Pergi ke kandungan

Kesihatan anjing

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.
Cavalier King Charles spaniel dengan kaki berbalut.
Kaki anjing cedera.

Kesihatan anjing ialah bidang yang dikaji dengan mendalam dalam perubatan veterinar.

Penyakit berjangkit yang menjejaskan anjing adalah penting bukan hanya daripada sudut pandangan veterinar, tetapi juga kerana risiko terhadap kesihatan awam; contohnya ialah penyakit anjing gila. Gangguan genetik juga menjejaskan anjing, kerap kerana pembiakbakaan terpilih. Kerana populariti kedua-dua makanan anjing komersial dan buatan sendiri, pemakanan juga merupakan subjek yang dikaji dengan mendalam.

Penyakit

[sunting | sunting sumber]
Untuk senarai lengkap, lihat Senarai penyakit anjing

Sesetengah penyakit dan masalah kesihatan lain adalah biasa terhadap kedua-dua manusia dan anjing; lain-lain adalah unik terhadap anjing dan haiwan lain. Anjing mudah menghidap pelbagai penyakit; sama seperti manusia, ia boleh menghidap kencing manis, gila babi, barah, atau radang sendi.

Penyakit berjangkit

[sunting | sunting sumber]

Penyakit berjangkit disebabkan oleh kehadiran organisma seperti virus, bakteria, kulat, atau parasit (sama ada haiwan atau protozoon). Kebanyakan penyakit ini berjangkit secara terus dari anjing ke anjing, sementara yang lain memerlukan vektor seperti sengkenit atau nyamuk. Penyakit berjangkit tertentu ialah kebimbangan daripada pandangan kesihatan awam kerana merupakan zoonosis (boleh merebak kepada manusia).

Penyakit virus

[sunting | sunting sumber]

Penyakit virus pada anjing boleh menjadi parah, terutamanya di dalam kenel. Pemvaksinan pada masa yang betul boleh mengurangkan risiko dan keterukan jangkitan. Virus yang disyorkan yang paling biasa merupakan sebab anjing divaksin ialah:

Seekor anjing gila.
Penyakit virus lain
[sunting | sunting sumber]

Penyakit virus anjing lain termasuk herpesvirus dan influenza.

Penyakit bakteria

[sunting | sunting sumber]
Sebilangan bakteria spesies Leptospira di atas tapisan polikarbonat 0.1. µm.

Penyakit bakteria pada anjing biasanya tidak berjangkit daripada anjing kepada anjing; sebaliknya biasanya kesan daripada kolonisasi luka, jangkitan oportunis yang sekunder kepada ketahanan mengurang (kerap menyebabkan jangkitan virus), atau sekunder kepada keadaan lain (pioderma yang sekunder kepada alahan kulit atau piometra yang sekunder kepada hiperplasia endometrium sista). Contoh ini tidak dianggap penyakit berjangkit kerana tidak memenuhi postulat Koch – contohnya Staphylococcus intermedius, bakteria yang biasanya terasing daripada jangkitan kulit pada anjing, tidak akan menyebabkan pioderma apabila diperkenalkan kepada anjing sihat. Kemungkinan besar bahawa jenis bakteria sudah wujud di kulit anjing sihat.

Ada sesetengah bakteria yang berjangkit daripada anjing kepada anjing. Yang paling ketara daripada ini ialah Bordetella bronchiseptica, salah satu sebab batuk kenel, Leptospira sp, yang menyebabkan leptospirosis,[1][2] dan Brucella canis, sebab bruselosis pada anjing. Ada juga penyakit bakteria bawaan sengkenit biasa, termasuk penyakit Lyme, erlikiosis, dan demam bintik Pergunungan Rocky.

Leptospirosis ialah penyakit zoonosis disebabkan oleh bakteria daripada genus Leptospira. Manusian dan anjing terjangkit melalui sentuhan dengan air, makanan, atau tanah mengandungi air kencing daripada haiwan terjangkit. Ini mungkin berlaku dengan penelanan makanan atau minuman tercemar atau melalui sentuhan kulit, terutamanya dengan permukaan mukosa, seperti mata atau hidung, atau dengan kulit rosak. Pada anjing, rebakan penyakit paling biasa berlaku dengan peminuman lopak, kolam, atau air longkang tercemar oleh hidupan liar terjangkit seperti tupai atau rakun. Hati dan ginjal paling biasa dirosakkan oleh leptospirosis. Radang pembuluh darah boleh berlaku, menyebabkan sembap dan penggumpalan dalam pembuluh darah terselerak (DIC) berpotensi. Radang otot jantung, radang perikardium, radang meninges, dan radang uvea juga merupakan sekuela yang berkemungkinan.[3]

Ixodes scapularis.

Bruselosis pada anjing disebabkan oleh Brucella canis. Penyakit ini ialah penyakit jangkitan seks, tetapi juga boleh merebak melalui sentuhan dengan fetus gugur. Tanda paling biasa ialah pengguguran semasa trimester terakhir atau kematian kelahiran. Gejala lain termasuk keradangan ceper intervertebra dan mata (radang uvea), dan keradangan buah zakar (radang buah zakar) dan prostat (radang prostat) pada anjing jantan.[4]

Penyakit bawaan sengkenit adalah biasa pada anjing. Penyakit Lyme, atau boreliosis, disebabkan oleh Borrelia burgdorferi dan merebak dengan Ixodes pacificus di pantai barat Amerika Syarikat dan dengan I. scapularis (sengkenit rusa) di selebih Amerika Syarikat. Tanda dan gejala termasuk demam, bengkak sendi dan kesakitan, ketempangan, dan bengkak nodus limfa. Penyakit telah didiagnosiskan pada anjing di kesemua 48 buah negeri Amerika Syarikat benua.[5] Ehrlichia canis, yang menyebabkan erlikiosis anjing, dan Rickettsia rickettsii, yang menyebabkan demam bintik Pergunungan Rocky, kedua-duanya merebak melalui sengkenit anjing Amerika, Dermacentor variabilis, dan sengkenit anjing perang, Rhipicephalus sanguineus.[6]

Penyakit kulat

[sunting | sunting sumber]

Salah satu penyakit kulat biasa pada anjing ialah kurap, atau dermatofitosis, satu jangkitan kulit, bulu, atau kuku. Ada tiga spesies kulat yang menyebabkan kurap pada anjing. Lebih kurang 70 peratus jangkitan disebabkan oleh Microsporum canis, 20 peratus oleh M. gypseum, dan 10 peratus oleh Trichophyton mentagrophytes. Tanda termasuk keguguran bulu dan penskalaan kulit. Rawatan untuk kurap setempat tidak selalunya diperlukan kerana penyakit ini terhad, tetapi kursus klinikal boleh dipendekkan dengan menggunakan mikonazola atau klotrimazola topikal. Jangkitan umum, paling biasa dilihat pada anjing terimunokompromi, boleh dirawat dengan ubat antikulat seperti griseofulvin atau itrakonazola. Jangkitan boleh merebak kepada manusia.[7]

Blastomyces dermatitidis.

Ada beberapa penyakit kulat yang bersifat sistemik, bermakna menjejaskan berbilang sistem badan. Blastomikosis, disebabkan oleh Blastomyces dermatitidis, ialah penyakit kulat yang menjejaskan kedua-dua anjing dan manusia, tetapi hanya merupakan zoonosis jarang. Penyakit ini dijumpai terutamanya di Amerika Syarikat di kawasan-kawasan Sungai Mississipi dan Tasik-Tasik Besar. Tanda termasuk penurunan berat, batuk, demam, nodus limfa besar, pembuangan lesi kulit, kebutaan, dan ketempangan. Oleh sebab anjing berkemungkinan terjangkit daripada persekitaran sepuluh kali lebih daripada manusia, anjing dianggap sebagai pengawal untuk penyakit.[8]

Histoplasmosis, disebabkan oleh Histoplasma capsulatum, ialah penyakit dengan taburan sedunia. Di Amerika Syarikat penyakit ini biasanya dijumpai di kawasan-kawasan Sungai Mississipi dan Sungai Ohio, paling biasa di dalam najis burung dan kelawar. Tanda termasuk penurunan berat, batuk, demam, nodus limfa besar, dan gejala perut usus.[9] Koksidioidomikosis, disebabkan oleh Coccidioides immitis, dijumpai di wilayah gersang dan separuh gersang Amerika Tengah dan Selatan, Mexico, dan Amerika Syarikat barat daya. Tanda termasuk penurunan berat, demam, batuk, nodus limfa besar, dan ketempangan.[10]

Parasit

[sunting | sunting sumber]

Parasitologi veterinar mengkaji kedua-dua parasit luar dan dalam pada haiwan. Parasit luar, seperti pinjal, tungau, sengkenit dan nyamuk boleh menyebabkan perengsaan kulit dan merupakan pembawa kerap penyakit lain atau parasit dalam.

