Gangguan kulit anjing
Gangguan kulit anjing adalah antara masalah kesihatan paling umum pada anjing. Gangguan kulit pada anjing mempunyai banyak sebab, dan banyak gangguan kulit umum yang dihidap oleh orang mempunyai padanan pada anjing. Keadaan kulit dan bulu anjing boleh juga merupakan penunjuk penting kesihatan umumnya. Gangguan kulit anjing berlainan daripada masalah singkat akut kepada masalah berterusan atau kronik memerlukan rawatan sepanjang hidup. Ia juga perlu dibezakan pada asas sifat primer atau sekunder (kerana penggaruan, kegatalan), merumitkan diagnosis.[1] Gangguan kulit anjing mungkin dikelompokkan dalam kategori menurut sebab.
Jenis gangguan
[sunting | sunting sumber]Gangguan kulit berperantaraankan daya tahan penyakit
[sunting | sunting sumber]Penyakit kulit mungkin disebabkan oleh kekurangan atau kelebihgiatan gerak balas daya tahan penyakit. Dalam kes yang melibatkan kekurangan gerak balas daya tahan penyakit, penyakit ini biasanya digambarkan dengan penyakit sekunder yang menyebabkannya. Contoh termasuk kerentanan meningkat terhadap kurap anjing demodeks dan jangkitan kulit berulang, seperti jangkitan Malassezia atau jangkitan bakteria. Gerak balas daya tahan penyakit yang meningkat tetapi berbahaya, boleh dibahagikan kepada gangguan hiperkepekaan seperti radang kulit atopi, dan gangguan autoimun (autoimuniti), seperti pemfigus dan eritematosus lupus diskoid.
- Radang Kulit Atopi Anjing
Atopi anjing ialah penyakit kulit berjangkit keturunan[2] dan kronik. Penyakit ini biasanya mula pada antara umur 6 bulan dengan 3 tahun dengan sesetengah baka anjing seperti anjing pengutip keemasan pada umur lebih muda. Anjing dengan radang kulit atopi adalah gatal, terutamanya di sekitar mata, muncung, telinga dan kaki. Dalam kes parah, perengsaan diitlakkan. Dalam kes dengan alergen adalah bermusim, tanda klinikal perengsaan adalah sama bermusim, tetapi banyak anjing dengan alahan hama habuk rumah mempunyai penyakit saka.[3]
Sesetengah alergen berkaitan dengan radang kulit atopi anjing termasuk debunga pokok, rumput dan rumpai, serta kulapuk dan hama habuk rumah. Jangkitan telinga dan kulit dengan bakteria Staphylococcus pseudintermedius dan ragi Malassezia pachydermatis adalah sekunder umum kepada radang kulit atopi anjing. Alahan pinjal biasanya berkaitan dengan radang kulit atopi. Radang kulit atopi ialah keadaan sepanjang hayat pada kebanyakan anjing.
Alahan makanan boleh berkaitan dengan tanda serupa dan sesetengah pihak mempertimbangkan alahan makanan merupakan sejenis radang kulit atopi.[4]
Diagnosis radang kulit atopi adalah dengan penghapusan punca lain perengsaan termasuk pinjal, kudis dan parasit lain seperti Cheyletiella dan kutu. Alahan makanan boleh dikenal pasti melalui penggunaan ujian pemakanan penghapuskan yang melibatkan novel atau pemakanan protein terhidrolisis digunakan selama seminimum 6 minggu dan alahan terhadap aeroalergen boleh dikenal pasti menggunakan pengujian alergi intradermis dan/atau pengujian darah (IgE ELISA spesifik alergen).
Rawatan untuk radang kulit atopi termasuk penghindaran alergen yang menyakitkan sekiranya mungkin, tetapi untuk kebanyakan anjing, ini tidak diamalkan atau berkesan. Rawatan lain meninggirendahkan gerak balas imun buruk terhadap alergen dan termasuk antihistamina, steroid, siklosporin dan imunoterapi (proses yang melibatkan alergen disuntikkan untuk cuba mencetuskan toleransi).[5] Dalam banyak kes syampu, sapuan berubat dan pencuci telinga diperlukan untuk cuba mencegah kepulangan jangkitan.
Penyelidikan baharu terhadap peptida reseptor sel-T dan kesannya terhadap anjing dengan radang kulit atopi lanjut dan teruk sedang disiasat oleh Perunding Kesihatan Haiwan, LLC.
- Penyakit kulit autoimun
Pemfigus foliaseus ialah penyakit autoimun anjing yang paling umum. Lepuh pada epidermis cepat berpecah untuk membentuk keruping dan hakisan paling kerap menjejaskan muka dan teling pada awalnya, tetapi dalam sesetengah kes merebak termasuk ke seluruh tubuh. Tapak boleh terjejas menyebabkan hiperkeratosis (penebalan tapak dengan keruping). Penyakit autoimun lain termasuk pemfigoid berbula dan akuisita bulosa epidermolisis.
Rawatan keadaan kulit autoimun memerlukan rawatan untuk mengurangkan gerak balas imun tidak normal dari segi rupa; steroid, azatioprina dan ubat lain giunakan sebagai agen imunopenindasan.
