Μετάβαση στο περιεχόμενο

Λίντα Ρόνσταντ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Λίντα Ρόνσταντ
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Linda Ronstadt (Αγγλικά)
Γέννηση15  Ιουλίου 1946[1][2][3]
Τούσον[4]
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΣπουδέςΠολιτειακό Πανεπιστήμιο της Αριζόνα και Λύκειο Καταλίνα Μάγκνετ[5]
Ιδιότητατραγουδιστής, ηθοποιός, τραγουδιστής-τραγουδοποιός, συνθέτης, μουσικός της τζαζ, μουσικός παραγωγός, λυρικός τραγουδιστής, ηθοποιός θεάτρου, ηθοποιός τηλεόρασης, παίκτης κρουστών μουσικών οργάνων, κιθαρίστας, ηθοποιός ταινιών και μουσικός ηχογραφήσεων
ΓονείςΓκίλμπερτ Ρόνσταντ και Ρουθ Μαίρη Ρόνσταντ
Όργανακιθάρα και φωνή
Είδος τέχνηςποπ ροκ, κάντρι μουσική[6] και παραδοσιακή μουσική[7]
ΒραβεύσειςΕθνικό Μετάλλιο Τεχνών (2014), Βραβείο Primetime Emmy για μεμονωμένη ερμηνεία σε μουσικό πρόγραμμα ή βαριετέ (1989), Βραβείο Grammy Συνολικής Προσφοράς (2016), βραβείο Λάτιν Γκράμι συνολικής προσφοράς (2011), Grammy Award for Best Female Pop Vocal Performance (1977), Grammy Award for Best Tropical Latin Album (24  Φεβρουαρίου 1993)[8], επίτιμος/η διδάκτωρ του Κολλεγίου Μουσικής Μπέρκλι, Βραβείο Κένεντι (2019) και Rock and Roll Hall of Fame (2014)[9]
ΙστοσελίδαΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Η Λίντα Μαρία Ρόνσταντ (αγγλικά: Linda Maria Ronstadt‎‎, γενν. 15 Ιουλίου 1946) είναι Αμερικανίδα τραγουδίστρια, ευρωπαϊκής[10] και μεξικάνικης καταγωγής,[11] η οποία ερμήνευσε ροκ, κάντρι, λατινοαμερικάνικη μουσική αλλά και ελαφριά όπερα, μεταξύ πολλών ειδών μουσικής.

Σύνοψη σταδιοδρομίας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ξεκίνησε να τραγουδά επαγγελματικά στα μέσα της δεκαετίας του 1960.[12] Συνεργάστηκε με μουσικούς όπως οι Ντόλι Πάρτον,[13] Φίλιπ Γκλας,[14] Νηλ Γιανγκ,[15] Πολ Σάιμον[16] και Τζόνι Κας[17] Κυκλοφόρησε 24 άλμπουμ, εκ των οποίων πολλά έγιναν χρυσά και πλατινένια· έχοντας πουλήσει περισσότερους από 100 εκατομμύρια δίσκους, συνιστά μία εκ των καλλιτεχνών με τις περισσότερες πωλήσεις δίσκων.[18] Στις πολυάριθμες βραβεύσεις της συγκαταλέγονται 11 Βραβεία Grammy,[19] 1 Βραβείο Emmy,[20] το Εθνικό Μετάλλιο Τεχνών των ΗΠΑ[21] και το Βραβείο Κέντρου Κένεντι.[22]

Περιόρισε τις εμφανίσεις της μετά το 2000, όταν εκτίμησε ότι η φωνή της είχε αρχίσει να αποδυναμώνεται[23] και κυκλοφόρησε το τελευταίο της πλήρες άλμπουμ το 2004,[24] δίνοντας την τελευταία της ζωντανή συναυλία το 2009.[22] Ανακοίνωσε την αποχώρησή της το 2011 και, λίγο αργότερα, αποκάλυψε ότι μια εκφυλιστική πάθηση που τελικά ταυτοποιήθηκε ως προϊούσα υπερπυρηνική παράλυση της στέρησε την ικανότητα να τραγουδά.[23] Εξέδωσε την αυτοβιογραφία της Simple Dreams: A Musical Memoir το Σεπτέμβριο του 2013,[25] ενώ το 2019 κυκλοφόρησε ένα ντοκιμαντέρ βασισμένο στα απομνημονεύματά της.[26]

