پرش به محتوا

باشگاه فوتبال رئال مادرید

ویرایش پیوندها
این یک مقالهٔ خوب است. برای اطلاعات بیشتر اینجا را کلیک کنید.
بررسی‌شده
صفحه نیمه‌حفاظت‌شده
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از رئال مادرید)
«رئال مادرید» به اینجا تغییرمسیر دارد. برای تیم بسکتبال، باشگاه بسکتبال رئال مادرید را ببینید. برای دیگر کاربردها، رئال مادرید (ابهام‌زدایی) را ببینید.
«لوس بلانکوس» به اینجا تغییرمسیر دارد. برای روستایی در آرژانتین، لوس بلانکوس، سالتا را ببینید.

رئال مادرید
نام کاملReal Madrid Club de Fútbol[۱]
باشگاه فوتبال رئال مادرید
لقب‌(ها)Los Blancos (سفیدها)
Los Merengues (خامه‌ای‌ها)

Los Vikingos (وایکینگ‌ها)[۲]

La Casa Blanca (خانه سفید)[۳]
نام غیررسمیرئال (Real)
تاریخ بنیان‌گذاری۶ مارس ۱۹۰۲؛ ۱۲۲ سال پیش (۱۹۰۲-06}}) (به‌عنوان باشگاه فوتبال مادرید)[۴]
نام ورزشگاهسانتیاگو برنابئو
گنجایش۸۱٬۰۴۴[۵]
مدیرعاملفلورنتینو پرز
سرمربیکارلو آنچلوتی
لیگلا لیگا
۲۴–۲۰۲۳قهرمان
وبگاه
فصل جاری
بخش‌های فعال رئال مادرید
فوتبال فوتبال بی فوتبال سی فوتبال زیر ۱۹ سال
فوتبال زنان فوتبال زنان بی بسکتبال بسکتبال بی
بخش‌های غیرفعال رئال مادرید
هندبال راگبی والیبال

باشگاه فوتبال رئال مادرید (به اسپانیایی: Real Madrid Club de Fútbol) (تلفظ اسپانیایی: [reˈal maˈðɾið ˈkluβ ðe ˈfuðβol] (دربارهٔ این پرونده شنیدن)) یک باشگاه حرفه‌ای فوتبال است که در مادرید، پایتخت اسپانیا قرار دارد.

رئال مادرید موفق‌ترین تیم تاریخ لا لیگا، موفق‌ترین تیم تاریخ لیگ قهرمانان اروپا و موفق‌ترین تیم فوتبال سدهٔ ۲۰ میلادی به انتخاب فیفا است. آن‌ها دارای رکورد ۳۶ بار قهرمانی در لا لیگا، ۲۰ قهرمانی در کوپا دل ری (جام حذفی)، ۱۳ سوپرجام اسپانیا، ۱۵ قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا، ۲ جام یوفا، ۵ سوپرجام اروپا و ۵ قهرمانی در جام باشگاه‌های جهان هستند. رئال مادرید رکورددار قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا با ۱۵ قهرمانی و جام باشگاه‌های جهان با ۵ قهرمانی است. همچنین رئال مادرید از سوی فیفا به عنوان بهترین باشگاه قرن بیستم میلادی شناخته شده است.[۶]

رئالی‌ها در طول تاریخ خود حتی یک بار هم از لیگ اول اسپانیا (لا لیگا) خارج نشدند و همیشه در این لیگ حضور داشتند. آن‌ها از دهه ۵۰ بود که خود را به عنوان یکی از قدرت‌های فوتبال اسپانیا و اروپا به همگان معرفی کردند. در دههٔ ۸۰ یکی از بهترین دوران‌های خود را داشتند و یکی از بهترین تیم‌ها معروف به «تیم کرکس‌ها» بودند که موفق به کسب دو جام یوفا، ۵ قهرمانی متوالی اسپانیا، ۱ قهرمانی جام حذفی اسپانیا و ۳ قهرمانی سوپرکاپ اسپانیا شدند.

رئال مادرید سال‌هاست که در لا لیگا، از تیم‌های قدرتمند محسوب می‌شود و رقیب اصلی این تیم بارسلونا است. از نظر درآمدی، رئال مادرید با ۵۵۷ میلیون یورو درآمد در فصل ۱۵–۲۰۱۴ در صدر پردرآمدترین باشگاه‌های فوتبال جهان بوده است که این عنوان تا سال ۲۰۱۶ پابرجا بود.[۷][۸][۹]

لباس تیم از ابتدا به رنگ سفید بوده است. هر چند که رنگ آبی که در ابتدا کاملاً در لباس تیم مشخص بود اما بارها به‌خاطر زیبایی بیشتر یا تغییر حامی مالی، دچار دگرگونی شد. ورزشگاه خانگی آن‌ها، سانتیاگو برنابئو است که گنجایش ۸۰٫۳۵۴ نفر به‌صورت نشسته را داراست. این ورزشگاه در مرکز شهر مادرید قرار دارد و از سال ۱۹۴۷، ورزشگاه اختصاصی این تیم است. این ورزشگاه تاکنون ۴ بار در سال‌های ۱۹۵۷، ۱۹۶۹، ۱۹۸۰ و ۲۰۱۰، میزبان فینال مسابقات لیگ قهرمانان اروپا بوده است.

تاریخچه

مقالهٔ اصلی: تاریخچه باشگاه فوتبال رئال مادرید

سال‌های ابتدایی؛ جنگ‌های داخلی اسپانیا (۱۹۰۲–۱۹۴۵)

اعضای تیم در سال ۱۹۰۵[۱۰]

تاریخ شکل‌گیری باشگاه رئال مادرید به سال ۱۸۹۷ میلادی بر می‌گردد. همان سال شماری از دانشجویان دانشگاه کمبریج و آکسفورد در مادرید باشگاهی را با نام «باشگاه فوتبال آسمان» به وجود آوردند و صبح‌های دوشنبه به فوتبال می‌پرداختند. ۳ سال بعد و در سال ۱۹۰۰، این باشگاه به دو باشگاه مجزا تبدیل شد. سپس دو سال بعد و در ۶ مارس سال ۱۹۰۲، مجدداً باشگاه نام خود را به «باشگاه فوتبال رئال مادرید» تغییر داد. ۱۹۰۲[۴] ۳ سال بعد، این تیم موفق شد اولین جام خود را با شکست تیم اتلتیک بیلبائو در جام اسپانیا به دست بیاورد. در ۴ ژانویه ۱۹۰۹ بود که «آدولفو ملندز»، مدیر وقت رئال در آن زمان، اساسنامه جام اسپانیا را امضاء و تأیید کرد تا باشگاه به یکی از اعضای فدراسیون سلطنتی فوتبال اسپانیا تبدیل شود. در سال ۱۹۲۰ باشگاه نام خود را بازهم تغییر داد و این‌بار به «رئال مادرید» که اینکار پس از اهدای عنوان رئال (رویال به معنی سلطنت) توسط شاه آلفونسو سیزدهم اتفاق افتاد.[۱۱] در سال ۱۹۲۹، اولین لیگ فوتبال اسپانیا راه‌اندازی شد. رئالی‌ها تا هفته پایانی در صدر جدول حضور داشتند تا اینکه باخت هفته پایانیشان به اتلتیک بیلبائو، باعث قهرمانی بارسلونا در لالیگا و نایب‌قهرمانی آن‌ها شد.[۱۲] رئالی‌ها اولین لیگ خود را در فصل ۳۲–۱۹۳۱ کسب کردند و با دفاع از عنوان قهرمانی خود در سال بعد، به اولین تیمی تبدیل شدند که این جام را دو سال پیاپی کسب می‌کند.[۱۳] در ۱۹۴۳، بارسلونا در نیمه نهایی مسابقات کوپا دل جنرالیسمه به مصاف رئال مادرید رفت. دیدار رفت دو تیم در لس کورتس با نتیجه ۳–۰ به نفع بارسلونا پایان یافت. اما در بازی برگشت بارسلونا با نتیجه ۱۱–۱ از رئال شکست خورد.

عصر مدیریت سانتیاگو برنابئو و درخشش در اروپا (۱۹۴۵–۱۹۷۸)

در سال ۱۹۴۵، سانتیاگو برنابئو یسته، به عنوان مدیر باشگاه انتخاب شد.[۱۴] در همین زمان، برنابئو دستور بازسازی زمین تمرین اختصاصی تیم و ساخت ورزشگاهی بزرگتر را برای تیم صادر کرد. در سال ۱۹۵۳، وی تصمیم گرفت تا سیاست جدیدی به کار ببرد و بازیکنان بزرگ را به تیم بیاورد که اولین اقدامش، خرید آلفردو دی استفانو بود که پیشتر قرارداد رسمی با بارسلونا امضاء کرده و عضو باشگاه بارسلونا به حساب می‌آمد. بعدها فاش شد که ژنرال فرانکو در این خرید نقش اساسی داشت و با فرستادن مأموران ویژه خواهان لغو قرارداد آلفردو با بارسلونا شد.[۱۵] در سال ۱۹۵۵، به پیشنهاد یک روزنامه‌نگار، برنابئو، «بدریگنان» و «سوبس» تصمیم گرفتند تا جامی را طراحی کنند و در آن از تیم‌های مختلفی از سرتاسر اروپا برای شرکت در آن دعوت کنند. جامی که امروزه به عنوان لیگ قهرمانان اروپا شناخته می‌شود.[۱۶]

در دوران برنابئو بود که رئال مادرید خود را به عنوان قدرتی در اسپانیا و اروپا معرفی کرد. آن‌ها در طی سال‌های ۱۹۵۶ تا ۱۹۶۰، ۵ بار متوالی قهرمان جام اروپا شدند که یکی از آنها، پیروزی ۷–۳ مقابل اینتراخت فرانکفورت در سال ۱۹۶۰ در فینال رقابت‌ها بود. سال‌ها بعد پس از مرگ فرانکو مدیر وقت اینتراخت در محفلی خصوصی اعلام کرد که آن ژنرال خونخوار با قدرت و ثروت خود بازیکنان اینتراخت را محصور خود ساخت و نتیجهٔ آن فینال را رقم زد و به عبارتی نتیجه را از پیش تعیین شده می‌دانست.[۱۵] پس از این افتخارات پیاپی، باشگاه موفق به کسب عنوان نشان افتخار یوفا شد.[۱۷] آن‌ها ششمین جام خود را نیز با شکست ۲–۱ پارتیزان و در سال ۱۹۶۶ به دست آوردند. اعضای این تیم در سال‌های ۱۹۶۲ و ۱۹۶۴ نیز موفق شده بودند تا به فینال این رقابت‌ها برسند هرچند موفق به قهرمانی نشده بودند.[۱۸] در دهه هفتاد، رئالی‌ها موفق به کسب ۵ لیگ اسپانیا و ۳ جام حذفی شدند.[۱۹] در سال ۱۹۷۱ آن‌ها اولین دیدار فینال جام در جام اروپا را برگزار کردند که در نهایت با شکست ۲–۱ مقابل چلسی، از کسب جام بازماندند.[۲۰] در ژوئیه ۱۹۷۸، اتفاقی ناگوار برای رئال مادرید افتاد و سانتیاگو برنابئو درحالی‌که مسابقات جام جهانی فوتبال در آرژانتین آغاز شده بود، درگذشت. این اتفاق به حدی مهم بود که مسئولان فیفا تصمیم گرفتند که ۳ روز را در حین مسابقات به افتخار برنابئو، عزای عمومی اعلام کنند.[۲۱] باشگاه رئال نیز در ادامه همان سال، اولین دوره جام برنابئو را که به احترام برنابئو بود، برگزار کرد.

دوره کرکس‌ها و کسب هفتمین و هشتمین جام اروپایی (۱۹۸۰–۲۰۰۰)

رئالی‌ها در اوایل دهه هشتاد، وضعیت چندان مناسبی نداشتند و نتوانستند لالیگا را فتح کنند تا اینکه گروهی از بازیکنان لیگ اسپانیا به تیم آمدند و با خود موفقیت را به همراه داشتند.[۲۲] یک روزنامه‌نگار اسپانیایی عنوان کرکس‌ها را برای آن تیم انتخاب کرد که به‌خاطر ۵ بازیکن فوق‌العاده آن بود که شامل امیلیو بوتراگوئنو، مانوئل سانچز، مارتین وازکوز، میشل و میخل پاردخا می‌شد.[۲۳] کرکس‌ها (که بعداً با رفتن پاردخا به رئال ساراگوسا، به گروهی ۴ نفره تبدیل شد)، در کنار بازیکنانی چون فرانسیسکو بویو که دروازه‌بان تیم بود یا مهاجم خود، هوگو سانچز، یکی از بهترین تیم‌های نیمه دوم دهه ۸۰ در اسپانیا و اروپا بودند و موفق شدند ۲ جام یوفا، ۵ لیگ اسپانیا پیاپی، ۱ جام حذفی اسپانیا و ۳ سوپرجام فوتبال اسپانیا را کسب کنند.[۲۳] اما این تیم رؤیایی و گروه کرکس‌ها، در اوایل دهه ۹۰ (میلادی) و با جدایی امیلی بوتراگونو، مارتین وازکوئز و میشل از تیم، از هم پاشید.[۲۴]

در سال ۱۹۹۶، لورنسو سانز، مدیر باشگاه، تصمیم گرفت تا فابیو کاپلو را به عنوان مربی تیم انتخاب کند. گرچه دوران مربیگری کاپلو تنها یکسال طول کشید اما آن‌ها توانستند عنوان قهرمانی را کسب کنند و بازیکنانی چون روبرتو کارلوس، پردراگ میاتوویچ، داور شوکر و کلارنس سیدورف برای تقویت تیمی که خود بازیکنانی چون رائول، فرناندو هیرو، ایوان زامورانو و فرناندو ردوندو را داشت، به تیم اضافه شدند تا اینکه تیم توانست با این بازیکنان به همراه فرناندو مورینتس که در سال ۱۹۹۷ به تیم آمد تحت هدایت یاپ هینکس پس از ۳۳ سال انتظار، هفتمین جام اروپایی خود را کسب کنند. آن‌ها در فینال به لطف تک گل میاتوویچ موفق شدند یوونتوس را شکست دهند.[۲۵] دو سال بعد نیز رئالی‌ها موفق شدند تا با درخشش رائول، هشتمین جام اروپایی خود را با شکست ۳–۰ والنسیا کسب کنند.[۲۶]

دوره کهکشانی‌ها (۲۰۰۶–۲۰۰۰)

در ژوئیه سال ۲۰۰۰، فلورنتینو پرز به عنوان مدیر باشگاه انتخاب شد.[۲۷] وی در وعده‌های انتخاباتیش، قول برطرف کردن بدهی‌های سنگین باشگاه، افزایش امکانات و مدرن کردن باشگاه را داده بود هرچند که وعده اصلی وی، امضای قرارداد با لوئیز فیگو، ستاره آن زمان بارسلونا بود.[۲۸] در همان سال بود که پرز با صرف هزینه‌های سنگین، تیمی را تشکیل داد که به‌خاطر داشتن ستارگان بزرگ، در سرتاسر جهان به نام کهکشانی‌ها معروف شد. بازیکنان بزرگی چون زیدان، رونالدو، فیگو، کارلوس، رائول و بکهام از جمله ستارگان آن روزهای رئال مادریدی بودند که ویسنته دل بوسکه را به عنوان سرمربی خود می‌دید. اما با وجود این هزینه‌ها و کسب نهمین جام اروپایی و کسب قهرمانی لالیگا، پرز تصمیم گرفت تا دل‌بوسکه را برکنار کند، که همین کار وی باعث شد تا سفیدها در طی ۳ سال آینده، موفق به کسب هیچ جامی نشوند تا پرز از کار برکنار شود.[۲۵]

ریاست رامون کالدرون (۲۰۰۹–۲۰۰۶)

بازیکنان رئال در حال جشن گرفتن به‌خاطر قهرمانی در سوپرکاپ اسپانیا در سال ۲۰۰۸[۲۹]