Gangguan kulit fizikal dan persekitaran
[sunting | sunting sumber]- Bintik panas
Bintik panas, atau radang kulit lembap akut, ialah kawasan beradang dan berjangkit perengsaan kulit secara akut wujud dan menjadi lebih buruk kerana jilatan dan gigitan anjing terhadap dirinya. Bintik panas boleh menjadi ketara dan merebak dengan cepat hanya dalam beberapa jam sebagai jangkitan stafilokokus sekunder menyebabkan lapisan atas kulit untuk mengurai dan nanah terperangkap di dalam bulu. Bintik panas boleh dirawat dengan ubat kortikosteroid dan oral serta penggunaaan antibiotik bertopi, serta pemotongan bulu dari sekitar rambut terpotong luka. Sebab kebangkitan bawah termasuk radang kulit alahan pinjal, penyakit telinga atau penyakit kulit alahan. Anjing dengan bulu lapis bawah tebal paling terdedah terhadap jangkitan bintik panas.
- Granumola jilat akral
Yang berkaitan dengan bintik panas ialah granuloma jilat, kawasan meningkat dan biasanya bertokak pada kawasan pergelangan anjing disebabkan oleh penjilatan kompulsif berterusan sendiri anjing itu. Menurut Buku Panduan Perubatan Veterinar Merck, penjilatan kompulsif mempunyai syarat keperluan berikut: penjilatan berlebihan daripada yang diperlukan untuk penjagaan bulu piawai atau penjelajahan. Keadaan berikut tidak cukup: penjilatan berlebihan daripada yang diperlukan untuk penjagaan bulu atau penjelajahan yang mewakili perubahan dalam tingkah laku tipikal dan mengganggu kegiatan atau fungsi lain haiwan itu (contohnya, makan, minum, main, saling tindak dengan orang) dan tidak boleh mudah diganggu.[6] Satu ubat buatan rumah untuk granuloma jilat adalah dengan menggunakan marmit dengan bebas di sekitar kawasan berkenaan. Ini mencipta sawar perlindungan yang membantu pemulihan.[perlu rujukan]
Penyakit kulit berjangkit
[sunting | sunting sumber]
Penyakit kulit berjangkit anjing termasuk penyakit atau serangan berjangkit atau tidak berjangkit. Penyakit berjangkit termasuk penyakit kulit parasit, bakteria, kulat dan virus.
Salah satu penyakit kulit parasit berjangkit paling umum ialah kudis anjing sarkoptik. Yang lagi satu ialah kurap anjig disebabkan oleh demodeks (Demodikosis), tetapi bentuk kurap anjing ini tidak berjangkit. Penyakit berjangkit lagi satu disebabkan oleh hama, Cheyletiella. Anjing boleh dijangkiti dengan kutu berjangkit.
Ektoparasit lain, termasuk jangkitan pinjal dan sengkenit tidak dianggap terus berjangkit tetapi diperoleh daripada persekitaran dengan perumah berjangkit lain telah mengasaskan kitaran hayat parasit.
Kurap ialah jangkitan kulit kulat dan lebih biasa pada anak anjing daripada anjing dewasa.
Penyakit kulit tidak berjangkit boleh terjadi apabila flora kulit bakteria atau kulat dibenarkan untuk berkembang biak dan menyebabkan penyakit kulit. Contoh umum pada anjing termasuk pioderma stafilokokus intermedius, dan Malassezia dermatitis disebabkan oleh pertumbuhan lampau Malassezia pachydermatis.
Radang kulit alahan pinjal
[sunting | sunting sumber]Penyakit kulit keturunan dan perkembangan
[sunting | sunting sumber]Sesetengah penyakit ialah ketidaknormalan struktur atau fungsi kulit keturunan. Ini termasuk radang kulit seborea, iktiosis, sindrom kerapuhan kulit (Ehlers-Danlos), displasia folikel anjing keturunan dan hipotrikosis, seperti kebotakan cairan warna.
Cekikan anak anjing ialah penyakit kulit berkembang anak anjing daripada etiologi yang tidak diketahui.
Manifestasi penyakit dalam kulit
[sunting | sunting sumber]Sesetengah penyakit sistemik boleh menjadi gejala sebagai gangguan kulit. Ini termasuk banyak ketidaknormalan endokrin (hormon), seperti hipotiroidisme, sindrom Cushing (hiperadrenalkortisisme), dan tumor ovari atau buah zakar.
Rujukan
[sunting | sunting sumber]- ^ Dog Health Guide, Disease and Conditions Canine Skin 2011
- ^ Shaw, Stephen (2004). "Estimation of heritability of atopic dermatitis in Labrador and Golden Retrievers". American journal of veterinary research. 65: 1014–1020. Unknown parameter
|coauthors=ignored (|author=suggested) (bantuan) - ^ Favrot, Claude (2010). "A prospective study on the clinical features of chronic canine atopic dermatitis and its diagnosis". Veterinary Dermatology. 21: 23–31. Unknown parameter
|coauthors=ignored (|author=suggested) (bantuan) - ^ Picco, F (2008). "A prospective study on canine atopic dermatitis and food-induced allergic dermatitis in Switzerland". Veterinary Dermatology. 19: 150–155. Unknown parameter
|coauthors=ignored (|author=suggested) (bantuan) - ^ Olivry, Thiery (2010). "Interventions for atopic dermatitis in dogs: a systematic review of randomized controlled trials". Veterinary Dermatology. 21: 4–22. Unknown parameter
|coauthors=ignored (|author=suggested) (bantuan) - ^ "Treatment of other Canine Behavioral Problems". The Merck Veterinary Manual. 2008. Dicapai pada 28 Januari 2009.
Pautan luar
[sunting | sunting sumber] |
Wikimedia Commons mempunyai media berkaitan Gangguan kulit anjing |
- Penyakit Anjing Umum Diarkibkan 2013-07-07 di Wayback Machine (Inggeris)
