name van centraal Peru tot Tierra del Fuego tot zuidelijk Brazilië, Uruguay en centraal Argentinië. De vogel broedt in de Andes tot op 4500 m boven de zeespiegel in zoetwatermeren en zij overwinteren in zoutwatermoerassen langs de westkust van Zuid-Amerika.
Voorkomen in Nederland en Duitsland
[bewerken | brontekst bewerken]Op de grens van Nederland en Duitsland in het Zwillbrocker Venn broedt sinds 1982 een kleine kolonie die is ontstaan uit verwilderde vogels die zijn ontsnapt uit gevangenschap.Zo broeden daar enkele tientallen paren, samen met nog twee andere soorten flamingo's (de gewone flamingo, P. roseus en de rode flamingo, P.ruber). Deze vogels overwinteren op schorren en slikken in Zeeland.[3][4]
Status
[bewerken | brontekst bewerken]In het oorspronkelijke verspreidingsgebied worden de broedgebieden bedreigd door waterwinning voor irrigatie en door mijnbouw. Verder zijn verstoring door toerisme en het verzamelen van eieren een bedreiging. In 2010 werd de populatie geschat op nog 300.000 individuen. De soort gaat echter in aantal achteruit. Om deze redenen staat de Chileens flamingo als gevoelig op de Rode Lijst van de IUCN.[1]
- ↑ a b (en) Chileense flamingo op de IUCN Red List of Threatened Species.
- ↑ Handbook of the Birds of the World deel 1, 1992.
- ↑ (de) website Zwillbrock Biologisch station. Gearchiveerd op 14 mei 2023.
- ↑ Chileense flamingo. Sovon Vogelonderzoek Nederland. Gearchiveerd op 24 juli 2020. Geraadpleegd op 24 juli 2020.
- Externe link
· 
· 