Επιρροές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αναφερόμενη στη διαφορετικότητα των ειδών που τραγούδησε —ροκ εντ ρολ, μπλουζ, γκόσπελ, οπερέτα, κάντρι, χορωδιακά και μεξικάνικα τραγούδια—, η Ρόνσταντ εξήγησε ότι όποιο είδος ερμήνευσε το είχε ακούσει να τραγουδιέται από την οικογένειά της ή να μεταδίδεται από το ραδιόφωνο, κατά την παιδική ηλικία της. Ειδικότερα, απέδωσε την αγάπη της για την οπερέτα στη μητέρα της και για την παραδοσιακή ποπ, τη δημοφιλή μουσική που προηγούταν της ροκ εντ ρολ, στον πατέρα της.[27][28]

Κατά την πρώιμη καριέρα της, το τραγουδιστικό της ύφος παρουσίαζε επιρροές από το ερμηνευτικό στιλ τραγουδιστριών όπως η Εντίθ Πιαφ.[29] Για τη Ρόνσταντ, η κατηγορία των τραγουδιών που ερμήνευαν αυτές οι τραγουδίστριες θύμιζε «περισσότερο Ελληνική μουσική [...]», με τον συνήθη ρυθμό των 6/8 που είχαν να της φαίνεται «πολύ επιθετικός και έντονος».[30] Ακόμα, εξέφρασε την άποψη ότι όλες οι τραγουδίστριες οφείλουν «να υποκλιθούν στην Έλλα Φιτζέραλντ και την Μπίλι Χόλιντεϊ».[31] Αναφερόμενη στην υψίφωνο Μαρία Κάλλας, η Ρόνσταντ είπε ότι «δεν υπάρχει κανείς [άλλος] στην κατηγορία της. Αυτό είναι όλο. [...] Μαθαίνω περισσότερα [...] για το τραγούδι του ροκ εντ ρολ ακούγοντας τους δίσκους της Μαρίας Κάλλας απ΄ ότι θα μπορούσα ποτέ να μάθω ακούγοντας ποπ μουσική για έναν μήνα τις Κυριακές.» [32] Η Ρόνσταντ εκφράστηκε με θαυμασμό για τη μουσικότητα της Κάλλας, αλλά και για τις προσπάθειές της να ωθήσει το τραγούδι του 20ου αιώνα, ιδιαίτερα το οπερατικό, προς τον «φυσικό τρόπο τραγουδίσματος» του μπελ κάντο.[33]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 27  Απριλίου 2014.
  2. ↑ (Αγγλικά) SNAC. w6988mwh. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. ↑ (Αγγλικά) Internet Broadway Database. 58306. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ «The International Who's Who of Women 2006» Routledge. Οκτώβριος 2005. ISBN-13 978-1-85743-325-8.
  5. ↑ Ανακτήθηκε στις 4  Μαρτίου 2021.
  6. ↑ Ανακτήθηκε στις 28  Μαΐου 2019.
  7. ↑ www.chosic.com/artist/linda-ronstadt/1sXbwvCQLGZnaH0Jp2HTVc/.
  8. ↑ Ανακτήθηκε στις 6  Απριλίου 2020.
  9. ↑ linda-ronstadt.
  10. ↑ Ronstadt, Linda (2013). Simple Dreams:a Musical Memoir. New York: Simon & Schuster. σελ. 2. ISBN 978-1-4516-6872-8. 
  11. ↑ «Music legend Linda Ronstadt honors her Mexican roots — and has a lot to say about our politics». NBC News (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2023. 
  12. ↑ «Linda Ronstadt | Biography, Albums, Songs, & Facts | Britannica». www.britannica.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2023. 
  13. ↑ Betts, Stephen L. (22 Αυγούστου 2019). «Watch Linda Ronstadt, Dolly Parton, Emmylou Harris Talk 'Trio' Genesis». Rolling Stone (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2023. 
  14. ↑ «Songs From Liquid Days – Philip Glass» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2023. 
  15. ↑ Dettmar, Kevin (9 Δεκεμβρίου 2022). «What Makes Neil Young's Voice Irresistible». The Atlantic (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2023. 
  16. ↑ Runtagh, Jordan (25 Αυγούστου 2016). «Paul Simon's 'Graceland': 10 Things You Didn't Know». Rolling Stone (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2023. 
  17. ↑ Mills, Clay (29 Δεκεμβρίου 2016). «The shocking backstory to this Johnny Cash performance will have you in stitches». American Songwriter (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2023. 
