Indigirca

The printable version is no longer supported and may have rendering errors. Please update your browser bookmarks and please use the default browser print function instead.

Indigirca
Ust'-Nera (scilicet Nerae ostium) oppidum in ripa Indigircae
Longitudo	1726 chm
Altitudo fontis	792 m
Decursus aquae	1600 (350 chm ab ostio) m³/s
Area systematis	360 000 chm²
Fons	Confluentia Tuora-Iuriach et Taryn-Iuriach fluminum in iugo Chalcanensi
Ostium	Mare Sibiricum Orientale
Regio	Iacutia

Indigirca^[1] (Russice Индигирка, tr. Indigirka, Iacutice Индигиир, tr. Indigiir) est flumen in re publica Iacutia Foederationis Russicae.

Fluxus

E confluentia Tuora-Iuriach et Taryn-Iuriach fluminum in iugo Chalcanensi (parte montium Suntar Chaiata) oritur. Per planitiem montanam Iano-Oimiakonicam et iugum Czerskii transit, ubi cataractas magnas habet. 1726 chiliometra patet et in Mare Sibiricum Orientale Oceani Arctici (Glacialis Septentrionalis) effunditur.

Deltae Indigircensis initium 130 chm a mari distat; rami principales sunt ramus Ostii Russici^[2], ramus Medius, ramus Colymensis.

Systema hydrographicum

Moma est accola Indigircae magnus.

In Kuisudun fluvium Indigircae accolam Delkiu Kuisudunensis fluvius influit, qui est unus fluviorum, bifurcationem veram habentium; nam aquae rami Delkiu alterius, qui Delkiu Ochotensis nuncupatur, Ochotae fluvii accolae, in mare Ochotense Oceani Pacifici flluunt. Delkiu vox Evenkensis bracas significat.

Flumen Indigirca et pelvis siccationis eius in tabula

Loci habitati ad ripas siti

Oimiakon (ubi polus frigoris putatur esse), Ostium Nerae (Ust'-Nera), Ostium Russicum (Russkoje Ust'e) sunt vici maximi ad Indigircam siti. Zašiversk urbs a saeculo XVII ad Indigircam stabat, qui saeculo XIX exeunte post variolae epidemiam desertus est.