Parasit luaran
[sunting | sunting sumber]
  • Pinjal dan sengkenit daripada pelbagai spesies boleh diperoleh dan dibawa pulang oleh anjing, tempat parasit ini boleh berganda dan menyerang manusia (dan sebaliknya). Kedua-dua parasit ini terutamanya penting untuk diperhatikan, sekarang penyakit Lyme bawaan sengkenit telah menjadi endemik di kawasan besar, tambahan kepada penyakit serupa lain seperti demam bintik Pergunungan Rocky. Sungguhpun anjing tidak kelihatan mudah menghidap penyakit sebegitu seperti manusia, penyakit riketsia serupa telah merebak daripada anjing kepada manusia melalui mekanisme sebegitu seperti anjing membunuh anjing terjangkit, kemudian menggoyangkan diri sendiri di rumah cukup dekat dengan pemiliknya untuk menjangkitkan kebanyakan anggota keluarga sehingga membawa kematian.
  • Pelbagai tungau menyebabkan masalah kulit seperti kurap.
  • Nyamuk
Parasit dalaman
[sunting | sunting sumber]
Paru-paru dan trakea daripada canid.
  • Parasit, terutamanya cacing usus seperti cacing kerawit, cacing pita dan cacing bulat, boleh direbakkan di dalam tinja anjing. Sesetengah cacing pita mempunyai pinjal sebagai perumah perantaraan: telur cacing ini mesti dimakan oleh pinjal untuk bertelur, kemudian pinjal terjangkit mesti diinges (biasanya oleh anjing semasa menjilat bulu sendiri, tetapi kadang-kadang oleh manusia melalui pelbagai cara) untuk cacing dewasa menetapkan kedudukan sendiri di dalam usus. Telur cacing ini kemudian melalui usus dan melekat pada wilayah dalam anjing, dan kitaran bermula sekali lagi.
  • Cacing usus menyebabkan darjah ketidakselesaan berubah-ubah.
  • Cacing jantung ialah parasitoid jenis. Ia susah untuk dihapuskan dan boleh membawa kematian; pencegahan, walau bagaimanapun, mudah dicapai menggunakan ubat-ubatan.
    Seperti namanya, nyamuk terjangkit menyuntik larva ke dalam kulit anjing, tempat ia berpindah ke dalam sistem peredaran dan bertempat di dalam arteri paru-paru dan jantung, membesar dan membiak sehingga darjah mencemaskan. Kesan pada anjing agak boleh dijangkakan, kegagalan jantung selama setahun atau dua tahun, membawa kepada kematian. Perawatan anjing terjangkit adalah sukar, melibatkan cubaan untuk meracuni cacing sihat dengan sebatian arsenik tanpa membunuh anjing lemah, dan kerap tidak berjaya. Pencegahan adalah lebih baik, iaitu melalui profilaksis cacing jantung yang mengandungi sebatian yang membunuh larva dengan serta-merta sebaik jangkitan tanpa menyakiti anjing. Kerap ini tersedia tergabung dengan pencegah parasit lain.
  • Hidatidosis disebabkan oleh sestod Echinococcus. Ini biasanya diperhatikan dalam kalangan anjing, anjing liar, rubah, dll. Oleh sebab kepentingannya sebagai zoonosis, cacing ini penting untuk dirawat. Pencegahan hidatidosis merupakan tugas lebih mudah daripada perawatannya. Antelmintik seperti prazikuantel mungkin membantu untuk menghalang keadaan ini. Larangan pemberian makanan kepada anjing dengan bahagian dalam tidak dimasak mungkin merupakan tindakan profilaksis paling baik melawan cacing pita ini.

Penyakit genetik

[sunting | sunting sumber]
Lihat juga: Pedigree Dogs Exposed
Displasia pinggul dwisisi.

Keadaan genetik ialah masalah pada sesetengah anjing, terutamanya baka tulen. Untuk sebab ini banyak kelab kenel kebangsaan memerlukan bagawa anjing dengan penyakit genetik tertentu atau dianggap sebagai pembawa tidak boleh didaftarkan. Sesetengah daripada keadaan paling biasa termasuk displasia pinggul, terlihat pada anjing baka besar, penyakit von Willebrand, satu penyakit yang menjejaskan platelet yang diwarisi pada pincer Doberman, entropion, pelengkungan dalam kelopak mata terlihat pada shar pei dan banyak baka lain, atrofi retina progresif, diwarisi pada banyak baka, kepekakan, dan gila babi, diketahui diwarisi pada anjing gembala Belgium, anjing gembala Jerman, cocker spaniel, dan anjing Santo Bernard.[11]

Stenosis subaorta, atau SAS, ialah satu penyakit genetik yang menyebabkan penyempitan saluran darah di antara jantung dengan aorta. Ini membawa kepada masalah jantung dan kadang-kadang kematian tiba-tiba. Ini menjejaskan baka lebih besar seperti anjing Newfoundland dan anjing pengutip keemasan.[12] Pada sesetengah anjing, seperti collie, warna merle biru atau harlekuin sebenarnya merupakan heterozigot gen separa resesif menghalang perkembangan betul sistem saraf; maka, sekiranya dua ekor anjing sebegitu diawankan, pada purata seperempat anak anjing akan mempunyai kecacatan genetik parah dalam sistem saraf dan organ deria berlainan daripada kepekakan kepada kecacatan yang membawa kematian.

Penyakit kulit

[sunting | sunting sumber]
Rencana utama: Gangguan kulit anjing

Penyakit kulit adalah sangat biasa pada anjing. Atopi, satu keadaan alahan kronik, disangkakan menjejaskan sehingga 10 peratus anjing.[13] Penyakit kulit lain berkaitan dengan alahan termasuk bintik panas dan pioderma, kedua-dua bercirikan jangkitan bakteria sekunder, alahan makanan, jangkitan telinga, dan radang kulit alahan pinjal. Displasia folikel anjing ialah gangguan keturunan bagi folikel bulu menyebabkan kebotakan. Kurap ialah penyakit kulit berjangkit disebabkan oleh tungau. Penyakit endokrin seperti hipotiroidisme dan sindrom Cushing boleh juga menjadi nyata sebagai masalah kulit seperti kebotakan atau jangkitan bakteria berulang-ulang. Satu lagi kelas penyakit kulit ialah higroma, satu pembengkakan biasanya di sendi siku atau dekat dengan sendi siku.

Penyakit ortopedik

[sunting | sunting sumber]

Penyakit ortopedik pada anjing boleh bersifat perkembangan, keturunan, trauma, atau merosot. Oleh sebab sifat anjing giat, kecederaan kerap berlaku. Salah satu kecederaan paling biasa ialah kecederaan ligamen krusiat hadapan, satu keadaan yang kerap memerlukan pembedahan. Patah tulang ialah kejadian kerap pada anjing luar rumah kerana trauma daripada dilanggar oleh kereta. Penyakit sendi merosot adalah biasa pada anjing lebih tua dan merupakan salah satu sebab paling sekali untuk preskripsi ubat antiradang bukan steroid.

