پرش به محتوا

دیوید بکام

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
دیوید بکام
بکام در ۲۰۱۴
نام هنگام تولددیوید رابرت جوزف بکام[۱]
زادهٔ۲ مهٔ ۱۹۷۵ ‏(۴۹ سال)[۱]
لندن، انگلستان
پیشه‌ها
  • بازیکن فوتبال
  • بازرگان
سازمان(ها)یونیسف، مالاریا دیگر نه[۲]
نمایندهسایمون فولر (XIX Entertainment)
قد۱٫۸۳ m (۶ ft ۰ in)[۳][۴][۵]
همسرویکتوریا بکام (ا. ۱۹۹۹)
فرزندان۴، شامل بروکلین و رومئو
خویشاونداننیکولا پلتز (عروس)

مشاغل مرتبط با فوتبال
پست هافبک
باشگاه‌های جوانان
ریجوی روورز
۱۹۸۷–۱۹۹۱ تاتنهام هاتسپر
۱۹۸۹–۱۹۹۱بریمزداون روورز (قرضی)
۱۹۹۱–۱۹۹۴ منچستر یونایتد
باشگاه‌های حرفه‌ای*
سال‌ها باشگاه‌ها بازی (گل)
۱۹۹۲–۲۰۰۳ منچستر یونایتد ۲۶۵ (۶۲)
۱۹۹۵پرستون نورث اند (قرضی) ۵ (۲)
۲۰۰۳–۲۰۰۷ رئال مادرید ۱۱۶ (۱۳)
۲۰۰۷–۲۰۱۲ لس آنجلس گلکسی ۹۸ (۱۸)
۲۰۰۹آ.ث. میلان (قرضی) ۱۸ (۲)
۲۰۱۰آ.ث. میلان (قرضی) ۱۱ (۰)
۲۰۱۳ پاری سن-ژرمن ۱۰ (۰)
مجموع ۵۲۳ (۹۷)
تیم ملی
۱۹۹۲–۱۹۹۳ زیر ۱۸ سال انگلستان ۳ (۰)
۱۹۹۴–۱۹۹۶ زیر ۲۱ سال انگلستان ۹ (۰)
۱۹۹۶–۲۰۰۹ انگلستان ۱۱۵ (۱۷)
  • تعداد بازی‌ها و گل‌ها فقط مربوط به بازی‌های لیگ داخلی است.
وبگاه

دیوید رابرت جوزف بکام (انگلیسی: David Robert Joseph Beckham؛ زادهٔ ۲ مهٔ ۱۹۷۵) بازیکن سابق فوتبال اهل انگلستان و مدیر عامل کنونی باشگاه فوتبال اینتر میامی است. وی همچنین مالک ۱۰ درصد از سهام باشگاه سالفورد سیتی است. بکام در دوران حرفه‌ای فوتبال خود در پست هافبک برای تیم‌های باشگاهی همچون منچستر یونایتد، رئال مادرید، لس آنجلس گلکسی، آ.ث. میلان، پاری سن ژرمن و نیز تیم ملی فوتبال انگلستان بازی می‌کرد.

دیوید بکام فوتبال حرفه‌ای را از سن ۱۷ سالگی در باشگاه منچستر یونایتد شروع کرد. او به تیم اول این باشگاه آمد و تا پایان دوران حضور خود ۶ بار قهرمانی لیگ جزیره، ۲ بار قهرمانی جام حذفی انگلستان و نیز لیگ قهرمانان اروپا ۱۹۹۹ را با منچستر کسب کرد. بکام سپس به رئال مادرید پیوست و در فصل ۰۷–۲۰۰۶ با رئال قهرمان لالیگا شد. او پس از چهار فصل حضورش در رئال مادرید به باشگاه فوتبال لس‌آنجلس گلکسی در لیگ برتر آمریکا رفت. در سال‌های ۲۰۰۹ و ۲۰۱۰ او دو فصل به آ.ث. میلان قرض داده‌شد. بکام اولین بازیکن انگلیسی است که توانسته در لیگ چهار کشور گوناگون؛ انگلستان، اسپانیا، آمریکا و فرانسه به قهرمانی برسد. بکام همچنین از سال ۱۹۹۶ درحالی‌که ۲۱ ساله بود به تیم ملی انگلستان دعوت شد و مجموعاً در ۱۱۵ بازی ملی به میدان رفت. او شش سال کاپیتان انگلیس بود و سه جام جهانی ۱۹۹۸، ۲۰۰۲ و ۲۰۰۶ و نیز دو جام ملت‌های اروپا ۲۰۰۰، ۲۰۰۴ را تجربه کرد.

