See also: tunç and Tunç

Azerbaijani

edit
Other scripts
Cyrillic тунҹ
Abjad تونج

Etymology

edit

Cognate with Turkish tunç.

Pronunciation

edit
  • Audio:(file)

Noun

edit

tunc (definite accusative tuncu, plural tunclar)

  1. bronze

Declension

edit
    Declension of tunc
singular plural
nominative tunc
tunclar
definite accusative tuncu
tuncları
dative tunca
tunclara
locative tuncda
tunclarda
ablative tuncdan
tunclardan
definite genitive tuncun
tuncların
    Possessive forms of tunc
nominative
singular plural
mənim (my) tuncum tunclarım
sənin (your) tuncun tuncların
onun (his/her/its) tuncu tuncları
bizim (our) tuncumuz tunclarımız
sizin (your) tuncunuz tunclarınız
onların (their) tuncu or tuncları tuncları
accusative
singular plural
mənim (my) tuncumu tunclarımı
sənin (your) tuncunu tunclarını
onun (his/her/its) tuncunu tunclarını
bizim (our) tuncumuzu tunclarımızı
sizin (your) tuncunuzu tunclarınızı
onların (their) tuncunu or tunclarını tunclarını
dative
singular plural
mənim (my) tuncuma tunclarıma
sənin (your) tuncuna tunclarına
onun (his/her/its) tuncuna tunclarına
bizim (our) tuncumuza tunclarımıza
sizin (your) tuncunuza tunclarınıza
onların (their) tuncuna or tunclarına tunclarına
locative
singular plural
mənim (my) tuncumda tunclarımda
sənin (your) tuncunda tunclarında
onun (his/her/its) tuncunda tunclarında
bizim (our) tuncumuzda tunclarımızda
sizin (your) tuncunuzda tunclarınızda
onların (their) tuncunda or tunclarında tunclarında
ablative
singular plural
mənim (my) tuncumdan tunclarımdan
sənin (your) tuncundan tunclarından
onun (his/her/its) tuncundan tunclarından
bizim (our) tuncumuzdan tunclarımızdan
sizin (your) tuncunuzdan tunclarınızdan
onların (their) tuncundan or tunclarından tunclarından
genitive
singular plural
mənim (my) tuncumun tunclarımın
sənin (your) tuncunun tunclarının
onun (his/her/its) tuncunun tunclarının
bizim (our) tuncumuzun tunclarımızın
sizin (your) tuncunuzun tunclarınızın
onların (their) tuncunun or tunclarının tunclarının

Further reading

edit
  • tunc” in Obastan.com.

Latin

edit

Etymology

edit

From Old Latin *tunce, from tum +‎ -ce.

Pronunciation

edit

Adverb

edit

tunc (not comparable)

  1. then, in its senses as
    1. at that time
      Synonym: tum
    2. (New Latin) therefore
  2. from then on: from that time, thereupon, afterwards

Derived terms

edit
edit

Descendants

edit

(See also dunc, *in tunc, *tunce.)

  • Lombard: tonca, tunc
  • Old Venetan: tonca
  • Interlingua: tunc

References

edit

Further reading

edit
  • tunc”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • tunc”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • tunc in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
  • tunc in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • our contemporaries; men of our time: homines qui nunc sunt (opp. qui tunc fuerunt)
  • tunc in Ramminger, Johann (2016 July 16 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[2], pre-publication website, 2005-2016