Naar inhoud springen

21e Grammy Awards

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Grammy Awards 1979
Grammy Awards
Datum 15 februari 1979
Locatie Shrine Auditorium, Los Angeles
Host John Denver
Netwerk CBS
Vorige 20e Grammy Awards
Volgende 22e Grammy Awards
Portaal  Portaalicoon   Muziek

De 21e editie van de jaarlijkse Grammy Awards vond plaats op 15 februari 1979 in het Shrine Auditorium in Los Angeles. De ceremonie werd gepresenteerd door John Denver.

Twee muzikale fenomenen van de tweede helft van de jaren 70 domineerden de Grammy-uitreiking: disco en muziekfilms. Beide verschijnselen werden gecombineerd op de soundtrack van Saturday Night Fever, die werd uitgeroepen tot album van het jaar. De soundtrack, met de Bee Gees aan het creatieve roer, was de eerste in zijn soort die de prestigieuze Grammy voor album van het jaar won. Daarnaast wonnen de Bee Gees ook nog een handjevol Grammy's voor hun werk aan de soundtrack, met name voor het nummer Stayin' Alive. In totaal gingen Barry, Robin en Maurice Gibb met vijf prijzen naar huis.

Tegen de verwachting in wonnen de broers Gibb niet de categorieën Song of the Year en Record of the Year. Die eer ging voor beide categorieën naar Billy Joels Just the Way You Are. De Gibbs wonnen wél onder meer Producer of the Year en een prijs voor het beste arrangement voor Stayin' Alive.

Saturday Night Fever was niet de enige soundtrack die het goed deed bij de Grammy's. Nummers uit de verfilming van Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band en The Wiz werden onderscheiden (resp. Got To Get You Into My Life van Earth, Wind & Fire en de ouverture van de soundtrack van The Wiz), terwijl de discofilm Thank God It's Friday twee keer won in de vorm van Donna Summers Last Dance. John Williams won eveneens twee Grammy's voor zijn werk voor de soundtrack van Close Encounters of the Third Kind, terwijl zelfs Orson Welles een Grammy wegkaapte met zijn meesterwerk Citizen Kane. Weliswaar ging het hier niet om de filmmuziek, maar om een gesproken-woordopname waarop Welles een deel van het filmverhaal voorlas.

Veel artiesten die in 1978 ook al hadden gewonnen, deden dat nu weer. John Williams, Al Jarreau, Steve Martin, Muddy Waters en Oscar Peterson zijn daar voorbeelden van. Oudgedienden in de klassieke categorieën wonnen opnieuw: Georg Solti kreeg zijn twaalfde Grammy (dit was zijn vijfde opeenvolgende jaar waarin hij minstens één Grammy won) en Vladimir Horowitz voegde twee prijzen toe aan zijn totaal van zestien.

Er werd een nieuwe categorie geïntroduceerd dit jaar, Best Historical Repackage Album. Hierbij gaat het om oude opnamen die opnieuw (of voor het eerst) zijn uitgebracht.

Even leek het erop dat rock een belangrijke rol zou spelen in de Grammy's van 1979, met nominaties voor onder meer Elvis Costello, The Cars en The Rolling Stones (hun allereerste nominatie!). Maar uiteindelijk won geen van deze rock-acts, zodat 1979 een jaar werd waarin de Grammy's een uitstekende weerspiegeling vormde van wat er populair was geweest in de hitlijsten van 1978: disco en filmhits.

