NGC 1285
Συντεταγμένες: 03h 17m 53.4542s, −07° 17′ 51.847″
NGC 1285 | |
---|---|
Εικόνα του NGC 1285 από το SDSS. | |
Παρατηρησιακά Δεδομένα (εποχή J2000) | |
Αστερισμός | Ηριδανός |
Ορθή Αναφορά | 03h 17m 53.4542s[1] |
Απόκλιση | -07° 17′ 51.847″[1] |
Μετατόπιση προς το ερυθρό | 0.017512[1] |
Ηλιοκεντρική ακτινική ταχύτητα | 5250 ± 3 km/s[1] |
Απόσταση | 244,4 ± 17,1 Mly (74,94 ± 5,25 Mpc)[1] |
Φαινόμενο μέγεθος (V) | 12.8[1] |
Χαρακτηριστικά | |
Τύπος Γαλαξία | (R')SB(r)b pec[1] |
Διάμετρος | ~81,300 ly (24,92 kpc) (εκτιμώμενη)[1] |
Φαινόμενη διάμετρος (V) | 1.5′ × 1.1′[1] |
Άλλες ονομασίες | |
MCG -01-09-026, IRAS 03154-0728, PGC 12259, 2MASX J03175341-0717517[1] | |
Ο NGC 1285 είναι ραβδωτός σπειροειδής γαλαξίας ο οποίος βρίσκεται στον αστερισμό Ηριδανό και ανακαλύφθηκε από τον αστρονόμο Χάινριχ ντ' Αρέ (Heinrich Louis d'Arrest) στις 28 Οκτωβρίου 1865.[2] Η ταχύτητά του συγκριτικά με την κοσμική ακτινοβολία υποβάθρου είναι 5081 ± 12 km/s και κατά συνέπεια ο γαλαξίας αυτός απέχει 244,4 ± 17,1 εκατομμύρια έτη φωτός σύμφωνα με τον νόμο του Χαμπλ.[1] Παρόλα αυτά, σύμφωνα με μετρήσεις που δεν βασίζονται στη μετατόπιση προς το ερυθρό η απόσταση είναι 180,47 ± 3,24 εκατομμύρια έτη φωτός.[3]
Υπερκαινοφανείς
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Έχουν παρατηρηθεί τρεις υπερκαινοφανείς στον NGC 1285: ο τύπου ΙΙ SN 2004F στις 16 Ιανουαρίου 2004,[4] ο τύπου Ib SN 2013el στις 11 Ιουλίου 2013[5] και ο τύπου ΙΙP SN 2017fvf στις 30 Ιουλίου 2017.[6]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 «Results for object NGC 1285». NASA/IPAC Extragalactic Database. NASA and Caltech. Ανακτήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 2024.
- ↑ Seligman, Courtney. «New General Catalogue Objects: NGC 1285». Celestial Atlas. Ανακτήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 2024.
- ↑ «Distance Results for NGC 1285». NASA/IPAC EXTRAGALACTIC DATABASE. NASA. Ανακτήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 2024.
- ↑ «SN 2004F». Transient Name Server. IAU. Ανακτήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 2024.
- ↑ «SN 2013el». Transient Name Server. IAU. Ανακτήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 2024.
- ↑ «SN 2017fvf». Transient Name Server. IAU. Ανακτήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 2024.
Αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Δεδομένα για το NGC 1285 στα NGC/IC Database (Αγγλικά), SIMBAD (Αγγλικά), NASA Extragalactic Database (Αγγλικά), SEDS (Αγγλικά) και VizieR Service (Αγγλικά)
- Εικόνες του NGC 1285 στο Aladin (Αγγλικά) και στο SkyView (Αγγλικά)
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Πολυμέσα σχετικά με το θέμα NGC 1285 στο Wikimedia Commons