Naar inhoud springen

Betafiet

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Betafiet
Betafiet
Mineraal
Chemische formule (Ca,U)2(Ti,Nb,Ta)2O6(OH)
Kleur Geel, bruin, zwart
Streepkleur Geelwit
Hardheid 5 - 5,5
Gemiddelde dichtheid 4,3 kg/dm3
Glans Glas- tot vetglans
Opaciteit Doorschijnend tot opaak
Breuk Schelpvormig
Splijting Geen
Kristaloptiek
Kristalstelsel Kubisch
Brekingsindices Geen, isotroop
Dubbele breking Geen, isotroop
Pleochroïsme Met opvallend licht, vrijwel kleurloos
Overige eigenschappen
Radioactiviteit Zeer sterk; gamma ray waarde volgens het API is 1.310.418,25
Lijst van mineralen
Portaal  Portaalicoon   Aardwetenschappen

Het mineraal betafiet is een calcium-uranium-titanium-niobium-tantalium-oxide met de chemische formule (Ca,U)2(Ti,Nb,Ta)2O6(OH).

Eigenschappen

[bewerken | brontekst bewerken]

Het doorschijnend tot opake gele, bruine of zwarte betafiet heeft een glas- tot vetglans, een geelwitte streepkleur en het mineraal kent geen splijting. Het kristalstelsel is kubisch. Betafiet heeft een gemiddelde dichtheid van 4,3, de hardheid is 5 tot 5,5 en het mineraal is zeer sterk radioactief. De gamma ray waarde volgens het API is 1.310.418,25.

Het mineraal betafiet is genoemd naar de plaats waar het voor het eerst beschreven werd, Betafo in de republiek Madagaskar.

Betafiet wordt typisch gevormd in granitische pegmatieten, soms in carbonatieten. De typelocatie is Betafo, Madagaskar. Het mineraal komt ook voor in Bancroft, Ontario, Canada.

  • (en) Betafiet op Webmineral.com
Zie de categorie Betafite van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.