Ω-ντε-Σεν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ω-ντε-Σεν
Αρχείο:Logo 92 Hauts-de-Seine 2011.png ; Σημαία	; Έμβλημα
	;
Διοίκηση
Χώρα	Γαλλία
Περιοχή	Ιλ-ντε-Φρανς
Δημιουργία νομού	1η Ιανουαρίου 1968
Πρωτεύουσα	Ναντέρ
Υπονομαρχία	Αντονί, Μπουλόν-Μπιγιανκούρ
Πρόεδρος του Γενικού Συμβουλίου	Πατρίκ Ντεβετζιάν
Νομάρχης	Πιέρ-Αντρέ Πεϊβέλ
Κωδικός νομού	92
ISO 3166-2	FR-92
Κωδικός NUTS	92
Δημογραφία
Πληθυσμός	1.561.745
Πυκνότητα	8.874 κατ. κάτοικοι/km²
Δεδομένα
Έκταση	176
Ζώνη ώρας	UTC+01:00 (επίσημη ώρα); UTC+02:00 (θερινή ώρα)
Υποδιαιρέσεις
Διαμερίσματα	3
Εκλογικές περιφέρειες	13
Καντόνια	45
Κοινότητες	36
Ιστότοπος
	https://www.hauts-de-seine.gouv.fr και https://www.hauts-de-seine.fr
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά

← Προηγούμενη διαφορά Επόμενη διαφορά →

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε

ΟπτικήΚώδικας wiki

Ενδογραμμικά

Έκδοση από την 02:30, 12 Ιανουαρίου 2020

Τα Ω-ντε-Σεν (γαλλ. Hauts-de-Seine) είναι γαλλικός νομός, ο οποίος ανήκει στην περιοχή της Ιλ-ντε-Φρανς. Η INSEE και η La Poste τους αποδίδουν τον κωδικό 92. Η ονομασία των κατοίκων της είναι Αλτοσεκαναί.

Γεωγραφία

Τοποθεσία

Ο νομός των Ω-ντε-Σεν αποτελεί τμήμα της περιοχής της Ιλ-ντε-Φρανς. Συνορεύει με τους νομούς της Σεν-Σαιν-Ντενί στα βορειοανατολικά, της Βαλ-ντ'Ουάζ στα βόρεια, των Υβελίν στα δυτικά, της Εσσόν στα νότια, της Βαλ-ντε-Μαρν στα νοτιοανατολικά και του Παρισιού στα ανατολικά.

Με τους νομούς της Σεν-Σαιν-Ντενί και της Βαλ-ντε-Μαρν, τα Ω-ντε-Σεν δημιουργούν μία ζώνη περιμετρικά του Παρισιού, που είναι γνωστή ως petite couronne.

Λόγω της « σφαιρικής » μορφής της και της « κεντρικής » της θέσης, είναι ο νομός της περιοχής του Παρισιού που συνορεύει με τους περισσότερους νομούς στην Ιλ-ντε-Φρανς, συγκεκριμένα έξι.

Τα Ω-ντε-Σεν είναι ο μικρότερος νομός της περιοχής του Παρισιού, αλλά ταυτόχρονα ο πλέον πυκνοκατοικημένος.

Με σχετικά μεγάλο πλάτος αλλά μικρό μήκος, τα Ω-ντε-Σεν περιλαμβάνουν μόλις εννέα πόλεις που να μην βρίσκονται στα σύνορά τους.

Πέραν των πάρκων και των δασών, τα Ω-ντε-Σεν είναι πλήρως αστικοποιημένα, κάτι που τα καθιστά μία πόλη-νομό.

Υδρογραφία

Ο Σηκουάνας βρέχει 17 από τις 36 κοινότητες των Ω-ντε-Σεν.

Τριάντα έξι γέφυρες, από τις οποίες οι εικοσιτέσσερις αυτοκινητιστικές και οι τέσσερις σιδηροδρομικές, διέρχονται του Σηκουάνα. Μεταξύ αυτών των γεφυρών, απαντώνται η Γέφυρα του Νεϊγί, η οποία είναι η σημαντικότερη αστική γέφυρα στην Ευρώπη όσον αφορά την οδική κίνηση, η σιδηροδρομική γέφυρα της Ανιέρ, η οποία, με τις δέκα γραμμές της, είναι η μακρύτερη σιδηροδρομική γέφυρα στην Ευρώπη, και η γέφυρα του Σαιν-Κλου που είναι και η παλαιότερη των γεφυρών των Ω-ντε-Σεν, με την πρώτη της εκδοχή να ανάγεται στον 9ο αιώνα.