بکام در فوتبال با پاس‌ها، ضربه‌های آزاد و شوت‌های فنی و دقیق خود به موفقیت رسید که به عنوان یکی از بهترین هافبک‌ های نسل خود و تاریخ فوتبال برشمرده می‌شود. او دو بار از سوی فیفا به عنوان دومین بازیکن سال فوتبال جهان برگزیده شد و یک بار هم نامزد دریافت توپ طلای اروپا شد. در سال ۲۰۰۴ پله نام او را به عنوان یکی از بهترین بازیکنان ادوار فوتبال در لیست فیفا ۱۰۰ قرار داد. او در می ۲۰۱۳ با ۱۹ قهرمانی، پس از گذشت بیست سال از دوران حرفه‌ای خود اعلام بازنشستگی کرد.

بکام همواره یکی از پردرآمدترین فوتبالیست‌های جهان و یک مدل تبلیغاتی سودآور برای برندهای بزرگ جهان محسوب می‌شود. او هم‌اکنون به جز فوتبال در زمینه تجارت نیز فعال است. بکام از سال ۱۹۹۹ با همسرش ویکتوریا آدامز (بکام) که یکی از خوانندگان گروه مشهور اسپایس گرلز بود، زندگی می‌کند. بکام دارای ۳ پسر و ۱ دختر است.

خانواده

[ویرایش]

ادوارد آلن بکام، پدر و ساندرا جورجینا مادر دیوید بکام هستند. دیوید بکام خود را یک‌نیمه یهودی می‌داند.[۶] پدربزرگ مادری بکام یک یهودی بود.[۷] بکام خود اذعان کرده‌است که بیش از هر مذهبی با یهودیت در ارتباط بوده‌است.[۸] از این رو، بکام در زمره برجسته‌ترین ستارگان یهودی‌تبار تاریخ ورزش فوتبال قرار دارد.

پیشینه فوتبال

[ویرایش]

پیشینه باشگاهی

[ویرایش]

دیوید بکام دوران بازیگری حرفه‌ای خود را از جوانان منچستر آغاز می‌کند چند ماه پس از حضور او در تیم جوانان منچستر یونایتد وی برای بازی در جام اتحادیه انگلیس به تیم بزرگسالان دعوت شد و پیراهن شماره ۷ را که قبلاً تن بزرگان منچستر بود را پوشید. هر چند در اولین حضورش در تیم بزرگسالان منچستر یوناتید نیمکت‌نشین بود ولی دو سال و نیم بعد بکام به همراه تیم بزرگسالان برای اولین بار حضور در لیگ برتر را تجربه کرد. فصل ۹۶/۱۹۹۵اولین حضور بکام در لیگ برتر بود.

منچستر یونایتد

[ویرایش]

سرانجام دیوید بکام دوم آوریل ۱۹۹۵ اولین بازی اش را در لیگ برتر مقابل لیدز یونایتد تجربه کرد و در واقع فصل ۹۶–۹۵ آغازی بود بر درخشش این بازیکن در فوتبال انگلیس.

دیوید ابتدا در پست هافبک راست مشغول به بازی شد که سابق بر آن پست آندری کانچلسکیس در منچستر محسوب می‌شد و گل‌های زیبای خود را از همین‌جا آغاز کرد. مخصوصاً گل به یادماندنی اش در مرحله نیمه نهایی اف ای کاپ در مقابل چلسی و این فصل با قهرمانی در دو جام برای شیاطین سرخ به پایان رسید.

فصل ۹۷–۱۹۹۶ دومین فصل حضور وی در لیگ برتر بود. او مشهورترین گل خود را در این فصل و در مقابل تیم ویمبلدون به ثمر رساند و با ضربه‌ای زیبا از وسط زمین دروازه ویمبلدون را در سل هارست پارک باز کرد. او اولین حضورش در تیم ملی انگلیس را در اول سپتامبر ۱۹۹۶ تجربه کرد و به همراه این تیم به مصاف مولداوی در کیشنف رفت پیش از آن دیدار، بکام سابقه بازی در تیم ملی زیر ۲۱ سال انگلیس را در کارنامه خود داشت.