در ادامه و در سال ۲۰۰۶ بود که رامون کالدرون به عنوان مدیر جدید باشگاه انتخاب شد. کالدرون بلافاصله کاپلو را مجدداً به عنوان مربی تیمش انتخاب کرد تا طلسم قهرمان نشدن تیم را بشکند. آن‌ها برای اولین‌بار در طی ۴ سال گذشته، موفق به کسب جام شدند و لالیگا را با کاپلو فتح کردند. اما با این وجود، کاپلو بازهم یک فصل تنها در تیم دوام آورد و مجدداً اخراج شد.[۳۰] رئالی‌ها موفق شدند فصل بعد نیز سی و یکمین قهرمانی خود را در لالیگا کسب کنند که این برای اولین بار در طی ۱۸ سال گذشته بود که دو سال پیاپی این جام را کسب کردند.[۳۱]

انتخاب مجدد پرز و دوران مورینیو (۱۳–۲۰۰۹)

در ژوئن ۲۰۰۹ و پس از ۲ سال ناکامی تیم و برکناری کالدرون، پرز مجدداً به عنوان مدیر باشگاه انتخاب شد.[۳۲][۳۳] پرز مجدداً سیستم کهکشانی‌های خود را پیش گرفت. وی ابتدا کاکا (بازیکن فوتبال) را از تیم میلان خرید[۳۴] و پس از آن کریستیانو رونالدو را از منچستر یونایتد با رقم ۹۶ میلیون یورو خریداری کرد که یک رکورد تاریخیست.[۳۵]

رئالی‌ها با وجود خریدن بازیکنانی چون رونالدو، کاکا و آلونسو، نتوانستند زیر نظر مانوئل پلگرینی، جامی را کسب کنند و پرز وی را برکنار کرد. پس از آن، بعد از چندین روز مذاکره با ماسیمو موراتی، مدیر اینتر میلان ایتالیا، پرز توانست وی را راضی کند که اجازه خروج مربی خود، خوزه مورینیو را که برای آن‌ها ۳ جام کسب کرده بود را بدهد تا مورینیو به عنوان مربی جدید تیم انتخاب و شروع بکار کند.[۳۶] آن‌ها اولین جام خود با مورینیو را در سال ۲۰۱۰، با برد یک بر صفر خود برابر بارسلونا و در فینال جام حذفی به‌دست آوردند. همچنین در سال بعد (۲۰۱۱) لالیگا را با غلبه بر بارسلونا و سلطه شکنی این تیم از ان خود کردند.[۳۷]

دوران آنچلوتی و لا دسیما (۲۰۱۵–۲۰۱۳)

در ۲۵ ژوئن ۲۰۱۳، کارلو آنجلوتی با قراردادی سه ساله جانشین مورینیو شد.[۳۸] یک روز بعد در کنفرانس خبری اعلام کرد که زین‌الدین زیدان و پل کلمنت دستیارانش در رئال خواهند بود.[۳۹] در ۱ سپتامبر ۲۰۱۳، انتقال گرت بیل به رئال مادرید با مبلغ رکوردشکن ۱۰۰ میلیون یورو صورت گرفت.[۴۰] در اولین فصل آنجلوتی در رئال، این تیم با گل گرت بیل در فینال کوپا دل ری بارسلونا را شکست داد و به مقام قهرمانی رسید.[۴۱] در ۲۴ مهٔ ۲۰۱۴، رئال مادرید با شکست همشهری‌اش اتلتیکو در فینال لیگ قهرمانان اروپا ۲۰۱۴ برای اولین بار بعد از سال ۲۰۰۲،[۴۲] به مقام قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا رسید و به نخستین تیمی تبدیل شد که به ده قهرمانی اروپایی دست پیدا می‌کند. دستاوردی که لا دسیما نامیده می‌شود.[۴۳]

بعد از قهرمانی در لیگ قهرمانان، رئال مادرید کیلور ناواس، ایسکو، تونی کروس و خامس رودریگز را جذب کرد.[۴۴] رئال در سوپر جام اروپا ۲۰۱۴ با گلزنی رونالدو سویا را شکست داد و به هفتادونهمین جام تاریخش دست یافت.[۴۵] در روزهای پایانی نقل‌وانتقالات تابستانی، رئال دو بازیکن کلیدی‌اش را فروخت؛ ژابی آلونسو به بایرن مونیخ و آنخل دی‌ماریا به باشگاه فوتبال منچستر یونایتد با رقمی معادل ۷۵ میلیون یورو که در آن زمان رکورد نقل‌وانتقالات در انگلستان را شکست. این تصمیم باشگاه با جنجال‌هایی همراه شد. رونالدو دربارهٔ آن گفت: «اگر من مسئول بودم، به شکل دیگری عمل می‌کردم.» و آنجلوتی نیز اظهار کرد که «باید از صفر شروع کنیم.»[۴۶][۴۷]

پس از شروع نه چندان خوب در فصل ۱۵–۲۰۱۴ لا لیگا و شکست مقابل تیم‌های اتلتیکو مادرید و رئال سوسیداد، رئال مادرید با ۱۸ پیروزی پیاپی که شامل برتری مقابل لیورپول و بارسلونا نیز می‌شد، به رکورد ۱۸ پیروزی پیاپی فرانک رایکارد در بارسلونا در فصل ۰۶–۲۰۰۵ رسید.[۴۸] در دسامبر ۲۰۱۴، با پیروزی مقابل سن‌لورنزو در فینال جام باشگاه‌های جهان ۲۰۱۴ این رکورد را به ۲۲ پیروزی پیاپی رساندند و سال را با ۴ جام به پایان بردند.[۴۹] در ابتدای سال ۲۰۱۵ و با شکست مقابل والنسیا این رکورد متوقف شد و موفق نشدند به رکورد جهانی ۲۴ پیروزی پیاپی برسند.[۵۰] رئال با شکست مقابل یوونتوس از راهیابی به فینال لیگ قهرمانان بازماند و در جام حذفی نیز اتلتیکو مادرید آن‌ها را در نیمه‌نهایی حذف کرد. در لا لیگا نیز با اختلاف ۲ امتیاز با بارسلونا به مقام نایب‌قهرمانی بسنده کرد. همهٔ این‌ها منجر به برکناری آنجلوتی در ۲۵ مهٔ ۲۰۱۵ شد.[۵۱]

لا دسیما و سه‌گانهٔ اروپایی (تاکنون–۲۰۱۵)

زین‌الدین زیدان به همراه سرخیو راموس کاپیتان تیم و جام قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا در مهٔ ۲۰۱۶

در ۳ ژوئن ۲۰۱۵، رافائل بنیتز با قراردادی سه ساله سرمربیگری تیم رئال را بر عهده گرفت.[۵۲] رئال مادرید تا هفتهٔ یازدهم لیگ شکست نخورده بود تا این که در مقابل سویا ۲–۳ مغلوب شد. در ادامه در نخستین ال‌کلاسیکوی فصل در خانه ۰–۴ مغلوب بارسلونا شدند. آن‌ها در دور رفت جام حذفی مقابل تیم کادیز به میدان رفتند و ۳–۱ پیروز شدند، اما به دلیل استفاده از دنیس چریشف که در آن بازی محروم بود، از دور رقابت‌ها کنار گذاشته شدند. در لیگ قهرمانان اروپا، رئال با ۱۶ امتیاز صدرنشین گروه خود شد. در ۴ ژانویه ۲۰۱۶، بنیتز به خاطر کسب نتایج ضعیف، عدم محبوبیت میان هواداران و بازیکنان از سمت خود برکنار شد.[۵۳] در آن زمان، رئال در لا لیگا سوم بود؛ چهار امتیاز از تیم صدرنشین اتلتیکو مادرید و دو امتیاز از تیم دوم یعنی بارسلونا عقب بود (با وجود یک بازی رو در رو).[۵۴]

در همان روز برکناری بنیتز، زین‌الدین زیدان به عنوان جانشین وی معرفی شد.[۵۵] زیدان پیش از دستیار کارلو آنچلوتی در این تیم بود و سرمربیگری رئال مادرید کاستیا را نیز در کارنامه داشت.[۵۵] رئال در اولین بازی با حضور زیدان در ۹ ژانویه ۲۰۱۶، دپورتیوو لاکرونیا را با هت‌تریک گرت بیل ۵–۰ در خانه شکست داد.[۵۶] در ۲۸ مه، رئال مادرید با شکست اتلتیکو مادرید در ضربات پنالتی فینال لیگ قهرمانان اروپا، برای یازدهمین بار قهرمان این رقابت‌ها شد.[۵۷] در ۱۰ دسامبر ۲۰۱۶، رئال با برد ۳–۲ مقابل دپورتیوو، رکورد ۳۵ بازی بدون شکست را ثبت کرد.[۵۸] در ۱۸ دسامبر ۲۰۱۶، رئال با هت‌تریک کریستیانو رونالدو، ۴–۲ باشگاه فوتبال کاشیما آنتلرز را شکست داد و قهرمان جام باشگاه‌های جهان ۲۰۱۶ شد.[۵۹] با تساوی ۳–۳ مقابل سویا در ۱۲ ژانویه ۲۰۱۷، رکورد شکست‌ناپذیری رئال به ۴۰ بازی رسید و رکورد قبلی اسپانیا (۳۹ بازی) که در اختیار بارسلونا بود را شکست.[۶۰] سه روز بعد، با باخت ۲–۱ مقابل سویا، این روند شکست‌ناپذیری به پایان رسید.[۶۱] در مه ۲۰۱۷، رئال برای سی‌وسومین بار به قهرمانی لا لیگا رسید.[۶۲] رئال با شکست یوونتوس در فینال لیگ قهرمانان اروپا ۲۰۱۷ ضمن قهرمانی برای دوازدهمین در این رقابت‌ها، به نخستین تیمی تبدیل شد که از مقام قهرمانی‌اش در دورهٔ لیگ قهرمانان اروپا دفاع می‌کند. این سومین قهرمانی رئال در اروپا طی ۴ سال بود که لا اوندسیما نیز نامیده می‌شود.[۶۳][۶۴][۶۵]

رئال مادرید در سوپر جام اروپا ۲۰۱۷ موفق شد تا منچستر یونایتد را ۲–۱ شکست دهد.[۶۶] پنج روز بعد در سوپرجام اسپانیا ۲–۰ بارسلونا را در بازی رفت شکست دادند و به ۲۴ ال کلاسیکوی متوالی که بارسلونا در آن موفق به گلزنی شده بود پایان دادند؛ بازی برگشت را نیز ۳–۱ بردند و در مجموع ۵–۱ برنده شدند و سوپرجام اسپانیا را بالای سر بردند.[۶۷] رئال مادرید در سال ۲۰۱۸ موفق شد تا برای سومین سال متوالی قهرمان لیگ قهرمانان اروپا شود و به اولین باشگاهی تبدیل شدند که سه سال متوالی در فرمت جدید لیگ قهرمانان قهرمان می‌شوند و هم چنین اولین باشگاه از زمان بایرن مونیخ در دهه ۱۹۷۰ میلادی شدند که سه بار متوالی قهرمان یک جام اروپایی می‌شود. پنج روز بعد از قهرمانی سوم، در ۳۱ مهٔ ۲۰۱۸، زیدان در نشست خبری اعلام کرد که باشگاه نیاز به تغییر دارد و کناره‌گیری خودش از سمت سرمربی‌گری این تیم را اعلام کرد.[۶۸][۶۹]

در ۱۲ ژوئن ۲۰۱۸، باشگاه رئال اعلام کرد که جولن لوپتگی سرمربی تیم ملی اسپانیا بعد از جام جهانی فوتبال ۲۰۱۸ سرمربی رئال خواهد شد. با این حال فدراسیون فوتبال اسپانیا یک روز پیش از شروع رقابت‌های جام جهانی، لوپتگی را از سرمربی‌گری تیم ملی اسپانیا برکنار کرد و دلیل آن را مطلع نشدن از مذاکره با باشگاه رئال مادرید عنوان کرد.[۷۰][۷۱][۷۲] همچنین در سال ۲۰۱۸ ترکیب رئال دستخوش تغییرات زیادی شد و کریستیانو رونالدو با مبلغ ۱۰۰ میلیون یورو به باشگاه فوتبال یوونتوس پیوست.[۷۳]

آرم و لباس

نشان‌واره باشگاه

نشان‌واره باشگاه رئال از ابتدا تاکنون[۷۴]

طراحی ابتدایی آرم باشگاه، بسیار ساده بود. این آرم، متشکل از سه حرف MCF بود که ۳ حرف ابتدای نام باشگاه (Madrid Club de Fútbol) بود که در زمینه‌ای آبی طراحی شده بود و بر روی لباس سفید تیم قرار داشت. در سال ۱۹۰۸ بود که اولین تغییر در آرم باشگاه رخ داد و برای زیباتر شدن آرم، نوشته‌ها درون یک دایره قرار گرفتند.[۷۵] تغییرات بعدی، تغییرات جزئی بودند تا اینکه در سال ۱۹۲۱، شاه آلفونسو سیزدهم، به عنوان هدیه، عنوان رئال (رویال که تقریباً معنی سلطنتی می‌دهد) را به تیم اهدا کرد[۷۶] و بدین منظور در آرم باشگاه تغییراتی ایجاد شد و شکل یک تاج بر روی آرم باشگاه قرار گرفت.[۷۵] اما در سال ۱۹۳۱ که آلفونسو از حکومت کنار رفت، هم کلمه رئال از نام باشگاه حذف شد و هم شکل تاج از روی آرم باشگاه برداشته شد و به جای آن، خطی تیره بر روی آرم باشگاه قرار گرفت.[۱۳] در سال ۱۹۴۱ و دو سال بعد از جنگ‌های داخلی، مجدداً کلمه رئال به نام باشگاه اضافه شد و تاج پادشاهی نیز به بالای آرم باشگاه افزوده شد.[۱۴] این آرم تا سال ۱۹۹۷ تغییری نکرد تا اینکه در این سال تغییر جزئی داشت و برای آخرین بار در سال ۲۰۰۱ بود که باشگاه برای مدرن کردن آرم و بروزرسانی آن، آرم را تغییر داد که البته تغییراتی جزئی بودند از جمله خطی که از وسط آن می‌گذشت، به رنگ آبی متمایل شد.[۷۵]

لباس تیم

از همان ابتدا، لباس خانگی رئالی‌ها، یکدست سفید بود هرچند که یک خط تیره از وسط آن می‌گذشت (این خط بعدها از لباس حذف شد اما در آرم باشگاه باقی ماند). البته در آن زمان جوراب‌های بازیکنان، رنگ آبی داشت در حالی که اکنون به رنگ سفید است.[۱۲][۷۷] در سال ۱۹۰۲ بود که لباس‌های راه‌راه، یکدست سفید شدند و جوراب‌های آبی رنگ، سیاه شدند.[پ ۱] در سال ۱۹۴۷ بود که مدیر باشگاه، تصمیم گرفت تا به پیراهن‌های بازیکنان، دکمه اضافه کند و آرم باشگاه را، روی سینه سمت چپ بازیکنان اضافه کرد (چیزی که تاکنون نیز تغییر نکرده است). همچنین در نوامبر ۱۹۴۷ در بازی برابر اتلتیکو مادرید، رئالی‌ها به نخستین تیم اسپانیایی تبدیل شدند که لباسشان دارای شماره شد.[۱۴]

لباس خارج از خانه رئالی‌ها نیز از همان ابتدا یا سیاه کامل بوده است یا کاملاً ارغوانی و هیچ‌گاه تغییر نکرده است. لباس تیم اکنون توسط آدیداس تولید می‌شود که این اتفاق از سال ۱۹۹۸ شروع شد.[۷۸][۷۹] اولین حامی مالی تیم، شرکت «زانوسی» بود که از سال ۱۹۸۲ تا ۱۹۸۵ حامی مالی تیم بود. سپس حامیان مالی ای چون «پارمالات» با تیم بودند تا اینکه تیم با شرکت «تکا» قراردادی بلند مدت را از سال ۱۹۹۲ بست.[۸۰][۸۱] این قرارداد تا سال ۲۰۰۱ ادامه داشت تا این‌که رئالی‌ها به این قرارداد پایان دادند. آن‌ها ابتدا آدرس سایت اینترنتی خود را به مدت یک‌سال بر روی لباس خود نوشته بودند تا تبلیغ سایت خود را بکنند. بعد از آن در سال ۲۰۰۲، باشگاه با شرکت زیمنس قرار داد بست. سپس در سال ۲۰۰۸، کمپانی آسیایی «بن کیو» حامی مالی تیم شد و آرم این کمپانی بر روی لباس تیم قرار گرفت.[۸۲] اسپانسر بعدی تیم نیز Bwin است که به‌خاطر مشکلات مالی بن کیو، باشگاه مجبور به تغییر حامی مالی شد و سپس نوبت شرکت هواپیمایی امارات شد که تاکنون حامی مالی باشگاه است.[۸۳][۸۴]

رئال مادرید ۱۹۱۶

حامیان مالی و طراح‌های لباس

زمان طراح حامی
۱۹۸۲–۱۹۸۰ -
۱۹۸۵–۱۹۸۲ Zanussi
۱۹۸۹–۱۹۸۵ Parmalat
۱۹۹۱–۱۹۸۹ Reny Picot
۱۹۹۲–۱۹۹۱ Otaysa
۱۹۹۴–۱۹۹۲ Teka
۱۹۹۸–۱۹۹۴
۲۰۰۱–۱۹۹۸
۲۰۰۲–۲۰۰۱ Realmadrid.com
۲۰۰۵–۲۰۰۲ Siemens Mobile
۲۰۰۶–۲۰۰۵ Siemens
۲۰۰۷–۲۰۰۶ BenQ - Siemens
۲۰۱۱–۲۰۰۷ Bwin
۲۰۱۳–۲۰۱۱
–۲۰۱۳ Fly Emirates

*Realmadrid.com appeared as shirt sponsor to promote the club's new website.

