«Ստաֆիլակոկեր»–ի խմբագրումների տարբերություն
չ ստորակետի հեռացում, հղման ավելացում |
չNo edit summary |
||
| Տող 2. | Տող 2. | ||
'''''Ստաֆիլակոկեր -''''' գրամդրական, գնդաձև (կոկեր), անշարժ, 0․5-1․5 մկմ տրամագծով [[բակտերիաներ]], որոնք չեն առաջացնում սպոր և պատիճ։ Բջիջները խմբավորվում են առաջացնելով խաղողի ողկույզ հիշեցնող փաթեթներ։ |
'''''Ստաֆիլակոկեր -''''' գրամդրական, գնդաձև (կոկեր), անշարժ, 0․5-1․5 մկմ տրամագծով [[բակտերիաներ]], որոնք չեն առաջացնում սպոր և պատիճ։ Բջիջները խմբավորվում են առաջացնելով խաղողի ողկույզ հիշեցնող փաթեթներ։ |
||
'' |
''Ստաֆիլակոկի'' տեսակները ֆակուլտատիվ անաէրոբ օրգանիզմներ են (ընդունակ են աճել ինչպես աերոբ, այնպես էլ անաերոբ պայմաններում): Ունակ են սինթեզելու կատալազ և օքսիդազ ֆերմենտեր։ Ցուցաբերում են կայունություն որոշ լակտամային շարքի հակաբիոտիկների նկատմամբ շնորհիվ β-լակտամազային ակտիվության։ Ցուցաբերում են կայունություն նաև լիզոցիմի նկատմամբ, սակայն հեշտությամբ լիզիսի են ենթարկվում լիզոստաֆինի ազդեցությամբ։ |
||
''Staphylococcus'' անվանումը առաջարկվել է շոտլանդացի վիրաբույժ և բակտերիոլոգ Ալեքսանդր Օգսթոնի կողմից (1844-1929) 1880 |
''Staphylococcus'' անվանումը առաջարկվել է շոտլանդացի վիրաբույժ և բակտերիոլոգ Ալեքսանդր Օգսթոնի կողմից (1844-1929) 1880 թվականինին: ''Staphylococcus'' անվանումը բաղկացած է staphylo- նախածանցից ( {{Lang-grc|σταφυλή|staphylē|խաղողի ողկույզ}} ) և ժամանակակից {{Lang-la|coccus||spherical bacterium}} ( {{Lang-grc|κόκκος|kókkos|գունդ, գնդաձև}}) վերջածանցից:<ref>{{Cite book|title=Մանրէաբանության լաբորատոր աշխատանքներ|last=Թռչունյան Ա․Հ․, Փանոսյան Հ․Հ․, Բազուկյան Ի․Լ․,Մարգարյան Ա․Ա․, Պոպով Յու․Գ․|first=|publisher=ԵՊՀ Հրատարակչություն|year=2014|isbn=978-5-8084-1904-9|location=|pages=191}}</ref> |
||
''Ստաֆիլակոկերը'' ներկայացված են առնվազն 40 տեսակներով: Դրանցից 9-ը ունեն երկու ենթատեսակ, մեկը՝ երեք ենթատեսակ, իսկ մեկը` չորս ենթատեսակ: <ref name="Harris L.G, Foster S.J 2002">{{Cite journal|date=December 2002|title=An introduction to ''Staphylococcus aureus'', and techniques for identifying and quantifying S. aureus adhesins in relation to adhesion to biomaterials: review|url=http://www.ecmjournal.org/papers/vol004/vol004a04.php|journal=European Cells & Materials|volume=4|pages=39–60|pmid=14562246}}</ref> Ստաֆիլակոկերի մեծամասնությունը անվտանգ են և տարածված են փոշում, օդում, ջրում, տարբեր սննդամթերքներում, ինչպես նաև, մարդու և կենդանիների մաշկի, լորձաթաղանթների, վերքերի վրա: Սակայն որոշ տեսակներ կարող են հարուցել հարմարողական (օպորտունիստական) վարակներ։ Ախտածին ստաֆիլակոկերը առաջացնում են էնտերոտոքսիններ, որոնք հարուցում են սննդային թունավորումներ։ |