Penyakit ortopedik keturunan terutamanya dijumpai pada anjing baka tulen. Displasia pinggul ialah masalah biasa yang terutamanya menjejaskan baka lebih besar. Displasia pinggul ialah kecacatan bentuk sendi pinggul yang mungkin, bergantung pada darjah kehelan pinggul, membawa kesakitan kepada anjing sebaik ia menua. Masa berlalu ini kerap menyebabkan radang sendi pada pinggul. Displasia juga boleh berlaku pada sendi siku. Tempurung lutut terkehel boleh menjadi masalah untuk baka lebih kecil. Ini boleh menyebabkan ketempangan dan kesakitan pada kaki belakang.

Penyakit ortopedik perkembangan termasuk panosteitis dan osteodistrofi hipertrofi. Panosteitis berlaku pada anjing baka besar biasanya pada umur antara lima dengan empat belas bulan dan menjadi nyata sebagai demam, kesakitan, dan ketempangan kaki berubah-ubah. Osteodistrofi hipertrofi juga boleh dilihat pada anjing baka besar muda dan bercirikan kesakitan, ketempangan, demam, dan pembengkakan metafisis tulang panjang.

Tumor dan barah

[sunting | sunting sumber]
Seekor anjing Kangal kurus kering dengan barah di kaki kiri.

Kedua-dua tumor benigna dan malignan dilihat pada anjing. Tumor benigna biasa termasuk lipoma, papiloma bukan virus, adenoma kelenjar minyak, dan adenoma kelenjar perianal.

Barah kerap terlihat termasuk limfoma, melanoma, tumor sel masta (yang dianggap berpotensi malignan, sungguhpun mungkin mempunyai tingkah laku benigna),[14] dan osteosarkoma (barah tulang).

Baka tertentu lebih mungkin menghidap tumor tertentu, terutamanya yang lebih besar. Anjing pengutip keemasan terutamanya mudah menghidap limfoma, dengan risiko sepanjang hayat 1 dalam 8.[15] Boxer dan pug mudah menghidap tumor sel masta berganda.[14] Terier Scotland mempunyai lapan belas kali ganda risiko pada anjing baka kacuk untuk menghidap karsinoma sel peralihan, sejenis barah pundi kencing.[16]

Penyakit perut usus

[sunting | sunting sumber]

Oleh sebab sifat sembarangan selera anjing, sakit perut usus ialah kejadian kerap pada anjing. Gejala paling biasa ialah anoreksia, pemuntahan, dan cirit-birit. Pengingesan jasad asing boleh membawa kepada sumbatan salur perut usus, satu keadaan sangat berbahaya. Radang pankreas akut boleh juga disebabkan oleh ketidakbijaksanaan pemakanan.

Kembung dan kilasan perut

[sunting | sunting sumber]
Rencana utama: Kembung

Kilasan perut dan kembung (juga dikenali sebagai volvulus pendilatan gaster) terutamanya menjejaskan baka dengan dada dalam dan sempit, seperti anjing Denmark besar, anjing Santo Bernard, anjing gembala Jerman, pudel piawai dan seter Ireland. Pintalan perut pada ligamen sokongannya, menutup jalan keluar, dan kandungan mula menjana tekanan gas yang sangat menyakitkan dan cepat menyebabkan renjatan dan nekrosis kawasan besar tisu perut. Ini boleh membawa kematian dalam beberapa jam. Anjing yang mengalami kembung sangat mudah menghidap perulangan. Perawatan melibatkan penstabilan dan pembedahan abdomen untuk menjelujur perut anjing ke bawah untuk mencegah perulangan (gastropeksi).[17]

Penyakit mata

[sunting | sunting sumber]
Mata merah ceri.

Penyakit mata adalah biasa pada anjing. Katarak, glaukoma anjing, dan entropion terlihat pada anjing. Penyakit mata spesifik anjing termasuk atrofi retina progresif, anomali mata collie, kemerosotan retina perolehan tiba-tiba, dan mata ceri. Kecederaan kepada mata boleh menyebabkan ulser kornea.

Kekerapan glaukoma dwisisi dengan dasar genetik pada anjing baka tulen adalah lebih tinggi daripada pada mana-mana spesies kecuali manusia.[18] Katarak pada anjing sama ada mempunyai dasar genetik atau boleh disebabkan oleh kencing manis. Sklerosis nuklear menyerupai katarak tetapi sebenarnya merupakan perubahan normal berkaitan dengan umur.

Penyakit vestibul

[sunting | sunting sumber]

Tanda penyakit vestibul termasuk penyengetan kepala, pemusingan, nistagmus (satu pergerakan mata tidak normal), dan kesukaran atau ketidakbolehan untuk berdiri. Tanda klinikal menyerupai yang terlihat pada manusia mengalami vertigo. Penyakit vestibul mungkin banyak mempunyai sebab. Anjing tua mudah menghidap bentuk idiopati (bererti kerana sebab tidak diketahui) penyakit vestibul biasanya dipanggil "penyakit vestibul anjing tua" atau penyakit vestibul pinggir idiopati. Tanda mungkin cepat bertambah baik atau mengambil masa. Kurang biasa, tanda vestibul boleh juga disebabkan oleh penyakit telinga dalam, tumor otak, strok, atau sebab lain. Risiko utama dengan penyakit vestibul pinggir idiopati ialah anjing kerap tidak boleh memakan, meminum, atau pergi ke luar untuk berkencing atau meninja. Kes ini mesti menerima terapi sokongan bendalir dalam vena dan nutrisi; sedatif ringan kadang-kadang diberikan, kerana anjing itu mungkin sangat tertekan kerana pengalaman.

Penyakit jantung

[sunting | sunting sumber]
Jantung anjing. Specimen menjelaskan untuk visualisasi struktur anatomi.

Baka anjing lebih tua dan kecil mudah menghidap kegagalan jantung kongestif kerana kemerosotan injap mitra. Keadaan ini diketahui diwarisi pada cavalier King Charles spaniel. Penyakit injap merosot ialah bentuk paling biasa penyakit jantung pada anjing.[19] kelemahan mitra membawa kepada aliran darah bergelora dan tekanan meningkat di dalam atrium kiri. Ini menyebabkan tekanan meningkat di dalam pembuluh darah dan sembap paru-paru (penumpukan bendalir di dalam paru-paru). Keluaran darah menurun oleh ventrikel kiri menyebabkan badan memampas dengan meningkatkan nada simpatetik dan mengaktifkan sistem renin-angiotensin-aldosteron (RAAS). Nada simpatetik meningkat membawa kepada daya tahan pembuluh pinggir dan kadar jantung dan kekecutan otot jantung meningkat. Peningkatan nada simpatetik kronik merosakkan otot jantung. Pengaktifan RAAS menyebabkan peningkatan pegangan air dan natrium oleh ginjal, pencerutan pembuluh darah, dan kesan lain yang menyebabkan peningkatan isi padu darah. Ini juga menyebabkan peningkatan tekanan diastole dan membawa kepada sembap paru-paru. Perawatan untuk kegagalan jantung kongestif dahulu tertumpu kepada dua jenis ubat yang menunjukkan kebimbangan ini: diuretik (terutamanya furosemida), yang mengurangkan isi padu darah, dan perencat ACE, yang mengganggu RAAS. Baru-baru ini, pimobendan - yang meningkatkan daya yang dengannya otot jantung mengecut, dan juga merupakan pendilat pembuluh darah - digunakan secara lebih meluas dalam perawatan kegagalan jantung kongestif disebabkan oleh penyakit injap. Satu kajian veterinar utama, dipanggil kajian QUEST (QUality of life and Extension of Survival Time; Melayu: Mutu Kehidupan dan Pelanjutan Masa Kemandirian), diterbitkan pada September 2008 menjumpai bahawa anjing dengan kegagalan jantung kongestif menerima pimobendan tambah furosemida mempunyai hasil kemandirian kelihatan lebih baik daripada yang menerima benazepril (satu perencat ACE) tambah furosemida.[20] Walau bagaimanapun, perencat ACE dan pimobendan mempunyai mekanisme tindakan berlainan, dan ramai ahli kardiologi veterinar mengesyorkan penggunaan ini secara serentak.