ورزشگاه

چامارتین

مقالهٔ اصلی: ورزشگاه چامارتین

در سال ۱۹۱۲ بود که تیم به کمپ O'Donnell رفت و به مدت ۱۱ سال، آنجا زمین خانگی تیم محسوب می‌شد.[۸۵] بعد از آن تیم به مدت یکسال به ورزشگاه ۸ هزار نفری Ciudad Lineal رفت. بعد از آن این‌بار نوبت چامارتین بود که زمین اختصاصی تیم شود. این ورزشگاه در ۱۷ می۱۹۲۳ و در بازی با نیوکاسل یونایتد برای اولین‌بار مورد استفاده قرار گرفت.[۸۶] ورزشگاهی با گنجایش بیش از ۲۲ هزار هوادار تیم که اولین قهرمانی رئالی‌ها در لیگ نیز در آن به ثبت رسید.[۱۲]

سانتیاگو برنابئو

مقالهٔ اصلی: ورزشگاه سانتیاگو برنابئو
نمایی از سانتیاگو برنابئو قبل از آغاز فینال لیگ قهرمانان اروپا در سال ۲۰۱۰[۸۷]
نمای بیرونی سانتیاگو برنابئو

پس از آن و در سال ۱۹۴۳ که سانتیاگو برنابئو به عنوان مدیر باشگاه انتخاب شد، تغییری در استادیوم تیم ایجاد شد. برنابئو معتقد بود که چامارتین آنقدر که باید بزرگ نیست و در حد و اندازه رئال نیست. به همین دلیل دستور ساخت ورزشگاهی جدید را صادر کرد که در ۱۴ دسامبر ۱۹۴۷ افتتاح شد.[۱۴][۸۸] این ورزشگاه، همان سانتیاگو برنابئو کنونی است (البته این نام را بعد از مرگ برنابئو در سال ۱۹۵۵ به دست آورد). نخستین بازی که در این ورزشگاه انجام شد، بین رئال مادرید و بلننسس پرتقال بود که با برتری ۳–۱ سفیدهای مادرید به پایان رسید. نخستین کسی که در این ورزشگاه گل زد نیز، سابینو باریناگا بود که گل نخست تیمش در همین بازی را زد.[۱۴]

بازسازی‌ها

ورزشگاه بارها دچار تغییر میزان گنجایش شد؛ مثلاً برای نخستین بار ورزشگاه در سال ۱۹۵۳ به گنجایش ۱۲۰ هزار هوادار رسید.[۸۹][۹۰] اما پس از آن بارها گنجایش ورزشگاه کمتر از قبل می‌شد (آخرین بازی که این اتفاق افتاد، در سال ۱۹۹۸ بود که یوفا اعلام کرد تمام هواداران تیم باید بر روی صندلی نشسته باشند). دیگر بازسازی ورزشگاه نیز در سال ۲۰۰۳ روی داد که حدود ۵ هزار صندلی دیگر به ورزشگاه افزوده شد تا گنجایشش به ۸۵٬۳۵۴ نفر برسد. همچنین اعلام شده است که قرار است به‌زودی برای ورزشگاه یک سقف ساخته شود.[۱۴][۸۸]

سابقه

برنابئو در سال ۱۹۶۴ میزبان فینال جام ملت‌های اروپا بود. در سال ۱۹۸۲، فینال رقابت‌های جام جهانی در آن برگزار شد. این ورزشگاه همچنین میزبان ۴ فینال رقابت‌های اروپایی بوده است. در سال‌های ۵۷، ۶۹ و ۸۰ این ورزشگاه میزبان جام اروپایی بود. در سال ۲۰۱۰ نیز فینال لیگ قهرمانان اروپا در آن برگزار شد.[۹۱] برنابئو دارای ایستگاه مترو مخصوص به خود است که نامش سانتیاگو برنابئوست.[۹۲] در نوامبر ۲۰۰۷ نیز این ورزشگاه از طریق یوفا ۵ ستاره شد (بیشترین میزان دریافت ستاره).[۹۳]

سایر ورزشگاه‌ها

در می ۲۰۰۶ نیز مجموعه ورزشگاه والبباس بزرگ‌ترین مجموعه تفریحی ورزشی دنیا و ورزشگاه آلفردو دی استفانو افتتاح شد که در نزدیکی مکانی قرار دارد که تیم در آن معمولاً تمرین می‌کند. اولین بازی انجام شده در آن نیز بین رئال مادرید و Stade de Reims برگزار شد که یادآور فینال جام اروپایی در سال ۱۹۵۶ بود. رئالی‌ها آن بازی را با ۶ گل سرخیو راموس، آنتونیو کاسانو (۲ گل)، روبرتو سولدادو (۲ گل) و خواردو با برد پشت سر گذاشتند.[۹۴] از دیگر مجموعه ورزشگاه‌های مادرید می‌توان به کامپ دانل، سیوداد رئال مادرید، ورزشگاه لا فابریکا و شهرک ورزشی والدبباس اشاره نمود.

والدبباس

شهرک ورزشی والدبباس در ۱۲۰ هکتار در نزدیکی فرودگاه باراخاس مادرید قرار دارد و از زیباترین و بزرگ‌ترین مجموعه‌های ورزشی در دنیا است.

هواداران

هواداران رئال در اوت ۲۰۰۹

در اکثر بازی‌ها خانگی تیم، اکثریت هواداران را کسانی تشکیل می‌دهند که «دارندگان بلیت سالانه» هستند که به‌طور میانگین، ۶۸٬۶۷۰ هزار هوادار در هر بازی می‌شوند.[۹۵] برای تبدیل شدن به یکی از این هواداران، شخص باید به یکی از اعضای باشگاه تبدیل شود که برای اینکار باید عضو یکی از ۱۸۰۰ گروه رسمی که حامی باشگاه هستند، شود که این گروه‌ها در اسپانیا و سایر نقاط جهان هستند. رئالی‌ها دارای رکورد بیشترین میزان تماشاچی در تاریخ اسپانیا هستند به‌طور میانگین، برای هر بازی تیم، ۶۵٬۰۰۰ هزار هوادار به ورزشگاه می‌آید. در فصل ۰۵–۲۰۰۴، آن‌ها با میانگین ۷۱٬۹۰۰ نفر، در رده دوم برترین‌ها قرار گرفتند.[۹۶][پ ۲]

ارزش/سهام باشگاه

زیر نظر فلورنتینو پرز (۲۰۰۰-۲۰۰۶) بود که باشگاه تلاش خود را برای تبدیل شدن به ثروتمندترین تیم دنیا آغاز کرد.[۹۷] باشگاه بخشی از زمین تمرین خود را به شهر مادرید فروخت و سایر قسمت‌ها را نیز به بخش‌های خصوصی فروخت. فروش این زمین‌ها، باعث شد تا باشگاه بتواند بدهیهای خود را پرداخت کند که همین راه را برای خرید ستارگان گران‌قیمتی چون زیدان، فیگو، رونالدو و بکهام باز کرد.[۹۸]

فروش زمین‌های تیم، باعث شد تا پرز بتواند بدهی‌های تیم (حدود ۲۷۰ میلیون یورو) را پرداخت کند و بتواند بازیکنان بزرگ را به تیم بیاورد که خود اینکار نیز باعث تبلیغات بزرگ برای تیم شد. البته با وجود موفقیت خیره‌کننده پرز در برطرف کردن بدهی‌ها و افزایش بی‌سابقه سهام و ارزش باشگاه، همیشه از وی ایراد گرفته می‌شد که بیش از آنکه به شرایط بازی تیم توجه کند، به فکر مسائل اقتصادی باشگاه است.[۹۹]

با وجود برکنار شدن پرز، موفقیت تیم در زمینه اقتصادی، ادامه داشت و کاملاً مشهود بود طوری‌که در دسامبر سال ۲۰۰۷، آن‌ها به عنوان با ارزش‌ترین تیم فوتبال در قاره اروپا انتخاب شدند.[۱۰۰] در سال ۲۰۰۸ نیز آن‌ها با ارزشی به میزان ۹۵۱ میلیون یورو (۶۴۰ میلیون پوند - ۱٫۲۸۵ میلیارد دلار)، به عنوان دومین تیم فوتبال پر ارزش در دنیا انتخاب شدند.[۱۰۱] تنها باشگاه منچستر یونایتد بود که ارزشش بیشتر از رئال مادرید بود (با ارزش ۱٫۳۳۳ میلیارد یورو).[۱۰۲] در سال ۲۰۱۰ نیز مشخص شد که رئالی‌ها دارای بیشترین میزان گردش مالی در جهان فوتبال بوده‌اند.[۱۰۳] در سپتامبر ۲۰۰۹ نیز اعلام شد که آن‌ها قصد دارند تا مجموعه تفریحی مخصوص خود را تأسیس کنند. این اتفاق در سال ۲۰۱۳ میلادی رخ داد که بخشی دیگر از راهکارهای اقتصادی پرز بود.[۱۰۴]

رکوردها

در طول فصل ۲۰۰۹–۲۰۱۰ رئال مادرید با فروش ۱۵۰ میلیون یورویی رکورددار فروش بلیت در تاریخ فوتبال است. این باشگاه دارای بیشترین تعداد فروش پیراهن در یک فصل نیز است، که در حدود ۱٫۵ میلیون بود. دیلویت بزرگ‌ترین شرکت خدمات حرفه‌ای در جهان در سال ۲۰۱۸ رئال مادرید را با درآمد ثبت شده ۴۰۱ میلیون یورو به عنوان باارزش‌ترین باشگاه فوتبال جهان معرفی کرده است.

برند جهانی

در تحقیقی که از طریق دانشگاه هاروارد انجام شد، مشخص شد که رئال یکی از ۲۰ مارک (برند) اول در دنیاست. آن‌ها تنها تیم در دنیا هستند که مدیران باشگاه نیز بمانند بازیکنان تیم، کاملاً شناخته شده‌اند. همچنین در همین تحقیق مشخص شد تعداد زیادی از افراد معروف و سرشناس دنیا، طرفدار و حامی این تیم هستند. در همین تحقیق، میزان هوادارن تیم، حداقل ۲۸۰ میلیون هوادار در سرتاسر جهان تخمین زده شده است که آن‌ها را در فاصله زیادی با تیم اول، یعنی منچستر یونایتد قرار می‌دهد. آن‌ها همچنین دارای میزان بالاترین رقم برای فروش حق پخش بازی‌هایشان هستند.[۱۰۵]

در سال ۲۰۱۰ نیز از طریق مجله فوربس مشخص شد که در فصل ۰۹–۲۰۰۸، ارزش باشگاه به میزان ۹۹۲ میلیون یورو (۱٫۳۲۳ میلیارد دلار) است که البته بازهم در این میان باشگاه انگلیسی منچستر یونایتد، از آن‌ها بالاتر است.[۱۰۶][۱۰۷] همچنین براساس گزارش دلویت، باشگاه در همان بازده زمانی، سودی بیش از ۴۰۰ میلیون یورو داشته که در این مورد، آن‌ها بهترین در دنیا بودند.[۱۰۸]

در کنار بارسلونا، اتلتیکو مادرید و اوساسونا، رئالی‌ها نیز به عنوان یک سازمان ثبت شده‌اند که با اینکار، امکان خرید و سهیم شدن در سهام آن اصلاً وجود ندارد[پ ۳] و تنها می‌شود عضو آن شد. این اعضا بمانند یک مجلس هستند که در بالاترین قسمت تیم حضور دارند.[۱۰۹] تا سال ۲۰۱۰، رئالی‌ها دارای ۶۰ هزار عضو بودند.[۱۱۰] در پایان سال ۱۰–۲۰۰۹ نیز اعلام شد که رئالی‌ها ۲۴۴٫۶ میلیون دلار بدهی دارند (مانند حقوق بازیکنان و…) که در مقایسه همین زمان در سال قبل، حدود ۸۲ میلیون دلار کمتر شده است.[۱۱۱]

جزیره مادرید

رئال مادرید و دولت رأس‌الخیمه، در جایگاه ویژه برنابئو، پروژه جزیره رئال مادرید را در مارس ۲۰۱۲ کلید زدند. یک منطقه مسکونی و تجاری به همراه شهر بازی با نام رئال مادرید که در امارات قرار دارد. این جزیره شامل یک شهر بازی، یک هتل پنج ستاره مجلل با ۴۵۰ اتاق، ۶۰ خانه ساحلی با ساحل اختصاصی، ۴۰۰ آپارتمان، یک موزه رئال مادرید، تفرجگاه، قایق‌های تفریحی و اولین استادیوم فوتبال دنیا به سمت دریا با ۱۰ هزار نفر گنجایش است.

رکوردها و آمار باشگاه

وضعیت آماری تیم

مقالهٔ اصلی: فهرست رکوردها و آمار باشگاه رئال مادرید
"رائول دارای رکورد بیشترین بازی در رئال مادرید است[۱۱۲]

