դուրեկան հնչել․ հաճույքով լսվել ◆ Այս տողերը բառերի ընտրությամբ, նախադասությունների ագուցվածքով, մտքերի գունավորումով չեն կարող չշոյել հանդիսատեսի ականջը, եթե արքայավայել են արտասանվում։ (Վահրամ Փափազյան)◆ Արծաթե զանգակները թեթև քամուց շարժվում էին և ականջ շեյող ձայն էին արձակում։ (Սովետական Հայաստան)◆ Ես իմ երկիրը չեմ հարդարել այնպես, որ ականջ շոյի։ Պլուտարքոս◆ Այտուհանդերձ նա չի զլանում խրախուսանքի խոսքեր ասել իր լսողությունը շոյող և իր քունն օրորող երգչին։ Ստեփան Զորյան◆ Նա խոսում էր դանդաղ, ընտիր հայերենով, նրա խոսքը շոյում էր ունկինդրների լսելիքը, ու դահլիճը մի շունչ դառած լսում էր նրան։ Հռ․
դուրս գալ, սրտովը լինել ◆ Նա զեկույցն առատորեն համեմեց նազիստական ֆրազաբանությամբ, որն այնքան շոյում էր ռայխի պարագլուխների լսողությունը։ ◆ Բայց երիտթուրքերի ժամանակակից իշխանավորների լսողությունը շոյվում է նման ամբարտավան տոնից։ Ֆրանց Վերֆել
