დოროთი ჰაიმენი
 | |
| პირადი ინფორმაცია | |
|---|---|
| დაბ. თარიღი | 9 მაისი, 1941 (83 წლის) |
| დაბ. ადგილი | Cudworth |
| სიმაღლე | 170 |
| წონა | 59 |
| ქვეყანა | გაერთიანებული სამეფო |
| ჯილდოები | BBC Sports Personality of the Year Award[1] |
დოროთი ჰაიმენი (დ. 9 მაისი, 1941) — ინგლისელი ყოფილი სპრინტერი. მან იასპარეზა 1960 და 1964 წლის ზაფხულის ოლიმპიურ თამაშებზე 100 მ, 200 მ და 4 × 100 მ დისტანციებზე, სადაც მოიგო სამი მედალი. მან ასევე მოიგო ინდივიდუალური 100 მ სპრინტის ოქრო და ვერცხლი 200 მეტრის დისტანციაზე 1962 წლის ევროპის ჩემპიონატზე ბელგრადში და ინგლისის წარმომადგენლობით, 1962 წლის თანამეგობრობის თამაშებზე დაასრულა 100/220 იარდის (91/200 მეტრი) სპრინტის დუბლი.[2]
არის 1963 წლის BBC-ის წლის სპორტული პიროვნების ჯილდოს გამარჯვებული, მის პატივსაცემად მშობლიურ სოფელ კუდვორტში სტადიონი გაიხსნა.[3] 2011 წელს იგი შეიყვანეს ინგლისის მძლეოსნობის დიდების დარბაზში.[4]
ადრეული ცხოვრება
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]ჰაიმენი დაიბადა 1941 წლის 9 მაისს კუდვორტში, იორკშირის დასავლეთ რიდინგში, ხუთსულიან ოჯახში. მისი მამა ნახშირის მაღაროელი იყო და სწორედ მან შეამჩნია მისი ბუნებრივი ნიჭი სპრინტში.[3] მან ვარჯიში 13 წლიდან დაიწყო, მაგრამ ამას დიდი მონდომება დასჭირდა, რადგან უახლოესი სარბენი ტრასა დაახლოებით 13 კილომეტრის დაშორებით იყო. ”თითოეული მოგზაურობა მოიცავდა ორ ავტობუსს”, - თქვა მან მოგვიანებით. ”ეს იყო სამუშაოს დასრულება, ჭამა, ავტობუსში ასვლა, მატარებელი, ავტობუსით სახლში მოსვლა და დაძინება, ყოველდღე.”[5]
ჰაიმანი მომდევნო რამდენიმე წლის განმავლობაში ჩამოყალიბდა ინგლისის ერთ-ერთ საუკეთესო მომავალ სპრინტერად. იგი გახდა უმცროსი ჩემპიონი ყველა ასაკობრივ ჯგუფში.[2]
უფროსი კარიერა
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]სულ რაღაც 17 წლის ასაკში მან მონაწილეობა მიიღო 1958 წლის თანამეგობრობის თამაშებში და მიაღწია 91 მეტრზე (100 იარდი) ტურნირის ნახევარფინალს, მაგრამ უფრო მნიშვნელოვანი იყო ინგლისის 4 × 100 მეტრის ესტაფეტის გუნდის წევრობა მადლენ უესტონთან, ჯუნ პოლთან და ლიდერ ჰედერ არმიტაჟთან ერთად. ამ ჯგუფმა ოქროს მედალი მოიპოვა და ამ პროცესში 45,37 წამით ახალი მსოფლიო რეკორდი დაამყარა.[6]
მოგვიანებით, 1958 წელს, მან იასპარეზა ევროპის მძლეოსნობის ჩემპიონატში და მოიპოვა ვერცხლის მედალი ინგლისის ქალთა 4 × 100 მ ესტაფეტის გუნდის შემადგენლობაში. ეს იყო შედეგი, რომელმაც შექმნა პლატფორმა 1960 წლის ზაფხულის ოლიმპიურ თამაშებში გლობალურ დონეზე ასპარეზობისთვის.
მიუხედავად იმისა, რომ ჰაიმანს არ ელოდნენ, რომ ოლიმპიურ თამაშებზე მედალოსანთა შორის ადგილს დაიკავებდა და, სავარაუდოდ, ფინალამდეც კი ვერ მიაღწევდა,[3] მან პირველი ადგილი დაიკავა 100 მეტრზე სპრინტში ნახევარფინალში. ფინალში ის რბოლის დიდ ნაწილს ლიდერობდა, სანამ ამერიკელმა ვილმა რუდოლფმა გაასწრო. მან შეჯიბრი მეორე ადგილზე დაასრულა ვერცხლის მედლით. ჰაიმანმა ასევე მედალი მოიპოვა 200 მეტრზე, სადაც მესამე ადგილი დაიკავა. [7]
1962–1963 წწ
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]1962 წელს, დოროთი ჰაიმანმა დაადასტურა თავისი სტატუსი, როგორც მსოფლიოს ერთ-ერთმა საუკეთესო სპრინტერმა. 1962 წლის თანამეგობრობის თამაშებზე, პერთში, მან სპრინტის დუბლი მოიგო. გარდა ამისა, მან ვერცხლის მედალი მოიპოვა ინგლისის 4 × 100 მ ესტაფეტის გუნდის შემადგენლობაში.
