Naar inhoud springen

AS Livorno Calcio

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Livorno
AS Livorno Calcio
AS Livorno Calcio
Naam Associazione Sportiva
Livorno Calcio SrL
Bijnaam Amaranto
Opgericht 14 februari 1915
Stadion Stadio Armando Picchi,
Livorno
Capaciteit 19.238
Voorzitter Vlag van Brazilië Joel Esciua
Trainer Vlag van Italië Giancarlo Favarin
Competitie Serie D
Website Officiële website
Thuis
Uit
Alternatief
Geldig voor 2018/19
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Associazione Sportiva Livorno Calcio is een Italiaanse voetbalclub, opgericht in 1915. De club speelt zijn thuiswedstrijden in het Stadio Armando Picchi. De fanatieke aanhang van de club staat bekend om zijn extreemlinkse sympathieën. Bandieri's met Che Guevara en de vlag van de voormalige Sovjet-Unie zijn geen ongewone verschijningen in het Stadio Armando Picchi.

Glorieperiode

[bewerken | brontekst bewerken]

De club werd opgericht in 1915 als US Livorno door de fusie van Virtus Juventusque en SPES Livorno. Beide clubs speelden in de Prima Categoria, de toenmalige hoogste klasse die nog onderverdeeld was in regionale kampioenschappen. In het eerste naoorlogste seizoen werd de club tweede achter Pisa Sporting Club en stootte zo door naar de tweede ronde waar de club alle vier de wedstrijden won tegen Audace-Esperia Roma en Internazionale Napoli. In de finale won de club met 3-2 van Fortitudo Roma en was zo kampioen van Zuid-Italië. De club nam het nu op tegen de kampioen van Noord-Italië, Inter Milaan. Livorno verloor met 3-2, maar dit was wel de beste prestatie tot nu toe van een club die niet uit het noorden kwam, tot dusver werden alle kampioen van het zuiden in de pan gehakt door de Noord-Italiaanse kampioen.

In 1920/21 werd de club tweede in de groepsfase achter Pisa SC, maar stootte wel door naar de halve finale in een groep met Lazio en Naples. Livorno won alle vier de wedstrijden en kwam zo in de Zuid-Italiaanse finale opnieuw tegenover Pisa te staan en verloor met 1-0. De volgende seizoenen speelde de club in de subtop. In Serie A 1929/30/1929 was de medeoprichter van de moderne Serie A. Tot eind jaren dertig werd de club een liftploeg die telkens twee seizoenen in de Serie A speelde en dan twee seizoenen in de Serie B. In 1940 doorbrak de club dat patroon door al na één seizoen terug te keren naar de Serie A en daar het behoud te verzekeren. Na twee povere seizoenen werd de club in 1942/43 vicekampioen achter Torino, de beste klassering van de club in de geschiedenis van de Serie A. Hierna belandde de club weer in de middenmoot en in 1948/49 werd de club laatste en degradeerde. Deze keer zou het 55 jaar duren vooraleer ze opnieuw de weg naar de top zouden vinden.

Donkere jaren

[bewerken | brontekst bewerken]

Na drie seizoenen degradeerde club naar de Serie C. In 1955 promoveerde de club opnieuw, maar werd voorlaatste. In 1964 promoveerde de club weer en kon deze keer voor een langere periode in de Serie B blijven. Livorno eindigde wisselend in de subtop en de middenmoot tot de club degradeerde in 1972. Hierna bleef de club in lagere klassen spelen tot 1991 toen de club geen licentie kreeg en naar de Eccellenza verwezen werd, de zesde klasse. De club begon aan een opmars en promoveerde enkele keren op een paar jaar tijd. In 1997 promoveerde de club naar de Serie C1 en werd overgenomen door Aldo Spinelli in 1999. Door zijn financiële input promoveerde de club in 2001 naar de Serie B. Na een derde plaats in 2004 promoveerde de club opnieuw naar de hoogste divisie van het Italiaanse voetbal.

Recente geschiedenis

[bewerken | brontekst bewerken]

In het seizoen 2004/05 werd de club samen met AS Roma gedeeld achtste. Het volgende seizoen werd de zesde plaats bereikt en hierdoor plaatste de club zich voor het eerst voor Europees voetbal. Livorno werd derde in zijn groep en plaatste zich voor de volgende ronde, waar het werd uitgeschakeld door Espanyol Barcelona. Na een elfde plaats in 2006/07 degradeerde de club onverwachts het volgende seizoen en kwam zo terecht in de Serie B. In het seizoen 2008-2009 eindigde de club er op de derde plaats en mocht zo deelnemen aan de play-offs, waarin ze US Grosseto en Brescia versloegen. Hierdoor promoveert de club terug naar de Serie A. Livorno eindigde het seizoen 2013/14 als twintigste en laatste, waardoor het in seizoen 2014/15 weer in de Serie B uitkwam. Na twee seizoenen in de Serie B zakte de club naar de Lega Pro. In 2018 promoveerde de club weer naar de Serie B. In 2020 degradeerde de club weer naar de Serie C. Een jaar later naar de Serie D en staat de club aan de rand van een faillissement.

