Edukira joan

Boris Vian

Wikipedia, Entziklopedia askea
Boris Vian

'Patafisikaren Eskolako satrapa

1953ko maiatzaren 11 -
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturakBoris Paul Vian
JaiotzaVille-d'Avray1920ko martxoaren 10a
Herrialdea Frantzia
Lehen hizkuntzafrantsesa
HeriotzaParisko 7. barrutia eta Paris1959ko ekainaren 23a (39 urte)
Hobiratze lekuaQ83375976 Itzuli
Heriotza moduaberezko heriotza: miokardio infartu akutua
Familia
Ezkontidea(k)Michelle Vian  (1941eko uztailaren 5a -  1952)
Ursula Kübler  (1954 -  1959ko ekainaren 23a)
Bikotekidea(k)
Seme-alabak
Haurrideak
Hezkuntza
HeziketaLycée Condorcet (en) Itzuli
Lycée Hoche (en) Itzuli 1935)
École Centrale Paris
(1939 - 1942)
Hizkuntzakfrantsesa
Jarduerak
Jarduerakpoeta, tronpeta-jotzailea, margolaria, itzultzailea, ingeniaria, libretista, antzerkigilea, egile abeslaria, gidoilaria, jazz musikaria, literatura-kritikaria, musika-kritikaria, prosalaria, idazlea, abeslaria, aktorea, musikaria eta kazetaria
Enplegatzailea(k)Frantziako Normalizazio Erakundea  (1942 -  1946ko otsailaren 15a)
Lan nabarmenak
Jasotako sariak
InfluentziakJean-Paul Sartre eta Simone de Beauvoir
KidetzaHot Club de France (en) Itzuli
College of 'Pataphysics (en) Itzuli
MugimenduaZazou (en) Itzuli
Izengoitia(k)Bison Ravi, Andy Blackshick, Xavier Clarke, S. Culape, Aimé Damour, Michel Delaroche, Joëlle Du Beausset, Gérard Dunoyer, Jules Dupont, Bison Duravi, Fanaton, Hugo Hachebuisson, Zéphirin Hanvélo, Onuphre Hirondelle, Amélie de Labmineuse, Odile Legrillon, Otto Link, Thomas Quan, Eugène Minoux, Gédéon Molle, Josèfe Pignerole, Adolphe Schmürz, Vernon Sullivan, Lydio Sincrazi, Anna Tof, Anna Tof de Raspail, Claude Varnier eta Boriso Viana
Genero artistikoajazza
Musika instrumentuatronpeta
ahotsa

borisvian.org
IMDB: nm0895644 Allocine: 36089 Allmovie: p73430 IBDB: 107076
Last fm: Boris+Vian Musicbrainz: 831094a1-8295-459d-bc64-ed25e6cc1192 Discogs: 113333 Allmusic: mn0000821923 Find a Grave: 8615424 Edit the value on Wikidata

Boris Vian (Ville D’Avray, Paris 1920ko martxoaren 10Paris 1959ko ekainaren 23) idazle, olerkari, asmatzaile, ingeniari, musikari eta abeslaria izan zen. Vernon Sullivan goitizenarekin ere idatzi zuen. Antzerki-lanak, abestiak, eleberriak eta ipuinak idatzi zituen. Bere eleberriak eta jazz emanaldiak oso ospetsuak izan ziren.

Bere familian artea oso garrantzitsua izan zen: bere ama, operaren zalea; bere aita, olerkari afizionatua, ingelesa eta alemanaren itzultzailea, eta mekanika eta elektronikaz interesatua izan zen. Bere aitarengandik etorri zitzaion bere jarrera antimilitarista eta ateoa.

Nerabezaroan hasi zen osasun-arazoak izaten: bihotzeko erreumatismoa eta sukar tifoidea izan zituen. Ikasle aparta izan zen, nahiz eta jazza eta jaiak gehiago gustatu. Hogei urterekin jazzaren orkestra amateur baten parte hartu zuen, anaiekin batera.

1942an ingeniari bihurtu zen eta urtebete pasa eta gero bere lehen eleberriak idatzi zituen: Trouble dans les Andains y Vercoquin et le plancton. Liburu honetan agertzen zaizkigu bere benetako jarduerak: Frantziako Normalkuntzaren Elkartean egiten zuen lana eta jai itzelen antolaketa –surprise-parties delakoak–.

Hurrengo urteetan hainbat jardueretan aritu zen: eleberriak, ipuinak, kronikak eta jazz kritikak egunkarietan eta abar.

1946an argitaratu zuen bere lehen eleberria Vernon Sullivan ezizenarekin. Hau idazle beltz estatubatuarra eta Borias Vian bere itzultzailea zirela suposatzen zen. Liburu hau eta hurrengoak zentsuratuak izan ziren sexua eta bortizkeria direla eta. Honek salmentak handitzea ekarri zuen. Ustezko idazlearen aurkako epaiketa batzuk gertatu eta gero, Vianek onartu zuen bera zela idazlea. Kritikariak biziki haserretu ziren engainu horrengatik eta handik aurrera bere idazlanen aurkako eraso gogorrak jasan behar izan zituen.

Ingeniari lanari utzi zion eta eleberri beltzak itzultzeari ekin zion, baita hitzaldiak emateari ere. Literatur porrot batzuk izan eta gero, narratiba alboratu zuen eta opera bat eta abesti batzuk konposatu zituen, baita disko bat grabatu ere. Bere abestietako batek, “Le deserteur”, jendearen eta kritikarien gaitzespena ekarri zion, soldaduska errefusatzea bultzatzen baitzuen.

1955ean jarduera berri bati ekin zion: Philips enpresak jazz katalogo bat egitea eskatu zion eta geroago enpresaren arte-zuzendari bihurtu zen. 1956an zineman aritu zen, antzezle gisan, baina osasun arazoak itzuli zitzaizkion. Biriketako edema bat izan zen kasu honetan, zeina geroago berragertuko zen. Nahiz eta makal egon, ez zien abestiak idazteari eta filmetan antzezteari utzi.

Boris Vianek J'irai cracher sur vos tombes eleberriaren eskubideak saldu zituen zinemarako egokitzeko. Nahiz eta hasieran berak izan behar gidoigilea, proiektuz kanpo geratu zen. Estreinaldira isilean joan behar izan zuen eta, osasun arazoei nahigabea erantsi zitzaienez gero, bihotzeko bat izan eta hil egin zen.

Hil eta gero, jendearen eta kritikarien onespena jaso zuen eta bere idazlanen milaka ale saldu zituen.

  • Boris Vian izenarekin:
  • 1948 Barnum's Digest
  • 1949 Cantilène en gelée
  • 1962 Je voudrais pas crever
  • 1947 L'Équarrissage pour tous
  • 1950 Le Dernier des métiers
  • 1951 Tête de Méduse
  • 1951 Le Goûter des généraux
  • 1952 Série Blême
  • 1955 Le Chasseur français
  • 1959 Les Bâtisseurs d'empire
  • 1957 Le Chevalier de neige
  • 1954 Le déserteur
  • 1955 La complainte du progrès
  • 1955 La java des bombes atomiques
  • 1955 Le petit commerce
Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Boris Vian Aldatu lotura Wikidatan