Kardiomiopati, atau penyakit otot jantung, juga terlihat pada anjing dan berkaitan dengan baka besar (kecuali cocker spaniel, satu baka bersaiz sederhana). Kardiomiopati terdilat terlihat pada anjing Denmark besar, anjing pemburu serigala Ireland, anjing Santo Bernard, anjing Dobermann, boxer, dan baka besar lain. Anjing Dobermann, tambahan kepada kegagalan otot jantung, mudah menghidap aritmia ventrikel. Boxer mudah menghidap kardiomiopati unik dengan perubatan klinikal dan histologi beranalog dengan kardiomiopati ventrikel kanan aritmogenik (ARVC) manusia.[21] Penyakit ini diistilahi "kardiomiopati boxer" atau "ARVC boxer", dan bercirikan perkembangan takiaritmia ventrikel.[22] Anjing terjejas berisiko sinkope dan kematian jantung tiba-tiba.[21] Kegagalan miokardium dan kegagalan jantung kongestif ialah penyataan jarang penyakit ini.[22]

  • Jantung anjing (Dogue de Bordeaux).
    Jantung anjing (Dogue de Bordeaux).
  • Jantung anjing (Poodle).
    Jantung anjing (Poodle).
  • Jantung anjing (Afghan Hound).
    Jantung anjing (Afghan Hound).
  • Jantung anjing (Schnauzer).
    Jantung anjing (Schnauzer).
  • Jantung anjing (Pointer).
    Jantung anjing (Pointer).
  • Jantung anjing (Great Dane).
    Jantung anjing (Great Dane).
  • Jantung anjing (Dalmatian).
    Jantung anjing (Dalmatian).

Penyakit lain

[sunting | sunting sumber]

Penyakit lain menjejaskan anjing termasuk penyakit endokrin, penyakit berperantara imun, dan penyakit pembiakan. Kencing manis, sindrom Cushing, penyakit Addison, dan hipotiroidisme ialah penyakit endokrin paling biasa. Anemia hemolisis berperantara imun ialah penyakit pemusnah yang menyebabkan anemia parah pada anjing melalui pemusnahan oleh sistem imun. Ini berkaitan dengan pemvaksinan dan ubat tertentu, sungguhpun banyak kes merupakan idiopati. Satu penyakit imun serupa tetapi kurang parah ialah trombositopenia berperantara imun, bercirikan pemusnahan platelet oleh sistem imun. Tanda klinikal termasuk lebam dan petekia (lebam paling tepat, kerap terlihat di mulut). Penyakit pembiakan biasa termasuk piometra (pengembungan rahim dengan nanah), tumor buah dada, dan hiperplasia prostat benigna.

Bahan toksik

[sunting | sunting sumber]

ASPCA menyenaraikan sesetengah sumber biasa toksin[23] yang dihadapi oleh haiwan peliharaan, termasuk: tumbuhan,[24] perubatan dan kosmetik manusia,[25] produk pembersihan,[26] dan juga makanan.[27]

Makanan berbahaya

[sunting | sunting sumber]

Sesetengah makanan yang dimakan dengan selamat oleh manusia adalah berbahaya terhadap anjing:

Coklat

[sunting | sunting sumber]

Coklat mengandungi teobromina, satu perangsang kimia yang, bersama dengan kafeina dan teofilina, tergolong dalam kumpulan alkaloid metilxantina. Anjing tidak boleh memetabolisme teobromina dengan berkesan. Sekiranya ia memakan coklat, teobromina boleh kekal di dalam aliran darah selama berhari-hari, dan anjing mungkin mengalami kadar jantung cepat, halusinasi, cirit-birit teruk, sawan gila babi, serangan jantung, perdarahan dalaman, dan akhirnya kematian.[28] "Satu auns coklat susu per paun berat badan ialah satu dos berpotensi boleh membawa kematian pada anjing."[29] Dalam kes pengambilan coklat secara tidak sengaja terutamanya oleh anjing lebih kecil, hubungi doktor veterinar atau kawalan racun haiwan dengan serta-merta; dengan ini disyorkan untuk mencetuskan pemuntahan dalam dua jam pengingesan. Sekiranya pengingesan coklat didakwa (kebanyakannya coklat gelap atau penaik), hidrogen peroksida boleh digunakan untuk mencetuskan pemuntahan dengan selamat, kemudian lawatan doktor veterinar dicadangkan. Baka besar kurang mudah menghidap keracunan coklat, tetapi masih boleh mati selepas memakan empat auns[30] coklat.

Nota: Ganjaran karob kerap tersedia sebagai ganjaran anjing; ini tidak berkaitan dengan coklat dan adalah selamat.

Anggur dan kismis

[sunting | sunting sumber]

Anggur dan kismis boleh menyebabkan kegagalan ginjal akut pada anjing[31] (lihat ketoksikan anggur dan kismis pada anjing juga). Mekanisme sebenar tidak diketahui, serta tiada apa-apa cara untuk menentukan kerentanan anjing individual. Sementara sesedikit sebiji kismis boleh menjadi toksik kepada anjing sepuluh paun yang rentan, sesetengah anjing lain memakan sebanyak sepaun anggur atau kismis pada satu masa tanpa kesan penyakit. Anjing terjejas biasanya muntah beberapa jam selepas pemakanan dan mula menunjukkan tanda kegagalan ginjal tiga hingga lima hari kemudian. Mikotoksin disyaki terlibat, tetapi belum dijumpai pada anggur atau kismis diinges oleh anjing terjejas.[perlu rujukan]

Bawang

[sunting | sunting sumber]

Bawang menyebabkan anemia hemolisis pada anjing (dan kucing).[32] Alil propil disulfida telah dilaporkan dipertimbangkan sebagai sebab utama keracunan bawang pada anjing.[32] Tiosulfat juga telah dilaporkan terbabit. Paras tiosulfat tidak terjejas oleh pemasakan atau pemprosesan. Pendedahan sekali-sekala terhadap amaun kecil biasanya bukan masalah, tetapi pendedahan berterusan terhadap amaun lebih kecil boleh menjadi ancaman parah. Bawang putih juga mengandungi tiosulfat, sungguhpun sehingga takat lebih kurang yang ketara, dan ini juga diketahui menyebabkan cirit-birit dan pemuntahan.

Kekeras makadamia

[sunting | sunting sumber]

Kekeras makadamia boleh menyebabkan kekakuan tidak membawa kematian, penggeletaran, hipertermia, dan kesakitan abdomen.[33] Mekanisme sebenar tidak diketahui. Kebanyakan anjing pulih dengan penjagaan sumber apabila sumber pendedahan dibuang.

Hop

[sunting | sunting sumber]

Hop, sejenis tumbuhan digunakan dalam pembuatan bir, boleh menyebabkan hipertermia malignan pada anjing, biasanya dengan hasil kematian. Baka tertentu, seperti greyhound, kelihatan terutamanya peka terhadap ketoksikan hop, tetapi hop patut dijauhkan daripada semua anjing. Amaun kecil hop juga boleh mencetuskan tindak balas berpotensi membawa kematian, sungguhpun hop "digunakan" selepas penggunaan dalam pembiran.[34]

Ragi

[sunting | sunting sumber]

Doh ragi menimbulkan dua risiko. Satu, penyekatkan usus. Dua, ragi boleh menapai di dalam dan menyebabkan keracunan etanol (alkohol).[35]

Xilitol

[sunting | sunting sumber]

Xilitol ialah pengganti gula digunakan di dalam gula-gula getah, vitamin boleh kunyah, gula-gula, ubat gigi, dan produk lain. Walau bagaimanapum kajian empirik[36] menunjukkan xilitol mungkin selamat untuk anjing, ada kes makanan, gula-gula dan gula-gula getah mengandungi xilitol menyebabkan ketoksikan malah kerosakan hati membawa kematian dan patut dijauhi ([1] Diarkibkan 2012-07-04 di Wayback Machine).[37][38]

Alahan makanan

[sunting | sunting sumber]

Sesetengah anjing mempunyai alahan makanan sama seperti manusia; terutamanya untuk anjing individual dan bukan ciri spesies secara keseluruhan. Contohnya, seekor anjing sakit secara fizikal daripada salmon; ramai manusia begitu juga mempunyai alahan makanan laut.

