Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ραιδεστός

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Τεκιρντάγ)
Ραιδεστός
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Ραιδεστός
40°59′0″N 27°31′0″E
ΧώραΤουρκία
Διοικητική υπαγωγήΕπαρχία Ραιδεστού
Έκταση1.111,53 km²
Υψόμετρο37 μέτρα
Πληθυσμός204.001 (2019)
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Ραιδεστός[1], ή και Τεκίρνταγ/Τεκιρντάγ (τουρκικά: Tekirdağ),[2] είναι παραλιακή πόλη της Τουρκίας. Αποτελεί μέρος της περιοχής η οποία είναι ιστορικά γνωστή υπό την ονομασία Ανατολική Θράκη και είναι χτισμένη στις όχθες της Θάλασσας του Μαρμαρά. Η Ραιδεστός είναι πρωτεύουσα της ομώνυμης επαρχίας. Το 2016, ο πληθυσμός της πόλης ήταν 176.848 κάτοικοι.[3] Επιπλέον, στην πόλη υπάρχουν τιμητικά προξενεία της Ουγγαρίας και της Βουλγαρίας.

Η Ραιδεστός βρίσκεται στη βόρεια ακτή της Θάλασσας του Μαρμαρά, 135 χιλιόμετρα δυτικά της Κωνσταντινούπολης. Ο κόλπος της Ραιδεστού περικλείεται από το μεγάλο ακρωτήριο του βουνού, που έδωσε το τουρκικό όνομα στην πόλη, (Τεκίρ Νταγ), ύψους 921 μ.[4]. Μεταξύ της πόλης και του Σάρκιοϊ, βρίσκεται ένα άλλο βουνό, το Γκάνος Ντάγι (Ganos Dağı).

Η Ραιδεστός έχει οριακό μεσογειακό/υγρό υποτροπικό κλίμα (ταξινόμηση κλίματος Κέππεν: Csa/Cfa). Τα καλοκαίρια είναι μακρά, ζεστά και υγρά, ενώ οι χειμώνες είναι δροσεροί και υγροί. Οι χιονοπτώσεις είναι αρκετά συχνές μεταξύ των μηνών Δεκεμβρίου και Μαρτίου.

Κλιματικά δεδομένα Ραιδεστού
Μήνας Ιαν Φεβ Μάρ Απρ Μάι Ιούν Ιούλ Αύγ Σεπ Οκτ Νοε Δεκ Έτος
Υψηλότερη Μέγιστη °C (°F) 21.5 24.7 28.1 34.3 33.5 40.2 38.4 37.5 39.7 35.1 27.9 23.5 40,2
Μέση Μέγιστη °C (°F) 8.2 8.9 11.0 15.8 20.6 25.3 28.0 28.1 24.4 19.6 14.7 10.5 17,93
Μέση Μηνιαία °C (°F) 4.9 5.4 7.4 11.9 16.9 21.3 23.8 23.8 20.0 15.4 11.0 7.2 14,08
Μέση Ελάχιστη °C (°F) 2.1 2.4 4.1 8.2 12.6 16.6 18.9 19.3 16.0 12.0 8.0 4.4 10,38
Χαμηλότερη Ελάχιστη °C (°F) −12.3 −13.3 −10.4 −1.2 3.5 8.6 10.9 12.0 3.7 −1.8 −6.9 −10.9 −13,3
Υετός mm (ίντσες) 69 54,1 54,9 41,3 38,5 37,7 23,2 14 36,3 64,3 74,6 81,2 589,1
Μέσες ημέρες βροχόπτωσης 12.4 10.8 10.7 9.8 8.2 7.2 3.6 2.5 4.8 7.6 9.6 12.9 100,1
Μέσες μηνιαίες ώρες ηλιοφάνειας 86.8 98 133.3 177 241.8 270 303.8 279 216 155 102 74.4 2.137,1
Μέσες ημερήσιες ώρες ηλιοφάνειας 2.4 3.2 4.1 5.4 7.4 9.6 9.5 9.0 7.2 4.5 3.2 2.3 67,8
Πηγή: Turkish State Meteorological Service [5]

