And Now... The Runaways
| And Now... The Runaways | ||||
|---|---|---|---|---|
| Album van The Runaways | ||||
| Uitgebracht | november 1978 | |||
| Opgenomen | september 1978 | |||
| Genre | pop, poprock, hardrock. glamrock, punkrock | |||
| Duur | 36:37 | |||
| Label(s) | Mercury, Cherry Red, Overseas Records Japan | |||
| Producent(en) | John Alcock | |||
| (en) Allmusic-pagina (en) MusicBrainz-pagina | ||||
| ||||
And Now... The Runaways is het vierde en laatste studioalbum van de Amerikaanse rockband The Runaways. Het verscheen in november 1978.
Achtergrond
[bewerken | brontekst bewerken]Het album werd opgenomen in september 1978 in de Rusk Sound Studios in Hollywood. De opnamen duurde drie weken.[1]Tijdens de opnamesessies verliet bassiste Vicki Blue de band. Desondanks staat ze wel op de hoesfoto's en wordt ze ook gecrediteerd op het album. Maar de basgitaar werd uiteindelijk gespeeld door Lita Ford.
Hun voormalige producer Kim Fowley had altijd gezegd : "Stoere meiden lachen niet"[2] en ze mochten van hem niet lachen op foto's. Maar de relatie met Fowley was nu verbroken en The Runaways hadden een nieuwe manager en een andere producer. Nu hadden ze de vrijheid om zich op een andere manier te presenteren. Op de hoesfoto's wordt een nieuwe look gepresenteerd. Maar het is ook ironisch bedoeld. De muziek op het album is niet veel veranderd maar is wel gevarieerder dan voorheen; Het is een mix van pop en hardrock, een mengeling van Suzi Quatro, Blondie, en Heart .[3]
Het album verscheen in Nederland in november 1978[4] en werd aanvankelijk alleen in Europa uitgebracht. In de Verenigde Staten was het uitsluitend via import verkrijgbaar. Het verscheen in Japan in 1979. In 1981 werd het album ook in de Verenigde Staten uitgebracht in een andere uitvoering onder de titel "Little Lost Girls".[5] In 1993 verscheen de CD uitvoering in de oorspronkelijke uitvoering en titel.[6]
Groepsleden
[bewerken | brontekst bewerken]met
- Duane Hitchings - keyboards
Productie
[bewerken | brontekst bewerken]- John Alcock - producent (Delta Productions)
- Will Reid Dick - ingenieur
- A. Wally - assistent-ingenieur
- Ken Perry - mastering (Capital Studios)
- Barry Levine - fotografie
- David Larkham - hoesontwerp
Tracklist
[bewerken | brontekst bewerken]| nummer | titel | duur |
|---|---|---|
| 1 | Saturday Night Special | 3:39 |
| 2 | Eight Days a Week | 3:33 |
| 3 | Mama Weer All Crazee Now | 3:26 |
| 4 | I'm a Million | 6:02 |
| 5 | Right Now | 3:35 |
| 6 | Takeover | 3:11 |
| 7 | My Buddy & Me | 3:39 |
| 8 | Little Lost Girls | 4:45 |
| 9 | Black Leather | 3:47 |
Singles
[bewerken | brontekst bewerken]Externe link
[bewerken | brontekst bewerken]- ↑ Rocky nr. 51 - 14 december 1978 (Duits weekblad)
- ↑ "De huilebalken kunnen weer lachen" Interview met The Runaways, Muziek Express - september 1978
- ↑ 70's Teenpop - The Runaways. Gearchiveerd op 29 november 2020.
- ↑ OOR (muziektijdschrift) nr. 23, 15 november 1978
- ↑ The Runaways – Metaladies – All Female Metal Bands. Gearchiveerd op 22 juli 2020.
- ↑ Discover releases, reviews, credits, songs, and more about The Runaways - And Now... The Runaways at Discogs. Complete your The Runaways collection. Gearchiveerd op 18 februari 2021.
- ↑ The Runaways - And Now... The Runaways | Releases | Discogs. Gearchiveerd op 18 februari 2021.
- ↑ The Runaways - Right Now / Black Leather | Releases | Discogs. Gearchiveerd op 12 augustus 2020.