Naar inhoud springen

plint

Van Wiktionary

'n houtere plint (links)

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

plint v /pl̥ɪ́n̥t/

  1. (boewkónde) 'n planke lies die oppe huuegdje vanne floer taenge de moer aangebrach wuuert veuren euvergank tösse de floer enne moer te vörme
Aafbraeking
  • plint
Variaasje
Aafleijinge
Verwantje wäörd

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif plint plinte plinten
IPA /pl̥ɪ́n̥t/ /pl̥ɪ́nd/ /pl̥ɪ́n̥te/ /pl̥ɪ́n̥ten/
dim. sjrif plintje plintjen plintjes
IPA /pl̥ɪ́ɲ̊ce/ /pl̥ɪ́ɲ̊cen/ /pl̥ɪ́ɲ̊ces/ /pl̥ɪ́ɲ̊cez/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]