Ονομασίες και ετυμολογία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η πόλη ιδρύθηκε τον 6ο π.Χ. αιώνα από αποίκους προερχόμενους από τη Σάμο και ονομαζόταν Βισάνθη[6][7][8]. Παράλληλα, υποστηρίζεται η άποψη πως στη συνέχεια εγκαταστάθηκαν σε αυτή και Αθηναίοι άποικοι[8]. Αργότερα έγινε γνωστή ως Ραιδεστός, ονομασία που ευρισκόταν σε χρήση κατά τη βυζαντινή περίοδο.[9] Κατόπιν μετονομάστηκε σε Ρόντοστσουκ (Rodosçuk) μετά την κατάληψή της από τους Οθωμανούς κατά τη διάρκεια του 14ου αιώνα (στις δυτικοευρωπαϊκές γλώσσες η συγκεκριμένη ονομασία αποδιδόταν ως Ροντοστό). Μετά τον 18ο αιώνα η πόλη αναφερόταν από τους Οθωμανούς ως Τεκφούρ νταγ ή Τεκίρ νταγ, με βάση την τουρκική λέξη τεκφούρ, που σημαίνει ανίερος.[10]

Ως Ραιδεστός ανέπτυξε αξιόλογο πολιτισμό, άκμασε ιδιαίτερα κατά τους βυζαντινούς χρόνους και έγινε έδρα του μητροπολίτη Ηρακλείας[11]. Κατά την οθωμανική περίοδο γνώρισε σημαντική εμπορική ανάπτυξη, κυρίως λόγω της επίκαιρης θέσης της.[12] Παράλληλα, ήταν γνωστή για τα σιδηρουργεία της (τα οποία βρίσκονταν κυρίως στον έλεγχο της αρμενικής κοινότητας) και το εμπόριο υφασμάτων.[10] Στη σύγχρονη ιστορία άλλαξε διαδοχικά κυρίαρχους αρκετές φορές: κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους, καταλήφθηκε το 1912 από τον βουλγαρικό στρατό, ωστόσο ανακατελήφθη από τους Τούρκους το επόμενο έτος.[13] Το 1920, προσαρτήθηκε στην Ελλάδα με τη Συνθήκη των Σεβρών και υπήχθη στον νομό Ραιδεστού.[14] Μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή το 1922, ο ελληνικός πληθυσμός της πόλης μεταφέρθηκε στην Ελλάδα.

Στην πόλη γεννήθηκαν ο Μεγάλος Βεζίρης Μπεκρί Μουσταφά, ο Οθωμανός ποιητής Ναμίκ Κεμάλ[15], ο Έλληνας πολιτικός Φίλιππος Μανουηλίδης[16] και ο σύγχρονος Τούρκος πανεπιστημιακός Ερχάν Ταμπάκογλου. Επιπλέον, εκεί πέρασε τα τελευταία χρόνια της ζωής του ο Ούγγρος ευγενής και επαναστάτης Φραγκίσκος Ράκοζι.

