John Mayall

John Mayall
Persona informo
Naskonomo	John Brumwell Mayall
Naskiĝo	29-an de novembro 1933 (1933-11-29) en Macclesfield
Morto	22-an de julio 2024 (2024-07-22) (90-jaraĝa) en Los-Anĝeleso
Lingvoj	angla
Ŝtataneco	Unuiĝinta Reĝlando (Britio)
Alma mater	Manĉestra Metropola Universitato
Familio
Infano	Gaz Mayall (en)
Okupo
Okupo	gitaristo kantisto diskografa artisto aŭtobiografo kantoverkisto komponisto pianisto guitar performance (en)
TTT
Retejo	https://www.johnmayall.com/ http://johnmayall.com/

Mayall en 1970.

John Brumwell MAYALL, OBI (29-an de novembro 1933 - 22-an de julio 2024) estis angla kantisto, gitaristo, orgenisto kaj kantoverkisto de bluso, kies muzika kariero daŭris ĉirkaŭ kvindek jarojn. En la 1960-aj jaroj, li estis la fondinto de John Mayall & the Bluesbreakers, bando kiu havis inter siaj membroj kelkajn el la plej famaj blus- kaj rok-muzikistoj. Inter ili estis Eric Clapton, Peter Green, Jack Bruce, John McVie, Mick Fleetwood, Mick Taylor, Don "Sugarcane" Harris, Harvey Mandel, Larry Taylor, Aynsley Dunbar, Hughie Flint, Jon Hiseman, Dick Heckstall-Smith, Andy Fraser, Johnny Almond, Walter Trout, Coco Montoya, Kal David, kaj Buddy Whittington.

Biografio

Li militservis en Koreio, kaj en tiu epoko li aĉetis sian unuan elektran gitaron.

Fine de la 1960-aj jaroj Mayall translokiĝis al Usono. Incendio detruis lian hejmon en Laurel Canyon en 1979, kio ege damaĝis liajn muzikajn kolektojn kaj arkivojn.

Mayall edziĝis dufoje, kaj havis ses genepojn.

Kariero

La etapojn de lia kariero markis la diversaj ĉefaj gitaristoj kiuj akompanis lin, nome Eric Clapton (1965–66), Peter Green (1966–67), Mick Taylor (1967–69), Mark-Almond (1969–70), kaj Harvey Mandel (1970–71). En lia verkaro ludas gravan rolon la uzado de buŝharmoniko.

