Ríu Indigirka

Ríu Indigirka
	Индигиир (sah)
Situación
País	Rusia
República	República de Sajá
Tipu	ríu
Coordenaes	70°49′N 148°54′E / 70.82°N 148.9°E
	Ríu Indigirka Ríu Indigirka (Rusia)
Datos
Superficie de la conca	360 000 km²
Llonxitú	1726 km
Caudal	1570 m³/s
Desembocadura	Mar de Siberia Oriental
Afluentes	ver Ríu Elgi, Ríu Selennyakh, Ríu Uyandina, Ríu Allaikha, Ríu Byoryolyokh, Ríu Nera, Ríu Moma, Ríu Badyarikha, Bol'shaya Ercha (en) , Khastakh (en) , Q4248976 , Q4405570 , Sakhartymay (en) , Khomut (en) , Chibagalakh (en) , Shangina (en) , Syuryuktyakh (en) , Buor-Yuryakh (en) , Taryn-Yuryakh (en) y Suturuokha (en) ;

El ríu Indiguirka (en rusu: Индиги́рка) ye un llargu ríu siberianu, alcontráu nel Estremu Oriente de Rusia. Tien un llargor de 1.726 km y una amplia cuenca de 360.000 km², la 9ª mayor de les cuenques primaries de Rusia y la 19ª de toles ruses (mayor que países como Vietnam, Malasia y República del Congo).

Alministrativamente, el ríu escurre íntegramente pola república de Sajá de la Federación de Rusia.

Xeografía

El ríu Indiguirka naz na aguada septentrional de los montes Suntar Chajata, que constitúin un allongamientu de la cordal Verjoyansk, casi na frontera oriental ente Saja y el óblast de Magadán. Surde de la unión de dellos afluentes, siendo los más importantes el ríu Chastach y el ríu Taryn-Jurjach. Cuerre primeramente en direición noroeste, pa cruciar el pandu de Oymyakón, onde baña la ciudá homónima d'Oymyakon (famosa por ser el llugar habitáu más fríu del planeta). Dempués d'unos pocos cientos de quilómetros, baña la ciudá más grande del so cursu, Ust-Nera, que s'atopa na confluencia del unu de los sos afluentes, el ríu Nera (331 km). Nesta ciudá una ponte traviesa'l ríu.

Llega depués a los montes Cherski, que devasa transversalmente por una fonda entalladura, una llongura, estrechu y tropezosu valle. Nesti tramu recibe pela derecha al ríu Moma (406 km) y agües embaxo, al poco, ta la llocalidá y puertu de Khonuu, el puntu en que'l ríu empieza a ser navegable hasta la desaguada. El ríu sigue escontra'l norte, cruciando'l círculu polar árticu para, de siguío, pasar los montes de Moma. Entra nes llanures de Siberia Oriental (rexón conocida como les llanures del Jana y del Indiguirka, pol nome de los principales ríos) y baña les llocalidaes de Krest-Major y Druzhina, nun tramu nel que recibe, pela esquierda, dos de los sos más importantes afluentes, el ríu Selennjach (796 km) y el ríu Ujandina (586 km y 177.000 km² de cuenca). El ríu entra yá na so parte final, escurriendo siempres escontra'l norte, bañando l'asentamientu de Čokurdach para, a unos 100 km antes de la desaguada, estremase en dos ramales: el Prot, pela esquierda y el Russko Ustinskaya, pela derecha. Forma nun gran delta, que toma unos 5.500 km², al traviés del que desagua nel mar de Siberia Oriental, na badea de Kolymá. Nuna de les boques del delta ta la llocalidá de Tabor.

El nivel de poblamientu ye bien baxu, anque nel cursu alto ye similar al de dellos otros ríos siberianos: amás de les yá mentaes Ust-Nera, Khonuu, Druzhina, Čokurdach y Tabor, otros centros con un mínimu de relieve son Bélaya Gorá y Chokurdakh (2.591 hab. en 2002).

La cuenca tien importantes recursos minerales, como xacimientos d'oru. Tamién se desenvuelve l'actividá pesquera, especialmente en zones cercanes a la boca, cola captura d'especies como'l coregono blancu, el muksum, el salmón blancu, l'ómul y la farra, ente otros.

Afluentes

El ríu Indiguirka tien munchos afluentes, siendo los más importantes, en direición agües arriba, los siguientes:

ríu Bereleh (Бёрёлёх), pela esquierda, con un llargor de 754 km y una cuenca de 17.000 km²;
ríu Allaicha (Аллаиха), pela esquierda, con un llargor de 563 km y una cuenca de 12.400 km²;
ríu Ujandina (Уяндина), pela esquierda, con un llargor de 586 km y una cuenca de 177.000 km²;
ríu Badyarikha (Бадяриха), pela derecha, con un llargor de 545 km;
ríu Selennjach (Селеннях), pela esquierda, con un llargor de 796 km y una cuenca de 30.800 km²;
ríu Moma (Мома), pela derecha, con un llargor de 406 km y una cuenca de 30.200 km²;
ríu Elgi (Эльги), pela esquierda, con un llargor de 394 km y una cuenca de 68.200 km²;

ríu Nera (Нера), pela derecha, con un llargor de 331 km y una cuenca de 24.500 km²;
ríu Kuydusun (Куйдусун), pela esquierda, con un llargor de 247 km y una cuenca de 20.400 km²;
ríu Kyuente (Кюэнте), pela esquierda, con un llargor de 247 km y una cuenca de 43.800 km²;
ríu Buor-Jurjach, con un llargor de 337 km;