بکام سال ۱۹۹۷ به همراه منچستر به عنوان قهرمانی لیگ برتر انگلستان دست یافت. او بدون شک نقش به سزایی در این قهرمانی ایفا کرد و به عنوان بازیکن برتر انگلیس در این سال برگزیده شد.

بکام در نخستین بازی فصل ۹۹–۱۹۹۸ منچستر یونایتد برابر لستر سیتی باز هم منجی شیاطین سرخ شد و با گلی زیبا از روی یک ضربه کاشته منچستر را از شکست نجات داد. سال ۱۹۹۹ برای بکام سالی پر از افتخار بود. قهرمانی در لیگ برتر انگلیس، قهرمانی در جام حذفی و سرانجام قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا کلکسیون افتخارات این بازیکن را کامل کرد. بروکلین فرزند اول وی در سال ۱۹۹۹ چشم به جهان گشود و بکام در این سال طعم پدر شدن را چشید.

رئال مادرید

[ویرایش]

باشگاه فوتبال بارسلونا اولین باشگاهی بود که رسماً درخواست خود را مبنی بر تمایلش جهت جذب دیوید بکام تقدیم منچستر یونایتد کرد اما در این بین تنها یک تیم بود که توانست گوی سبقت را برای جذب این ستاره انگلیسی برباید. در ژوئن سال ۲۰۰۳ دیوید بکام باعقد یک قرارداد چهار ساله به تیم رئال مادرید پیوست. منچستر در ابتدای قراردادش با رئال مبلغ ۱۷/۵ میلیون پوند بابت فروش بکام دریافت کرد که این مبلغ با توجه به حضور بکام در رقابت‌های لیگ قهرمانان و نمایش او در رئال تا ۲۵ میلیون پوند قابل افزایش بود.

دیوید بکام در کنار زیدان در رئال مادرید

سرانجام بکام راهی رئال مادرید شد و جدایی او از منچستر یونایتد خلاء بزرگی در خط میانی این تیم به‌وجود آورد. سرخپوشان اولدترافورد با از دست دادن کاپیتان تیم ملی انگلیس شاید توجه بسیاری از رسانه‌ها و محافل ورزشی را که معطوف به بکام بود از دست دادند. بکام طی سال‌های حضورش در منچستر در ۳۹۷ بازی که برای این تیم انجام داد ۸۶ گل به ثمر رساند.

شروع به کار بکام در رئال مادرید با انتقادات زیادی همراه بود. بسیاری معتقد بودند که او نمی‌تواند در تیم رئال مادرید شرایط آرمانی خود را بازیابد و همانند گذشته بازی‌های خوبی از خود ارائه دهد. اما این هافبک ارزشمند پاسخ هواداران را به گونه‌ای دیگر داد و در سه بازی مختلفی که برای رئال مادرید به میدان رفت دو بار گلزنی کرد. هر چند پس از آن ادعایی بر ارتباط نا مشروع بکام علاوه بر زندگی خصوصی بر فوتبال او تأثیر زیادی گذاشت فصلی که بکام به همراه رئال بدون کسب هیچ عنوانی پشت سر گذاشت.

لس‌آنجلس گلکسی

[ویرایش]

دیوید پس از آمدن فابیو کاپلو به رئال به یک نیمکت‌نشین تبدیل شد، البته بعدها فابیو کاپلو اذعان کرد که دلیل این نیمکت نشینی‌ها کالدرون مدیر وقت باشگاه رئال مادرید بوده‌است. فصل ۰۷–۲۰۰۶ رئال مادرید به شدت برای قهرمانی می‌جنگید ولی نتایج مطلوبی را کسب نمی‌کرد، در این زمان بود که کاپلو با بازی دادن به بکام و تأثیر بسزای بکام در بازی‌ها توانست در نهایت به قهرمانی در لا لیگا دست یابد. در عین حال بکام که از این نیمکت نشینی‌ها و به‌خصوص عدم تمایل باشگاه برای تمدید قرارداد با وی ناراضی بود تصمیم جالبی گرفت و با قرادادی ۵ساله ورقم ۲۵۰ میلیون دلار به تیم باشگاه فوتبال لس‌آنجلس گلکسی پیوست. این قرارداد شش ماه زودتر از پایان فصل بسته شد ولی بکام تا آخر فصل در رئال توپ زد.

