Νότια Κορσική

Νότια Κορσική
	; Σφραγίδα
	; Σφραγίδα
	;
Διοίκηση
Χώρα	Γαλλία
Περιοχή	Κορσική
Δημιουργία νομού	1 Ιανουαρίου 1976
Πρωτεύουσα	Αιάκειο
Υπονομαρχία	Σαρτέν
Νομάρχης	Φρανκ Ρομπίν
Κωδικός νομού	2A
ISO 3166-2	FR-2A
Κωδικός NUTS	FR831
Δημογραφία
Πληθυσμός	162.942 (1 Ιανουαρίου 2021)
Πυκνότητα	39 κάτοικοι/km²
Δεδομένα
Έκταση	4.014 km²
Ζώνη ώρας	UTC+01:00 (επίσημη ώρα); UTC+02:00 (θερινή ώρα)
Υποδιαιρέσεις
Διαμερίσματα	2
Εκλογικές περιφέρειες	2
Καντόνια	11
Διακοινοτικότητες	7
Κοινότητες	124
Ιστότοπος
	http://www.corsedusud.fr/
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα

Συντεταγμένες: 41°51′N 9°2′E / 41.850°N 9.033°E / 41.850; 9.033

Η Νότια Κορσική (γαλλικά: Corse-du-Sud; κορσικανικά: Pumonte) είναι γαλλικός νομός στο νότιο τμήμα του νησιού της Κορσικής.

Ο επίσημος κωδικός είναι 2Α και το Ταχυδρομείο χρησιμοποιεί τον αριθμό 20 για όλη την Κορσική. Πρωτεύουσα του νομού είναι η κοινότητα Αιάκειο και υπονομαρχία η κοινότητα Σαρτέν. Ο πληθυσμός ανέρχεται σε 157.249 κατοίκους (2017).

Οι κάτοικοι του νομού ονομάζονται Κορς ντυ Συντ, δηλαδή Κορσικανοί του Νότου.^[2]

Γεωγραφικά στοιχεία

Η Νότια Κορσική αποτελεί το νότιο τμήμα του νησιού της Κορσικής. Συνορεύει με το νομό Άνω Κορσικής στα βορειοανατολικά, που περιβάλλεται προς τα δυτικά από τη Μεσόγειο, προς τα νοτιοανατολικά από το Τυρρηνικό πέλαγος και προς τη νότια συνορεύει με τη Σαρδηνία, από την οποία χωρίζεται με το στενό του Μπονιφάτσιο.

Ο νομός είναι πολύ ορεινός, όπως και όλη η Κορσική. Στα βόρεια εκτείνεται η οροσειρά Μόντε Ρενόζο (2 352 μ.) και στα νότια το Μόντε Ινσυντίν με υψόμετρο 2.134 μέτρα, ανάμεσά τους υπάρχουν βαθιές κοιλάδες και πλαγιές με έντονη κλίση και χαμηλή βλάστηση. Το έδαφος είναι πετρώδες και οι ακτές έχουν απότομους βράχους, υπάρχουν επίσης και αρκετές αμμώδεις παραλίες. Στο νομό υπάρχουν αρκετά ποτάμια και λίμνες.

Μεγάλο τμήμα του νομού καταλαμβάνεται από το Περιφερειακό φυσικό πάρκο της Κορσικής.

Φυσικό περιβάλλον

Η Νότια Κορσική είναι ο γαλλικός νομός που έχει το υψηλότερο ποσοστό αναδάσωσης με αναλογία ~ 66% της περιοχής του. Η Κορσική διαθέτει βλάστηση που αποτελείται κυρίως από:

θάμνους, που αναπτύσσονται σε όξινο έδαφος και περιλαμβάνει είδη όπως φράουλες, μαστίχα ή χαμηλές βελανιδιές (δρυς η φελλοφόρος).
πευκοδάση, φυτείες πεύκων.
δάση καστανιάς, δρυός και ευκαλύπτου.

Κλίμα

Το κλίμα μεγάλου τμήματος της Άνω Κορσικής είναι Μεσογειακό: ζεστό και ξηρό το καλοκαίρι, ήπιο και βροχερό το χειμώνα. Ωστόσο, το νησί επηρεάζεται επίσης από το αλπικό κλίμα, ειδικά το χειμώνα. Δεν είναι ασυνήθιστο οι κορυφές των ορεινών περιοχών να είναι χιονισμένες μέχρι τον Μάιο-Ιούνιο.

Ιστορία

Δείτε επίσης: Ιστορία της Κορσικής

Ο νομός δημιουργήθηκε στις 15 Σεπτεμβρίου 1975, όταν ο νομός της Κορσικής χωρίστηκε στην Άνω Κορσική και στη Νότια Κορσική. Ο νομός αντιστοιχεί ακριβώς στον πρώην νομό Λιαμόν, ο οποίος υπήρχε μεταξύ 1793 και 1811.

