پرش به محتوا

ابن لقمان

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ابن لقمان
زادهٔ۱۲۱۵م/ ۶۱۲ق
اسعرد
درگذشت۱۲۹۴م/ ۶۹۳ق
پیشه(ها)وزیر، کاتب و شاعر

ابوالعبّاس، ابراهیم بن لقمان اِسعِردی شهرت‌یافته به ابن لقمان و لقب‌گرفته به فخرالدین (۱۲۱۵–۱۲۹۴م) وزیر، کاتب و شاعر مصری عراقی‌اصل در سدهٔ هفتم هجری/سیزدهم میلادی بود. نزد بهاء زهیر شاگردی نمود و خاستگاهش اسعرد بوده‌است. دیوان انشای ایوبیان را بر عهده گرفت و رئیس توقیع‌نگاران بود. دو بار به وزارت رسید. ابن لقمان همان وزیری است که لوئی نهم در خانه‌اش در سال ۶۴۸ق زندانی شد. خانهٔ ابن لقمان در استان دقهلیه برجاست.[۱]

منابع

[ویرایش]
  1. زرکلی، خیرالدین (۲۰۰۲). «ابن لقمان». [[الأعلام]] (PDF). ج. ۱. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۵۸. دریافت‌شده در ۱۴ نوامبر ۲۰۱۶. تداخل پیوند خارجی و ویکی‌پیوند (کمک)