آ.ث. میلان

[ویرایش]

نیم‌فصل دوم سال‌های ۲۰۰۹ و ۲۰۱۰ را با توجه به تعطیلات لیگ آمریکا، به صورت قرضی در تیم آ.ث. میلان سپری کرد. شمارهٔ بکام ۳۲ بود. او موفق شد با پیراهن میلان ۲ گل به‌ثمر برساند.

پاری سن ژرمن

[ویرایش]

بکام در اواخر ژانویه ۲۰۱۳ در تمرینات آرسنال شرکت کرد ولی آرسن ونگر مربی این تیم به جذب او علاقه‌ای نشان نداد. در نهایت باشگاه پاریس سن ژرمن با عقد قراردادی ۵ ماه وی را جذب کرد.[۹] وی پس از عقد این قرارداد اعلام کرد که تمامی مبلغ این قرارداد را به یک بنیاد خیریه کودکان اهدا می‌کند. شماره بکام باز هم ۳۲ است.[۱۰]

در تاریخ ۲۶ اردیبهشت ۱۳۹۲ (۱۶ می ۲۰۱۳)، بکام اعلام کرد که پس از فصل جاری که در آن به قهرمانی زودرس نیز دست یافته بود، از فوتبال خداحافظی خواهد کرد.[۱۱][۱۲]

سابقه ملی

[ویرایش]

دیوید بکام یکی از بهترین‌های دنیا در زدن ضربات آزاد محسوب می‌شود و از پاس‌های فوق‌العاده‌ای نیز برخوردار است. او در سال ۱۹۹۹ در لیگ قهرمانان اروپا با تیم منچستر یونایتد مقابل بایرن مونیخ به قهرمانی رسید در این بازی که با نتیجه ۲بر۱ به پایان رسید او دو پاس گل داد و بهترین بازیکن میدان بود.

گلن هودل سرمربی وقت تیم ملی انگلیس بکام را برای حضور در رقابت‌های جام جهانی ۹۸ فرانسه دعوت کرد. او در دو بازی نخست انگلیس نیمکت‌نشین بود. اما در سومین بازی تیم ملی انگلیس مقابل کلمبیا به میدان رفت و گلی زیبا روی یک ضربه آزاد به‌ثمر رساند و در واقع اولین گل ملی خود برای انگلیس را در همین بازی به‌ثمر رساند.

در جام جهانی ۱۹۹۸ و دیدار انگلیس و آرژانتین، درگیری بکام با دیگو سیمئونه منجر به اخراج این بازیکن شد و شاید همین امر نقش زیادی در شکست تیم ملی انگلیس در این بازی حیثیتی داشت. اما بکام همچنان به پیشرفت ادامه داد و درخشش او در سال ۱۹۹۹ وی را در کنار ریوالدو کاندیدای دریافت عنوان بهترین بازیکن اروپا وجهان کرد.

در نوامبر سال ۲۰۰۰ پیتر تیلور سرمربی وقت تیم ملی انگلیس بازوبند کاپیتانی را برای اولین بار در بازی دوستانه انگلیس مقابل ایتالیا بر بازوی دیوید بکام بست. پس از بازنشستگی آلن شیرر و به دنبال او تونی آدامز حالا نوبت به دیوید رسیده بود تا در داخل زمین هدایت بازیکنان تیم ملی انگلیس را بر عهده بگیرید.

اسون گوران اریکسون نیز در اولین حضورش به عنوان سرمربی جدید تیم ملی انگلیس در یک بازی دوستانه در استادیوم ویلا پارک به مصاف اسپانیا رفت و سه بر صفر حریف خود را مغلوب کرد.

بکام در رقابت‌های مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۲ عنوان کاپیتانی خود را در تیم ملی انگلیس حفظ کرد در مارس ۲۰۰۱ انگلیس در آنفیلد میزبان فنلاند بود و گل بکام بود که منجر به پیروزی ۲ بر ۱ انگلیسی‌ها برابر فنلاند شد.

دیوید بکام با بازوبند کاپیتانی تیم ملی انگلستان.

