Μετάβαση στο περιεχόμενο

I Love Lucy

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Το σήμα της σειράς

Το I Love Lucy είναι Αμερικανική τηλεοπτική ασπρόμαυρη, κωμική σειρά με πρωταγωνιστές τους ηθοποιούς Λουσίλ Μπολ, Ντέζι Αρνάζ, Βίβιαν Βανς (19091979) και Ουίλιαμ Φρόλεϊ (18871966). Η προβολή της διήρκεσε από τις 15 Οκτωβρίου του 1951 έως τις 6 Μαΐου του 1957 στο κανάλι CBS. Ωστόσο, υπήρξε και μια τροποποιημένη συνέχειά της, για τρεις ακόμη σεζόν, με 13 ωριαία επεισόδια (1957 – 1960). Η εκπομπή αρχικά τιτλοφορούνταν The Lucille Ball-Desi Arnaz Show και, εν συνεχεία The Lucy-Desi Comedy Hour.

Ήταν το πρώτο τηλεοπτικό σόου που παρήχθη σε φιλμ των 35 χιλιοστών και λάμβανε χώρα μπροστά σε κοινό το οποίο βρισκόταν εντός του στούντιο. Έλαβε πολλές διακρίσεις, καθώς ήταν για 4 από τις 6 σεζόν του το πιο δημοφιλές σίριαλ στις ΗΠΑ και μάλιστα ήταν το πρώτο που ολοκλήρωσε την προβολή του, βρισκόμενο στην κορυφή της τηλεθέασης. Παραμένει μέχρι σήμερα πολύ δημοφιλές, ενώ μεταφρασμένες εκδοχές του έχουν προβληθεί παγκοσμίως. Κάθε χρόνο, υπολογίζεται ότι παρακολουθείται από 40 εκατομμύρια ανθρώπους, μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες[1]. Συχνά αναφέρεται ως μια από τις κωμικές σειρές με την περισσότερη επιρροή προς το κοινό, στα παγκόσμια χρονικά. Στα 2012 ψηφίσθηκε σαν το καλύτερο τηλεοπτικό σόου όλων των εποχών, σύμφωνα με μια έρευνα που πραγματοποιήθηκε ταυτόχρονα από τον σταθμό ABC News και το περιοδικό People[2].

Στην Ελλάδα, η σειρά προβαλλόταν αρχικά από το ΕΙΡΤ και στη συνέχεια από την ΥΕΝΕΔ με τον τίτλο Λούσυ.[3][4]

  1. "I Love Lucy Goes Live! – Today's News: Our Take". TV Guide.com. September 14, 2011. Ανακτήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 2012
  2. "I Love Lucy Voted the Best TV Show of All Time". ABC News. September 18, 2012. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουλίου 2014
  3. «10 σειρές από 60s και 70s». Pepper 96.6 FM. 17 Ιανουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 26 Δεκεμβρίου 2023. 
  4. Πασχαλίδης, Γρηγόρης (2017). «Τηλεοπτική ψυχαγωγία 1967-74: Τα αμερικανικά αφηγήματα συνέχειας». Στο: Βαμβακάς, Βασίλης, επιμ. Αμερικανικές σειρές στην Ελληνική τηλεόραση. Δημοφιλής κουλτούρα και ψυχοκοινωνική δυναμική. Αθήνα: Παπαζήσης. σελ. 85.