Bahan isi rumah biasa

[sunting | sunting sumber]

Sesetengah bahan kimia isi rumah biasa terutamanya berbahaya kepada anjing:

  • Antibeku (etilena glikol), kerana kemanisannya, menimbulkan bahaya keracunan ekstrem kepada anjing dan kucing sekiranya diinges. Amaun sangat kecil juga seperti sesudu besar boleh membawa kematian semudahnya. Antibeku sendiri tidak toksik, tetapi dimetabolisme melalui hati menjadi toksin glikolat dan oksalat, yang menyebabkan kemabukan dan pemuntahan, asidosis metabolisme, dan akhirnya kegagalan ginjal akut membawa kepada sawan dan kematian. Menjelang masa tanda klinikal diperhatikan, ginjal biasanya terlalu rosak untuk anjing selamat maka tindakan pantas adalah penting. Perawatan serta-merta termasuk pencetusan pemuntahan dengan penggunaan apomorfina atau larutan hidrogen peroksida cair (sekiranya ini boleh dilakukan sejenak selepas pengingesan), tetapi ini hanya mengurangkan amaun yang diserap – perawatan veterinar serta-merta biasanya masih imperatif kerana ketoksikan sebatian tinggi. Perawatan perubatan mungkin termasuk fomepizola (perawatan yang lebih dipilih) yang bersaing setanding dengan toksin di dalam badan, etanol yang bersaing setanding di dalam hati cukup lama untuk membolehkan perkumuhan untuk berlaku, arang diaktifkan untuk lanjut mengurangkan pengambilan produk tidak tercerna, dan hemodialisis untuk membuang toksin daripada darah. Anjing tidak patut dibenarkan untuk mencapai mana-mana tempat yang di dalamnya kebocoran atau ketumpahan antibeku telah berlaku sehingga tumpahan dibersihkan sepenuhnya. Sesetengah jenama antibeku mengandungi propilena glikol pula daripada sebaliknya etilena glikol dan dipasarkan kurang berbahaya atau kurang menarik perhatian haiwan.
Maklumat lanjut : Keracunan etilena glikol
  • Alkohol, alkohol biasa dihadapi dalam perubatan veterinar ialah isopropanol dan metanol dijumpai di dalam produk isi rumah dan etanol daripada minuman beralkohol. Kesemua ini menimbulkan ketoksikan kepada anjing. Isopropanol yang dijumpai dalam alkohol gosok mempunyai dua kali ganda ketoksikan etanol; walau bagaimanapun metanol yang boleh dijumpai di dalam bendalir pencuci tingkap tidak mempunyai ketoksikan retina dan neuron sama pada anjing seperti pada manusia dan primat kerana perbezaan cara asid formik metabolit diproses.[39]
  • Racun mencit dan tikus biasanya dijumpai di dalam rumah atau garaj. Anjing sedia memakan racun ini, yang kelihatan seperti blok hijau kecil dan sangat tertarik terhadap blok ini. Racun ini berproses dengan mengurangkan bekalan vitamin K di dalam badan, tanpanya, darah tidak boleh membeku dengan betul. Tanda klinkal keracunan termasuk kemurungan, kelemahan, kesukaran pernafasan, kelebaman, dan perdarahan dari mana-mana bahagian badan. Tanda klinikal ini kerap mengambil masa 3 hingga 4 hari untuk muncul. Ujian darah akan menunjukkan bahawa darah tidak membeku dengan betul. Sekiranya racun baru diinges (dalam jangka masa 2 hingga 3 jam), anjing patut diberi apomorfina atau hidrogen peroksida untuk membuatnya muntah. Arang diaktifkan boleh diberikan untuk menyerap mana-mana racun tinggal di dalam salur perut usus. Kemudian anjing diberi tambahan Vitamin K selama 3 hingga 4 minggu, bergantung pada jenis racun. Pada akhir perawatan, masa pembekuan darah patut diuji lagi. Prognosis adalah baik dalam kes ini. Walau bagaimanapun, sekiranya anjing sudah menunjukkan tanda keracukan, sudah terlalu lambat untuk mencuba untuk membuang racun dari badan. Transfusi atau plasma darah lengkap diberikan untuk merawat anemia dan untuk mencuba untuk mengawal perdarahan. Vitamin K juga diberikan. Prognosis adalah tipis dalam kes ini.
    • Racun mencit dan tikus mengandungi kolekalsiferol menyebabkan hiperkalsemia dan hiperfosfatemia pada anjing. Tanda klinikal termasuk kemurungan, kehilangan selera, pemuntahan darah, kelemahan, dan kejutan. Perawatan adalah seperti di atas untuk pendedahan sejenak. Apabila hiperkalsemia berlaku (yang boleh memakan 1 hingga 2 minggu), perawatan adalah dengan bendalir dalam vena (salinus), diuretik, kortikosteroid, dan kalsitonin. Prognosis jangka panjang adalah baik sebaik anjing distabilkan.

Ubat-ubatan tanpa preskripsi

[sunting | sunting sumber]

Keracukan dengan ubat sakit adalah biasa. Aspirin, asetaminofen (Tylenol), ibuprofen (Advil), dan naproksen (Aleve) kesemuanya boleh menyebabkan tanda klinikal parah pada anjing, termasuk pemuntahan darah, cirit-birit, dan kesakitan abdomen.[40][41][42][43] Secara tertentu, aspirin boleh menyebabkan asidosis metabolisme dan gangguan perdarahan, asetaminofen boleh menyebabkan penyakit hati, ibuprofen boleh menyebabkan penyakit ginjal, dan naproksen boleh menyebabkan ulser di dalam perut, yang boleh tembus. Perawatan bergantung pada tanda klinikal.

Risiko kesihatan awam

[sunting | sunting sumber]
Sarcoptes scabiei.

Kebanyakan penyakit yang menjejaskan anjing atau manusia tidak boleh berpindah antara kedua-dua spesies ini. Penyakit yang boleh berpindah daripada haiwan kepada manusia diberi istilah zoonosis. Salah satu zoonosis yang sangat dikenali ialah penyakit anjing gila, satu penyakit berjangkitan virus berpindah melalui gigitan. Salah satu zoonosis bakteria biasa ialah leptospirosis, berpindah melalui air kencing. Sesetengah daripada zoonosis paling penting bersifat parasit. Parasit usus zoonosis berpindah melalui sentuhan dengan tinja termasuk Toxocara canis (cacing bulat anjing), yang menyebabkan toksokariasis, larva migrans visera, dan larva migrans mata, dan cacing kerawit, yang boleh menyebabkan larva migrans kulit. Parasit kulit zoonosis termasuk kudis, disebabkan oleh tungau Sarcoptes scabiei. Penyakit kulat zoonosis paling biasa ialah kurap, disebabkan dalam kes ini oleh Microsporum canis.

Perubatan pencegahan

[sunting | sunting sumber]

Pemvaksinan

[sunting | sunting sumber]
Rencana utama: Pemvaksinan anjing

Pemvaksinan ialah tindakan kesihatan haiwan penting untuk pencegahan. Pemvaksinan tertentu disyorkan untuk anjing berlainan bergantung pada lokasi geografi, persekitaran, sejarah perjalanan, dan kegiatan yang kerap dilakukan oleh haiwan itu. Di Amerika Syarikat, tanpa mengira mana-mana faktor ini, anjing sangat disyorkan divaksin melawan penyakit anjing gila, parvovirus anjing, distemper anjing, dan radang hati anjing berjangkit (menggunakan adenovirus anjing jenis 2 untuk mengelak tindak balas). Keputusan sama ada untuk memvaksin melawan penyakit lain, termasuk leptospirosis, penyakit Lyme, Bordetella bronchiseptica, virus parainfluenza, dan koronavirus anjing, patut dilakukan dalam kalangan pemilik dan doktor veterinar, mengambil kira faktor tertentu untuk anjing itu.

Pergigian

[sunting | sunting sumber]

Penyakit gigi merupakan salah satu penyakit paling biasa pada anjing. Pengumpulan plak dan tartar ikutan membawa kepada radang gusi dan radang periodontium (penyakit gusi). Radang periodontium membawa kepada lekatan kurus gigi dan kehilangan gigi. Tindakan pencegahan termasuk gosok gigi, penyediaan pemakanan sesuai (mengelakkan makanan bertin dan makanan lembut lain dan menyediakan ganjaran kunyah gigi) dan penskaleran dan penggilapan gigi. Kaviti adalah tidak biasa pada anjing.