Eindklasseringen (grafisch)

[bewerken | brontekst bewerken]
  • 1998 3e
    Serie C1
  • 1999 12e
    Serie C1
  • 2000 7e
    Serie C1
  • 2001 3e
    Serie C1
  • 2002 1e
    Serie C1
  • 2003 10e
    Serie B
  • 2004 3e
    Serie B
  • 2005 9e
    Serie A
  • 2006 6e
    Serie A
  • 2007 11e
    Serie A
  • 2008 20e
    Serie A
  • 2009 3e
    Serie B
  • 2010 20e
    Serie A
  • 2011 7e
    Serie B
  • 2012 17e
    Serie B
  • 2013 3e
    Serie B
  • 2014 20e
    Serie A
  • 2015 9e
    Serie B
  • 2016 20e
    Serie B
  • 2017 3e
    Lega Pro
  • 2018 1e
    Serie C
  • 2019 14e
    Serie B
  • 2020 20e
    Serie B
  • 2021 20e
    Serie C
  • 2022 1e
    n5
  • 2023 5e
    Serie D

Eindklasseringen

[bewerken | brontekst bewerken]
Seizoen Competitie Niveau Eindstand Coppa Italia Opmerking
2000/01 Serie C1 Girone A III 3 --
2001/02 1 4e groep 3
2002/03 Serie B II 10 2e groep 3 Ligatopscorer Igor Protto: 23
2003/04 3 4e groep 2
2004/05 Serie A I 9 2e ronde
2005/06 6 3e ronde
2006/07 11 8e finale
2007/08 20 3e ronde
2008/09 Serie B II 3 4e ronde winnaar promotieserie > Brescia Calcio (5-2); Ligatopscorer Francesco Tavano: 24
2009/10 Serie A I 20 8e finale
2010/11 Serie B II 7 4e ronde
2011/12 17 3e ronde
2012/13 3 4e ronde winnaar promotieserie > Empoli FC (2-1)
2013/14 Serie A I 20 3e ronde
2014/15 Serie B II 9 2e ronde
2015/16 20 3e ronde
2016/17 Lega Pro Prima Divisione Girone A III 3 1e ronde kwartfinale promotieserie
2017/18 Serie C Girone A 1 2e ronde
2018/19 Serie B II 14 3e ronde
2019/20 20 2e ronde
2020/21 Serie C Girone A III 20 1e ronde Livorno vraagt geen enkele licentie aan. Mag boventallig meedoen in Eccellenza.
2021/22 Eccellenza Toscana V 1 -- finale promotieserie > ASD Figline. Promoveert alsnog na uitsluiting van Figline.
2022/23 Serie D Girone E IV 5 -- halve finale promotieserie
2023/24 . --

Livorno in Europa

[bewerken | brontekst bewerken]

#R = #ronde, Groep = groepsfase, T/U = Thuis/Uit, W = Wedstrijd, PUC = punten UEFA coëfficiënten .

Uitslagen vanuit gezichtspunt AS Livorno Calcio

Seizoen Competitie Ronde Land Club Totaalscore 1e W 2e W PUC
2006/07 UEFA Cup 1R Vlag van Oostenrijk FC Superfund Pasching 3-0 2-0 (T) 1-0 (U) 8.0
Groep A Vlag van Schotland Rangers FC 2-3 2-3 (T)
Groep A Vlag van Servië Partizan Belgrado 1-1 1-1 (U)
Groep A Vlag van Israël Maccabi Haifa 1-1 1-1 (T)
Groep A (3e) Vlag van Frankrijk AJ Auxerre 1-0 1-0 (U)
3R Vlag van Spanje RCD Espanyol 1-4 1-2 (T) 0-2 (U)
Totaal aantal behaalde punten voor UEFA coëfficiënten: 8.0

Bekende (oud-)spelers

[bewerken | brontekst bewerken]

Internationals

[bewerken | brontekst bewerken]

De navolgende voetballers kwamen als speler van AS Livorno Calcio uit voor een vertegenwoordigend Europees A-elftal. Tot op heden[1] is Tomas Danilevičius degene met de meeste interlands achter zijn naam. Hij kwam als speler van AS Livorno Calcio in totaal 36 keer uit voor het Litouwse nationale elftal.

Naam Van Tot Totaal Nationaal elftal
Tomas Danilevičius 30.04.2003 03.06.2011 36 Vlag van Litouwen Litouwen
Mario Magnozzi 25.05.1924 22.06.1930 26 Vlag van Italië Italië
Dario Knežević 16.06.2008 14.11.2009 9 Vlag van Kroatië Kroatië
Erjon Bogdani 22.08.2007 27.05.2008 7 Vlag van Albanië Albanië
Marco Amelia 16.11.2005 06.02.2008 6 Vlag van Italië Italië
Cristiano Lucarelli 08.06.2005 02.06.2007 4 Vlag van Italië Italië
Andrey Galabinov 09.09.2014 16.11.2014 4 Vlag van Bulgarije Bulgarije
Antonio Candreva 14.11.2009 18.11.2009 2 Vlag van Italië Italië
Giovanni Vincenzi 20.01.1924 20.01.1924 1 Vlag van Italië Italië