Saltar ao contido

Platino

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Platino
Pd
 
 
78
Pt
 
               
               
                                   
                                   
                                                               
                                                               
Pt
Ds
IridioPlatinoOuro
Táboa periódica dos elementos
[[Ficheiro:{{{espectro}}}|300px|center]]
Liñas espectrais do Platino
Información xeral
Nome, símbolo, número Platino, Pt, 78
Serie química Metal de transición
Grupo, período, bloque 10, 6, d
Densidade 21450 kg/m3
Dureza 3,5
Aparencia Branco agrisado
N° CAS 7440-06-4
N° EINECS
Propiedades atómicas
Masa atómica 195,084(9)[1] u
Raio medio 135 pm
Raio atómico (calc) 139 pm
Raio covalente 136±5 pm
Raio de van der Waals 175 pm
Configuración electrónica [Xe] 4f14 5d9 6s1
Electróns por nivel de enerxía 2, 8, 18, 32, 17, 1
Estado(s) de oxidación 6, 5, 4, 3 , 2, 1, -1, -2
Óxido moderadamente básico
Estrutura cristalina cúbica centrada nas caras
Propiedades físicas
Estado ordinario sólido
Punto de fusión 2041.4 °C K
Punto de ebulición 4098 K
Punto de inflamabilidade {{{P_inflamabilidade}}} K
Entalpía de vaporización 469 kJ/mol
Entalpía de fusión 22.17 kJ/mol
Presión de vapor 0,0312
Temperatura crítica  K
Presión crítica  Pa
Volume molar m3/mol
Velocidade do son 2680 m/s a 293.15 K (20 °C)
Varios
Electronegatividade (Pauling) 2,28
Calor específica 130 J/(K·kg)
Condutividade eléctrica 9,5× 106 S/m
Condutividade térmica 71.6 W/(K·m)
1.ª Enerxía de ionización 870 kJ/mol
2.ª Enerxía de ionización 1791 kJ/mol
3.ª Enerxía de ionización kJ/mol
4.ª Enerxía de ionización {{{E_ionización4}}} kJ/mol
5.ª Enerxía de ionización {{{E_ionización5}}} kJ/mol
6.ª Enerxía de ionización {{{E_ionización6}}} kJ/mol
7.ª Enerxía de ionización {{{E_ionización7}}} kJ/mol
8.ª enerxía de ionización {{{E_ionización8}}} kJ/mol
9.ª Enerxía de ionización {{{E_ionización9}}} kJ/mol
10.ª Enerxía de ionización {{{E_ionización10}}} kJ/mol
Isótopos máis estables
iso AN Período MD Ed PD
MeV
190Pt0.014%6.5×1011 aα3.18186Os
192Pt0.782%estable con 114 neutróns
193PtSintético50 aε?193Ir
194Pt32.967%estable con 116 neutróns
195Pt33.832%estable con 117 neutróns
196Pt25.242%estable con 118 neutróns
198Pt7.163%estable con 120 neutróns
Unidades segundo o SI e en condicións normais de presión e temperatura, salvo indicación contraria.

O platino é un elemento químico de número atómico 78 situado no grupo 10 da táboa periódica dos elementos. O seu símbolo é Pt. Trátase dun metal de transición branco agrisado, precioso, pesado, maleable e dúctil. É resistente á corrosión e atópase en distintos minerais, frecuentemente xunto con níquel e cobre; tamén pode atoparse como metal. Emprégase en xoiería, equipamento de laboratorio, contactos eléctricos, empastes e catalizadores de automóbiles.

Características principais

[editar | editar a fonte]
Mineral: pebida de platino.

Este metal, cando está puro, é de cor branca agrisada, maleable e dúctil. É resistente á corrosión e non se disolve na maioría dos ácidos, pero si en auga rexia. É atacado lentamente polo ácido clorhídrico (HCl) en presenza de aire. Denomínase grupo do platino aos elementos rutenio, osmio, rodio, iridio, paladio e platino. Estes elementos son bastante utilizados como catalizadores.

O platino é relativamente resistente ao ataque químico, ten unhas boas propiedades físicas a temperaturas altas, e unhas boas propiedades eléctricas. Isto fixo que se utilizase en distintas aplicacións industriais. Por exemplo, pódese empregar como eléctrodo, en contactos electrónicos etc. O platino non se oxida co aire, pero pode reaccionar, dependendo das condicións, con cianuros, halóxenos, xofre, chumbo, silicio e outros elementos, así como con algúns óxidos básicos fundidos. Os seus estados de oxidación máis comúns son 2 e 4.

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Bibliografía

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]