Ανάγλυφο και γεωλογία

Ο νομός των Ω-ντε-Σεν έχει την μορφή ημισελήνου, η οποία περικλείει το δυτικό τμήμα του Παρισιού, το οποίο εκτείνεται από την Κοιλάδα Σαιν-Ντενί στα βόρεια έως τον αυτοκινητόδρομο A6 στα νότια.

Κύριο χαρακτηριστικό του είναι πως διασχίζεται από τον Σηκουάνα, ο οποίος παρουσιάζει, ως ιδιομορφία, δύο αισθητές κούρμπες, οι οποίες προκαλούνται από την παρουσία δύο λόφων :

ένα οροπέδιο αποτελούμενο από ασβεστόλιθο, το οποίο εκτείνεται από το Πλεσί-Ρομπανσόν ως το Βωκρεσόν, όπου το υψόμετρο του νομού φτάνει τα 180 μέτρα,
στο κέντρο, έναν λόφο που εκτείνεται από το Σεβρ έως το Ανιέρ, του οποίου το πλέον ορατό ύψωμα είναι το Μον-Βαλεριάν που βρίσκεται σε υψόμετρο 162 μέτρων.

Στα βόρεια, ο νομός αποτελείται από ολίπεδες πεδιάδες, ενώ ο νότος αποτελείται από ένα οροπέδιο το οποίο αποτελείται από ασβεστόλιθο απ'όπου, επί αιώνες, εξορύσσονταν οικοδομικά υλικά. Τα ορυχεία του Σατιγιόν, του Μπανιέ και της Κλαμάρ γέννησαν την πλειοψηφία των μνημείων του Παρισιού, με πολλές υπόγειες στοές τους να παραμένουν μέχρι και σήμερα. Το οροπέδιο από ασβεστόλιθο διακόπτεται, στα ανατολικά, από την κοιλάδα της Μπιέβρ που οριοθετεί, ανά σημεία, τον νομό.

Γειτονεύοντες νομοί

Ο νομός των Ω-ντε-Σεν συνορεύει με τους νομούς της Σεν-Σαιν-Ντενί στα βορειοανατολικά, της Βαλ-ντ'Ουάζ στα βόρεια, των Υβελίν στα δυτικά, της Εσσόν στα νότια, της Βαλ-ντε-Μαρν στα νοτιοανατολικά και του Παρισιού στα ανατολικά.

Κλίμα

Το κλίμα των Ω-ντε-Σεν είναι σχετικά ίδιο με αυτό του υπολοίπου της Παρισινής λεκάνης με ήπιους χειμώνες, σχετικά συχνές βροχοπτώσεις κατά το φθινόπωρο, ήπια άνοιξη και υψηλές θερμοκρασίες κατά το καλοκαίρι. Κυριαρχεί ένα μικρόκλιμα με θερμοκρασία υψηλότερη, κατά μερικές μονάδες, του υπολοίπου βόρειου τμήματος της Γαλλίας, λόγω της γεωγραφικής του θέσης εντός λεκάνης και του φαινομένου της υψηλής θερμοκρασίας που παρατηρείται στο σύνολο της Παρισινής μητροπολιτικής περιοχής.

Μεταφορές

Μέσα Μαζικής Συγκοινωνίας

Οι κοινότητες με περισσότερους από 15.000 κατ/km² εκπροσωπούν ποσοστό μικρότερο του 17 % της έκτασης των Ω-ντε-Σεν, αλλά ποσοστό μεγαλύτερο του 35 % του συνολικού πληθυσμού των Ω-ντε-Σεν. Από αυτή την δημογραφική πυκνότητα, σε συνδυασμό με μια υψηλή οικονομική δραστηριότητα, προκύπτει μια συχνή συμφόρηση των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς και του οδικού δικτύου της περιοχής, απ'όπου προκύπτει η αναγκαιότητα ανάπτυξης του δικτύου RATP/SNCF, το οποίο είναι λιγότερο εξελιγμένο απ'ότι εντός του Παρισιού, για επίπεδο χρήσης και πυκνότητα των χρηστών που, σε ορισμένες περιπτώσεις, είναι κατά πολύ ανώτερη αυτής του Παρισιού.

Με 44 σταθμούς του transilien, 21 σταθμούς του μετρό, 13 σταθμούς του tramway και 19 σταθμούς του RER, τα Ω-ντε-Σεν μετρούν 97 σταθμούς βαρέων μεταφορών.