Δεδομένου ότι ο κωδικός αριθμός 20 αντιστοιχούσε στον προηγούμενο ολόκληρο νομό της Κορσικής, η Νότια Κορσική έλαβε τον κωδικό 2Α και η Άνω Κορσική τον κωδικό 2B.

Το 1675, 730 Μανιάτες πρόσφυγες που θέλησαν να σωθούν από τον τουρκικό ζυγό κατέφυγαν στην Κορσική και εγκαταστάθηκαν στο Καργκέζε, στα δυτικά του νομού. Διατήρησαν τη ήθη και έθιμα του τόπου καταγωγής τους. Η ελληνική γλώσσα εξακολουθεί να ομιλείται στο Καργκέζε. ^[3]

Στις 6 Ιουλίου 2003, με δημοψήφισμα απορρίφθηκε η πρόταση για αυτονομία του νησιού, αν και με μικρή πλειοψηφία, με 50,98% ψήφους κατά και 49,02% υπέρ.

Μετά την εδαφική μεταρρύθμιση του 2015, τα 2 νομαρχιακά συμβούλια της Κορσικής (Άνω Κορσικής και Νότιας Κορσικής) συγχωνεύθηκαν την 1η Ιανουαρίου 2018 με την ενιαία τοπική αυτοδιοίκηση της Κορσικής, η οποία ήδη ασκεί τις εξουσίες μιας περιοχής με ειδικό καθεστώς, και σχημάτισαν την Τοπική αυτοδιοίκηση της Κορσικής. Οι διοικητικές περιφέρειες των νομών Άνω Κορσικής και Νότιας Κορσικής, παραμένουν αμετάβλητες, με τις πρωτεύουσες τους Μπαστιά και Αζαξιό αντίστοιχα.

Γλώσσα

Στην Κορσική μαζί με τα Γαλλικά και τα Ιταλικά που είναι επίσημες γλώσσες, ομιλείται η κορσικανική γλώσσα, η οποία παρά τις διαφορές φωνητικής, μορφολογικής και σημασιολογικής φύσης που υπάρχουν ανάμεσα στο νότιο και το βόρειο τμήμα του νησιού, έχει κοινή λεξιλογική βάση και σύνταξη που επιτρέπουν την αλληλοκατανόηση. Η βόρεια διάλεκτος ομοιάζει περισσότερο με την Τοσκανική, ενώ η νότια θυμίζει τις διαλέκτους της Νότιας Ιταλίας

Διοικητική διαίρεση

Ο νομός Νότιας Κορσικής χωρίζεται σε 2 διοικητικά διαμερίσματα, 11 καντόνια και 124 κοινότητες:

Διαμέρισμα	Καντόνια	Κοινότητες	Πληθυσμός Απογραφή 2017	Έκταση χμ²	Πυκνότητα Κάτ./χμ²	Κωδ. INSEE
Αιάκειο	8	80	116.106	2.194,71	53	2A1
Σαρτέν	4	44	41.143	1.819,49	23	2A4
Σύνολο νομού	11	124	157.249	4.014,20	39	2A

Πόλεις

Οι κυριότερες πόλεις του νομού:

Πόλη	Πληθυσμός (2017)	Διαμέρισμα
Αιάκειο	70.659	Αιάκειο
Πόρτο Βέκιο	12.042	Σαρτέν
Προπριάνο	3.747	Σαρτέν
Σαρτέν	3.259	Σαρτέν
Μπονιφάτσιο	3.118	Σαρτέν

Τουρισμός -Αξιοθέατα

Η Νότια Κορσική είναι ένας συνδυασμός φυσικών θησαυρών, προϊστορικών τοποθεσιών και αρχιτεκτονικής κληρονομιάς που δικαιολογούν τη σταθερή αύξηση του τουριστικού ρεύματος. Υπάρχουν παραθαλάσσιες πόλεις και κόλποι, κοιλάδες, πυκνά δάση και παραδοσιακά ορεινά χωριά. Οι πολυάριθμοι επισκέπτες απολαμβάνουν δραστηριότητες στις πολλές αμμώδεις παραλίες και τον βυθό της θάλασσας. Αξιοσημείωτα μέρη είναι η μεσαιωνική πόλη Μπονιφάτσιο με τους ψηλούς άσπρους βράχους και τις 25 παραλίες,^[4] το Πόρτο Βέκιο, το Προπριάνο, ο προϊστορικός χώρος της Φιλιτόζα, η αρχαία γενουατική ακρόπολη του Σαρτέν και το Αιάκειο, πρωτεύουσα της Κορσικής και γενέτειρα του Ναπολέοντα.

Στο Αιάκειο το σπίτι του Ναπολέοντα Βοναπάρτη, όπου ο ίδιος έζησε 9 χρόνια έχει μετατραπεί σε μουσείο.