  18. ↑ «Linda Ronstadt: "I'm afraid of suffering, but I'm not afraid of dying"». www.cbsnews.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2023. 
  19. ↑ «Linda Ronstadt». www.grammy.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2023. 
  20. ↑ «Linda Ronstadt». Television Academy (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2023. 
  21. ↑ «Linda Ronstadt». www.arts.gov (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2023. 
  22. ↑ 22,0 22,1 «Linda Ronstadt | Kennedy Center». The Kennedy Center (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2023. 
  23. ↑ 23,0 23,1 McCarthy, Ellen (December 3, 2019). «Linda Ronstadt never stopped singing». The Washington Post. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις December 4, 2019. https://web.archive.org/web/20191204034249/https://www.washingtonpost.com/entertainment/music/linda-ronstadt-never-stopped-singing/2019/12/02/57d6ad7c-0f9d-11ea-b0fc-62cc38411ebb_story.html. Ανακτήθηκε στις December 4, 2019. 
  24. ↑ «Jazz | JazzTimes Magazine > Reviews > CD Reviews». web.archive.org. 13 Απριλίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Απριλίου 2007. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2023. CS1 maint: Unfit url (link)
  25. ↑ «Simple Dreams: A Musical Memoir | memoir by Ronstadt | Britannica». www.britannica.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2023. 
  26. ↑ Epstein, Rob; Friedman, Jeffrey (2019-09-06), Linda Ronstadt: The Sound of My Voice, CNN Films, PCH Films, Telling Pictures, https://www.imdb.com/title/tt10011448/, ανακτήθηκε στις 2023-02-16 
  27. ↑ Kruger, Debbie (17 Ιουνίου 1998). «Linda Ronstadt Interview 17 June 1998 at Linda's home in Tucson, Arizona». debbiekruger.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Σεπτεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 6 Ιουλίου 2007. 
  28. ↑ Burlingame, Burl. «Silver threads golden moments: After 35 years, Linda Ronstadt returns to sing in Diamond Head Crater». Honolulu Star-Bulletin. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις August 8, 2010. https://web.archive.org/web/20100808101920/http://archives.starbulletin.com/2006/03/28/features/story01.html. Ανακτήθηκε στις April 9, 2007. 
  29. ↑ «Linda Ronstadt». www.ronstadt-linda.com. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2023. 
  30. ↑ «Sanity on the Line Every Show». Hit Parader. Φεβρουαρίου 1971. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 7 Μαΐου 2007. 
  31. ↑ Vallely, Jean (Απριλίου 1980). «Playboy Interview: Linda Ronstadt». Playboy. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Δεκεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 7 Μαΐου 2007. 
  32. ↑ Holden, Stephen (April 19, 1995). «At Lunch With: Linda Ronstadt; And This Is What 48 Looks Like». The New York Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις May 18, 2013. https://web.archive.org/web/20130518104422/http://www.nytimes.com/1995/04/19/garden/at-lunch-with-linda-ronstadt-and-this-is-what-48-looks-like.html?scp=1&sq=%22And+This+Is+What+48+Looks+Like%22&st=nyt. Ανακτήθηκε στις September 5, 2011. 
  33. ↑ «Linda Ronstadt: Forum with Michael Krasny» (MP3, transcript) (στα Αγγλικά). Ράδιο KQED-FM. 19 Ιουλίου 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Σεπτεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 6 Ιουλίου 2007. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Λίντα_Ρόνσταντ&oldid=10883083"