Winnaars

[bewerken | brontekst bewerken]

Algemeen

[bewerken | brontekst bewerken]

Pop

[bewerken | brontekst bewerken]

Country

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Best Country Vocal Performance (zangeres)
  • Best Country Vocal Performance (zanger)
  • Best Country Vocal Performance (duo/groep)
  • Best Country Instrumental Performance
    • "One O'Clock Jump" - Asleep at the Wheel
  • Best Country Song

R&B

[bewerken | brontekst bewerken]

Ethnic (Folk/Latin)

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Best Ethnic or Traditional Recording
  • Best Latin Recording

Gospel

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Best Contemporary Soul Gospel Performance (modern)
  • Best Traditional Soul Gospel Performance (traditioneel)
    • "Live and Direct" - Mighty Clouds of Joy
  • Best Inspirational Performance (Beste religieuze opname)
  • Best Contemporary or Inspirational Gospel Performance (Beste eigentijdse of religieuze gospelopname)
    • "What A Friend" - Larry Hart
  • Best Traditional Gospel Performance (Beste traditionele gospelopname)
    • "Refreshing" - Happy Goodman Family

Jazz

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Best Jazz Vocal Performance
  • Best Jazz Solo Instrumental Performance
  • Best Jazz Group Instrumental Performance
  • Best Big Band Performance

Klassieke muziek

[bewerken | brontekst bewerken]

Vetgedrukte namen ontvingen een Grammy. Overige uitvoerenden, zoals orkesten, solisten e.d., die niet in aanmerking kwamen voor een Grammy, staan in kleine letters vermeld.

  • Best Classical Performance (orkest)
  • Best Classical Vocal Soloist Performance (vocale solist)
  • Best Opera Recording
    • "Lehar: The Merry Widow" - Julius Rudel (dirigent); George Sponhaltz & John Coveney (producers)
    • Beverly Sills en Alan Titus (solisten); New York City Opera Orchestra (orkest)
  • Best Choral Performance (koor)
  • Best Classical Performance Instrumental Soloist(s) (Beste instrumentale uitvoering door een solist, met orkestbegeleiding)
  • Best Classical Performance Instrumental Soloist(s) (Beste instrumentale uitvoering door een solist, zonder orkestbegeleiding)
  • Best Chamber Music Performance (Beste kamermuziek)
  • Best Classical Album

Comedy

[bewerken | brontekst bewerken]

Composing & Arranging (Compositie & Arrangementen)

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Best Instrumental Composition
  • Best Album or Original Score Written for a Motion Picture or a TV Special (Beste film- of tv-soundtrack)
  • Best Instrumental Arrangement
    • Quincy Jones & Robert Freedman (arrangeurs) voor "The Wiz Main Title - Overture Part One" (diverse uitvoerenden)
  • Best Arrangement Accompanying Vocal(s) (Beste arrangement voor begeleidende muziek)
  • Best Arrangement for Voices (Beste zang-arrangement)
    • Bee Gees (arrangeurs) voor "Stayin' Alive" (uitvoerenden: Bee Gees)

Kinderrepertoire

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Best Recording for Children

Musical

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Best Cast Show Album
    • "Ain't Misbehavin'" - Thomas Z. Shepard (producer)

Hoezen

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Best Album Package (Beste hoesontwerp)
    • Johnny B. Lee & Tony Lane (ontwerpers) voor "Boys in the Trees" van Carly Simon
  • Best Album Notes (Beste hoestekst)
    • Michael Brooks (schrijver) voor "A Bing Crosby Collection, Vols. 1 & 2", uitvoerende: Bing Crosby

Production & Engineering (Productie & techniek)

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Best Engineered Recording, Non-Classical (Beste techniek op een niet-klassiek album)
    • Al Schmitt & Roger Nichols (technici) voor "FM (No Static At All)" (uitvoerenden: Steely Dan)
  • Best Engineered Recording, Classical (Beste techniek op een klassiek album)
    • Arthur Kendy, Edward T. Graham & Ray Moore (technici) voor "Varese: Ameriques/Arcana/Ionisation (Boulez Conducts Varese)", uitvoerenden: New York Philharmonic o.l.v. Pierre Boulez
  • Producer of the Year
    • Bee Gees, Albhy Galuten & Karl Richardson

Gesproken Woord

[bewerken | brontekst bewerken]

Historisch

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Best Historical Repackage Album
    • "The Lester Young Story, Vol. 3" - Michael Brooks (producer)
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=21e_Grammy_Awards&oldid=63715587"