علی بن ابیبکر سقاف
ظاهر
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
علی بن خدا پرست | |
---|---|
زادهٔ | ۱۴۱۵م/ ۸۱۸ق |
درگذشت | ۵ دسامبر ۱۴۸۹م/ ۱۲ محرم ۸۹۵ق |
پیشه(ها) | فقیه، زبانشناس و اخترشناس |
آثار | معارج الهدایة. |
سبک | در ادبیات عربی: «دورهٔ اول مملوکی» |
خویشاوندان | برادرش ابوبکر عیدروس |
علی بن ابیبکر سقّاف (۱۴۱۵ - ۱۴۸۹م) (علی بن ابیبکر بن عبدالرحمن سَقّاف) فقیه، زبانشناس و اخترشناس یمنی بود که به شعر نیز روی آورد. نسبش متصل به جعفر صادق بودهاست. «معارج الهدایة»، «البرقة المُشقیة فی إلباس الخرقة الانیقة»، «الدُرّ المدهش البهی فی مناقب الشیخ سعد بن علی»، «کتاب فی علم المیقات» و «کتاب النکاح» از آثار اوست.[۱][۲]
منابع
[ویرایش]- ↑ زرکلی، خیرالدین (۲۰۰۲). الأعلام (به عربی). ج. ۵. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۷۴. تاریخ وارد شده در
|سال=
را بررسی کنید (کمک) - ↑ فروخ، عمر (۱۹۸۴). تاریخ الأدب العربی (PDF). ج. ۳. بیروت: دارالعلم للملایین. صص. ۸۷۸. تاریخ وارد شده در
|سال=
را بررسی کنید (کمک)