رکوردها

در اسپانیا

رکورد پرگل‌ترین برد
گل
  • رئال مادرید با ۸۶۱۰ گل در بازی‌های رسمی، رکورددار گلزنی در بین تیم‌های اسپانیا است.
  • رئال مادرید با زدن ۱۰۰ گل در هفت فصل پیاپی رکورددار لالیگا و ۵ لیگ معتبر اروپایی می‌باشد.
  • بیشترین گل‌های لیگ در یک فصل: ۱۲۱ (در فصل ۲۰۱۱–۱۲)
  • بیشترین گل در یک فصل در تمام مسابقات سال: ۱۷۴ (در فصل ۲۰۱۱–۱۲)
  • بهترین تفاضل گل در یک فصل لیگ: ۸۹ در فصل ۲۰۱۱–۱۲
  • بیشترین گل‌های لیگ در یک فصل به ترتیب: ۷۱ (در فصل ۱۹۵۰–۵۱)
  • کم‌ترین تعداد گل زده در لیگ در یک فصل: ۱۵ (در فصل ۱۹۳۱–۳۲)
  • رکورددار با ۲۳۷۰ گل در بازی‌های خارج از خانه در تاریخ لالیگا
امتیاز
  • رئال مادرید با کسب ۴۴۴۹ امتیاز در لالیگا رکورد دار است.
  • بیشترین امتیاز در یک فصل:
  • کسب امتیاز برای پیروزی: ۶۶ در ۴۴ مسابقه (در فصل ۱۹۸۶–۱۹۸۷)
  • کسب امتیاز برای پیروزی: ۱۰۰ در ۳۸ مسابقه (در فصل ۲۰۱۱–۲۰۱۲)
  • کمترین امتیاز در یک فصل:
  • کسب امتیاز برای پیروزی: ۱۷ در ۱۸ مسابقه (در فصل ۱۹۲۹–۱۹۳۰)
برد / تساوی / باخت در طول یک فصل
  • بدون شکست در فصل: ۰ در ۱۸ بازی (در فصل ۱۹۳۱–۳۲)
  • مساوی: ۱ در ۲۲ بازی (در فصل‌های ۱۹۳۴–۳۵ و ۱۹۳۹–۴۰)
  • بیشترین برد در طول یک فصل: ۳۳ در ۳۸ بازی (در فصل ۲۰۱۱–۱۲)
  • بیشترین پیروزی خانگی: ۱۸ برد در ۱۹ بازی (در فصل‌های ۱۹۸۷–۸۸ و فصل ۲۰۰۹–۱۰)
  • بیشترین شکست در یک فصل: ۱۳ در ۳۴ بازی (در فصل ۱۹۷۳–۷۴)
  • با ۶۱۰ پیروزی، رکورددار برد خارج از خانه در تاریخ لالیگا
  • با ۱۱۷۴ برد، رکورددار پیروزی خانگی در تاریخ لالیگا
  • رئال مادرید سال ۲۰۱۴، اولین تیم تاریخ اسپانیا بود که در یک سال میلادی ۵۱ پیروزی کسب کرد
  • رئال مادرید با ۱۲۱ بازی شکست ناپذیری طی ۹ سال بین سال‌های ۱۹۵۶ تا ۱۹۶۵ رکورددار طولانی‌ترین شکست ناپذیری خانگی در لالیگا می‌باشد.
متداول
  • بیشترین مدت زمان شکست ناپذیری در لالیگا: ۴۰ بازی پشت سر هم
  • بیشترین مدت زمان شکست ناپذیری در لالیگا و در خانه: ۱۲۱ بازی پشت سر هم
  • بیشترین تعداد برد: ۲۲ برد پیاپی (تا پایان جام باشگاه‌های جهان ۲۰۱۴)
  • بیشترین تعداد برد متوالی در لالیگا: ۱۶ برد متوالی (در سال ۲۰۱۶)
برخی از رکوردهای کلی
  • رئال مادرید با ۱۰۴۵ هفته صدرنشینی در لالیگا رکورددار می‌باشد.
  • رئال مادرید در فصل ۲۰۱۴/۱۵ با ۲۲ برد پیاپی، رکورددار برد پیاپی در تمام جام‌ها در بین ۵ لیگ معتبر اروپا می‌باشد.
  • رئال مادرید با زدن ۱۰۰ گل در هفت فصل پیاپی رکورددار لالیگا و ۵ لیگ معتبر اروپایی می‌باشد.
  • رئال مادرید تنها باشگاه اروپایی است که هم همزمان در فوتبال و بسکتبال قهرمان اروپا می‌شود
  • رئال مادرید با ۳۰ بازی بدون شکست، رکورددار شکست ناپذیری در مرحله گروهی در کل چمپیونزلیگ می‌باشد.
  • رئال مادرید تنها تیمی است که در لیگ قهرمانان اروپا همیشه از گروهش صعود کرده و هیچ‌وقت در دور گروهی حذف نشده است.
  • رئال مادرید با گلزنی در ۳۴ بازی پیاپی از سال ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۴، در کل چمپیونزلیگ رکورددار می‌باشد.
  • رئال مادرید با ۱۴۷۸ گل رکورددار گلزنی در کل رقابت‌های اروپایی می‌باشد.
  • رئال مادرید با ۹۴۱ گل رکورددار گلزنی در کل چمپیونزلیگ می‌باشد و بایرن با ۶۴۹ گل در رده بعدی می‌باشد و در فرمت جدید هم با ۵۳۳ گل رکورددار است.
  • رئال مادرید با به‌دست آوردن ۶۰۴ امتیاز، رکورددار کسب امتیاز در کل چمپیونزلیگ می‌باش که در فرمت جدید هم رئال با ۳۷۱ امتیاز رکورددار می‌باشد.
  • رئال مادرید با ۲۵۴ پیروزی رکورددار پیروزی در کل چمپیونزلیگ می‌باشد که در فرمت جدید هم با ۱۵۱ پیروزی رکورددار است.
  • رئال مادرید با ۱۵ بازی بدون شکست در لیگ قهرمانان اروپا، رکورددار شکست ناپذیری پیاپی در تاریخ کل چمپیونزلیگ می‌باشد.
  • رئال مادرید با حضور در ۲۳ فینال اروپایی، رکورددار حضور در فینال‌های اروپایی می‌باشد.
  • رئال مادرید با ۲۳ حضور پیاپی در لیگ قهرمانان اروپا رکورددار است.
  • رئال مادرید تنها تیمی است که در فرمت جدید لیگ قهرمانان اروپا از عنوان خود دفاع کرده است.
  • رئال مادرید در سال ۲۰۱۵ و ۲۰۱۶ با ۴۰ بازی نباختن در تمام جامها، رکورددار شکست ناپذیری در تاریخ اسپانیا می‌باشد.
  • رئال مادرید رکورددار حضور در کل چمپیونزلیگ با ۵۰ حضور می‌باشد.
  • رئال مادرید رکورددار بازی در کل تاریخ چمپیونزلیگ است.
  • رئال مارید با کسب ۱۲ جام بین‌المللی در قرن ۲۱ رکورددار می‌باشد.
  • رئال مادرید، اولین و تنها تیمی است که سه بار پیاپی قهرمان جام باشگاه‌های جهان شده است.
  • رئال مادرید رکورددار نماینده بین بازیکنان برتر سال فیفا با داشتن ۱۱ نماینده در سال ۲۰۱۶ می‌باشد.

تعداد حضور

رائول گونزالس دارای رکورد بیشترین تعداد حضور در رئال است. رائول از سال ۱۹۹۴ تا آوریل سال ۲۰۱۰ در ۵۵۰ بازی برای رئال مادرید حضور داشته است.[۱۱۳] در درون دروازه نیز، ایکر کاسیاس با ۵۰۰ حضور در درون دروازه تیم، رکورددار است. ایکر کاسیاس نیز با ۱۶۰ بازی ملی بین‌المللی پس از سرخیو راموس دارای بیشترین تعداد بازی ملی است.[۱۱۴]

گل‌ها

رکورد بیشترین گل زده نیز در اختیار کریستیانو رونالدو است. وی با زدن ۴۵۱ گل در ۹ فصل حضور خود در رئال، رکورددار است.[۱۱۵] همچنین ۵ بازیکن دیگر هستند که بیش از ۲۰۰ گل برای رئال به ثمر رساندند. کریم بنزما (۲۰۰۹-)، آلفردو دی‌استفانو (۶۴–۱۹۵۳)، کارلوس سانتیانا (۸۸–۱۹۷۱)، فرانس پوشکاش (۶۶–۱۹۵۸)، هوگو سانچز (۹۲–۱۹۸۵) و رائول گونزالس (۲۰۰۲–۱۹۹۴) افرادی هستند که بیش از ۲۰۰ گل برای این تیم زدند. همچنین سانچز با زدن ۳۸ گل در لیگ سال ۹۰–۱۹۸۹، تا سال ۲۰۱۰، دارای بیشترین تعداد گل زده در یک فصل و در مسابقات لیگ بود که کریستیانو رونالدو با زدن ۴۰ گل در یک فصل، رکورد وی را شکست و رکورد بیشترین گل زده در یک فصل لالیگا را به نام خود ثبت کرد.[۱۱۶] همچنین ۴۹ گل زده دی استفانو در ۵۸ بازی اروپایی، تا چند دهه بیشترین تعداد گل زده در رقابت‌های اروپایی بود که آن را ابتدا رائول در سال ۲۰۰۵ شکست و سپس در سال ۲۰۱۱، رونالدو با زدن ۵۳ گل در در ۵۴ مسابقه، مجدداً این رکورد را شکست و رکورد جدیدی بنام خود ثبت کرد.[۱۱۷] سریع‌ترین گل تاریخ باشگاه را نیز رونالدو برزیلی در دسامبر ۲۰۰۳ و بازی برابر اتلتیکو مادرید و در ثانیه ۱۵ به ثمر رساند.[۱۱۸]

آمار لیگ

از زمانیکه آمارها به‌طور دقیق محاسبه می‌شوند، رکورد بیشترین حضور تماشاگر، مربوط به یک بازی جام حذفی در سال ۲۰۰۶ است که ۸۳٬۳۲۹ هوادار در ورزشگاه در حالی حضور داشتند که گنجایش سانتیاگو برنابئو، حدود ۳ هزار نفر کمتر از آن بود.[۱۱۹] میانگین تعداد تماشاچیان تیم نیز در فصل ۰۸–۲۰۰۷ به ۷۶٬۲۳۴ نفر رسید که در کل لیگ‌های اروپایی در آن فصل، یک رکورد بود.[۱۲۰] رئالی‌ها همچنین با کسب ۳۵ عنوان قهرمانی رکوردار تعداد قهرمانی در لیگ اسپانیا هستند. همچنین آن‌ها دو بار و در سال‌های ۱۹۶۰ تا ۱۹۶۵ و ۱۹۸۵ تا ۱۹۹۰ ۵ بار متوالی قهرمان لیگ اسپانیا شدند که در این مورد نیز رکوردار هستند.[۹۵] همچنین اعضای این تیم از ۱۷ فوریه ۱۹۵۷ تا ۷ مارس ۱۹۶۵، در ۱۲۱ بازی رسمی در خانه شکست نخوردند که در جهان یک رکورد است.[۱۲۱] رئال مادرید یک بار در فصل ۱۹۳۱–۳۲ نیز موفق قهرمانی بدون شکست در لیگ شده است.[۱۲۲]

آمار اروپایی

رئالی‌ها همچنین با ۱۵ قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا و با ۲۳ بار حضور در مرحله نیمه نهایی این رقابت‌ها، رکوردار هستند.[۱۲۳] رونالدو نیز با ۱۰۱ گل زده در بازی، دارای بیشترین گل زده در تاریخ این رقابت‌هاست که همگی آن‌ها را با لباس رئال به ثمر رسانده است. رئالی‌ها همچنین دارای رکورد ۱۵ حضور متوالی در رقابت‌های جام اروپایی هستند که از ۱۹۵۶ آغاز شد و تا ۱۹۷۰ ادامه داشت.[۱۲۴]

خرید و فروش بازیکن

کریستیانو رونالدو وقتی از منچستر یونایتد به رئال مادرید پیوست، گران‌قیمت‌ترین بازیکن تاریخ فوتبال بود.

در ژوئن ۲۰۰۹ باشگاه رکورد گران‌قیمت‌ترین خرید تاریخ فوتبال که در اختیار خودش بود را شکست. آن‌ها با پرداخت ۹۶ میلیون یورو (۱۳۱٫۵ میلیون دلار معادل ۸۰ میلیون پوند) به باشگاه منچستر یونایتد، کریستیانو رونالدو را خریدند.[۱۲۵] رکورد قبلی که ۷۶ میلیون یورو (بیش از ۱۰۰ میلیون دلار-۴۸٫۵ میلیون پوند) بود، برای خرید زین الدین زیدان از تیم یوونتوس و در سال ۲۰۰۱ پرداخت شده بود که تا قبل از خرید کاکا (بازیکن فوتبال)، گران‌قیمت‌ترین خرید تاریخ فوتبال بود. البته خرید کاکا از آ.ث. میلان نیز تنها چند روز در صدر گران‌قیمت‌ترین خریدها بود چراکه چند روز بعد، کریستیانو به رئال پیوست و رکود کاکا را شکست. رکورد گران‌قیمت‌ترین فروش باشگاه نیز با فروش کریستیانو رونالدو به باشگاه فوتبال یوونتوس در سال ۲۰۱۸ شکسته شد که در این انتقال کریستیانو رونالدو با رقم ۱۰۵ میلیون یورو به فروش رسید. دیگر رکوردهای فروش به این شرح است که در دسامبر ۲۰۰۸ روبینیو با ۴۷ میلیون یورو (۳۲٫۵ میلیون پوند) به تیم منچستر سیتی و در اوت ۲۰۱۳ مسعود اوزیل با ۴۹ میلیون یورو به آرسنال پیوستند.[۱۲۶] بعد از کریستیانو رونالدو در تابستان ۲۰۱۳ گرت بیل را از تاتنهام به ارزش ۹۱ میلیون یورو خریداری کردند.

نقل و انتقالات دیگر

با وجود اختلافات شدید دو تیم رئال مادرید و بارسلونا، نقل و انتقالات زیادی بین دو تیم انجام شده است. اما بازیکنانی که به‌طور مستقیم از تیم خود به حریف رفته‌اند، همیشه مورد غضب هواداران قرار گرفتند. شاید بهترین مثال آن، مربوط به فیگو باشد. بازیکن پرتغالی، در سال ۲۰۰۰ با رد پیشنهاد تیمش، به تیم رقیب، یعنی سفیدهای مادرید رفت. این حرکت فیگو، خشم بی پایان هواداران بارسا را به همراه داشت و فیگو همیشه در نیوکمپ مورد حمله هواداران بارسا قرار می‌گرفت. طوری‌که وقتی برای اولین بار با لباس رئال به ورزشگاه بارسلونا پا گذاشت، هواداران خشمگین بارسا، سر یک خوک را به سوی وی انداختند.[۱۲۷]

در مجموع نیز ۲۱ بازیکن که سابقه بازی در بارسا را داشتند به رئال آمدند و در نقطه مقابل، ۱۲ بازیکن سابق رئال، لباس بارسا را به تن کردند.[۱۲۸]

گران‌قیمت‌ترین خریدها

بازیکن از هزینه نقل و انتقال
به (پوند)[۱۲۹][۱۳۰] 		هزینه نقل و انتقال به (یورو) تاریخ منبع
۱ ولز گرت بیل انگلستان تاتنهام £۸۶ €۱۰۰ سپتامبر ۲۰۱۳ [۱۳۱]
۲ بلژیک ادن آزار انگلستان چلسی £۸۹ €۱۰۰ ژوئن ۲۰۱۹ [۱۳۲]
۳ پرتغال کریستیانو رونالدو انگلستان منچستر یونایتد £۸۰ €۹۴ ژوئن ۲۰۰۹ [۱۳۳]
۴ فرانسه زین‌الدین زیدان ایتالیا یوونتوس £۴۶٫۶ €۷۷٫۵ ژوئیه ۲۰۰۱ [۱۳۴]
۵ کلمبیا خامس رودریگز فرانسه موناکو £۶۳ €۷۶ ژوئیه ۲۰۱۴ [۱۳۵]
۶ برزیل کاکا ایتالیا آ. ث میلان £۵۶ €۶۷ ژوئن ۲۰۰۹ [۱۳۶]
۷ پرتغال لوئیس فیگو اسپانیا بارسلونا £۳۷ €۶۲ ژوئیه ۲۰۰۰ [۱۳۷]
۸ برزیل رونالدو ایتالیا اینتر میلان £۴۲٫۵ €۵۰ اوت ۲۰۰۲ [۱۳۸]
۹ برزیل وینیسیوس جونیور برزیل فلامینگو £۴۰٫۶ €۴۶ ژوئن ۲۰۱۷ [۱۳۹]
۱۰ برزیل رودریگو گوس برزیل سانتوس £۳۹٫۶ €۴۵ ژوئن ۲۰۱۸

گران‌قیمت‌ترین فروش‌ها

بازیکن به هزینه نقل و انتقال

به (پوند)[۱۲۹][۱۳۰]

هزینه نقل و انتقال

به (یورو)

تاریخ منبع
۱ پرتغال کریستیانو رونالدو ایتالیا یوونتوس £۸۸٫۵ €۱۰۰ ژوئیه ۲۰۱۸
۲ آرژانتین آنخل دی ماریا انگلستان منچستر یونایتد £۵۹٫۷ €۷۵٫۶ اوت ۲۰۱۴ [۱۴۰]
۳ اسپانیا آلوارو موراتا انگلستان چلسی £۵۸ €۶۵٫۵ ژوئیه ۲۰۱۷ [۱۴۱]
۴ آلمان مسعود اوزیل انگلستان آرسنال £۴۲٫۵ €۵۰ سپتامبر ۲۰۱۳ [۱۴۲]
۵ برزیل روبینیو انگلستان منچستر سیتی £۳۲٫۵ €۴۲ سپتامبر ۲۰۰۸ [۱۴۳]
۶ آرژانتین گونسالو ایگواین ایتالیا ناپولی £۳۴٫۵ €۴۰ ژوئیه ۲۰۱۳ [۱۴۴]
۷ فرانسه نیکولا آنلکا فرانسه پاری سن ژرمن £۲۲٫۳ €۳۴٫۵ ژوئیه ۲۰۰۰ [۱۴۵]
۸ برزیل دانیلو انگلستان منچستر سیتی £۲۶٫۵ €۳۱٫۵ ژوئیه ۲۰۱۷ [۱۴۶]
۹ انگلستان مایکل اوون انگلستان نیوکاسل یونایتد £۱۶٫۸ €۲۵٫۵ سپتامبر ۲۰۰۵ [۱۴۷]
۱۰ اسپانیا خسه رودریگز فرانسه پاری سن ژرمن £۲۲٫۱ €۲۵ اوت ۲۰۱۶ [۱۴۸]

افتخارات

برای فهرستی جامع از افتخارات رئال مادرید، فهرست رکوردها و آمار باشگاه رئال مادرید § افتخارات را ببینید.

