Кушница
| Кушница | |
|---|---|
| Παγγαίο | |
 Поглед на Кушница од Рахче (Филипи) | |
| Највисока точка | |
| Врв | Козница |
| Надм. височина | 1.956 м |
| Географија | |
  | |
| Земји | Грција |
| Окрузи | Кавала и Сер |
| Координати | 40°55′01″N 24°04′58″E / 40.9169° СГШ; 24.0828° ИГД |
Кушница или Кушиница (грчки: Παγγαίο, Пангео, по старо: Κουσίνιτζα, Кусиниѕа[1]) — планина во источниот дел на Егејска Македонија, од веднаш над помалиот град Правишта и на околу 12 км на исток од Кавала. Во антиката, планината се нарекувала Пангеј, од каде во поново време е преземено и денешното грчко име. На турски се Кушница се нарекувала Прнар Даг.
Географија
[уреди | уреди извор]
Планината е сместена во источниот дел на Егејска Македонија и има издолжен облик во правец североисток-југозапад. По неа минува границата на општините Кушница (Пангео) во областа Источна Македонија и Тракија од југ и општината Ениќој (Амфиполи) во областа Централна Македонија од север. Највисок врв е Козница, (грч. Дионисос или Мати), висок 1.956 м[2], по кој следи Пилаф Тепе (1.870 м)[1]. Планината е долга од 10 до 15 и широка од 5 до 10 км. Составена е од мермер, кристалести шкрилци, песочник, чакал и многу малку гранит.[3]
На север реката Драматица (Ангитис) ја дели Кушница од планината Сминица (Меникио) и Серското Поле, а од југ реката Лаџа (Мармара или Ксиропотамос) ја дели од планината Лути Рид (Символо), која се наоѓа на беломорскиот брег.
Населени места и знаменитости
[уреди | уреди извор]На северното подножје на планината се сместени населените места Провишта (Палеокоми), Радулево (Родоливос), Кормишта (Кормиста), Никишјан (Никсиани), а на северното пак, Правишта (Елевтеруполи), Муштени (Мустени) и Подгорјани (Подохори).
На Кушиница има два големи манастира. На северните падини се наоѓа Кушничкиот манастир „Св. Богородица Косиница“, чиј иконостас е изработен од дебарската тајфа на чело со Петре Филиповски. На источните падини кај остатоците на стариот дел на селото Дреново е сместен манастирот „Богородица Кушничка“.
Кушница во историјата
[уреди | уреди извор]Во антиката Пангеј го споменува уште Херодот[4] како планина со златни и сребрени рудници на тракиските племиња Сатри, Пиери и Одоманти, како и во Есхиловото дело „Персијци“[5] и Еврипидовото дело „Рез“, каде се вели дека тракискиот цар Рез е владетел на „златниот Пангеј“ со безброј рудници.[6] Поради ова, Пангеј претставувал клучна стопанска област во древна Тракија и мошне посакуван од Тракијците, Македонците и Грците.[7] Французинот Пјер Белон го споменува постоењето на железни рудници на Кушница во 1553 г.[8]
Поврзано
[уреди | уреди извор]Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ 1,0 1,1 „Η ιστορία του Παγγαίου“. Архивирано од изворникот на 2007-06-02. Посетено на 2014-05-18.
- ↑ „Όρος Παγγαίο“. Архивирано од изворникот на 2011-03-07. Посетено на 2014-05-18.
- ↑ Георгиев, Георги К. "Железодобивната индустрия в Мървашко (планината Алиботуш и съседните и планини)", София, 1953, стр.15
- ↑ Inquiries by Herodotus Book
- ↑ Эсхил. „Персы“. 494.
- ↑ Еврипид. „Рес“. 254-387.
- ↑ „Кратка енциклопедия Тракийска древност“, „Аргес“, София, 1993
- ↑ Георгиев, Георги К. "Железодобивната индустрия в Мървашко (планината Алиботуш и съседните и планини)". София, 1953, стр. 21-22.
Надворешни врски
[уреди | уреди извор]
Кушница на Ризницата ?- Галерија со снимки од Кушница Архивирано на 4 мај 2011 г.
- Погледи на Кушница Архивирано на 11 јануари 2012 г.
- Портал за Кушница Архивирано на 21 мај 2008 г. (грчки)
| ||||||