wacib

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /wɑːˈd͡ʒɪb/
• Kîtekirin: wa·cib

Navdêr

Zayenda nêr a binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	wacib	wacib
Îzafe	wacibê	wacibên
Çemandî	wacibî	waciban
Nîşandera çemandî	wî wacibî	wan waciban
Bangkirin	wacibo	wacibino
Zayenda nêr a nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	wacibek	wacibin
Îzafe	wacibekî	wacibine
Çemandî	wacibekî	wacibinan

wacib nêr

1. Karê ku divê kesek bike, karê ku kesek bo hatine destnîşankirin.

   Hevmane: erk, peywir, vatinî, delamet, berpirsiyarî, wezîfe.

   Wan wacibê xwe bi cih neanî. ― Tiştê ku diviyabû wan bikira wan nekir.

2. Rola anku dewra tiştekî.

   Wacibê vê peyvê di hevokê de çi ye? ― Ev peyv di hevokê de çi rolê dilîze?

Ji wêjeya klasîk

• Şêweyê dilberê bizan sunnet e şêwe 'işwe ferd
  Herdu nezer ko bin qeran wacib e yek girişme ferd
  Herdu qeran ko qible bin herçi dema xwiya bin ew — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)

Jê

• (lêker) wacib bûn
• (lêker) wacib kirin
• (navdêr) wacibbûn
• (navdêr) wacibkirin
• (rengdêr) wacibbûyî
• (rengdêr) wacibkirî
• bêwacib
• bêwacibî
• biwacib
• biwacibî
• wacibdar
• wacibdarî
• wacibî

Etîmolojî

Ji erebî وَاجِب‎ (wājib).

Werger

• Almanî: Pflicht → de m
• Erebî: واجب (wacib)
• Fînî: velvollisuus → fi, vastuu → fi
• Fransî: devoir → fr m
• Îngilîzî: duty → en, on duty → en (- specific meaning for police and armed forces), , obligation → en, responsibility → en, task → en, homework → en
• Îtalî: dovere → it m
• Japonî: 義務 → ja (ぎむ, gimu)
• Katalanî: obligació → ca
• Polonî: obowiązek → pl m
• Rusî: долг (dolg), обязанность (ob'ázannost')
• Slovenî: dolžnost m
• Spanî: deber m, obligación → es m
• Swahîlî: zamu → sw
• Tirkî: görev → tr, vacip → tr