orta

See also: Orta and orta-

Azerbaijani

Other scripts

Cyrillic		орта
Abjad		اورتا

Etymology

From Proto-Turkic *ortu (“middle”).

Pronunciation

• IPA^(key): [orˈtɑ]

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: or‧ta

Noun

orta (definite accusative ortanı, plural ortalar)

1. middle

   otağın ortasında ― in the middle of the room

   həftə ortası ― the middle of the week

Declension

Declension of orta
	singular	plural
nominative	orta	ortalar
definite accusative	ortanı	ortaları
dative	ortaya	ortalara
locative	ortada	ortalarda
ablative	ortadan	ortalardan
definite genitive	ortanın	ortaların

Possessive forms of orta
	nominative
	singular	plural
mənim (“my”)	ortam	ortalarım
sənin (“your”)	ortan	ortaların
onun (“his/her/its”)	ortası	ortaları
bizim (“our”)	ortamız	ortalarımız
sizin (“your”)	ortanız	ortalarınız
onların (“their”)	ortası or ortaları	ortaları
	accusative
	singular	plural
mənim (“my”)	ortamı	ortalarımı
sənin (“your”)	ortanı	ortalarını
onun (“his/her/its”)	ortasını	ortalarını
bizim (“our”)	ortamızı	ortalarımızı
sizin (“your”)	ortanızı	ortalarınızı
onların (“their”)	ortasını or ortalarını	ortalarını
	dative
	singular	plural
mənim (“my”)	ortama	ortalarıma
sənin (“your”)	ortana	ortalarına
onun (“his/her/its”)	ortasına	ortalarına
bizim (“our”)	ortamıza	ortalarımıza
sizin (“your”)	ortanıza	ortalarınıza
onların (“their”)	ortasına or ortalarına	ortalarına
	locative
	singular	plural
mənim (“my”)	ortamda	ortalarımda
sənin (“your”)	ortanda	ortalarında
onun (“his/her/its”)	ortasında	ortalarında
bizim (“our”)	ortamızda	ortalarımızda
sizin (“your”)	ortanızda	ortalarınızda
onların (“their”)	ortasında or ortalarında	ortalarında
	ablative
	singular	plural
mənim (“my”)	ortamdan	ortalarımdan
sənin (“your”)	ortandan	ortalarından
onun (“his/her/its”)	ortasından	ortalarından
bizim (“our”)	ortamızdan	ortalarımızdan
sizin (“your”)	ortanızdan	ortalarınızdan
onların (“their”)	ortasından or ortalarından	ortalarından
	genitive
	singular	plural
mənim (“my”)	ortamın	ortalarımın
sənin (“your”)	ortanın	ortalarının
onun (“his/her/its”)	ortasının	ortalarının
bizim (“our”)	ortamızın	ortalarımızın
sizin (“your”)	ortanızın	ortalarınızın
onların (“their”)	ortasının or ortalarının	ortalarının

Derived terms

• günorta (“noon”)
• ortalıq (“middle”)

Adjective

orta

1. middle

   orta məktəb ― middle school

   kiçik və orta sahibkarlıq ― small and middle buisiness

   üç uşağı olan ailənin orta övladı ― the middle child in a family of three children

2. average

   orta səviyyə ― average level

   orta amerikalı ― average American

Balinese

Romanization

orta

1. Romanization of ᬳᭀᬃᬢ

Crimean Tatar

Other scripts
Cyrillic	орта
Roman

Etymology

Inherited from Proto-Turkic *ortu (“middle”).

Pronunciation

• Hyphenation: or‧ta

Adjective

orta

1. middle
2. temperate, moderate

Noun

orta

1. middle

   yılnıñ ortası ― mid year

Declension

Declension of orta

	singular	plural
nominative	orta	ortalar
genitive	ortanıñ	ortalarnıñ
dative	ortağa	ortalarğa
accusative	ortanı	ortalarnı
locative	ortada	ortalarda
ablative	ortadan	ortalardan

Derived terms

• ortaca
• ortadaki

 

References

• “orta”, in Luğatçıq (in Russian)

Esperanto

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Adjective

orta (accusative singular ortan, plural ortaj, accusative plural ortajn)

1. (of an angle) right

Karaim

Etymology

From Proto-Turkic *ortu.