در مجموع، رئال مادرید با کسب ۱۰۳ جام، موفق‌ترین تیم در تاریخ اسپانیا و پنج لیگ معتبر اروپا است.[۱۴۹] رئال مادرید همچنین با کسب ۲۹ جام بین‌المللی، پرافتخارترین تیم جهان و با ۱۵ قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا در ردهٔ اول پرافتخارترین تیم‌های اروپا قرار دارد و در جهان نیز در رده چهارم قرار دارد. رئال مادرید همچنین با کسب ۳۶ جام، پرافتخارترین تیم لا لیگا محسوب می‌شود. در ۲۳ دسامبر ۲۰۰۰ نیز باشگاه از طرف فیفا، به‌عنوان موفق‌ترین تیم سدهٔ بیستم انتخاب شد.[۱۵۰] آن‌ها همچنین نشان لیاقت و شایستگی را از فیفا دریافت کرده‌اند.[۱۵۱] به علاوه، آن‌ها برای بازی در لیگ قهرمانان اروپا، لباس‌های ویژه‌ای می‌پوشند که مخصوص تیم‌هاییست که دارای بیش از ۵ عنوان قهرمانی در این رقابت‌ها هستند.[۱۷]

افتخارات باشگاه فوتبال رئال مادرید
رقابت عنوان‌ها فصل‌ها
داخلی لا لیگا[۱۵۲] ۳۶ ۳۲–۱۹۳۱، ۳۳–۱۹۳۲، ۵۴–۱۹۵۳، ۵۵–۱۹۵۴، ۵۷–۱۹۵۶، ۵۸–۱۹۵۷، ۶۱–۱۹۶۰، ۶۲–۱۹۶۱، ۶۳–۱۹۶۲، ۶۴–۱۹۶۳، ۶۵–۱۹۶۴، ۶۷–۱۹۶۶، ۶۸–۱۹۶۷، ۶۹–۱۹۶۸، ۷۲–۱۹۷۱، ۷۵–۱۹۷۴، ۷۶–۱۹۷۵، ۷۸–۱۹۷۷، ۷۹–۱۹۷۸، ۸۰–۱۹۷۹، ۸۶–۱۹۸۵، ۸۷–۱۹۸۶، ۸۸–۱۹۸۷، ۸۹–۱۹۸۸، ۹۰–۱۹۸۹، ۹۵–۱۹۹۴، ۹۷–۱۹۹۶، ۰۱–۲۰۰۰، ۰۳–۲۰۰۲، ۰۷–۲۰۰۶، ۰۸–۲۰۰۷، ۱۲–۲۰۱۱، ۱۷–۲۰۱۶، ۲۰–۲۰۱۹، ۲۲–۲۰۲۱، ۲۴–۲۰۲۳
کوپا دل ری[۱۵۲][۱۵۳] ۲۰ ۱۹۰۵، ۱۹۰۶، ۱۹۰۷، ۱۹۰۸، ۱۹۱۷، ۱۹۳۴، ۱۹۳۶، ۱۹۴۶، ۱۹۴۷، ۶۲–۱۹۶۱، ۷۰–۱۹۶۹، ۷۴–۱۹۷۳، ۷۵–۱۹۷۴، ۸۰–۱۹۷۹، ۸۲–۱۹۸۱، ۸۹–۱۹۸۸، ۹۳–۱۹۹۲، ۱۱–۲۰۱۰، ۱۴–۲۰۱۳، ۲۳–۲۰۲۲
کوپا دی لالیگا[۱۵۲] ۱ ۱۹۸۵
سوپر جام اسپانیا[۱۵۲][۱۵۴] ۱۳ ۱۹۸۸، ۱۹۸۹، ۱۹۹۰، ۱۹۹۳، ۱۹۹۷، ۲۰۰۱، ۲۰۰۳، ۲۰۰۸، ۲۰۱۲، ۲۰۱۷، ۲۰–۲۰۱۹، ۲۲–۲۰۲۱، ۲۴–۲۰۲۳
کوپا اوا دیورته ۱ ۱۹۴۷
قاره‌ای لیگ قهرمانان اروپا[۱۵۲] ۱۵ ۵۶–۱۹۵۵، ۵۷–۱۹۵۶، ۵۸–۱۹۵۷، ۵۹–۱۹۵۸، ۶۰–۱۹۵۹، ۶۶–۱۹۶۵، ۹۸–۱۹۹۷، ۲۰۰۰–۱۹۹۹، ۰۲–۲۰۰۱، ۱۴–۲۰۱۳، ۱۶–۲۰۱۵، ۱۷–۲۰۱۶، ۱۸–۲۰۱۷، ۲۲–۲۰۲۱، ۲۴–۲۰۲۳
لیگ اروپا[۱۵۲][۱۵۵] ۲ ۸۵–۱۹۸۴، ۸۶–۱۹۸۵
سوپر جام اروپا[۱۵۲] ۵م ۲۰۰۲، ۲۰۱۴، ۲۰۱۶، ۲۰۱۷، ۲۰۲۲
جام لاتین[۱۵۲][۱۵۶] ۲م ۱۹۵۵، ۱۹۵۷
جهانی جام باشگاه‌های جهان[۱۵۲] ۵ ۲۰۱۴، ۲۰۱۶، ۲۰۱۷، ۲۰۱۸، ۲۰۲۲
جام بین قاره‌ای[۱۵۲][۱۵۷] ۳م ۱۹۶۰، ۱۹۹۸، ۲۰۰۲
کوپا ایبروامریکانا[۱۵۸][۱۵۹] ۱ ۱۹۹۴
منطقه‌ای مرکز منطقه‌ای کمپئوناتو[۱۵۲] ۲۳ ۱۹۰۳، ۰۵–۱۹۰۴، ۰۶–۱۹۰۵، ۰۷–۱۹۰۶، ۰۸–۱۹۰۷، ۱۳–۱۹۱۲، ۱۶–۱۹۱۵، ۱۷–۱۹۱۶، ۱۸–۱۹۱۷، ۲۰–۱۹۱۹، ۲۲–۱۹۲۱، ۲۳–۱۹۲۲، ۲۴–۱۹۲۳، ۲۶–۱۹۲۵، ۲۷–۱۹۲۶، ۲۹–۱۹۲۸، ۳۰–۱۹۲۹، ۳۱–۱۹۳۰، ۳۲–۱۹۳۱، ۳۳–۱۹۳۲، ۳۴–۱۹۳۳، ۳۵–۱۹۳۴، ۳۶–۱۹۳۵
کوپا فدراسیون مرکزی ۴م ۱۹۲۳، ۱۹۲۸، ۱۹۴۳، ۱۹۴۵
  •   رکورد
  • م رکورد مشترک


نگارخانه

  • نمایی از جام‌های کسب شده باشگاه
    نمایی از جام‌های کسب شده باشگاه
  • نمونه‌هایی از افتخارات کسب شده در موزه باشگاه
    نمونه‌هایی از افتخارات کسب شده در موزه باشگاه
  • تندیس بهترین باشگاه قرن
    تندیس بهترین باشگاه قرن
  • جام‌های لیگ قهرمانان اروپا
    جام‌های لیگ قهرمانان اروپا

رقابت‌های تاریخی

ال کلاسیکو

مقالهٔ اصلی: ال کلاسیکو

در اکثر لیگ‌های جهان، بین دو تیم رقابتی شدید وجود دارد که بازی اول لیگ محسوب می‌شود. در مورد اسپانیا، این بازی، بازی رئال مادرید با بارسلونا است. بازی که با نام «ال کلاسیکو» در سطح جهان شناخته می‌شود.

نتیجه رقابت‌ها
۲ مارس ۲۰۱۹
بازی برد مساوی
رئال مادرید بارسلونا
لا لیگا ۱۸۲ ۷۵ ۷۲ ۳۵
کوپا دل ری ۳۵ ۱۲ ۱۵ ۸
کوپا دی لالیگا ۶ ۰ ۲ ۴
سوپر جام اسپانیا ۱۴ ۸ ۴ ۲
لیگ قهرمانان اروپا ۸ ۳ ۲ ۳
جمع مسابقات ۲۴۶ ۹۸ ۹۵ ۵۱

شهرآورد مادرید

شهرآورد مادرید میان دو تیم پرطرفدار مادرید در اسپانیا، باشگاه فوتبال رئال مادرید و اتلتیکو مادرید انجام می‌گیرد.

نتایج

در مجموع، از ۲۱۸ مسابقه‌ای که تاکنون بین دو تیم برگزار شده است، رئالی‌ها به ۹۰ برد، ۸۶ شکست و ۴۶ تساوی دست پیدا کرده‌اند.[۱۶۰]

پرگل‌ترین ال کلاسیکو مربوط به برد ۱۱–۱ رئال مادرید مقابل بارسلونا در ۱۳ ژوئن سال ۱۹۴۳ در جام حذفی ملقب به کوپا دل ری است.

رقابت‌های داخلی اسپانیا

اولین بازی دو تیم در لیگ، در فوریه ۱۹۲۹ برگزار شد جاییکه رئال موفق شد ۲–۱ حریف خود را شکست دهد.[۱۶۱] آخرین دیدار دو تیم نیز در سال ۲۰۱۹ و در رقابت‌های لا لیگا اسپانیا برگزار شد که با نتیجه ۰_۲ به سود رئال مادرید درسانتیاگو برنابئو به پایان رسید.

در مجموع، از ۱۶۲ مسابقه بین دو تیم در لیگ برگزار شده که رئالی‌ها به ۶۸ برد، ۶۸ شکست و ۳۱ تساوی دست پیدا کرده‌اند. همچنین تاکنون رئالی‌ها ۲۶۳ گل به حریف زدند و ۲۷۲ گل دریافت کردند.

رقابت اروپایی

در اوایل دهه ۶۰ بود که دو تیم دو بار با هم در رقابت‌های اروپایی رقابت کردند که آن برای اولین بار بود.[۱۶۲] دو تیم در مرحله نیمه‌نهایی به هم برخورد کردند که مادریدی‌ها در مجموع ۶–۲ تیم حریف را شکست دادند و به فینال رسیدند. اما سال بعد که در مرحله مقدماتی دو تیم به هم خوردند، در مجموع دو بازی رفت‌وبرگشت، این بارسلونایی‌ها بودند که ۴–۳ حریف را شکست دادند.[۱۶۳] یکی از مهم‌ترین رقابت اروپایی دو تیم نیز در فصل ۰۲–۲۰۰۱ رقم خورد جاییکه رسانه‌های اسپانیا آن را بازی قرن نامگذاری کردند و بیش از ۵۰۰ میلیون نفر آن را مشاهده کردند.[۱۶۴] این بازی بازهم در مرحل نیمه‌نهایی برگزار می‌شد و رئالی‌ها در مجموع، ۳–۱ حریف خود را شکست دادند.[۱۶۵]

آخرین دیدار اروپایی دو تیم به فصل ۲۰۱۰–۲۰۱۱ برمی‌گردد که در بازی رفت بارسلونا در سانتیاگو برنابئو با نتیجه ۲–۰ به پیروزی رسید و بازی برگشت در نیوکمپ ۱–۱ مساوی شد. به این ترتیب بارسا با حذف رئال راهی فینال لیگ قهرمانان اروپا شد.

در مجموع، ۲ تیم ۸ بار در لیگ‌های اروپایی با هم پیکار کرده‌اند که سهم رئالی مادرید ۳ برد، ۲ شکست و ۳ تساوی بوده است. همچنین تاکنون رئالی‌ها ۱۳ گل به حریف زدند و ۱۰ گل دریافت کردند. رئال مادرید در فصل ۲۰۱۲ در لیگ قهرمانان اروپا در مرحله نیمه نهایی در مقابل تیم دورتموند شکست خورد و از راه‌یابی به فینال بازماند.

شهرآورد مادرید

دیگر باشگاه بزرگ شهر مادرید، اتلتیکو مادرید است. این باشگاه توسط ۳ جوان باسکی و در سال ۱۹۰۳ به وجود آمد. آن‌ها خود را زیرشاخه تیم اتلتیک بیلبائو می‌دانستند و جز مخالفان رئال مادرید بودند.[۱۶۶][۱۶۷]

دلایل اختلاف

هوادارن رئال در حال تشویق تیم محبوب خود در دربی مادرید

اتلتیکویی‌ها از نظر عنوان، بسیار ضعیف تر از رقیب خود هستند اما دلایل زیادی برای رقابت و دشمنی دو تیم وجود دارد که یکی از آنها، ژنرال فرانکوست. در واقع رئالی‌ها در اکثر دوران تاریخ اسپانیا، تیم مقبول پادشاهان بوده‌اند-بدون اینکه خود باشگاه به حمایت از حکومت بپردازد-درحالی‌که اتلتیکویی‌ها، تیمی از مخالفان و شورشی‌ها بودند. در اوایل دوره فرانکو، این اتلتیکویی‌ها بودند که تیم محبوب بودند که در نیروی هوایی حضور داشتند اما سرانجام فرانکو به سمت رئال رفت و اختلافات دو تیم زیاد شد. حتی مکان ورزشگاه‌های دو تیم نیز، تفاوتشان را نشان می‌دهد. برنابئو در منطقه اشرافی شهر و در کنار بانکها و مراکز تجاری مهم شهر است درحالی‌که ویسنته کالدرون در جنوب شهر قرار دارد. طرفداران رئال نیز بسیار بیشتر از تیم حریف هستند.[۱۶۸][۱۶۹]

نتایج

دو تیم اولین دیدار خود را در ۲۱ فوریه ۱۹۲۹ در مقابل هم برگزار کردند که با برتری ۲–۱ رئال مادرید به پایان رسید.[۱۲] این بازی در ورزشگاه چارمتین برگزار شده بود. در سال ۱۹۵۹ نیز دو تیم اولین دیدار اروپایی خود را در مرحله نیمه نهایی جام اروپایی برگزار کردند که رئالی‌ها بازی اول را در زمین خود با نتیجه ۲–۱ بردند اما در بازی دوم اتلتیکویی‌ها با یک گل پیروز شدند تا بازی سوم برگزار شود که رئالی‌ها بازهم ۲–۱ بازی را با برد پشت سر گذاشتند و به فینال رسیدند. البته اتلتیکویی‌ها در جام حذفی اسپانیا، دو بار متوالی و در دو فینال در سال‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۶۱ موفق شدند رئال را شکست دهند و انتقام گرفتند.[پ ۴]

در بین سال‌های ۱۹۶۱ تا ۱۹۸۹ که لالیگا زیرسلطه رئالی‌ها قرار داشت، تنها همین اتلتیکو بود که توان مقابله با این تیم را داشت و توانست ۴ جام در سال‌های ۱۹۶۶، ۱۹۷۰، ۱۹۷۳ و ۱۹۷۷ کسب کنند. در سال ۱۹۶۵ اتلتیکویی‌ها به نخستین تیمی تبدیل شدند که طی ۸ سال گذشته، رئال را در زمین خانگی توانستند شکست دهند. در طی سال‌های گذشته نیز رقابت دو تیم کاملاً یک طرفه بوده است.[۱۷۰] از فصل ۰۳–۲۰۰۲ به بعد که رئال موفق شد با ۴ گل حریف را شکست دهد، تا به الان، ۱۸ بازیست که هنوز اتلتیکو موفق به شکست رئال نشده. آخرین بازی دو تیم نیز با برتری ۴–۱ رئال مادریدو هت تریک کریستیانو رونالدو همراه بود.[۱۷۱]

در مجموع نیز رئال موفق به کسب ۸۰ پیروزی، ۳۱ تساوی ۳۵ شکست از بازی با اتلتیکو شده است. آن‌ها همچنین ۲۶۹ گل زدند درحالی‌که ۱۹۷ گل دریافت کردند.[۱۷۲]

رقابت‌های اروپایی

فینال لیگ قهرمانان اروپا ۲۰۱۷ رئال مادرید - یوونتوس

رئال مادرید و بایرن مونیخ از موفق‌ترین باشگاه‌های لیگ قهرمانان اروپا هستند. رئال ۱۳ بار و بایرن شش بار فاتح معتبرترین جام اروپا شده‌اند. این دو تیم تا به حال در ۲۶ مسابقه (۱۲ برد برای مادرید، ۱۱ برد برای بایرن و ۳ تساوی) اغلب در لیگ قهرمانان و جام اروپا در مقابل هم قرار گرفتند. یکی دیگر از تیم‌هایی که اغلب در جام اروپا و لیگ قهرمانان اروپا مقابل رئال مادرید قرار می‌گیرد، یوونتوس موفق‌ترین باشگاه ایتالیایی است. آن‌ها در ۲۱ مسابقه مقابل هم بازی کردند و یک رکورد تقریباً کاملاً متعادل (۹ برد برای یوونتوس، ۱۰ برد برای رئال مادرید و ۲ تساوی) کار این دو تیم بوده است.