Islles del delta del Indiguirka

Na zona del delta, frente a les boques de los distintos ramales, atópense delles islles planes (d'este a oeste):^[1]

islla Usun-Ary atópase llonxitudinalmente a lo llargo de la mariña este de la boca Srednyaya. Tien 12 km de llargu y 2,7 km d'anchu (71°23′13″N 151°15′18″E / 71.387°N 151.255°E / 71.387; 151.255).
islla Uparovskiy atópase dafechu separada 11 km de la mariña, frente a la boca del Srednyaya. Tien 2 km de llargu y 1 km d'anchu (71°34′55″N 151°11′46″E / 71.582°N 151.196°E / 71.582; 151.196);
islla Ploskiy, ye la más alloñada de la mariña d'un grupu d'islles na boca del Srédnyaya. Tien forma de C y unos 3 km de llargu. (71°28′48″N 150°53′24″E / 71.480°N 150.890°E / 71.480; 150.890);
islla Bolshoy Fedorovskiy atopar ente los dos boques del Indiguirka. Tien 6 km de llargu y un anchor máximo de 4 km (71°31′59″N 150°30′36″E / 71.533°N 150.510°E / 71.533; 150.510);
islles Vkodnoy y Oleniy, asitiaes a la derecha nel Prot, na boca de Russko Ust'inskaya. Dambes son de similar tamañu, d'unos 4 km de llargor (71°32′46″N 150°15′58″E / 71.546°N 150.266°E / 71.546; 150.266);
islla Krestovyy, atópase aisllada, al sur de la península Lopatka, a 10 km de la mariña al NO de la boca principal del Indiguirka. Tien 6 km de llargu y 1,6 km d'anchu (71°26′49″N 149°45′58″E / 71.447°N 149.766°E / 71.447; 149.766).

Paisaxe

El ríu Indiguirka traviesa una rexón apoderada pola taiga, que ye reemplazada por una tundra montiega y dempués pola tundra al averase a la mariña. Na rexón poblada más fría del mundu, el baxu conteníu d'agua nel suelu y la presencia de permafrost nun dexa la crecedera de grandes plantes: ye'l reinu de mofos, liquen, felechos y arbustos.

Navegación

El ríu Indiguirka ye navegable 1.154 km ríu arriba dende la boca, aproximao hasta la confluencia col ríu Moma, dempués de la cual hai una zona de peligrosos rabiones. Ye un tramu nel que saleen grandes embarcaciones, siendo los principales puertos Khonuu, Druzhina, Chokurdakh y Tabor, casi na mariña. Nes proximidaes de Ust-Nera el ríu ye navegable pero solo saleen pequeñes embarcaciones.

Dellos

El ríu Indiguirka foi baxáu 2 vegaes en kayak por un equipu empobináu por A. Gluschkow. Nos rabiones de los montes Cherski, los miembros de les tripulaciones de 2 canoes afogar na década de 1930.

El ríu dio'l so nome a una ensalada de pexes conxelaos.

Historia

L'aislláu pueblu de Rúskoye Ustie, cerca de la boca del ríu Indiguirka, ye conocíu pola singular cultura tradicional de los colonos rusos que los sos antepasaos llegaron ellí va dellos sieglos.

En 1892-94, el barón Eduard Toll llevó a cabu los estudios xeolóxicos na cuenques del ríu Indiguirka (y tamién del ríu Yana y el ríu Kolymá).^[2] Mientres un añu y dos díes, la espedición cubrió 25.000 km, de los que 4.200 fueron en ríos, llevando a cabu los estudios xeodésicos. Por cuenta de les dificultaes de la espedición y al so trabayosu llabor, l'Academia Rusa de Ciencies dio a Eduard Toll la Gran Medaya de Plata de N.M. Przewalski.

Hidroloxía

El clima de la zona ye tan estremu que'l ríu ta conxeláu la mayor parte del añu, dende ochobre hasta mayu-xunu. Atópase na so cuenca dalgunes de les llocalidaes más fríes de la Tierra, en primer llugar l'aldega de Oymyakon. Por cuenta de les condiciones meteorolóxiques, los niveles más altos de caudal reparar pel branu, cuando estos valores xuben en permediu hasta 11.500 m³/s.

Caudal mediu mensual del Indiguirka na estación hidrolóxica de Vorontsovo (69°57′N 147°53′E / 69.950°N 147.883°E / 69.950; 147.883) (Cuenca: 305 000 km²- Datos calculaos pal periodu 1981-1993) (en m³/s)^[3]

Notes y referencies

Notes:

↑ Allugamientu de les islles de la desaguada, en [1] Archiváu 2008-01-09 en Wayback Machine.
↑ William Barr, (1980) «Baron Eduard von Toll's Last Expedition: The Russian Polar Expedition, 1900-1903 Archiváu 2016-03-03 en Wayback Machine», en Arctic, 34 (Setiembre), páx. 201-224.
↑ El ríu Indiguirka en Vorontsovo, datos disponibles en: [2].

Enllaces esternos

(n'inglés) Britannica
(en rusu) Grande Enciclopedia Soviética
(en rusu) Mir Slovarej

[1] Allugamientu de les islles de la desaguada, en [1] Archiváu 2008-01-09 en Wayback Machine.

[2] William Barr, (1980) «Baron Eduard von Toll's Last Expedition: The Russian Polar Expedition, 1900-1903 Archiváu 2016-03-03 en Wayback Machine», en Arctic, 34 (Setiembre), páx. 201-224.

[3] El ríu Indiguirka en Vorontsovo, datos disponibles en: [2].

[1]

[2]

[3]