Saltu al enhavo

Kratono

El Vikipedio, la libera enciklopedio

Kratono estas vasta, rigida kaj stabila parto de la terkrusto, kontraste kun ties montariĝantaj partoj.

Priskribo

[redakti | redakti fonton]

Kratonoj, supervivinte la kontinentaj movciklojn, troviĝas ĝenerale en la internoj de tektonaj platoj. Kratono konsistas el antikvaj, kristalplenaj petroj, ofte kovritaj de pli junaj petroj. Kratonoj estas tre dikaj; iliaj profundoj povas esti centoj da kilometroj sub la Tera surfaco.

La koncepton de la kratono proponis la aŭstra geologo Leopold Kober en 1921. La origina termino proponita de Kober estis Kratogen, el κράτος “forto” kaj γενεᾱ́ “kreiĝo”; poste, la germana geologo Hans Stille mallongigis ĝin al Kraton.

Ekzemploj

[redakti | redakti fonton]

Eksteraj ligiloj

[redakti | redakti fonton]