Saltu al enhavo

Natria superoksido

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Natria superoksido
Kemia strukturo de la
Natria superoksido
3D Kemia strukturo de la
Natria superoksido
Kristala strukturo de
natria superoksido
Kemia formulo
NaO2
CAS-numero-kodo 12034-12-7
ChemSpider kodo 55460
PubChem-kodo 61542
Fizikaj proprecoj
Aspekto Flava aŭ oranĝokolora
kristala solido
Molmaso 54.9886 g mol−1
Denseco 2,2 g/cm3
Fandopunkto 551.7 °C (1,025.1 ; 824.9 K)
Bolpunkto Malkomponiĝas
Solvebleco Akvo:Malkomponiĝas
Ekflama temperaturo Ne bruliva
Sekurecaj Indikoj
Risko R35
Sekureco S(S1/2) S26 S37/39 S45
Pridanĝeraj indikoj
Danĝero
GHS etikedigo de kemiaĵoj
GHS Damaĝo-piktogramo
03 – Eksplodema 05 – Koroda substanco
GHS Signalvorto Averto
GHS Deklaroj pri damaĝoj H271, H290, H314
GHS Deklaroj pri antaŭgardoj P280, P301+330+331, P303+361+353, P305+351+338, P310
Escepte kiam indikitaj, datumoj estas prezentataj laŭ iliaj normaj kondiĉoj pri temperaturo kaj premo
(25 °C kaj 100 kPa)

Natria superoksido, superoksido de natrioNaO2 estas neorganika komponaĵo, flava aŭ oranĝokolora substanco, peraĵo en la oksidigo de natrio kaj oksigeno. Natria superoksido estas forta oksidigagento uzata en submarŝipoj laŭ la sama maniero kiel la natria peroksido, tamen, ĝi forte reakcias kun humideco kaj karbona duoksido.[1]

Sintezo 1

[redakti | redakti fonton]

Sintezo 2

[redakti | redakti fonton]
  • Ĝi same prepareblas per zorga oksigenigo en amonia solvaĵo de natrio:

Reakcio 1

[redakti | redakti fonton]
  • Ĝi malkomponiĝas sub altaj temperaturoj:

Reakcio 2

[redakti | redakti fonton]
  • Ĝi malkomponiĝas per interagado kun akvo:

Reakcio 3

[redakti | redakti fonton]
  • En la ĉeesto de katalizilo MnO2, la reakcio okazas laŭ la malsupra skemo:

Reakcio 4

[redakti | redakti fonton]

Reakcio 5

[redakti | redakti fonton]

Reakcio 6

[redakti | redakti fonton]

Reakcio 7

[redakti | redakti fonton]
  • Natria superoksido estas forta oksidigagento:

Reakcio 8

[redakti | redakti fonton]

Proprecoj

[redakti | redakti fonton]

Natria superoksido estas paramagneta substanco tiel kiel oni povas atendi de anjono O2. Ĝi facile hidroliziĝas por estigi miksaĵon da natria hidroksido, oksigeno kaj hidrogena peroksido. En meditemperaturo, ĝia strukturo estas kuba malordigita strukturo kun faco centrita. Tiaj studoj estis faritaj de Templeton kaj Dauben kiuj venis al la konkludo ke la natria superoksido havas malordigitan strukturon de la pirito.[2]

Literaturo

[redakti | redakti fonton]

Referencoj

[redakti | redakti fonton]
  1. Sodium, Anne O'Daly
  2. Progress in Inorganic Chemistry, Volume 4. F. Albert Cotton