Perubatan parasit

[sunting | sunting sumber]

Produk topikal atau pil boleh inges bulanan ialah produk paling biasa digunakan untuk membunuh dan mencegah serangan parasit akan datang.

Nutrisi dan keobesan

[sunting | sunting sumber]
Lihat juga: Keobesan pada haiwan peliharaan

Pemberian sisa makanan manusia kepada anjing secara umumnya tidak disyorkan, sekurang-kurangnya secara berlebihan. Seperti pada manusia, pemakanan anjing mesti terdiri daripada campuran sesuai nutrien, karbohidrat, dan protein untuk memberi anjing mineral dan vitamin yang diperlukan. Anjing mendapat nutrisi yang terlebih betul daripada pemakanan semula jadi; anjing liar dan jalang biasanya boleh mendapat semua nutrien yang diperlukan daripada pemakanan daging mangsa dan daging mentah. Tambahan, pemakanan manusia tidak sesuai untuk anjing: konsep pemakanan "seimbang" untuk karnivor fakultatif seperti anjing tidak sama dengan pada manusia omnivor. Anjing biasanya akan memakan semua sisa dan ganjaran yang diberikan: biasanya terlalu banyak makanan. Sementara bukan semua makanan manusia adalah toksik secara akut kepada anjing (lihat atas), banyak yang mempunyai hasil malang secara kronik seperti untuk manusia.

Keobesan ialah masalah yang semakin biasa berlaku pada anjing di negara Barat. Seperti pada manusia, keobesan boleh menyebabkan berbilang masalah kesihatan pada anjing (sungguhpun anjing adalah jauh kurang rentan akibat keobesan terhadap jantung dan arteri daripada manusia). Menurut satu kajian diterbitkan dalam Journal of Veterinary Internal Medicine (Melayu: Jurnal Perubatan Dalaman Veterinar), prevalens keobesan pada anjing adalah pada antara 22 dengan 40 peratus.[44]

Perhatikan bahawa pemilik mungkin tidak bersalah. Keobesan boleh menjadi tanda penyakit parah lain seperti penyakit Cushing yang bercirikan peningkatan berat, peningkatan selera dan ketidakbermayaan terutamanya pada anjing lebih tua.

Makanan ganjaran anjing

[sunting | sunting sumber]

Makanan ganjaran anjing kerap diberikan kepada anjing peliharaan sebagai ganjaran kerana sesuatu yang dilakukan olehnya atau hanya untuk membenarkannya mengunyah tulang, yang mengerjakan otot rahangnya dan membantu untuk mengekalkan kebersihan giginya.[45] Sungguhpun makanan ganjaran anjing membawa faedah tinggi untuk gigi anjing, ganjaran ini juga boleh menjadi sumber masalah apabila diberikan secara berlebihan. Makanan ganjaran manusia biasanya merupakan yang menyebabkan kebanyakan masalah untuk anjing.

Makanan ganjaran boleh dijumpai di seluruh Internet, kerana banyak pekilang makanan dan makanan tambahan anjing mengeluarkan pelbagai makanan ganjaran untuk anjing. Makanan ganjaran juga boleh dibuat di rumah, daripada ramuan asasi yang mungkin dijumpai di kedai runcit. Sesetengah pemilik anjing lebih suka membuat makanan ganjaran anjing sendiri kerana dengan cara itu mereka boleh memastikan bahawa pemakanan haiwan peliharaan mereka adalah lebih semula jadi dan sihat. Pemilik yang membuat makanan anjing dan makanan ganjaran sendiri perlu memastikan bahawa makanan dan ganjaran yang dibuat di rumah menyertakan semua nutrien dan vitamin yang diperlukan oleh anjing untuk menjadi sihat dan gembira.

Makanan ganjaran anjing diberikan secara berlebihan boleh menjadi sebab keobesan. Jenis makanan diberikan mempunyai kaitan dengan kecenderungan anjing terlebih berat. Sisa makanan meja, makanan ganjaran, juga makanan anjing tenaga tinggi premium boleh menyumbang kepada keobesan.[46] Dengan itu, pengawasan kuantiti makanan anjing yang diberikan adalah sangat penting terutamanya apabila kegiatan anjing dikurangkan. Makanan ganjaran anjing lebih sekali berhubung dengan keobesan pada anjing lebih tua, oleh sebab pada umur tuanya anjing lebih kurang giat dan bersenam. Sebaliknya, anjing giat memerlukan dan menggunakan lebih kalori, maka makanan ganjaran anjing bukan sebab kebimbangan pada anjing lebih muda dan sangat giat.

Koprofagia

[sunting | sunting sumber]
Rencana utama: Koprofagia

Anjing memakan tinja adalah biasa juga. Sesetengah memakan tinja milik sendiri atau milik anjing lain; yang lain lebih memilih najis kucing (yang, kerana sistem pencernaan felin, sangat berprotein tinggi dan dimakan oleh banyak haiwan di alam liar). Ini boleh membawa bahaya sekiranya tinja mempunyai mana-mana patogen atau parasit atau mengandungi ubat yang dikumuhkan.

Vitamin dan makanan tambahan

[sunting | sunting sumber]

Belum jelas lagi sama ada vitamin dan makanan tambahan patut diberikan kepada anjing—pendapat dalam kalangan doktor veterinar sangat berlainan. Sementara sesetengah memikirkan bahawa vitamin dan makanan tambahan diperlukan dan boleh memperbaik kesihatan anjing, yang lain mempercayai bahawa kedua-dua ini tidak diperlukan dan mungkin berbahaya kepada anjing. Menurut Pentadbiran Makanan dan Dadah (FDA) Amerika Syarikat, anjing menerima pemakanan lengkap dan seimbang hanya daripada makanan anjing terproses secara komersial. Pemilik haiwan peliharaan yang memberi anjing mereka makanan buatan rumah anjing mungkin mempertimbangkan penyertaan vitamin dan makanan tambahan ekstra ke dalam pemakanan haiwan peliharaan mereka. Dijangkakan hampir sepertiga haiwan peliharaan (anjing dan kucing) di Amerika Syarikat menerima makanan tambahan nutrisi. Ini terutamanya kerana vitamin sangat disyorkan pada anjing dengan sakit sendi kerana radang sendi. Menurut satu kajian[yang mana?] dinyatakan pada 2006 dan diterbitkan dalam Journal of the American Veterinary Medical Association (Melayu: Jurnal Persatuan Perubatan Veterinar Amerika Syarikat), vitamin paling biasa digunakan ialah multivitamin dan asid lemak.[halaman diperlukan] Yang kemudiannya memperbaik kilatan bulu anjing dengan mengurangkan salin bulu. Probiotik ialah satu lagi jenis makanan tambahan, makanan tambahan VitaHound Lab diberikan kepada anjing dengan masalah perut usus, dan antioksidan mungkin diberikan untuk melawan kesan penuaan dan masalah yang datang dengannya seperti disfungsi kognitif.

Doktor veterinar juga menyatakan bahawa dos berlebihan vitamin boleh berbahaya kepada anjing. Contohnya, kalsium berlebihan boleh menyebabkan masalah tulang, terutamanya pada anjing baka besar. Makanan tambahan berlebihan vitamin A dan D boleh menyebabkan ketoksikan vitamin pada anjing.[sumber lebih baik diperlukan] Vitamin A berlebihan boleh menyebakan penyahhidratan, sakit sendi dan boleh juga berbahaya kepada pembuluh darah, sementara vitamin D berlebihan boleh menyebabkan atrofi otot, atau kehilangan selera.

