Naar inhoud springen

Brown Sugar

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Brown Sugar
Single van:
The Rolling Stones
Van het album:
Sticky Fingers
B-kant(en) Bitch (VS)
Bitch/Let It Rock (VK)
Uitgebracht 7 mei 1971
Soort drager Grammofoonplaat
Opname december 1969
Genre Rock
Duur 3:50
Label Rolling Stones Records
Schrijver(s) Mick Jagger
Keith Richards
Producent(en) Jimmy Miller
The Rolling Stones
Honky Tonk Women
(1969)
  Brown Sugar
(1973)
  Wild Horses
(1973)
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Brown Sugar is het openingsnummer en eerste single van het album Sticky Fingers, uit 1971 van de Britse rockband The Rolling Stones. In Rolling Stones lijst van "The 500 Greatest Songs of All Time" uit 2003 stond dit nummer op 490.[1]

Hoewel het officieel geschreven is door Richards en Jagger, was Brown Sugar vooral het werk van Mick Jagger, die het nummer schreef tijdens de opnames van de film Ned Kelly, 1969. Het nummer werd opgenomen in drie dagen in december 1969, maar kon niet worden uitgebracht vanwege juridische problemen met het vorige label van de Stones. Het werd wel al op het beruchte Altamont-concert gespeeld.

Het lied, met zijn prominente blues-rock-riffs, dubbele hoorn/gitaar-instrumentale break, en dansbare rockritmes, is vertegenwoordiger van de tijd waarin Mick Taylor als gitarist bij de Stones speelde. Toch is het nummer vanwege teksten veel bekritiseerd. Zo mochten de Stones het in 2006 bij hun eerste concert in China niet spelen.

Bob Dylan coverde het nummer in 2002.[2]

Hoewel in de versie die in de Amerika op de B-kant alleen het nummer Bitch stond, stond op de versie die in Engeland is uitgegeven niet alleen dat nummer, maar ook een livecover van het nummer Let It Rock van Chuck Berry. Deze is in 1971 in de Universiteit van Leeds opgenomen.

Brown Sugar werd uiteindelijk uitgegeven in mei 1971, het werd een nummer 1-hit in Amerika en belandde op nummer 2 in Engeland. Live veranderde Jagger de tekst vaak een beetje. Brown Sugar was de eerste single onder het label Rolling Stones Records. Op de tours na Sticky Fingers werd het nummer vaak gespeeld.

Brown Sugar belandde op de live-albums Love You Live, Flashpoint, Live Licks en Shine A Light. Ook stond het op de verzamelalbums Hot Rocks, 40 Licks, Jump Back (the best of the Rolling Stones), The London Years en Grrr! The Greatest Hits.

In Nederland was het de vierde nummer 1-hit voor de Rolling Stones, na (I can't get no) Satisfaction, Paint It, Black en We Love You. Daarna zou er nog een komen, namelijk Angie.

De inspiratie voor het nummer kwam van de zwarte achtergrondzangeres Claudia Lennear. Het rocknummer kent serieuze ondertoon en is gebaseerd op slaven die vanuit Afrika in New Orleans terechtkwamen.[3]

Radio 2 Top 2000

[bewerken | brontekst bewerken]
Nummer met notering(en)
in de NPO Radio 2 Top 2000[noot 1]
'99'00'01'02'03'04'05'06'07'08'09'10'11'12'13'14'15'16'17'18'19'20'21'22'23
Brown sugar 3516475645174345335904655755086316116244656276697417298249248478888971003 1055
  1. 1, 2, 3, … geeft de plaats aan; vet = hoogste notering. * = nummer was nog niet uitgekomen; - = nummer was niet genoteerd.
Voorganger:
Underneath The Banket To Go door Gilbert O'Sullivan
Nummer 1-hit in de Nederlandse Top 40
29 mei 1971 - 5 juni 1971
Opvolger:
Rosetta door Alan Price
Voorganger:
Joy To The World door Three Dog Night
Nummer 1-hit in de Billboard Hot 100
29 mei 1971
Opvolger:
Want Ads door Honey Come