wymigać

Polish

From wy- +‎ migać.

wymigać pf (imperfective wymigiwać)

(transitive, rare) to communicate something using sign language
(reflexive with się, colloquial) to elude, to evade (to avoid using cunning or skill) [with od (+ genitive) ‘something’]
Synonyms: uchylić się, uniknąć

Conjugation of wymigać pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wymigać
future tense	1^st	wymigam			wymigamy
	2^nd	wymigasz			wymigacie
	3^rd	wymiga			wymigają
	impersonal	wymiga się
past tense	1^st	wymigałem, -(e)m wymigał	wymigałam, -(e)m wymigała	wymigałom, -(e)m wymigało	wymigaliśmy, -(e)śmy wymigali	wymigałyśmy, -(e)śmy wymigały
	2^nd	wymigałeś, -(e)ś wymigał	wymigałaś, -(e)ś wymigała	wymigałoś, -(e)ś wymigało	wymigaliście, -(e)ście wymigali	wymigałyście, -(e)ście wymigały
	3^rd	wymigał	wymigała	wymigało	wymigali	wymigały
	impersonal	wymigano
conditional	1^st	wymigałbym, bym wymigał	wymigałabym, bym wymigała	wymigałobym, bym wymigało	wymigalibyśmy, byśmy wymigali	wymigałybyśmy, byśmy wymigały
	2^nd	wymigałbyś, byś wymigał	wymigałabyś, byś wymigała	wymigałobyś, byś wymigało	wymigalibyście, byście wymigali	wymigałybyście, byście wymigały
	3^rd	wymigałby, by wymigał	wymigałaby, by wymigała	wymigałoby, by wymigało	wymigaliby, by wymigali	wymigałyby, by wymigały
	impersonal	wymigano by
imperative	1^st	niech wymigam			wymigajmy
	2^nd	wymigaj			wymigajcie
	3^rd	niech wymiga			niech wymigają
passive adjectival participle		wymigany	wymigana	wymigane	wymigani	wymigane
anterior adverbial participle		wymigawszy
verbal noun		wymiganie