Jump to content

fandus

E Victionario

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /ˈfandus/(classice)
Syllabificatio phonetica: fan·dus — morphologica: f-and-us

Notatio

[+/-]
← Latinefor (fārī)

Gerundivum

[+/-]

fandus

  1. Quod quis debet fari.
Forma Persona Tempus Vox Modus­ Casu Verbum
fandus
passiva gerundivum­ nominativo for (fārī)

Nomen adiectivum

[+/-]

fand|us, -a, -um

  1. Qui dici potest, adeoque iustus.

Declinatio

[+/-]
positivus singularis positivus pluralis
 cas. masc. fem. neut.  cas. masc. fem. neut.
nom. fandus fanda fandum nom. fandī fandae fanda
gen. fandī fandae fandī gen. fandōrum fandārum fandōrum
dat. fandō fandae fandō dat. fandīs fandīs fandīs
acc. fandum fandam fandum acc. fandōs fandās fanda
abl. fandō fandā fandō abl. fandīs fandīs fandīs
voc. fande fanda fandum voc. fandī fandae fanda

Usus

[+/-]

Latinitas postclassica

saec. VI.

  • nomen verbale vel participiale fandus fanda fandum; pleraque enim verba etiam si participia futura passiva non habent, nomina tamen formae huiuscemodi pleraque habere inveniuntur. —Partitiones Prisciani (ca. 500). ed. Grammatici Latini, ex recensione Henrici Keilii.

Dictiones collatae

[+/-]

Antonyma · contraria

  1. nefandus, infandus

Translationes

[+/-]
Qui dici potestdilatare ▼
Qui dici potestcollabi ▲