فرهنگ متداول

سینما

گل ۱ و گل ۲: زندگی در رؤیا، دو فیلم معتبر سینما بوده است که با حمایت یوفا با حضور ستارگان فوتبال جهان ساخته شد.

تلویزیون رئال مادرید

رئال مادرید تی‌وی یا همان تلویزیون رئال مادرید (به انگلیسی: Realmadrid TV) یک شبکه تلویزیونی دیجیتالی است که توسط رئال مادرید راه‌اندازی شده است. این شبکه در دو زبان انگلیسی و اسپانیایی برنامه پخش می‌کند. این شبکه تلویزیونی در والده بباس (مادرید)، مرکز تمرینات رئال مادرید واقع شده است. تلویزیون رئال مادرید تا تاریخ ۵ اوت ۲۰۱۰ در انگلستان قابل دسترسی بود که از این تاریخ به بعد از اسکای دیجیتال شبکه ۴۴۶ حذف شد. تلویزیون رئال مادرید، مصاحبه‌های اختصاصی با بازیکنان و دیگر عوامل رئال مادرید، بازی‌های لالیگا، بازی‌های مستقیم و بازی‌های قدیمی باشگاه به اضافه خبر فوتبال و دیگر برنامه‌ها را برای هواداران رئال مادرید پخش می‌کند. ایستگاه شبکه هم چنین تمامی بازی‌های پیش فصل دوستانه تیم را پخش می‌کند.

آلا مادرید

باشگاه رئال مادرید یک مجله برای اعضای باشگاه، بازیکنان و دارندگان کارت اعتباری مادریدیستا منتشر می‌کند. عبارت آلا مادرید، یعنی «به پیش رئال مادرید» یا «برو مادرید»، نیز عنوان سرود رسمی باشگاه است که اغلب توسط مادریدیست‌ها (طرفداران باشگاه) خوانده می‌شود. این مجله شامل گزارش‌های مربوط به مسابقات باشگاه در ماه گذشته و همچنین اطلاعات مربوط به تیم‌های ذخیره و جوانان و آکادمی باشگاه است.

بازیکنان

مقالهٔ اصلی: فهرست بازیکنان باشگاه فوتبال رئال مادرید
برای فهرستی از همه بازیکنان پیشین و فعلی رئال مادرید با یک مقاله ویکی‌پدیا، رده:بازیکنان باشگاه رئال مادرید را ببینید.

تیم‌های اسپانیایی به سه بازیکن بدون تابعیت اتحادیه اروپا محدود می‌شوند. فهرست تیم فقط شامل ملیت اصلی هر بازیکن است. چندین بازیکن غیراروپایی در تیم دارای تابعیت دوگانه در یک کشور اتحادیه اروپا هستند. همچنین، بازیکنان کشورهای ACP در آفریقا، دریای کارائیب و اقیانوس آرام که امضاکنندگان توافق کوتونو هستند، به‌دلیل حکم کلپاک جزو سهمیه‌های غیر اتحادیه اروپا محسوب نمی‌شوند.

بازیکنان فعلی

تا تاریخ ۳ ژوئن ۲۰۲۴[۱۷۳]
شماره پست بازیکن
۱ بلژیک دروازه‌بان تیبو کورتوا
۲ اسپانیا مدافع دنی کارواخال
۳ برزیل مدافع ادر میلیتائو
۴ اتریش مدافع داوید آلابا
۵ انگلستان هافبک جود بلینگام
۶ اسپانیا مدافع ناچو (کاپیتان)
۷ برزیل مهاجم وینیسیوس جونیور
۸ اروگوئه هافبک فدریکو والورده
۹ فرانسه مهاجم کیلیان امباپه
۱۰ کرواسی هافبک لوکا مودریچ (کاپیتان دوم)
۱۱ برزیل مهاجم رودریگو
۱۲ فرانسه هافبک ادواردو کاماوینگا
۱۳ اوکراین دروازه‌بان آندری لونین
شماره پست بازیکن
۱۴ اسپانیا مهاجم خوسلو (قرضی از اسپانیول)
۱۷ اسپانیا مدافع لوکاس واسکز
۱۸ فرانسه هافبک اورلین شوامنی
۱۹ اسپانیا هافبک دنی سبایوس
۲۰ اسپانیا مدافع فرن گارسیا
۲۱ اسپانیا مهاجم براهیم دیاز
۲۲ آلمان مدافع آنتونیو رودیگر
۲۳ فرانسه مدافع فرلان مندی
۲۴ ترکیه هافبک آردا گولر
۲۵ اسپانیا دروازه‌بان کپا آریزابالاگا (قرضی از چلسی)


بازیکنان رزرو

مقاله‌های اصلی: باشگاه فوتبال رئال مادرید کاستیا و باشگاه فوتبال رئال مادرید (جوانان)
شماره پست بازیکن
۲۶ اسپانیا دروازه‌بان دیگو پینیرو
۳۰ اسپانیا دروازه‌بان فران گونزالس
۳۱ اسپانیا دروازه‌بان لوکاس کانیایزارس
۳۲ آرژانتین هافبک نیکو پاز
۳۳ اسپانیا هافبک گونزالو گارسیا
۳۴ اسپانیا مدافع آلوارو کاریلو
شماره پست بازیکن
۳۷ برزیل مدافع وینیسیوس توبیاس (قرضی از شاختار دونتسک)
۳۹ اروگوئه مهاجم آلوارو رودریگز
۴۱ اسپانیا مدافع مارول
اسپانیا مدافع رافائل اوبرادور
اسپانیا هافبک ماریو مارتین
اسپانیا مهاجم ایکر براوو (قرضی از بایر لورکوزن)


بازیکنان قرضی در تیم‌های دیگر

شماره پست بازیکن
اسپانیا مدافع خسوس وایخو (در گرانادا تا ۳۰ ژوئن ۲۰۲۴)
اسپانیا مدافع پابلو رامون (در میراندس تا ژوئن ۲۰۲۴)
اسپانیا مدافع رافا مارتین (در دپورتیوو آلاوس تا ژوئن ۲۰۲۴)
شماره پست بازیکن
برزیل هافبک رینییر (در فروزینونه تا ژوئن ۲۰۲۴)
اسپانیا هافبک ماروین پارک (در لاس پالماس تا ژوئن ۲۰۲۴)
اسپانیا مهاجم خوانمی لاتاسا (در ختافه تا ژوئن ۲۰۲۴)


بازیکنان رکورددار

تعداد بازی

تنها مسابقات حرفه‌ای

نام سال ها لا لیگا کوپا دل ری اروپا[A] دیگر[B] مجموع
۱ اسپانیا رائول ۱۹۹۴–۲۰۱۰ ۵۵۰ ۳۷ ۱۳۲ ۲۲ ۷۴۱
۲ اسپانیا ایکر کاسیاس ۱۹۹۹–۲۰۱۵ ۵۱۰ ۴۰ ۱۵۲ ۲۳ ۷۲۵
۳ اسپانیا مانوئل سانچز ۱۹۸۳–۲۰۰۱ ۵۲۳ ۶۷ ۱۰۰ ۲۰ ۷۱۰
۴ اسپانیا سرخیو راموس ۲۰۰۵–۲۰۲۱ ۴۷۰ ۴۸ ۱۲۸ ۲۵ ۶۷۲
۵ اسپانیا کارلوس سانتیانا ۱۹۷۱–۱۹۸۸ ۴۶۱ ۸۴ ۸۷ ۱۳ ۶۴۵
۶ فرانسه کریم بنزما ۲۰۰۹–۲۰۲۳ ۴۳۲ ۳۷ ۱۳۲ ۲۲ ۶۱۹
۷ اسپانیا فرناندو ئیه‌رو ۱۹۸۹–۲۰۰۳ ۴۳۹ ۴۳ ۱۰۳ ۱۶ ۶۰۱
اسپانیا فرانسیسکو خنتو ۱۹۵۳–۱۹۷۱ ۴۲۸ ۷۴ ۹۵ ۴ ۶۰۱
۹ اسپانیا خوزه آنتونیو کاماچو ۱۹۷۳–۱۹۸۹ ۴۱۴ ۶۱ ۹۰ ۱۲ ۵۷۷
۱۰ اسپانیا خوزه مارتینز ۱۹۶۴–۱۹۸۰ ۴۱۶ ۶۷ ۷۵ ۲ ۵۶۱

گلزنان برتر

تنها مسابقات حرفه‌ای

# نام سال ها لا لیگا[۱۷۴] کوپا دل ری اروپا[A] دیگر[B] مجموع ریت
۱ پرتغال کریستیانو رونالدو ۲۰۰۹–۲۰۱۸ ۳۱۱ (۲۹۲) ۲۲ (۳۰) ۱۰۵ (۱۰۱) ۱۲ (۱۵) ۴۵۰ (۴۳۸) ۱٫۰۳
۲ فرانسه کریم بنزما ۲۰۰۹–۲۰۲۳ ۲۲۷ (۴۲۴) ۲۱ (۴۴) ۷۴ (۱۲۷) ۱۰ (۲۴) ۳۳۲ (۶۱۹) ۰٫۵۴
۳ اسپانیا رائول ۱۹۹۴–۲۰۱۰ ۲۲۸ (۵۵۰) ۱۸ (۳۷) ۶۶ (۱۳۲) ۱۱ (۲۲) ۳۲۳ (۷۴۱) ۰٫۴۴
۴ آرژانتینکلمبیااسپانیا آلفردو دی استفانو ۱۹۵۳–۱۹۶۴ ۲۱۶ (۲۸۲) ۴۰ (۵۰) ۴۹ (۵۸) ۳ (۶) ۳۰۸ (۳۹۶) ۰٫۷۸
۵ اسپانیا کارلوس سانتیانا ۱۹۷۱–۱۹۸۸ ۱۸۶ (۴۶۱) ۴۹ (۸۴) ۴۷ (۸۷) ۸ (۱۳) ۲۹۰ (۶۴۵) ۰٫۴۵
۶ مجارستاناسپانیا فرانس پوشکاش ۱۹۵۸–۱۹۶۶ ۱۵۶ (۱۸۰) ۴۹ (۴۱) ۳۵ (۳۹) ۲ (۲) ۲۴۲ (۲۶۲) ۰٫۹۲
۷ مکزیک هوگو سانچز ۱۹۸۵–۱۹۹۲ ۱۶۴ (۲۰۷) ۱۹ (۳۲) ۲۳ (۳۹) ۲ (۴) ۲۰۸ (۲۸۲) ۰٫۷۴
۸ اسپانیا فرانسیسکو خنتو ۱۹۵۲–۱۹۷۰ ۱۲۶ (۴۲۸) ۲۲ (۷۴) ۳۰ (۹۵) ۴ (۴) ۱۸۲ (۶۰۱) ۰٫۳۰
۹ اسپانیا خوزه مارتینز ۱۹۶۴–۱۹۷۹ ۱۲۳ (۴۱۷) ۲۵ (۶۷) ۲۳ (۷۵) ۱ (۲) ۱۷۲ (۵۶۱) ۰٫۳۱
۱۰ اسپانیا امیلیو بوتراگوئنو ۱۹۸۳–۱۹۹۵ ۱۲۳ (۳۴۱) ۱۶ (۳۹) ۲۷ (۷۵) ۵ (۸) ۱۷۱ (۴۶۳) ۰٫۳۷

بیشترین پاس گل

# نام سال ها مجموع ریت
۱ فرانسهکریم بنزما ۲۰۰۹–۲۰۲۳ ۱۴۲

(۵۴۵)

۰٫۲۶
۲ پرتغالکریستیانو رونالدو ۲۰۰۹–۲۰۱۸ ۱۳۳

(۴۳۸)

۰٫۳۰
۳ اسپانیارائول ۱۹۹۴–۲۰۱۰ ۱۰۹

(۷۴۱)

۰٫۱۴
۴ برزیلمارسلو ۲۰۰۷–۲۰۲۲ ۱۰۱

(۵۱۹)

۰٫۱۹
۵ پرتغاللوئیس فیگو ۲۰۰۰–۲۰۰۵ ۹۳

(۲۴۵)

۰٫۳۷
۶ اسپانیاگوتی ۱۹۹۵–۲۰۱۰ ۹۰

(۵۴۲)

۰٫۱۶
۷ برزیلروبرتوکارلوس ۱۹۹۶–۲۰۰۷ ۸۸

(۵۲۷)

۰٫۱۶
۸ آرژانتینآنخل‌دی‌ماریا ۲۰۱۰–۲۰۱۴ ۸۵

(۱۹۰)

۰٫۴۴
۹ آلمانمسعوداوزیل ۲۰۱۰–۲۰۱۳ ۸۰

(۱۵۹)

۰٫۵۰
۱۰ آلمانتونی‌کروس ۲۰۱۵- ۷۷

(۳۱۳)

۰٫۲۴

برندگان جوایز

بازیکنان زیر جوایز را در حالی بردند که عضو رئال مادرید بوده‌اند.[۱۷۵]

توپ طلای اروپا (۱۹۵۶–۲۰۰۹، ۲۰۱۶–)
بازیکن سال فوتبال جهان (۱۹۹۱–۲۰۰۹)
توپ طلای فیفا (۲۰۱۰–۲۰۱۵)
بهترین بازیکن مرد فیفا (۲۰۱۶–)
کفش طلای اروپا
بازیکن سال یوفا (۱۹۹۸–۲۰۱۰)
جایزه بهترین بازیکن سال اروپا (۲۰۱۱–)

پرسنل

اعضای کادر فنی

همچنین ببینید: فهرست مربیان باشگاه فوتبال رئال مادرید
موقعیت نام
سرمربی کارلو آنچلوتی
کمک مربی داوید آنچلوتی
مربی دروازه‌بان لوئیس لوپیس
مربی بدنساز آنتونیو پینتوس
درمانگر ورزشی خوزه کارلوس پارالز
  • آخرین آپدیت: ۱ ژوئن ۲۰۲۱
  • منبع:[۱۷۶]
فلورنتینو پرز[۹۸]

مدیران

موقعیت نام
رئیس باشگاه فلورنتینو پرز
معاون اول رئیس فرناندو فرناندز تاپیاس
معاون دوم رئیس ادواردو فرناندز د بلاس
رئیس افتخاری فرانسیسکو خنتو
دبیر هیئت مدیره انریکه سانچز گونزالس
مدیر کل خوزه انخل سانچز
مدیر دفتر رئیس مانوئل ردوندو
مدیر منطقه اجتماعی خوزه لوئیس سانچز

جستارهای وابسته

یادداشت‌ها

  1. ↑ لباس‌های تیم در سال ۱۹۰۵، یکدست سفید بود که باعث شد به تیم لقب سفیدها داده شود
  2. ↑ بارسلونا با میانگین ۷۶ هزار نفر، در رتبه نخست قرار گرفت
  3. ↑ Peterson, Marc p. 25
  4. ↑ رئال در ۷۵ دربی مادرید، پیروز شده است