1962 წლის ევროპის ჩემპიონატზე ჰაიმანმა განაგრძო იგივე ფორმით ასპარეზობა, მოიგო ოქრო 100 მ, ვერცხლი კი 200 მ სპრინტში და დაეხმარა ინგლისის გუნდს ბრინჯაოს მოპოვებაში 4 × 100 მ ესტაფეტაში. ჰაიმანის გამარჯვების დრო (11,3 წმ) 100 მეტრზე იქნებოდა ახალი ევროპული რეკორდი, თუმცა იგი არ ჩაითვალა ქარის მაღალი დონის გამო.[8]
1963 წელს არ ყოფილა საერთაშორისო ჩემპიონატები, მაგრამ ჰაიმანი დომინირებდა ეროვნულ შეჯიბრებებში, დაუმარცხებელი იყო 100 მ დისტანციაზე და დაამყარა თავისი პირადი საუკეთესო 11.3 წამი, რითაც გაუთანაბრდა ევროპის რეკორდს და მხოლოდ 0.1-ით ჩამორჩა მსოფლიო რეკორდს.[4][9] იგი ასევე გახდა ბრიტანეთის ახალი რეკორდსმენი, 23.2 წამით 200 მეტრზე და კიდევ ერთხელ ხელი შეუწყო მსოფლიო რეკორდის დამყარებას 4 × 100 მ ესტაფეტაში, სადაც დააფიქსირა 45.2 წმ 5 აგვისტოს.[6]
მისი დაუმარცხებელი ეროვნული სეზონისა და ახალი რეკორდების აღსანიშნავად, ჰაიმანს გადაეცა 1963 წლის BBC-ის წლის სპორტული პიროვნების ჯილდო.[3]
გვიანი კარიერა
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]ჰაიმანის მზადება 1964 წლის ზაფხულის ოლიმპიური თამაშებისთვის შეაფერხა ტრავმამ და შედეგად მან მხოლოდ ბრინჯაოს მედლის მოპოვება შეძლო 4 × 100 მ ესტაფეტაში. მიუხედავად იმისა, რომ მხოლოდ 23 წლის იყო, ჰაიმანმა 1964 წლის ბოლოს დატოვა სპორტი.[2] 1965 წელს მან დაწერა ავტობიოგრაფია სახელწოდებით Sprint to Fame.
ჰაიმანმა მოხალისეობრივად დაიწყო მწვრთნელობა დოროთი ჰაიმანის ტრეკის კლუბში, კუდვორტში, სტადიონზე, რომელსაც მისი სახელი დაარქვეს.[3] 1969 წლისთვის ჰაიმანი ფიქრობდა სპორტში დაბრუნებაზე. მოგვიანებით მან თქვა: ”მე ვიყავი 24 წლის და ვგრძნობდი, რომ მზად ვიყავი დამესრულებინა, მაგრამ ხუთი წლის შემდეგ უფრო სწრაფად დავრბოდი, ვიდრე ოდესმე”. თუმცა მან დათმო სტატუსი თავისი ავტობიოგრაფიის დაწერით და მხოლოდ ეროვნულ დონეზე ასპარეზი შეეძლო. მიუხედავად რამდენიმე საშინაო ტურნირში გამარჯვებისა, მან მალევე დატოვა სპრინტი. „მე არ შემეძლო საერთაშორისო ასპარეზზე გასვლა, ასე რომ, საბოლოო ჯამში, ამას დიდი აზრი არ ჰქონდა.“ [5]
2011 წელს ჰაიმენი შეიყვანეს ინგლისის მძლეოსნობის დიდების დარბაზში.[4]
პირადი ცხოვრება
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]ჰაიმანის მამა მაღაროელი იყო და 30 წლის განმავლობაში, თუნდაც ეროვნულ კონკურსში მონაწილეობის დროს, იგი მუშაობდა კუდვორტის ნახშირის ეროვნულ საბჭოში მკვლევარად.[6] იგი პენსიაზე გავიდა მას შემდეგ, რაც გამოაქვეყნა თავისი წიგნი, Sprint to Fame. ამჟამად ცხოვრობს სტეირფუტში, ბარნსლიში.[10]
სქოლიო
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- ↑ Sports Personality Roll of Honour
- ↑ 2.0 2.1 2.2 "Dorothy Hyman". sports-reference.com. Archived from the original on 17 April 2020. Retrieved 8 December 2017.
- ↑ 3.0 3.1 3.2 3.3 3.4 "SY Sporting Heroes: Dorothy Hyman".
- ↑ 4.0 4.1 4.2 "Hall of Fame 2011 Inductees".
- ↑ 5.0 5.1 "Where are they now?: Dorothy Hyman".
- ↑ 6.0 6.1 6.2 "Dorothy Hyman" დაარქივებული 2019-05-22 საიტზე Wayback Machine. .
- ↑ Results and Medallists.
- ↑ European Athletics Championships Zürich 2014 - STATISTICS HANDBOOK გვ. 391–397. European Athletics Association. ციტირების თარიღი: 9 December 2017
- ↑ Dorothy Hyman. ციტირების თარიღი: 11 December 2017
- ↑ https://www.independent.co.uk/sport/where-are-they-now-dorothy-hyman-1385334.html