Boris Vian
Boris Vian (Ville D’Avray, Paris 1920ko martxoaren 10 – Paris 1959ko ekainaren 23) idazle, olerkari, asmatzaile, ingeniari, musikari eta abeslaria izan zen. Vernon Sullivan goitizenarekin ere idatzi zuen. Antzerki-lanak, abestiak, eleberriak eta ipuinak idatzi zituen. Bere eleberriak eta jazz emanaldiak oso ospetsuak izan ziren.
Biografia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Bere familian artea oso garrantzitsua izan zen: bere ama, operaren zalea; bere aita, olerkari afizionatua, ingelesa eta alemanaren itzultzailea, eta mekanika eta elektronikaz interesatua izan zen. Bere aitarengandik etorri zitzaion bere jarrera antimilitarista eta ateoa.
Nerabezaroan hasi zen osasun-arazoak izaten: bihotzeko erreumatismoa eta sukar tifoidea izan zituen. Ikasle aparta izan zen, nahiz eta jazza eta jaiak gehiago gustatu. Hogei urterekin jazzaren orkestra amateur baten parte hartu zuen, anaiekin batera.
1942an ingeniari bihurtu zen eta urtebete pasa eta gero bere lehen eleberriak idatzi zituen: Trouble dans les Andains y Vercoquin et le plancton. Liburu honetan agertzen zaizkigu bere benetako jarduerak: Frantziako Normalkuntzaren Elkartean egiten zuen lana eta jai itzelen antolaketa –surprise-parties delakoak–.
Hurrengo urteetan hainbat jardueretan aritu zen: eleberriak, ipuinak, kronikak eta jazz kritikak egunkarietan eta abar.
1946an argitaratu zuen bere lehen eleberria Vernon Sullivan ezizenarekin. Hau idazle beltz estatubatuarra eta Borias Vian bere itzultzailea zirela suposatzen zen. Liburu hau eta hurrengoak zentsuratuak izan ziren sexua eta bortizkeria direla eta. Honek salmentak handitzea ekarri zuen. Ustezko idazlearen aurkako epaiketa batzuk gertatu eta gero, Vianek onartu zuen bera zela idazlea. Kritikariak biziki haserretu ziren engainu horrengatik eta handik aurrera bere idazlanen aurkako eraso gogorrak jasan behar izan zituen.
Ingeniari lanari utzi zion eta eleberri beltzak itzultzeari ekin zion, baita hitzaldiak emateari ere. Literatur porrot batzuk izan eta gero, narratiba alboratu zuen eta opera bat eta abesti batzuk konposatu zituen, baita disko bat grabatu ere. Bere abestietako batek, “Le deserteur”, jendearen eta kritikarien gaitzespena ekarri zion, soldaduska errefusatzea bultzatzen baitzuen.
1955ean jarduera berri bati ekin zion: Philips enpresak jazz katalogo bat egitea eskatu zion eta geroago enpresaren arte-zuzendari bihurtu zen. 1956an zineman aritu zen, antzezle gisan, baina osasun arazoak itzuli zitzaizkion. Biriketako edema bat izan zen kasu honetan, zeina geroago berragertuko zen. Nahiz eta makal egon, ez zien abestiak idazteari eta filmetan antzezteari utzi.
Boris Vianek J'irai cracher sur vos tombes eleberriaren eskubideak saldu zituen zinemarako egokitzeko. Nahiz eta hasieran berak izan behar gidoigilea, proiektuz kanpo geratu zen. Estreinaldira isilean joan behar izan zuen eta, osasun arazoei nahigabea erantsi zitzaienez gero, bihotzeko bat izan eta hil egin zen.
Hil eta gero, jendearen eta kritikarien onespena jaso zuen eta bere idazlanen milaka ale saldu zituen.
Idazlanak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Narratiba
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- Boris Vian izenarekin:
- Vernon Sullivan izenarekin:
- 1946 J'irai cracher sur vos tombes (Ttu eginen dut zuen hilobietan)
- 1947 Les Morts ont tous la même peau
- 1948 Et on tuera tous les affreux
- 1950 Elles se rendent pas compte
Euskaraz
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- Egunen aparra (L'Écume des jours) (1988). Elkar argitaletxea. Ramon Etxezarretak euskaratua.
- Ttu eginen dut zuen hilobietan (J'irai cracher sur vos tombes) (1992). Igela argitaletxea. Juantxo Zigandak euskaratua.
Poesia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Antzerkia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- 1947 L'Équarrissage pour tous
- 1950 Le Dernier des métiers
- 1951 Tête de Méduse
- 1951 Le Goûter des généraux
- 1952 Série Blême
- 1955 Le Chasseur français
- 1959 Les Bâtisseurs d'empire
- 1957 Le Chevalier de neige
Abestiak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- 1954 Le déserteur
- 1955 La complainte du progrès
- 1955 La java des bombes atomiques
- 1955 Le petit commerce
Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Boris Vian |