کاپیتان تیم ملی انگلیس در بازی‌های مقدماتی یورو ۲۰۰۴ هم برای تیم کشورش درخشید و در چهار بازی نخست تیم ملی انگلیس در مرحله مقدماتی رقابت‌ها گلزنی کرد. اما در دیدار جنجالی انگلیس مقابل ترکیه از بازی اخراج شد و به دنبال آن بازی ماه ژوئن مقابل تیم اسلواکی را از دست داد. در پایان آن فصل تمام توجه مطبوعات معطوف به آینده بکام بود. بازیکنی که مورد توجه آ.اس. رم، آ.ث میلان، رئال مادرید و بارسلونا قرار گرفته بود و همه این تیم‌ها خواهان جذب او بودند.

در تابستان سال ۲۰۰۴ بکام بازی‌های بسیار ضعیفی را در رقابت‌هایی یورو ۲۰۰۴ از خود به نمایش گذاشت و با از دست دادن دو پنالتی حساس موجبات حذف تیم ملی انگلستان از گردونه این رقابت‌ها را فراهم کرد.

دیوید بکام در سال ۲۰۰۶ در جام جهانی المان به همراه تیم انگلستان به مقامی دست نیافت.

تیم ملی انگلستان با مربیگری استیو مک لارن از صعود به مرحله نهائی یورو ۲۰۰۸ بازماند تا مک لارن جای خود را به فابیو کاپلو دهد.

کاپلو با دعوت دوباره از بکام بازوبند کاپیتانی را مجدداً به وی داد و در بازی دوستانه مقابل آمریکا طی مراسمی از بکام بابت صدمین بازی ملی تجلیل شد.

خداحافظی از فوتبال

[ویرایش]

او در پایان فصل ۱۳–۲۰۱۲ با پیراهن پاری سن ژرمن از دنیای فوتبال خداحافظی کرد.[۱۳]

افتخارات و دستاوردها

[ویرایش]

باشگاهی

[ویرایش]

منچستر یونایتد

[ویرایش]

رئال مادرید

[ویرایش]

لس آنجلس گلکسی

[ویرایش]

پاری سن ژرمن

[ویرایش]

فردی

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ Hugman, Barry J., ed. (2003). The PFA Footballers' Who's Who 2003/2004. Harpenden: Queen Anne Press. p. 42. ISBN 978-1-85291-651-0.
  2. "Malaria No More". malarianomore.org.uk. Retrieved 13 May 2015.
  3. "David Beckham". Paris Saint-Germain F.C. Archived from the original on 23 April 2013.
  4. "David Beckham: Overview". Premier League. Retrieved 16 July 2022.
  5. "David Beckham". Major League Soccer. Retrieved 16 July 2022.
  6. «Beckham launches into the Galaxy». گاردین. دریافت‌شده در ۵ آوریل ۲۰۱۴.
  7. Shukert, Rachel (2012-04-17). "David Beckham: I Consider Myself To Be Jewish". Tablet Magazine. Retrieved 2018-03-07.
  8. Jewish funeral for Beckham's grandfather, By Jessica Elgot, 10 December 2009
  9. «دیوید بکام به پاری سن ژرمن پیوست». ۱۲ بهمن ۱۳۹۱. بایگانی‌شده از اصلی در ۴ فوریه ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۱۳ بهمن ۱۳۹۱.
  10. «بکهام: درآمد حاصل از قرارداد با پاری سن ژرمن به یک بنیاد خیریه کودکان پرداخت می‌شود». ۱۳ بهمن ۱۳۹۱. بایگانی‌شده از اصلی در ۴ فوریه ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۱۳ بهمن ۱۳۹۱.
  11. «دیوید بکهام بازنشسته می‌شود». ۲۶ اردیبهشت ۱۳۹۲. دریافت‌شده در ۲۷ اردیبهشت ۱۳۹۲.
  12. «دیوید بکهام ستاره فوتبال انگلیس از فوتبال خداحافظی کرد». ۲۷ اردیبهشت ۱۳۹۲. بایگانی‌شده از اصلی در ۷ آوریل ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۲۷ اردیبهشت ۱۳۹۲.
  13. «خداحافظی دیوید بکهام از دنیای فوتبال». یورونیوز. بایگانی‌شده از اصلی در ۷ آوریل ۲۰۱۴.

پیوند به بیرون

[ویرایش]