Vitamin B12 dianggap bermanfaat dalam kes ini, kerana sekiranya diberikan dengan betul, ini boleh memperbaik selera anjing. Masih, pengedosan patut dikekalkan rendah kerana ini berkesan, mungkin bermula dengan 1-2 cc/anjing/hari; dengan dos maksimum 4-5 cc/hari. Vitamin C disangkakan membantu untuk mengekalkan keberfungsian baik sistem imun dan dalam pengekalan kulit sihat. Vitamin E bertindak sebagai antikeradangan ringan dan juga membantu untuk mengekalkan tapak kaki baik. Ini tidak patut diberikan lebih daripada dua kali sehari, 400IU/anjing. Makanan tambahan lain diberikan kepada anjing ialah glukosamina dan kondroitin. Kedua-dua ini diniatkan untuk meningkatkan kelikatan dan isi padu bendalir sendi, dipanggil sinovium dan yang bertindak sebagai mekanisme pelindung untuk sendi. Satu kajian diterbitkan pada 2007, dalam The Veterinary Journal menunjukkan bahawa gabungan glukosamina dan kondroitin membantu untuk mengurangkan kesakitan anjing dengan radang sendi.

Makanan tambahan bermutu baik patut sekurang-kurangnya mengandungi 8 vitamin penting (Vitamin A, B-kompleks, vitamin D, dan E, dan B). Vitamin dan mineral patut berada pada nisbah betul untuk seseekor haiwan peliharaan dan juga mempunyai kesedapan tinggi. Penting juga untuk melihat sumber perolehan vitamin dan mineral.

Kesihatan pembiakan

[sunting | sunting sumber]
Rencana utama: Pembiakan anjing

Pengembirian dan peneuteran

[sunting | sunting sumber]
Rencana utama: Peneuteran

Peneuteran merujuk pemandulan binatang, biasanya dengan pembuangan buah zakar anjing jantan atau ovari dan rahim anjing betina, untuk menghapuskan kebolehan untuk menghasilkan dan mengurangkan dorongan seks. Peneuteran juga diketahui mengurangkan kelangsangan pada anjing jantan, tetapi telah ditunjukkan meningkatkan kelangsangan pada anjing betina.[47]

Agensi kawalan haiwan di Amerika Syarikat dan ASPCA menasihatkan bahawa anjing yang tidak diniatkan untuk pembiakan lanjutan patut dineuterkan, supaya mereka tidak akan memiliki anak anjing yang tidak diingini.[48]

Oleh sebab populasi berlebihan anjing di sesetengah negara, anak anjing kepada anjing terbiar atau hasil pembiakbakaan tidak sengaja kerap dibunuh di tempat perlindungan haiwan. Pengembirian dan peneuteran juga boleh mengurangkan risiko penyakit dorongan hormon seperti barah buah dada, serta tingkah laku dorongan hormon yang tidak diingini. Walau bagaimanapun, masalah perubatan tertentu mungkin sekali berlaku selepas peneuteran, seperti kencing tidak terkawal pada anjing betina[49] dan barah prostat pada anjing jantan.[50] Perubahan hormon terlibat dengan pemandulan berkemungkinan mengubah keperibadian haiwan itu, bagaimanapun, dan sesetengah membantah pengembirian dan peneuteran kerana pemandulan boleh dilakukan tanpa pemotongan organ.

Anjing betina tidak perlu sama ada mengalami kitaran kemuncak atau mempunyai anak sebelum dikembirikan, dan begitu juga, anjing jantan tidak memerlukan pengalaman pengawanan sebelum dineuterkan.

Kucing dan anjing betina tujuh kali lebih berkemungkinan untuk mendapat tumor buah dada jika tidak dikembirikan sebelum kitaran kemuncak.[51] Kandungan estrogen diet makanan haiwan peliharaan komersial purata mungkin menyumbang kepada kemunculan barah buah dada, terutamanya apabila sumber ekogenus ini ditambahkan ke dalam estrogen normal yang dihasilkan oleh badan. Makanan anjing mengandungi kacang soya atau pecahan kacang soya ditemui mengandungi fitoestrogen pada tahap yang boleh mempunyai kesan biologi apabila diinges pada masa panjang.[52]

[sunting | sunting sumber]
  • Taring janin
    Taring janin
  • Anjing Rim
    Anjing Rim
  • Pundi kencing taring
    Pundi kencing taring
  • Jantung Dog
    Jantung Dog

Lihat juga

[sunting | sunting sumber]