Noun

orta

1. middle

References

• N. A. Baskakov, S.M. Šapšala, editor (1973), “orta”, in Karaimsko-Russko-Polʹskij Slovarʹ [Karaim-Russian-Polish Dictionary], Moscow: Moskva, →ISBN

Latin

Participle

orta

1. inflection of ortus:
   1. nominative/vocative feminine singular
   2. nominative/accusative/vocative neuter plural

Participle

ortā

1. ablative feminine singular of ortus

References

• orta in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)

Old Norse

Verb

orta

1. first-person singular past active indicative/subjunctive of yrkja

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish اورتا, اورطه (orta, “middle”), from Proto-Turkic *ortu (“middle”), from Proto-Turkic *or-. Cognate with Old Turkic 𐰆𐰺𐱃𐰆 (ortu, “middle”).

Pronunciation

• IPA^(key): [oɾˈtɑ]

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: or‧ta

Adjective

orta

1. central

   Orta güvertede yangın çıkınca panik başladı. ― When the fire broke out at the central station, a stampede began.

2. middle

   O yıllarda orta direk, yılda yüzde altmışa varan enflasyonun altında inliyordu. ― At that time, the middle class suffered at most under the inflation of 60 percent p.a.

Noun

orta (definite accusative ortayı, plural ortalar)

1. middle
2. centre
3. (education) CC grade

   Matematikten orta aldıysan çalışman gerekir. ― If you got a CC from math, you have to study.

4. (education) a bunch of group of pages, as some notebooks are made up of

   Türkçe (dersi) için istenen sekiz ortalı defterin beşi yıl sonunda boş kalmıştı. ― Five bunches out of eight of the notebook for [the] Turkish (lecture) remained empty.

5. (soccer) centre of the soccer field

   Oyunda antrenör, Ahmet'i ortada oynatacak. ― The trainer will let Ahmet play at the centre.

6. (soccer) cross

   Alex'in ortasıyla topu alan Lefter, 15 metreden topu ağlara gönderdi. ― Lefter, who got the ball through the cross of Alex, found the net from 15 metres

Declension

Inflection
Nominative	orta
Definite accusative	ortayı
	Singular	Plural
Nominative	orta	ortalar
Definite accusative	ortayı	ortaları
Dative	ortaya	ortalara
Locative	ortada	ortalarda
Ablative	ortadan	ortalardan
Genitive	ortanın	ortaların
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular ortam ortalarım 2nd singular ortan ortaların 3rd singular ortası ortaları 1st plural ortamız ortalarımız 2nd plural ortanız ortalarınız 3rd plural ortaları ortaları Definite accusative Singular Plural 1st singular ortamı ortalarımı 2nd singular ortanı ortalarını 3rd singular ortasını ortalarını 1st plural ortamızı ortalarımızı 2nd plural ortanızı ortalarınızı 3rd plural ortalarını ortalarını Dative Singular Plural 1st singular ortama ortalarıma 2nd singular ortana ortalarına 3rd singular ortasına ortalarına 1st plural ortamıza ortalarımıza 2nd plural ortanıza ortalarınıza 3rd plural ortalarına ortalarına Locative Singular Plural 1st singular ortamda ortalarımda 2nd singular ortanda ortalarında 3rd singular ortasında ortalarında 1st plural ortamızda ortalarımızda 2nd plural ortanızda ortalarınızda 3rd plural ortalarında ortalarında Ablative Singular Plural 1st singular ortamdan ortalarımdan 2nd singular ortandan ortalarından 3rd singular ortasından ortalarından 1st plural ortamızdan ortalarımızdan 2nd plural ortanızdan ortalarınızdan 3rd plural ortalarından ortalarından Genitive Singular Plural 1st singular ortamın ortalarımın 2nd singular ortanın ortalarının 3rd singular ortasının ortalarının 1st plural ortamızın ortalarımızın 2nd plural ortanızın ortalarınızın 3rd plural ortalarının ortalarının
Predicative forms Singular Plural 1st singular ortayım ortalarım 2nd singular ortasın ortalarsın 3rd singular orta ortadır ortalar ortalardır 1st plural ortayız ortalarız 2nd plural ortasınız ortalarsınız 3rd plural ortalar ortalardır

Related terms

• ortalı
• ortasız
• ortalık
• ortalamak
• ortacı