منابع

  1. ↑ "Real Madrid Club de Fútbol" (به اسپانیایی). Liga de Fútbol Profesional. Retrieved 6 January 2019.
  2. ↑ "Los vikingos arrasan Europa". Ligadecampeones.com. 23 نوامبر 1960. Archived from the original on 25 April 2014. Retrieved 18 February 2013.
  3. ↑ *"D'Onofrio: "I always support Real Madrid; Bernabéu came to my house"". As.com. 7 دسامبر 2018. Archived from the original on 6 August 2020. Retrieved 2 January 2019.
  4. ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ Luís Miguel González. «Pre-history and first official عنوان (1900–1910)». Realmadrid.com. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۹ دسامبر ۲۰۰۸. دریافت‌شده در ۱۲ ژوئیه ۲۰۰۸.
  5. ↑ "Santiago Bernabéu Stadium | Real Madrid CF". Real Madrid C.F. - Web Oficial (به انگلیسی). Retrieved 26 August 2017.
  6. ↑ «بهترین باشگاه‌های فوتبال در قرن 20 به انتخاب فیفا». وبگاه طرفداری. دریافت‌شده در ۱۰ بهمن ۱۳۹۸.
  7. ↑ "Deloitte Football Money League 2015" (PDF). Deloitte UK. Archived from the original (PDF) on 22 January 2015. Retrieved 22 January 2015.
  8. ↑ "The World's Most Valuable Soccer Teams". Forbes.
  9. ↑ Badenhausen, Kurt (15 ژوئیه 2013). "Real Madrid Tops The World's Most Valuable Sports Teams". Forbes. Retrieved 13 December 2013.
  10. ↑ «REAL MADRID NUESTRA PAGINA». ۱۲ اکتبر ۲۰۱۰. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۴ مه ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۲۷ ژوئیه ۲۰۱۱.
  11. ↑ Luís Miguel González. «Bernabéu's debut to the عنوان of Real (1911–1920)». Realmadrid.com. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۹ دسامبر ۲۰۰۸. دریافت‌شده در ۱۲ ژوئیه ۲۰۰۸.
  12. ↑ ۱۲٫۰ ۱۲٫۱ ۱۲٫۲ ۱۲٫۳ Luís Miguel González (28 فوریه 2007). "A spectacular leap towards the future (1921–1930)". Realmadrid.com. Retrieved 12 July 2008.
  13. ↑ ۱۳٫۰ ۱۳٫۱ Luís Miguel González. "The first two-time champion of the League (1931–1940)". Realmadrid.com. Retrieved 18 July 2008.
  14. ↑ ۱۴٫۰ ۱۴٫۱ ۱۴٫۲ ۱۴٫۳ ۱۴٫۴ ۱۴٫۵ Luís Miguel González. "Bernabéu begins his office as President building the new Chamartín Stadium (1941–1950)". Realmadrid.com. Retrieved 12 July 2008.
  15. ↑ ۱۵٫۰ ۱۵٫۱ Luís Miguel González. "An exceptional decade (1951–1960)". Realmadrid.com. Retrieved 12 July 2008.
  16. ↑ Matthew Spiro (۱۱ مه ۲۰۰۶). «Hats off to Hanot». uefa.com. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱۹ مه ۲۰۰۸. دریافت‌شده در ۱۱ ژوئیه ۲۰۰۸.
  17. ↑ ۱۷٫۰ ۱۷٫۱ "Regulations of the UEFA Champions League" (PDF). UEFA. Archived from the original (PDF) on 12 March 2007. Retrieved 12 July 2008.; Page 4, §2.01 "Cup" & Page 26, §16.10 "Title-holder logo"
  18. ↑ Luís Miguel González. «The generational reshuffle was successful (1961–1970)». Realmadrid.com. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۱ فوریه ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۱۲ ژوئیه ۲۰۰۸.
  19. ↑ «Trophy Room». Realmadrid.com. بایگانی‌شده از اصلی (PDF) در ۳ اکتبر ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۱۲ ژوئیه ۲۰۰۸.
  20. ↑ «European Competitions 1971». بایگانی‌شده از اصلی در ۳ اکتبر ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۲۷ سپتامبر ۲۰۰۸.
  21. ↑ «Santiago Bernabéu». Realmadrid.com. بایگانی‌شده از اصلی (PDF) در ۱۹ ژوئیه ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۱۲ اکتبر ۲۰۰۸.
  22. ↑ «The "Quinta del Buitre" era begins». Realmadrid.com. بایگانی‌شده از اصلی (PDF) در ۲۹ اکتبر ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۱۱ ژوئیه ۲۰۰۸.
  23. ↑ ۲۳٫۰ ۲۳٫۱ "The "Quinta del Buitre" era begins". Realmadrid.com. Retrieved 11 July 2008.
  24. ↑ «Quinta Del Buitre». بایگانی‌شده از [wn.com/Quinta_del_Buitre اصلی] مقدار |نشانی= را بررسی کنید (کمک) در ۱۰ مه ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۴ آوریل ۲۰۱۱.
  25. ↑ ۲۵٫۰ ۲۵٫۱ "1991–2000 – From Raúl González to the turn of the new millennium". Realmadrid.com. Retrieved 12 July 2008.
  26. ↑ «UEFA Champions League Season 1999-2000 - Knock Out Rounds». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۸ ژوئن ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۴ آوریل ۲۰۱۱.
  27. ↑ "Florentino Pérez era" (به اسپانیایی). Realmadrid.com. Archived from the original on 10 May 2012. Retrieved 12 July 2008.
  28. ↑ «Figo defects to Real Madrid for record £36.2m». The Independent. ۲۵ ژوئیه ۲۰۰۰. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۰ مه ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۱۱ مه ۲۰۱۱.
  29. ↑ «Celebrando el primer título de la temporada». ۲۴ اوت ۲۰۰۸. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۰ مه ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۲۴ اوت ۲۰۰۸.
  30. ↑ Cristina Monge (۱۸ ژوئن ۲۰۰۷). «Real Madrid 3–1 Mallorca». Realmadrid.com. بایگانی‌شده از اصلی در ۶ دسامبر ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۱۲ ژوئیه ۲۰۰۸.
  31. ↑ «Frist consecutive league عنوان in eighteen years». Realmadrid.com. ۵ می ۲۰۰۸. بایگانی‌شده از اصلی در ۳ ژوئیه ۲۰۰۸. دریافت‌شده در ۱۲ ژوئیه ۲۰۰۸.
  32. ↑ «First measures adopted by the Real Madrid Board of Directors». لندن. ۲۱ ژوئن ۲۰۰۹. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۰ مه ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۲۰ فوریه ۲۰۱۰.
  33. ↑ «Perez to return as Real president». BBC Sport. ۱ ژوئن ۲۰۰۹. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۰ مه ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۱۲ دسامبر ۲۰۱۰.
  34. ↑ «The Times Madrid Signs Kaká». timesonline. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۰ مه ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۲۰ فوریه ۲۰۱۰.
  35. ↑ «Cristiano Ronaldo signs 6 year Real Madrid». mirrorfootball. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۷ نوامبر ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۲۰ فوریه ۲۰۱۰.
  36. ↑ «Jose Mourinho, new Real Madrid coach». realmadrid.com. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۲ سپتامبر ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۲۰ فوریه ۲۰۱۱.
  37. ↑ «Barcelona 0-1 Real Madrid (AET): Cristiano Ronaldo's towering header clinches Copa del Rey for Mourinho's men». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۰ مه ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۲۱ آوریل ۲۰۱۱.
  38. ↑ "Carlo Ancelotti named Real Madrid boss, Laurent Blanc joins PSG". BBC Sport. 25 ژوئن 2013. Retrieved 25 September 2013.
  39. ↑ Sharma, Rik (26 ژوئن 2013). "Ancelotti presented as new Madrid boss with former Chelsea coach Clement and Zidane as his assistants". Daily Mail. London. Retrieved 26 June 2013.
  40. ↑ "Gareth Bale transfer". Daily Mirror. London. 1 سپتامبر 2013. Retrieved 1 September 2013.
  41. ↑ Lowe, Sid (16 آوریل 2014). "Real Madrid's Gareth Bale gallops past Barcelona to land Copa del Rey". The Guardian. Retrieved 30 April 2014.
  42. ↑ "Bayern Munich 0–4 Real Madrid". BBC Sport. 29 آوریل 2014. Retrieved 30 April 2014.
  43. ↑ "Real Madrid make history with La Decima". euronews.com. Retrieved 26 May 2014.
  44. ↑ "Real Madrid to unleash new signings Rodriguez and Kroos in Super Cup". First Post. Retrieved 14 August 2014.
  45. ↑ "Real Madrid ties with Barcelona in trophies". Marca. Retrieved 14 August 2014.
  46. ↑ "Cristiano Ronaldo hits out at loss of Angel di Maria and Xabi Alonso as Real Madrid star claims he would have 'done things differently' during summer transfer window". DailyMail. London. Retrieved 5 September 2014.
  47. ↑ "Ancelotti: Madrid must start again from scratch". Yahoo! Sports. Archived from the original on 5 September 2014. Retrieved 5 September 2014.
  48. ↑ "Real Madrid stretch winning run as Ronaldo and Gareth Bale score". BBC. Retrieved 20 December 2014
  49. ↑ "Real Madrid 2–0 San Lorenzo". BBC. Retrieved 20 December 2014
  50. ↑ "Valencia 2 – 1 Real Madrid". BBC. Retrieved 4 January 2015
  51. ↑ "Florentino Pérez holds a press conference". realmadrid.com. 25 مه 2015.
  52. ↑ "Rafa Benitez named new coach of Real Madrid". Sky Sports. 3 ژوئن 2015. Retrieved 3 June 2015..
  53. ↑ "Zidane: a club legend in the Real Madrid dugout". realmadrid.com. 4 ژانویه 2016. Retrieved 4 January 2016.
  54. ↑ "Rafael Benítez sacked by Real Madrid with Zinedine Zidane taking over". Guardian. 4 ژانویه 2016. Retrieved 5 January 2016.
  55. ↑ ۵۵٫۰ ۵۵٫۱ "Zidane replaces Benítez at Real Madrid". uefa.com. Retrieved 5 January 2016.
  56. ↑ "Gareth Bale scored a hat-trick as Zinedine Zidane began his time as Real Madrid manager with a comprehensive win over Deportivo La Coruna". BBC Sport. 9 ژانویه 2016. Retrieved 10 January 2016..
  57. ↑ "Spot-on Real Madrid defeat Atlético in final again". uefa.com. 28 مه 2016.
  58. ↑ "Real Madrid 3–2 Deportivo de La Coruña". bbc.com. Retrieved 10 December 2016.
  59. ↑ "Madrid see off spirited Kashima in electric extra time final". FIFA. 18 دسامبر 2016. Archived from the original on 16 June 2018. Retrieved 18 December 2016.
  60. ↑ "Real Madrid break Barcelona's Spanish record as unbeaten run reaches 40". ESPN. 12 ژانویه 2017. Retrieved 27 May 2017.
  61. ↑ West, Aaron (15 ژانویه 2017). "Sevilla just snapped Real Madrid's unbeaten streak one match after they set the record". Fox Sports. Retrieved 27 May 2017.
  62. ↑ "Real Madrid won their first La Liga title since 2012 thanks to a final-day victory at Malaga". BBC.com. 21 مه 2017.
  63. ↑ Daniel Taylor (3 ژوئن 2017). "Real Madrid win Champions League as Cristiano Ronaldo double defeats Juve". theguardian.com. Retrieved 3 June 2017.
  64. ↑ Andrew Haslam (3 ژوئن 2017). "Majestic Real Madrid win Champions League in Cardiff". uefa.com. Retrieved 3 June 2017.
  65. ↑ Andrew Das and Rory Smith (3 ژوئن 2017). "Champions League Final: Real Madrid Confirms Its Spot as World's Best". nytimes.com. Retrieved 3 June 2017.
  66. ↑ "Real Madrid v Manchester United: Super Cup – as it happened". TheGuardian.com. Guardian Media Group. 8 اوت 2017. Retrieved 9 August 2017.
  67. ↑ "Real Madrid 2 Barcelona 0 (5-1 on aggregate): Woeful Barca dismissed as Zinedine Zidane's unstoppable side win Super Cup". Telegraph. 17 اوت 2017. Retrieved 24 August 2017.
  68. ↑ "Zinedine Zidane Announces His Resignation From Real Madrid". Esquire (به انگلیسی). 31 مه 2018. Retrieved 14 June 2018.
  69. ↑ "Zinedine Zidane: Real Madrid boss stands down five days after Champions League win". BBC Sport (به انگلیسی). 31 مه 2018. Retrieved 14 June 2018.
  70. ↑ "Julen Lopetegui: Real Madrid name Spain manager as new head coach". BBC Sport (به انگلیسی). 12 ژوئن 2018. Retrieved 14 June 2018.
  71. ↑ Lowe, Sid (13 ژوئن 2018). "Julen Lopetegui sacked by Spain as Fernando Hierro takes over". the Guardian (به انگلیسی). Retrieved 14 June 2018.
  72. ↑ "World Cup 2018: Spain sack manager Julen Lopetegui two days before first match". BBC Sport (به انگلیسی). 13 ژوئن 2018. Retrieved 14 June 2018.
  73. ↑ "Cristiano Ronaldo: Juventus sign Real Madrid forward for £99.2m". BBC Sport (به انگلیسی). 10 ژوئیه 2018. Retrieved 10 July 2018.
  74. ↑ «Real Madrid's History». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۰ مه ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۲۴ فوریه ۲۰۱۱.
  75. ↑ ۷۵٫۰ ۷۵٫۱ ۷۵٫۲ "Escudo Real Madrid" (به اسپانیایی). santiagobernabeu.com. Archived from the original on 19 October 2008. Retrieved 29 November 2008.
  76. ↑ «Presidents — Pedro Parages». Realmadrid.com. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۲ فوریه ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۱۸ ژوئیه ۲۰۰۸.
  77. ↑ "Camiseta Real Madrid" (به اسپانیایی). santiagobernabeu.com. Archived from the original on 22 October 2008. Retrieved 29 November 2008.
  78. ↑ Álvaro Velasco (۱ دسامبر ۲۰۰۶). «Leaders in sporting goods». Realmadrid.com. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۱ فوریه ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۱۲ ژوئیه ۲۰۰۸. Ramón Calderón says: We began working with Adidas again in 1998
  79. ↑ «Our Sponsors — Adidas». Realmadrid.com. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۸ ژوئیه ۲۰۰۸. دریافت‌شده در ۱۸ ژوئیه ۲۰۰۸.
  80. ↑ "Evolución Del Uniforme del Real Madrid (1902–1989)" (به اسپانیایی). Leyendablanca.com. Archived from the original on 21 January 2012. Retrieved 18 July 2008.
  81. ↑ "Evolución Del Uniforme del Real Madrid (1991–2008)" (به اسپانیایی). Leyendablanca.com. Archived from the original on 21 January 2012. Retrieved 18 July 2008.
  82. ↑ «BenQ Mobile Scores As Real Madrid's New Major Sponsor». Realmadrid.com. ۸ نوامبر ۲۰۰۵. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۷ ژوئیه ۲۰۰۸. دریافت‌شده در ۱۸ ژوئیه ۲۰۰۸.
  83. ↑ Juan José López Soto (۱۱ ژوئن ۲۰۰۸). «Real Madrid and Bwin sign sponsorship agreement». Realmadrid.com. بایگانی‌شده از اصلی در ۳ ژوئن ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۱۸ ژوئیه ۲۰۰۸.
  84. ↑ «Our Sponsors — bwin.com». Realmadrid.com. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۸ ژوئیه ۲۰۰۸. دریافت‌شده در ۱۸ ژوئیه ۲۰۰۸.
  85. ↑ «History — Chapter 1 – From the Estrada Lot to the nice, little O'Donnel pitch». Realmadrid.com. بایگانی‌شده از اصلی در ۶ ژوئیه ۲۰۰۸. دریافت‌شده در ۱۱ ژوئیه ۲۰۰۸.
  86. ↑ Ball, Phil p. 118.
  87. ↑ «Champions League Final opening ceremony». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۰ مه ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۲۷ فوریه ۲۰۱۱.
  88. ↑ ۸۸٫۰ ۸۸٫۱ «History — Chapter 3 – The New Chamartin, an exemplary stadium». Realmadrid.com. بایگانی‌شده از اصلی در ۶ ژوئیه ۲۰۰۸. دریافت‌شده در ۱۲ ژوئیه ۲۰۰۸.
  89. ↑ Javier Palomino (۱۳ دسامبر ۲۰۰۷). «60th Anniversary». Realmadrid.com. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۹ دسامبر ۲۰۰۸. دریافت‌شده در ۱۲ ژوئیه ۲۰۰۸.