Αυτό έχει ως αποτέλεσμα έναν ποσοστό 0,55 στάσεων ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο, αλλιώς, μία στάση για 15.975 κατοίκους (πληθυσμός 2008).

Οι επεκτάσεις υπό κατασκευή, καθώς και η κατασκευή νέων γραμμών αναμένεται να αυξήσουν τον αριθμό των στάσεων σε 134 έως το 2012 (πηγή RATP), αλλίως, κατά μέσο όρο 0,76 στάσεις ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο.

Τα Ω-ντε-Σεν (σημερινή έκταση) αποτελούν έναν από τους τόπου γέννησης των δημοσίων μεταφορών, με την πρώτη γραμμή μαζικής μεταφοράς μέσω τρένου που την διέσχιζε να χρονολογείται στο 1837, στη διάρκεια της βασιλείας του Βασιλιά Λουδοβίκου-Φίλιππου Α΄ (Μοναρχία του Ιουλίου) : την γραμμή Παρίσι - Σαιν-Ζερμάν-αν-Λαι, τα εγκαίνια της οποίας έγιναν από την Βασίλισσα Μαρία-Αμελία στις 26 Αυγούστου 1837, και η οποία έκανε στάση στις σημερινές πόλεις του Κλισί και Λεβαλουά-Περέ, Ανιέρ-συρ-Σεν, Λα Γκαρέν-Κολόμπ, Ναντέρ και Ρυέιγ-Μαλμαιζόν.

Έπειτα από την ακύρωση μιας απόφασης του Συνταγματικού Δικαστηρίου από το Συμβούλιο Επικρατείας στις 11 Ιουλίου 2008, το σύστημα ελεύθερης χρήσης ποδηλάτων Vélib' επεκτάθηκε στις δώδεκα κοινότητες των Ω-ντε-Σεν που συνορεύουν με το Παρίσι και το Δάσος της Βουλώνης.

Εναέριες Μεταφορές

Το Ελικοδρόμιο του Παρισιού - Ισί-λε-Μουλινώ (OACI : LFPI) είναι ένα ελικοδρόμιο το οποίο βρίσκεται στο Παρίσι, πέρα από την Πορτ ντε Σεβρ και την νότια περιφερειακή λεωφόρο, σε μια ζώνη που αποτελεί επέκταση του 15ου Διαμερίσματος, το οποίο συνορεύει με την κοινότητα του Ισί-λε-Μουλινώ στα Ω-ντε-Σεν. Ο χώρος αυτός είναι διάσημος για την συνεισφορά του στην ιστορία της αεροπλοΐας, στις αρχές του 20ού αιώνα. Φορέας εκμετάλλευσής του είναι η εταιρεία Aéroports de Paris.

Ποταμίσιες Μεταφορές

Η ποταμίσια κίνηση στον Σηκουάνα είναι ιδιαίτερα σημαντική στο ύψος του Πορ ντε Ζενβιλιέ, πρώτου λιμανιού της Ιλ-ντε-Φρανς, πρώτου γαλλικού ποταμίσιου λιμανιού (μπροστά από αυτά του Στρασμπούρ επί του Ρήνου και της Λυών επί του Ροδανού), και δεύτερου ποταμίσιου στην Ευρώπη (μετά το Ντούισμπουργκ της Γερμανίας).

Το λιμάνι του Ζενβιλιέ διαχειρίζεται η εταιρεία Port autonome de Paris (πλέον "Ports de Paris"), ενώ εξυπηρετείται από μια σιδηροδρομική γραμμή και έναν αγωγό. Η Ports de Paris διαχειρίζεται ταυτόχρονα το λιμάνι της Ναντέρ, το οποίο βρίσκεται στην ZAC des Guilleraies.