''Ստաֆիլակոկերը'' ներկայացված են առնվազն 40 տեսակներով: Դրանցից 9-ը ունեն երկու ենթատեսակ, մեկը՝ երեք ենթատեսակ, իսկ մեկը` չորս ենթատեսակ: <ref name="Harris L.G, Foster S.J 2002">{{Cite journal|date=December 2002|title=An introduction to ''Staphylococcus aureus'', and techniques for identifying and quantifying S. aureus adhesins in relation to adhesion to biomaterials: review|url=http://www.ecmjournal.org/papers/vol004/vol004a04.php|journal=European Cells & Materials|volume=4|pages=39–60|pmid=14562246}}</ref> Ստաֆիլակոկերի մեծամասնությունը անվտանգ են և տարածված են փոշում, օդում, ջրում, տարբեր սննդամթերքներում, ինչպես նաև, մարդու և կենդանիների մաշկի, լորձաթաղանթների, վերքերի վրա: Սակայն որոշ տեսակներ կարող են հարուցել հարմարողական (օպորտունիստական) վարակներ։ Ախտածին ստաֆիլակոկերը առաջացնում են էնտերոտոքսիններ, որոնք հարուցում են սննդային թունավորումներ։ |
||
15:21, 28 Նոյեմբերի 2019-ի տարբերակ
Ստաֆիլակոկեր - գրամդրական, գնդաձև (կոկեր), անշարժ, 0․5-1․5 մկմ տրամագծով բակտերիաներ, որոնք չեն առաջացնում սպոր և պատիճ։ Բջիջները խմբավորվում են առաջացնելով խաղողի ողկույզ հիշեցնող փաթեթներ։
Ստաֆիլակոկի տեսակները ֆակուլտատիվ անաէրոբ օրգանիզմներ են (ընդունակ են աճել ինչպես աերոբ, այնպես էլ անաերոբ պայմաններում): Ունակ են սինթեզելու կատալազ և օքսիդազ ֆերմենտեր։ Ցուցաբերում են կայունություն որոշ լակտամային շարքի հակաբիոտիկների նկատմամբ շնորհիվ β-լակտամազային ակտիվության։ Ցուցաբերում են կայունություն նաև լիզոցիմի նկատմամբ, սակայն հեշտությամբ լիզիսի են ենթարկվում լիզոստաֆինի ազդեցությամբ։
Staphylococcus անվանումը առաջարկվել է շոտլանդացի վիրաբույժ և բակտերիոլոգ Ալեքսանդր Օգսթոնի կողմից (1844-1929) 1880 թվականինին: Staphylococcus անվանումը բաղկացած է staphylo- նախածանցից ( հին հունարեն՝ σταφυλή, staphylē — «խաղողի ողկույզ» ) և ժամանակակից լատին․՝ coccus ( հին հունարեն՝ κόκκος, kókkos — «գունդ, գնդաձև») վերջածանցից:[1]
Ստաֆիլակոկերը ներկայացված են առնվազն 40 տեսակներով: Դրանցից 9-ը ունեն երկու ենթատեսակ, մեկը՝ երեք ենթատեսակ, իսկ մեկը` չորս ենթատեսակ: [2] Ստաֆիլակոկերի մեծամասնությունը անվտանգ են և տարածված են փոշում, օդում, ջրում, տարբեր սննդամթերքներում, ինչպես նաև, մարդու և կենդանիների մաշկի, լորձաթաղանթների, վերքերի վրա: Սակայն որոշ տեսակներ կարող են հարուցել հարմարողական (օպորտունիստական) վարակներ։ Ախտածին ստաֆիլակոկերը առաջացնում են էնտերոտոքսիններ, որոնք հարուցում են սննդային թունավորումներ։
- ↑ Թռչունյան Ա․Հ․, Փանոսյան Հ․Հ․, Բազուկյան Ի․Լ․,Մարգարյան Ա․Ա․, Պոպով Յու․Գ․ (2014). Մանրէաբանության լաբորատոր աշխատանքներ. ԵՊՀ Հրատարակչություն. էջ 191. ISBN 978-5-8084-1904-9.
{{cite book}}: CS1 սպաս․ բազմաթիվ անուններ: authors list (link) - ↑ «An introduction to Staphylococcus aureus, and techniques for identifying and quantifying S. aureus adhesins in relation to adhesion to biomaterials: review». European Cells & Materials. 4: 39–60. December 2002. PMID 14562246.