Antimachus
Antimachus, van Colofon of Claros, was een Grieks dichter en grammaticus die omstreeks 400 voor Christus leefde.
Er is nauwelijks iets bekend over zijn leven. Zijn poëtische inspanningen werden over het algemeen niet erg gewaardeerd, ook al kreeg hij aanmoediging van zijn jongere tijdgenoot Plato (Plutarchus, Lysander, 18). Zijn belangrijkste werken waren: een langdradig epos met de titel Thebais, een verslag van de expeditie van de Zeven tegen Thebe en van de oorlog van de Epigoni, en een elegie, getiteld Lyde, genoemd naar de minnares van de dichter. Na haar dood probeerde hij troost te vinden door in de mythologie ijverig op zoek te gaan naar verhalen over ongelukkige liefdesrelaties (Plutarchus, Consol ad Apoll 9;... Athenaeus xiii 597). Antimachus was de grondlegger van de 'geleerde' epische poëzie, en de voorloper van de Alexandrijnse school. Zijn critici plaatsten hem op een tweede plaats achter Homerus. Antimachus werkte ook aan een kritische lezing van de Homerische gedichten.
Bronnen
- Encyclopædia Britannica 11th edition, werk in publiek domein: "Antimachus"