խազմզուկ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χɑzmˈzuk]
վանկեր՝ խազ•մ(ը)•զուկ
Բառակազմություն
[խմբագրել]Գոյական
- (նորբ․) (փխբ․) գծանման բարակ ժեղք(եր) ◆ Ժամանակը խորացրել է մարդկանց խմբերի միջև եղած՝ անցյալներում չերևացող խազմզուկները և դարձրել լոքելու համար նույնիսկ անհնար ճեղքեր։ Մոլորակ (թերթ)
Թարգմանություն
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։