  90. ↑ «History — Chapter 4». Realmadrid.com. بایگانی‌شده از اصلی در ۶ ژوئیه ۲۰۰۸. دریافت‌شده در ۱۲ ژوئیه ۲۰۰۸.
  91. ↑ Alvaro Velasco (۲۸ مارس ۲۰۰۸). «Final at the Bernabéu». Realmadrid.com. بایگانی‌شده از اصلی در ۹ ژوئیه ۲۰۰۸. دریافت‌شده در ۱۲ ژوئیه ۲۰۰۸.
  92. ↑ "Santiago Bernabéu station" (به اسپانیایی). Metromadrid.es. Archived from the original on 10 May 2012. Retrieved 30 September 2007.
  93. ↑ Javier Palomino (۱۴ نوامبر ۲۰۰۷). «The Bernabéu is now Elite». Realmadrid.com. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۹ دسامبر ۲۰۰۸. دریافت‌شده در ۱۲ ژوئیه ۲۰۰۸.
  94. ↑ «This one's for you, Alfredo!». Realmadrid.com. ۱۰ می ۲۰۰۶. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۳ نوامبر ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۷ ژوئیه ۲۰۰۸.
  95. ↑ ۹۵٫۰ ۹۵٫۱ "Real Madrid C.F." (به اسپانیایی). lpf.es. Archived from the original on 10 May 2012. Retrieved 22 February 2009.
  96. ↑ «Ronaldo Real Madrid Away 09/10 Jersey Number 9». بایگانی‌شده از اصلی در ۷ آوریل ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۴ آوریل ۲۰۱۱.
  97. ↑ «Perez resigns as Real Madrid president». BBC. ۲۷ فوریه ۲۰۰۸. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۰ مه ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۱۱ دسامبر ۲۰۰۸.
  98. ↑ ۹۸٫۰ ۹۸٫۱ «Mistakes are forbidden». CNN/Sports Illustrated. ۸ نوامبر ۲۰۰۱. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۰ مه ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۱۴ اوت ۲۰۱۰.
  99. ↑ «Real Madrid -The Galacticos Era». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۰ مه ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۴ آوریل ۲۰۱۱.
  100. ↑ «Top 25 ranking of Europe's most valuable football clubs» (PDF). BBDO (Batten, Barton, Durstine & Osborn). ۱۷ سپتامبر ۲۰۰۷. بایگانی‌شده از اصلی (PDF) در ۲۷ نوامبر ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۱۵ مارس ۲۰۱۰.
  101. ↑ «The Most Valuable Soccer Teams». Forbes. ۳۰ آوریل ۲۰۰۸. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۰ مه ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۱۶ مارس ۲۰۱۰.
  102. ↑ «The Most Valuable Soccer Teams - Manchester United». Forbes. ۳۰ آوریل ۲۰۰۸. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۰ مه ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۱۶ مارس ۲۰۱۰.
  103. ↑ «Deloitte Football Money League» (PDF). Deloitte. ۲۰ اکتبر ۲۰۰۳. بایگانی‌شده از اصلی (PDF) در ۱۰ مه ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۱۶ مارس ۲۰۱۰.
  104. ↑ «Real Madrid plan to open their own theme park». TheSpoiler.co.uk. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۰ مه ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۸ سپتامبر ۲۰۰۹.
  105. ↑ «Noticias». upcomillas.es. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۰ مه ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۲۳ فوریه ۲۰۰۹.
  106. ↑ «The Business Of Soccer». Forbes. ۲۱ آوریل ۲۰۱۰. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۰ مه ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۷ آگوست ۲۰۱۰.
  107. ↑ «Soccer Team Valuations». Forbes. ۳۰ ژوئن ۲۰۰۹. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۰ مه ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۷ آگوست ۲۰۱۰.
  108. ↑ «Real Madrid becomes the first sports team in the world to generate €400m in revenues as it tops Deloitte Football Money League». Deloitte. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۰ مه ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۷ آگوست ۲۰۱۰.
  109. ↑ Andreff, Wladimir; Szymański, Stefan (2006). Handbook on the economics of sport. Edward Elgar Publishing. p. 299. ISBN 1-84376-608-6.
  110. ↑ "Real Madrid drama. The oldest supporter died" (به رومانیایی). ziare.com. 2010. Archived from the original on 10 May 2012. Retrieved 21 September 2010.
  111. ↑ «Real Madrid's gross revenue increases 8.6% to reach 442.3 million euros». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۳ سپتامبر ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۴ آوریل ۲۰۱۱.
  112. ↑ «Conor Brown Equals Di Stéfano's Real Madrid Record». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۰ مه ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۵ فوریه ۲۰۰۹.
  113. ↑ «Legends — Manolo Sanchís Hontiyuela». realmadrid.com. بایگانی‌شده از اصلی در ۳ نوامبر ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۱۳ ژوئیه ۲۰۰۸.
  114. ↑ «FIFA Century Club» (PDF). fifa.com. بایگانی‌شده از اصلی (PDF) در ۱۰ مه ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۱۳ ژوئیه ۲۰۰۸.
  115. ↑ "Cristiano Ronaldo, ¡Real Madrid top scorer!". Real Madrid C.F. - Web Oficial (به انگلیسی). Retrieved 13 March 2022.
  116. ↑ «Real Madrid 8-1 Almeria: Ronaldo bags 40th La Liga strike as Mourinho's men end season with 102 goals». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۰ مه ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۲۲ مه ۲۰۱۱.
  117. ↑ «Real Madrid's Cristiano Ronaldo scores his 40th goal to break Pichichi record and become highest goalscorer in a single La Liga season». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۰ مه ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۲۲ مه ۲۰۱۱.
  118. ↑ «Quickfire Ronaldo proves Real hero». CNN.com. دریافت‌شده در ۵ فوریه ۲۰۰۹.
  119. ↑ «Attendances Spain average — Primera Division 2007–2008». European Football Statistics. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۳ ژوئن ۲۰۰۸. دریافت‌شده در ۱۶ ژوئیه ۲۰۰۸. از پارامتر ناشناخته |archiveنشانی= صرف‌نظر شد (کمک); از پارامتر ناشناخته |archiveتاریخ= صرف‌نظر شد (کمک)
  120. ↑ «European Attendances». European Football Statistics in 2008 Mexican defender, Jonni Ruvalcaba broke club record for highest paid player in a single season. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۳ ژوئن ۲۰۰۸. دریافت‌شده در ۱۶ ژوئیه ۲۰۰۸. از پارامتر ناشناخته |archiveنشانی= صرف‌نظر شد (کمک); از پارامتر ناشناخته |archiveتاریخ= صرف‌نظر شد (کمک)
  121. ↑ «Unbeaten at Home in the League». rsssf.com. دریافت‌شده در ۷ دسامبر ۲۰۰۸.
  122. ↑ «Unbeaten During a Season». rsssf.com.
  123. ↑ «History». Uefa.com. دریافت‌شده در ۱۱ ژوئیه ۲۰۰۸.
  124. ↑ [wn.com/real_madrid_cf «Real Madrid Cf»] مقدار |نشانی= را بررسی کنید (کمک). دریافت‌شده در ۴ آوریل ۲۰۱۱.
  125. ↑ "Gareth Bale: The history of the world transfer record". BBC (به انگلیسی). 1 Sept 2013. {{cite web}}: Check date values in: |تاریخ= (help)
  126. ↑ «Man City beat Chelsea to Robinho». BBC News. ۱ سپتامبر ۲۰۰۸. دریافت‌شده در ۲۰ فوریه ۲۰۱۱.
  127. ↑ Edworthy، Sarah (۲۵ نوامبر ۲۰۰۲). «Running gauntlet of hate in Spain's gran clasico». London: Telegraph. دریافت‌شده در ۲۰ فوریه ۲۰۱۱.
  128. ↑ «Barcelona vs Real Madrid: A Deeper Look at El Clásico's History». دریافت‌شده در ۴ آوریل ۲۰۱۱.
  129. ↑ ۱۲۹٫۰ ۱۲۹٫۱ "History of the world transfer record". BBC Sport. 11 ژوئن 2009. Retrieved 6 August 2009.
  130. ↑ ۱۳۰٫۰ ۱۳۰٫۱ "World's Highest Transfer Fees". Web.archive.org. 25 اوت 2007. Archived from the original on 25 August 2007. Retrieved 25 September 2013.
  131. ↑ FIFA.com. "Fédération Internationale de Football Association (FIFA) – FIFA.com". FIFA.com. Archived from the original on 15 January 2014. Retrieved 27 February 2019.
  132. ↑ "THE GUARDIAN – Hazard completes £88.5m Real move". theguardian.com.
  133. ↑ "BBC SPORT – Football – My Club – M – Man Utd – Ronaldo completes £80m Real move". news.bbc.co.uk.
  134. ↑ "Zidane makes record Real switch". BBC Sport. 9 ژوئیه 2001. Retrieved 6 September 2008.
  135. ↑ "James Rodriguez: Real Madrid sign Monaco forward". 22 ژوئیه 2014 – via www.bbc.co.uk.
  136. ↑ "Kaka completes Real Madrid switch". BBC Sport. 9 ژوئن 2009. Retrieved 6 August 2009.
  137. ↑ "Figo's the Real deal". BBC Sport. 24 ژوئیه 2000. Retrieved 6 August 2009.
  138. ↑ "Ronaldo al Real, ora è vero (Ronaldo to Real, now it is true)" (به ایتالیایی). La Gazzetta dello Sport. 31 اوت 2002. Archived from the original on 5 October 2017. Retrieved 2 September 2014.
  139. ↑ "Real Madrid sign 16-year-old Vinícius Júnior from Flamengo for £39.6m". Guardian. 23 مه 2017. Retrieved 23 June 2017.
  140. ↑ "Angel Di Maria: Man Utd pay British record £59.7m for winger". BBC Sport.
  141. ↑ "Morata is a Blue". chelseafc.com. 21 ژوئیه 2017. Retrieved 22 July 2017.
  142. ↑ "Mesut Ozil: Arsenal sign Real Madrid midfielder for £42.5m". BBC Sport. 2 سپتامبر 2013. Retrieved 8 September 2013.
  143. ↑ "Man City beat Chelsea to Robinho". BBC Sport. 1 سپتامبر 2008. Retrieved 8 August 2013.
  144. ↑ "Gonzalo Higuaín: Real Madrid striker completes move to Napoli". BBC Sport. 27 ژوئیه 2013. Retrieved 8 August 2013.
  145. ↑ "Anelka to complete £22m Paris move". BBC Sport. 22 ژوئیه 2000. Retrieved 8 August 2013.
  146. ↑ "Manchester City sign Real Madrid defender for £26.5m". BBC Sport. 23 ژوئیه 2017. Archived from the original on 24 October 2017. Retrieved 23 July 2017.
  147. ↑ "Owen completes move to Newcastle". BBC Sport. 31 اوت 2005. Retrieved 6 August 2009.
  148. ↑ Johnson, Jonathan (8 اوت 2016). "Jese Rodriguez seals move to Paris Saint-Germain from Real Madrid". ای‌اس‌پی‌ان. Retrieved 22 August 2017.
  149. ↑ "El Real Madrid, a la caza de Barça y Milan en la Supercopa de Europa". MARCA (به اسپانیایی). 29 ژوئیه 2022. Retrieved 17 September 2022.
  150. ↑ Juan José López Soto (۸ مارس ۲۰۰۸). «106 years of history». Realmadrid.com. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۹ دسامبر ۲۰۰۸. دریافت‌شده در ۱۲ ژوئیه ۲۰۰۸.
  151. ↑ «Celebrations mark the opening of FIFA Centennial Congress in Paris, FIFA's birthplace». fifa.com. ۲۰ می ۲۰۰۴. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۴ فوریه ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۱۳ ژوئیه ۲۰۰۸.
  152. ↑ ۱۵۲٫۰۰ ۱۵۲٫۰۱ ۱۵۲٫۰۲ ۱۵۲٫۰۳ ۱۵۲٫۰۴ ۱۵۲٫۰۵ ۱۵۲٫۰۶ ۱۵۲٫۰۷ ۱۵۲٫۰۸ ۱۵۲٫۰۹ ۱۵۲٫۱۰ "Football honours". Realmadrid.com. Madrid, Spain: Real Madrid Club de Fútbol. Retrieved 11 May 2017.
  153. ↑ "Copa del Rey – Palmarés". MARCA.com (به اسپانیایی). Retrieved 11 May 2017.
  154. ↑ Carnicero, José; Torre, Raúl; Ferrer, Carles Lozano (25 اوت 2016). "Spain – List of Super Cup Finals". RSSSF. Retrieved 11 May 2017.
  155. ↑ "From Fairs Cup via UEFA Cup to UEFA Europa League". UEFA.com. Union of European Football Associations (UEFA). Retrieved 11 May 2017. The UEFA Europa League evolved from the UEFA Cup, which itself was conceived by Switzerland's Ernst Thommen, along with Italy's Ottorino Barrasi and England's Sir Stanley Rous.
  156. ↑ "Latin Cup". RSSSF. Retrieved 20 August 2015.
  157. ↑ Magnani, Loris; Stokkermans, Karel (30 آوریل 2005). "Intercontinental Club Cup". Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. Retrieved 9 August 2010.
  158. ↑ "The Official Competitions of CONMEBOL". conmebol.com (به اسپانیایی). CONMEBOL. Retrieved 19 August 2015.
  159. ↑ "Ibero-American Cup". RSSSF. Retrieved 5 November 2015.
  160. ↑ «FC Barcelona vs Real Madrid CF since 1902». دریافت‌شده در ۲۷ آگوست ۲۰۱۱.
  161. ↑ «La Liga fixtures 1928–29». LFP. دریافت‌شده در 15 آگوست 2010. Other seasons available through the search button. تاریخ وارد شده در |تاریخ بازدید= را بررسی کنید (کمک)
  162. ↑ García, Javier (۳۱ ژانویه ۲۰۰۰). «FC Barcelona vs Real Madrid CF since 1902». Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. دریافت‌شده در ۲۱ اوت ۲۰۱۰.[پیوند مرده]
  163. ↑ García, Javier (۳۱ ژانویه ۲۰۰۰). «FC Barcelona vs Real Madrid CF since 1902». Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. دریافت‌شده در ۲۱ آگوست ۲۰۱۰.
  164. ↑ «Real win Champions League showdown». BBC News. ۱۱ دسامبر ۲۰۰۸. دریافت‌شده در ۲۱ اوت ۲۰۱۰.
  165. ↑ «UEFA Champions League Season 2000-2001 -Knock Out Rounds». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۸ ژوئن ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۴ آوریل ۲۰۱۱.
  166. ↑ «Atletico Madrid History». Atleticomadrid.azplayers. بایگانی‌شده از اصلی در ۷ ژوئیه ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۴ آوریل ۲۰۱۱.
  167. ↑ «Classic club». فیفا. بایگانی‌شده از اصلی در ۶ سپتامبر ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۴ آوریل ۲۰۱۱.
  168. ↑ «No love lost in Madrid». FIFA.com. بایگانی‌شده از اصلی در ۶ نوامبر ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۱۶ دسامبر ۲۰۱۰.
  169. ↑ «Madrid Travel Guide - FourFourTwo». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۶ فوریه ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۱۶ دسامبر ۲۰۱۰.
  170. ↑ Álvaro Velasco (۱۷ ژانویه ۲۰۰۸). «One for the ages». Realmadrid.com. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۱ فوریه ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۱۲ ژوئیه ۲۰۰۸.
  171. ↑ «The derby turns 78». Realmadrid.com. ۲۲ فوریه ۲۰۰۷. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۱ فوریه ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۱۲ ژوئیه ۲۰۰۸.
  172. ↑ «El Derbi madrileno». دریافت‌شده در ۴ آوریل ۲۰۱۱.
  173. ↑ "Real Madrid squad". Real Madrid CF. Retrieved 21 August 2022.
  174. ↑ "Real Madrid CF — Topscorers since 1929–2008 (Campeonato Nacional de Liga)". Rsssf.com. Retrieved 8 September 2008.
  175. ↑ "European Footballer of the Year ("Ballon d'Or")". Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. 9 اکتبر 2008. Retrieved 11 June 2010.
  176. ↑ "Real Madrid Squad". Real Madrid. Retrieved 12 June 2017.

پیوند به بیرون

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ باشگاه فوتبال رئال مادرید موجود است.


برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=باشگاه_فوتبال_رئال_مادرید&oldid=39656584»