Diskaro

Albumoj

• 1965: John Mayall Plays John Mayall (Decca) [koncerte, Decembro 1964]
• 1966: Blues Breakers with Eric Clapton (Decca) UK No. 6
• 1967: A Hard Road (Decca) UK No. 10 (kun Peter Green)
• 1967: John Mayall's Bluesbreakers with Paul Butterfield (Decca) EP Aprilo 1967
• 1967: The Blues Alone (Ace of Clubs) UK No. 24
• 1967: Crusade (Decca) UK No. 8 (kun Mick Taylor)
• 1968: The Diary of A Band – Vol One (Decca) [koncerte 1967] UK No. 27
• 1968: The Diary of A Band – Vol Two (Decca) [koncerte 1967] UK No. 28
• 1968: Bare Wires (Decca) UK No. 3
• 1968: Blues from Laurel Canyon (Decca) UK No. 33
• 1969: Looking Back (Decca) kompilo [1964–1968]
• 1969: The Turning Point (Polydor) [koncerte] UK No. 11
• 1970: Empty Rooms (Polydor) [Julio–Oktobro 1969] UK No. 9
• 1970: USA Union (Polydor) UK No. 50
• 1970: The World of John Mayall, Vol. 1 (Decca) UK kompilo
• 1971: Back to the Roots (Polydor, 2LP) UK No. 31
• 1971: Memories (Polydor) UK
• 1971: The World of John Mayall, Vol. 2 (Decca) UK kompilo
• 1971: Thru the Years (Decca) UK kompilo [1964–1968]
• 1972: Down The Line (London, 2LP) kompilo [1964–1968] dua albumo estis la unua oficiala publikaĵo de John Mayall Plays John Mayall en Usono
• 1972: Jazz Blues Fusion (Polydor) [koncerte, US, Novembro–Decembro 1971]
• 1973: Moving On (Polydor) [studio + koncerte, US, Julio 1972]
• 1973: Ten Years Are Gone (Polydor, 2LP; poste 2KD en 2008) [studio + koncerte, Novjorko, 1972]
• 1974: The Latest Edition (Polydor)
• 1975: New Year, New Band, New Company (Blue Thumb/ABC – One Way)
• 1976: Notice To Appear (ABC – One Way)
• 1976: A Banquet In Blues (ABC – One Way)
• 1977: Lots of People (ABC – One Way) [koncerte, Los Angeles, Novembro 1976]
• 1977: A Hard Core Package (ABC – One Way)
• 1977: Primal Solos (Decca) [koncerte, UK, 1965 kaj 1968]
• 1978: The Last of The British Blues (ABC – One Way) [koncerte, US]
• 1979: Bottom Line (DJM)
• 1979: No More Interviews (DJM)
• 1980: Road Show Blues (DJM)
• 1985: Return of The Bluesbreakers (AIM [Auŭstralio]) [1981 kaj 1982]
• 1985: Behind The Iron Curtain (GNP Crescendo) [koncerte, Hungario]
• 1988: Chicago Line (Entente – Island)
• 1988: The Power of The Blues (Entente) [koncerte, Germanio, 1987]
• 1988: Archives To Eighties (Polydor) [<-1971]
• 1990: A Sense of Place (Island)
• 1992: Cross Country Blues (One Way) [1981 kaj 1984]
• 1993: Wake Up Call (Silvertone) UK No. 61
• 1994: The 1982 Reunion Concert (One Way) [koncerte, US]
• 1995: Spinning Coin (Silvertone)
• 1997: Blues For The Lost Days (Silvertone)
• 1999: Padlock On The Blues (Purple Pyramid/Cleopatra; poste Eagle en 2002) - kun John Lee Hooker
• 1999: Rock The Blues Tonight (Indigo, 2CD) [koncerte, Kanado, 1970 kaj 1971]
• 1999: Live at The Marquee 1969 (Spitfire; then Eagle in 2002) [koncerte, Londono]
• 1999: The Masters (Spitfire, 2CD; then Eagle in 2002) [koncerte, UK, 1969]
• 1999: Live: 1969 (Eagle, 2CD)
• 2000: Reaching For The Blues '79–'81 (Purple Pyramid/Cleopatra)
• 2001: Along For The Ride (Eagle/Red Ink)
• 2002: Stories (Eagle/Red Ink)
• 2003: Rolling With The Blues: John Mayall Live... The Second Decade 1972-1982 (Secret-Shakedown, 2KD + intervjuo DVD; poste Recall en * 2005) [koncerte, Germanio, 1972–1973, USA, 1980–1982, kaj Italio, 1982]
• 2003: 70th Birthday Concert (Eagle, 2CD) [koncerte, Liverpool]
• 2005: Road Dogs (Eagle)
• 2007: Live at The BBC (Decca) [1965–1967, kaj 1975]
• 2007: In The Palace of The King (Eagle)
• 2007: Live from Austin, Tx (New West) [1993]
• 2008: Dreaming About The Blues (Blues Boulevard, 2KD)
• 2009: Tough (Eagle)
• 2011: In The Shadow of Legends (Blues Boulevard) [koncerte, New Jersey, 1982]
• 2014: A Special Life (Forty Below)
• 2015: Blues Alive NYC 1976 (Rockbeat) [koncerte, Oktobro 1976]
• 2015: Live In 1967 (Forty Below, London clubs)
• 2015: Find A Way To Care (Forty Below)
• 2016: Live In 1967, Volume 2 (Forty Below, London clubs)
• 2017: Talk About That (Forty Below, registrita aŭtuno 2016)