Rujukan

[sunting | sunting sumber]
  1. ^ Klopfleisch R, Kohn B, Plog S, Weingart C, Nöckler K, Mayer-Scholl A, Gruber AD. (2011). "An Emerging Pulmonary Haemorrhagic Syndrome in Dogs: Similar to the Human Leptospiral Pulmonary Haemorrhagic Syndrome?". Vet Med Int. 33. doi:10.4061/2010/928541. PMC 3025382. PMID 21274452.CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  2. ^ Kohn B, Steinicke K, Arndt G, Gruber AD, Guerra B, Jansen A, Kaser-Hotz B, Klopfleisch R, Lotz F, Luge E, Nöckler K. (2010). "Pulmonary abnormalities in dogs with leptospirosis". J Vet Intern Med. 24: 791–807. doi:10.1111/j.1939-1676.2010.0585.x. PMID 20738768.CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  3. ^ Heuter, Kerry J.,Langston, Cathy E. (2003). "Leptospirosis: A re-emerging zoonotic disease". Vet. Clin. North Am. Small Anim. Pract. 33 (4): 791–807. doi:10.1016/S0195-5616(03)00026-3. PMID 12910744.CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  4. ^ "Brucellosis in Dogs: Introduction". Buku Panduan Veterinar Merck. 2006. Dicapai pada 14 Ogos 2007.
  5. ^ "Lyme disease recognized in 48 states". Veterinary Forum. Sistem Pembelajaran Veterinar. 24 (5): 17. Mei 2007.
  6. ^ "Forget everything you know about ticks". Veterinary Forum. Sistem Pembelajaran Veterinar. 24 (5): 44–56. Mei 2007.
  7. ^ "Dermatophytosis: Dogs and Cats". Buku Panduan Veterinar Merck. 2006. Dicapai pada 18 Ogos 2007.
  8. ^ Probst, Sarah (1999). "Blastomycosis--Fungal Disease Common in Outdoor Dogs". Pet Columns. Kolej Perubatan Veterinar UIUC. Dicapai pada 18 Ogos 2007.
  9. ^ "Histoplasmosis". Buku Panduan Veterinar Merck. 2006. Dicapai pada 18 Ogos 2007.
  10. ^ "Coccidioidomycosis". Buku Panduan Veterinar Merck. 2006. Dicapai pada 18 Ogos 2007.
  11. ^ "Canine Inherited Disorders Database". Universiti Pulau Putera Edward. 2001. Dicapai pada 18 Ogos 2007.
  12. ^ "Aortic Stenosis". Buku Panduan Veterinar Merck. 2006. Dicapai pada 18 Ogos 2007.
  13. ^ "Canine Atopy". Buku Panduan Veterinar Merck. 2006. Dicapai pada 18 Ogos 2007.
  14. ^ a b "Cutaneous Mast Cell Tumors". Buku Panduan Veterinar Merck. 2006. Dicapai pada 21 Ogos 2007.
  15. ^ Modiano J, Breen M, Burnett R, Parker H, Inusah S, Thomas R, Avery P, Lindblad-Toh K, Ostrander E, Cutter G, Avery A (2005). "Distinct B-cell and T-cell lymphoproliferative disease prevalence among dog breeds indicates heritable risk". Cancer Res. 65 (13): 5654–61. doi:10.1158/0008-5472.CAN-04-4613. PMID 15994938.CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  16. ^ Raghavan M, Knapp DW, Dawson MH, Bonney PL, Glickman LT (2004). "Topical flea and tick pesticides and the risk of transitional cell carcinoma of the urinary bladder in Scottish Terriers". J. Am. Vet. Med. Assoc. 225 (3): 389–94. doi:10.2460/javma.2004.225.389. PMID 15328714.CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  17. ^ "Gastric Dilatation-volvulus". Buku Panduan Veterinar Merck. Dicapai pada 9 Ogos 2012.
  18. ^ "Glaucoma". Buku Panduan Veterinar Merck. 2006. Dicapai pada 26 Ogos 2007.
  19. ^ "Degenerative Valve Disease". Buku Panduan Veterinar Merck. 2006. Dicapai pada 4 September 2007.
  20. ^ Häggström J, Boswood A, O'Grady M; dll. (2008). "Effect of pimobendan or benazepril hydrochloride on survival times in dogs with congestive heart failure caused by naturally occurring myxomatous mitral valve disease: the QUEST study". Jurnal Perubatan Veterinar Antarabangsa. 22 (5): 1124–35. doi:10.1111/j.1939-1676.2008.0150.x. PMID 18638016. Explicit use of et al. in: |author= (bantuan)CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  21. ^ a b Basso C, Fox PR, Meurs KM; dll. (Mac 2004). "Arrhythmogenic right ventricular cardiomyopathy causing sudden cardiac death in boxer dogs: a new animal model of human disease". Circulation. 109 (9): 1180–5. doi:10.1161/01.CIR.0000118494.07530.65. PMID 14993138. Explicit use of et al. in: |author= (bantuan)CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  22. ^ a b Meurs KM (September 2004). "Boxer dog cardiomyopathy: an update". Vet. Clin. North Am. Small Anim. Pract. 34 (5): 1235–44, viii. doi:10.1016/j.cvsm.2004.05.003. PMID 15325480.
  23. ^ "A Poison Safe Home". Pusat Kawalan Racun Haiwan. Persatuan Pencegahan Kekejaman terhadap Haiwan Amerika Syarikat (ASPCA). Dicapai pada 8 Julai 2012.
  24. ^ "Toxic and Non-Toxic Plants". Pusat Kawalan Racun Haiwan. Persatuan Pencegahan Kekejaman terhadap Haiwan Amerika Syarikat (ASPCA). Dicapai pada 8 Julai 2012.
  25. ^ "Human Medications and Cosmetics". Pusat Kawalan Racun Haiwan. Persatuan Pencegahan Kekejaman terhadap Haiwan Amerika Syarikat (ASPCA). Diarkibkan daripada yang asal pada 2012-06-24. Dicapai pada 8 Julai 2012.
  26. ^ "Cleaning Products". Pusat Kawalan Racun Haiwan. Persatuan Pencegahan Kekejaman terhadap Haiwan Amerika Syarikat (ASPCA). Diarkibkan daripada yang asal pada 2012-06-22. Dicapai pada 8 Julai 2012.
  27. ^ "People Foods". Animal Poison Control Center. Persatuan Pencegahan Kekejaman terhadap Haiwan Amerika Syarikat (ASPCA). Dicapai pada 8 Julai 2012.
  28. ^ Finlay, Fiona. "Chocolate poisoning". BMJ Publishing Group Ltd. Dicapai pada 23 Disember 2011.
  29. ^ "Buku Panduan Veterinar Merck - Coklat". Dicapai pada 9 Ogos 2012.
  30. ^ Certain preparation methods of chocolate with other food items may increase the resultant theobromine levels. Such common prepared items include chocolate-coated accessory-fruits such as strawberries and combinations including caster sugars such as chocolate cookies. Carson, Delbert G.; Griffin, James M. (1992). Dog Owner's Home Veteniary Handbook. MacMillan General Reference. m/s. 19. ISBN 0-87605-537-4.
  31. ^ "Raisins or Grapes". Buku Panduan Veterinar Merck. merckmanuals.com. Dicapai pada 17 Februari 2014. External link in |publisher= (bantuan)
  32. ^ a b Harvey, JW; Rackear, D (1985). "Experimental onion-induced hemolytic anemia in dogs". Vet Pathol: 22: 387–392. Dicapai pada 26 Disember 2012.
  33. ^ "Buku Panduan Veterinar Merck - Kekeras makadamia". Dicapai pada 9 Ogos 2012.
  34. ^ Duncan, KL; Hare, WR; Buck, WB (Januari 1997). "Malignant hyperthermia-like reaction secondary to ingestion of hops in five dogs". Journal of the American Veterinary Medical Association. 210 (1): 51–54. PMID 8977648. Dicapai pada 22 Mei 2012.
  35. ^ Janet Tobiassen Crosby, DVM. "Foods Toxic to Pets- Yeast Bread Dough". Dicapai pada 9 Ogos 2012.
  36. ^ "450. Xylitol (WHO Food Additives Series 12)". IPCS INCHEM. 1977.
    "461. Xylitol (WHO Food Additives Series 13)". IPCS INCHEM. 1978.
    "569. Xylitol (WHO Food Additives Series 18)". IPCS INCHEM.
  37. ^ Dunayer EK (April 2004). "Hypoglycemia following canine ingestion of xylitol-containing gum". Vet Hum Toxicol volume=46 (2): 87–8. PMID 15080212. Missing pipe in: |journal= (bantuan)
  38. ^ Dunayer EK, Gwaltney-Brant SM (Oktober 2006). "Acute hepatic failure and coagulopathy associated with xylitol ingestion in eight dogs". J. Am. Vet. Med. Assoc. 229 (7): 1113–7. doi:10.2460/javma.229.7.1113. PMID 17014359.
  39. ^ "Buku Panduan Veterinar Merck - Alkohol". Dicapai pada 9 Ogos 2012.
  40. ^ Villar, D; Buck, WB; Gonzalez, JM (Jun 1998). "Ibuprofen, aspirin and acetaminophen toxicosis and treatment in dogs and cats". Vet Hum Toxicol. 40 (3): 156–62. PMID 9610496.
  41. ^ Richardson, JA (Disember 2000). "Management of acetaminophen and ibuprofen toxicoses in dogs and cats" (PDF). J. Vet. Emerg. Crit. Care. 10 (4): 285–91. doi:10.1111/j.1476-4431.2000.tb00013.x. Diarkibkan daripada yang asal (PDF) pada 2010-04-01. Dicapai pada 2013-08-08.
  42. ^ Meadows, Irina; Gwaltney-Brant, Sharon (Mac 2006). "The 10 Most Common Toxicoses in Dogs". Veterinary Medicine: 142–8.
  43. ^ Dunayer, EK (Julai 2004). "Ibuprofen toxicosis in dogs, cats, and ferrets". Veterinary Medicine: 580–6.
  44. ^ Humans Not the Only Creatures Suffering from Obesity Newswise, Dicapai pada 3 November 2008.
  45. ^ "Dog Treats with Dog Vitamins". Diarkibkan daripada yang asal pada 2010-05-23. Dicapai pada 20 Mei 2010.
  46. ^ "Diseases & Conditions Contributing to Dog Obesity". Dicapai pada 20 Mei 2010.
  47. ^ Heidenberger E, Unshelm J (1990). "[Changes in the behavior of dogs after castration]". Tierärztliche Praxis (dalam bahasa Jerman). 18 (1): 69–75. PMID 2326799.
  48. ^ "Top 10 reasons to spay/neuter your pet". Persatuan Amerika Syarikat untuk Pencegahan Kekejaman terhadap Haiwan. Dicapai pada 16 Mei 2007.
  49. ^ Arnold S (1997). "[Urinary incontinence in castrated bitches. Part 1: Significance, clinical aspects and etiopathogenesis]". Schweiz. Arch. Tierheilkd. (dalam bahasa Jerman). 139 (6): 271–6. PMID 9411733.
  50. ^ Johnston SD, Kamolpatana K, Root-Kustritz MV, Johnston GR (2000). "Prostatic disorders in the dog". Anim. Reprod. Sci. 60–61: 405–15. doi:10.1016/S0378-4320(00)00101-9. PMID 10844211.CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  51. ^ Morrison, Wallace B. (1998). Cancer in Dogs and Cats (1st ed.). Williams dan Wilkins. ISBN 0-683-06105-4.
  52. ^ Cerundolo R, Court MH, Hao Q, Michel KE (2004). "Identification and concentration of soy phytoestrogens in commercial dog foods". Am. J. Vet. Res. 65 (5): 592–6. doi:10.2460/ajvr.2004.65.592. PMID 15141878.CS1 maint: multiple names: authors list (link)
Diambil daripada "https://ms.wikipedia.org/w/index.php?title=Kesihatan_anjing&oldid=5905216"