Луј Неел

Луј Ежен Феликс Неел
Louis Eugène Félix Néel
Луј Ежен Феликс Неел; Louis Eugène Félix Néel;
	Неел во 1970 година
Роден(а)	22 ноември 1904; Лион, Франција
Починал(а)	17 ноември 2000 (возр. 95); Брив ла Гајард, Франција
Националност	Французин
Полиња	Физика на цврста состојба
Установи	НЦНИ, Гренобл
Образование	Стразбуршки универзитет
Поважни награди	Нобелова награда за физика (1970)

Луј Ежен Феликс Неел (француски: Louis Eugène Félix Néel), (Лион, 22 ноември 1904 – Брив ла Гајард, 17 ноември 2000) - француски физичар роден во Лион. Студирал во родниот град, а со титулата доктор на науки се здобил на универзитетот во Стразбур. Неел добил Нобелова награда во 1970 година, за неговите истражувања за магнетните својства на цврстите тела.^[1]^[2]

Неговиот придонес во физиката се покажал со создавањето на бројни корисни апликации, особено во развојот на подобрените компјутерски единици. Околу 1930 година тој предложил нова форма на магнетно однесување наречена антиферомагнетизам („Ferrum“ што преведено од латински значи железо), како спротивност на феромагнетизмот. На одредена температура (Неелова температура) ова однесување престанува, поточно се губи одликата. Луј Неел потенцирал дека материјалите може да пројават феромагнетни својства. Тој исто така дал објаснување за слабиот магнетизам на одредени камења, правејќи го возможно учењето за историјата на магнетното поле на Земјата.

Награди

Хјузова награда на Научната академија (1935)
Феликс-Робинова награда на Француското друштво на физичари (1938)
Блонделов медал (1948)
Награда на „Тројцата физичари“ (1963)
Златен медал (1965)
Нобелова награда за физика (1970)

Наводи

↑ „Louis Néel - Biographical“. Nobel Prize. Посетено на 30 јануари 2021.(англиски)
↑ „Louis-Eugène-Félix Néel French physicist“. Britannica. Посетено на 30 јануари 2021.(англиски)

Barbara, B.; Lacroix, Claudine (2000). „Retrospective in Science: Louis Neel (1904–2000)“. Science. 291 (5506): 1000. doi:10.1126/science.1059052. PMID 11232560.
Coey, Michael (2001). „Obituary: Louis Néel (1904–2000)“. Nature. 409 (6818): 302–302. doi:10.1038/35053274.
Coey, J. M. D. (2003). „Louis Néel: Retrospective (invited)“. Journal of Applied Physics. 93 (10): 8224–8229. Bibcode:2003JAP....93.8224C. doi:10.1063/1.1557815.
Dunlop, David J. (2003). „Partial thermoremanent magnetization: Louis Néel's legacy in rock magnetism (invited)“. Journal of Applied Physics. 93 (10): 8236–8240. Bibcode:2003JAP....93.8236D. doi:10.1063/1.1558640.
„Louis Néel – Biography“. Nobel Lectures, Physics 1963–1970. Elsevier Publishing Company.
Néel, Louis (1991). Un siècle de physique. Paris: Jacob. ISBN 978-2-7381-0140-2.
„Louis Néel, un siècle de science à Grenoble“. 2004. Архивирано од изворникот на 2011-06-04. Посетено на 27 October 2011.
Kurti, Nicholas, уред. (1988). Selected works of Louis Néel. New York: Gordon and Breach. ISBN 978-2-88124-300-4.

Надворешни врски

Луј Неел на Ризницата

Louis Eugène Félix Néel
Néel Institute Grenoble, France

[1] „Louis Néel - Biographical“. Nobel Prize. Посетено на 30 јануари 2021.(англиски)

[2] „Louis-Eugène-Félix Néel French physicist“. Britannica. Посетено на 30 јануари 2021.(англиски)

[1]

[2]