    • Εγκυκλοπαιδεια Νέα Δομή, εκδόσεις Φυτράκη, Αθήνα 1996, τόμος 29 (λήμμα: Ραιδεστός)
    • https://www.mfa.gr/turkey/proxeneio-adrianoupolis/
    • Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Larousse Britannica (2007). Λήμμα «Ραιδεστός» - Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Larousse Britannica. 44. Εκδότικός Οργανισμός Πάπυρος. σελ. 327. ISBN 978-960-6715-15-0. 
    • Σύγχρονος Εγκυκλοπαιδεία Ελευθερουδάκη. 21ος (πέμπτη έκδοση). Αθήναι: Εγκυκλοπαιδικαί Εκδόσεις Ν. Νίκας και ΣΙΑ Ε.Ε. 1964. σελ. 67, συμπλ. 663. 
    • Κωστίδης, Μανώλης. «Νέο επιθετικό drone παρουσίασε ο Ερντογάν | Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ». www.kathimerini.gr. Ανακτήθηκε στις 28 Οκτωβρίου 2021. 
    • «Σκέψεις για την ελληνική προξενική παρουσία στην Τουρκία και άλλα τινά». Αυγή. 1 Φεβρουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 28 Οκτωβρίου 2021. 
    • Χάρης Πάτσης, ΑΛΦΑ-ΩΜΕΓΑ ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ, Τόμος 9, σελ. 442 «Ραιδεστός. Παράλια πόλη τῆς Θράκης (Τουρκία)»
  1. *Εγκυκλοπαίδεια Δομή (2006–2007). Λήμμα «Τεκιρντάγ» - Εγκυκλοπαίδεια Δομή. 28. Εκδόσεις Δομή Α.Ε. σελ. 432. ISBN 960-8177-80-4. 
  2. Tekirdağ merkez nüfusu
  3. Παπαχριστοδούλου, Π. (1962). Αρχείο Θράκης 27-28: 44. ISSN 1105-0101. 
  4. «Tekirdağ». Turkish State Meteorological Service. Ανακτήθηκε στις 2 Σεπτεμβρίου 2016. [νεκρός σύνδεσμος]
  5. «A System of Geography, Ancient and Modern». google.gr. 
  6. «Full text of "Hellenica; Books I-II"». archive.org. 
  7. 8,0 8,1 Ζάγκλη, Δημ. Διον. (1969). «Όρια και πόλεις της αρχαίας Θράκης (Β΄μέρος)». Αρχείον Θράκης (Αθήναι: Εταιρεία Θρακικών Μελετών) 34ος: 69. https://www.he.duth.gr/erg_laog/arxeio/arxeio_thrakikou_laografikou_glossikou_thisavrou_t34.pdf. 
  8. Warren Treadgold, The Middle Byzantine Historians (Palgrave Macmillan, 2013)
  9. 10,0 10,1 Γιαννακάκη, Γεωργίου Ι. (1958). «Ο Ελληνισμός της Θράκης κατά την εποχήν της Τουρκοκρατίας μετά την Άλωσιν». Θρακικά (Εν Αθήναις) 29ος: 109. https://www.he.duth.gr/erg_laog/thrakika/Thrakika29.pdf. 
  10. Βασιλόπουλος, Α.Δ. (1914). Η Οθωμανική Θράκη μετά γεωγραφικού και ιστορικού χάρτου και καλλιτεχνικών εικόνων. Εν Κωνσταντινουπόλει: Τύποις Αδελφών Γεράρδων. σελ. 21. 
  11. Σφυρόερα, Βασ. Βλ. (1979). Επισκόπηση οικονομική και δημογραφική του τουρκοκρατούμενου ελληνικού χώρου (1669-1821). Αθήνα. σελ. 18. 
  12. Κολιοπούλου-Γρίβα, Καλ. (1978). Σελίδες ιστορίας. Οι δρόμοι της Ν. Σμύρνης. Α΄. Αθήνα: Δήμος Νέας Σμύρνης. σελ. 82. 
  13. Τσανικλίδης, Δημήτριος Ι. (2000). Η Μητρόπολις και ο ελληνισμός της Σηλυβρίας. Θεσσαλονίκη: Διδακτορική Διατριβή-ΑΠΘ. σελ. 187. 
  14. «Ιστορία της Ραιδεστού». tekirdagtso.org.tr. Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Τεκίρνταγ. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Απριλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 29 Αυγούστου 2020. 
  15. «Μανουηλίδης Φίλιππος». greek-parliament-members.anavathmis.eu. Βιογραφικό Λεξικό Ελλήνων Βουλευτών. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Οκτωβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 29 Αυγούστου 2020. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Λεξιλογικός ορισμός του Ραιδεστός στο Βικιλεξικό
  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Tekirdağ στο Wikimedia Commons