Δίκτυο Αυτοκινητοδρόμων

Όσον αφορά το εθνικό δίκτυο αυτοκινητοδρόμων, ο νομός κυκλώνεται στο ανατολικό τμήμα του από την Περιφερειακή Λεωφόρο του Παρισιού και στα βόρεια, στα δυτικά και τα νότια από τον A86 (παριζιάνικος υπερ-περιφερειακός). Εξυπηρετείται από την N118 με εκκίνηση την Σεβρ που κατεβαίνει προς την Εσσόν, η οποία διασταυρώνεται με τον A86 στο ύψος του Πετί Κλαμάρ, τον A13 που ξεκινά από το Παρίσι κοντά στην Μποουλόν-Μπιγιανκούρ, ο οποίος συνδέεται με τον περιφερειακό του Παρισιού στο ύψος της Πορτ ντε Σαιν-Κλου, τον A14 που ξεκινά από την Λα Ντεφάνς (στο ύψος της Κουρμπεβουά και του Πυτώ) και ο οποίος κατευθύνεται προς τα βορειοδυτικά περνώντας, υπογείως μέσω σήραγγας, από την Ναντέρ, την RN13 που διασχίζει το Νεϊγί-συρ-Σεν και που εκτείνεται μεταξύ Παρισιού(Πορτ Μαϊγιό) και Κουρμπεβουά/Πυτώ και που καταλήγει στην Κυκλική Λεωφόρο της Λα Ντεφάνς και την N315 στο Ζενβιλιέ.

Ο ιστορικός άξονας είναι επίσης ένας οδικός άξονας πρώτης γραμμής, ο οποίος συνδέει το Μουσείο του Λούβρου, την Πλας ντε λα Κονκόρντ, τα Ηλύσια Πεδία, την Πλας ντε λ'Ετουάλ και την Πορτ Μαϊγιό εντός του νομού του Παρισιού, και το Νεϊγί-συρ-Σεν και την Λα Ντεφάνς στα Ω-ντε-Σεν. Στο Παρίσι, αντίστοιχα, ο οδικός άξονας αυτός ξεκινά από την ένωση της Πλας ντε λα Νασιόν με την Πλας ντε λα Μπαστίγ, στο Μαραί και στο Δημαρχιακό Μέγαρο του Παρισιού. Ο άξονας αυτός πρώτης γραμμής αποτελεί αντικείμενο σημαντικών μελετών για την τμηματική υπογειοποίηση της RN13 (Λεοφώρος Σαρλ-ντε-Γκωλ) στο Νεϊγί-συρ-Σεν (Ω-ντε-Σεν).

Ένα μεγάλο τμήμα του εθνικού οδικού δικτύου υποβαθμίστηκε σε νομαρχιακό οδικό δίκτυο την περίοδο μεταξύ 1980 και 2006. Οι κυριότεροι νομαρχιακοί αυτοκινητόδρομοι είναι : ο RD7 (κατά μήκος της αριστερής όχθης του Σηκουάνα), ο RD1 (κατά μήκος της δεξιάς όχθης του Σηκουάνα) που διασπώνται σε δύο τμήματα λόγω της διάσχισης του Δάσους της Βουλώνης, ο RD986 μεταξύ Βιλνέβ-λα-Γκαρέν και Ναντέρ, ο RD913 μεταξύ Πυτώ και Ρυέιγ-Μαλμαιζόν, ο RD906 μεταξύ Μονρούζ και Κλαμάρ, ο RD907 μεταξύ Μπουλόν-Μπιγιανκούρ και Βωκρεσόν, ο RD985 μεταξύ Συρέν και Βιλ ντ'Αβραί, ο RD131 μεταξύ Ναντέρ και Λα Γκαρέν-Κολόμπ.

Ο νομός των Ω-ντε-Σεν είναι ο πρώτος νομός της Γαλλίας σε χιλιόμετρα υπόγειων σηράγγων με σήραγγες, πολλές φορές, ανώτερες των 300 μ. (22.5 μ.).

Σιδηροδρομικές Μεταφορές

Το RER A και η Γραμμή L του Σαιν-Λαζάρ μοιράζονται τις γραμμές της αρχαιότερης σιδηροδρομικής γραμμής της Ιλ-ντε-Φρανς μεταξύ Σαιν-Λαζάρ και Λε Πεκ (πρώτος τερματικός σταθμός) και Σαιν-Ζερμάν-αν-Λαι. Πράγματι, το βόρειο τμήμα του νομού γνώρισε τις απαρχές της ανάπτυξης των σιδηροδρομικών μετακινήσεων από το πρώτο μισό, κιόλας, του 19^ου αιώνα (1837), και περιλαμβάνει μεγάλο αριθμό σιδηροδρομικών γραμμών. Η σιδηροδρομική γέφυρα της Ανιέρ διαθέτει δέκα γραμμές. Οι σταθμοί αυτής της γραμμής, παρά το γεγονός πως άλλαξαν μορφή και όνομα, παραμένουν παρόντες : Ανιέρ-συρ-Σεν, Λα Γκαρέν-Κολόμπ, Ναντέρ-Βιλ και Ρυέιγ-Μαλμαιζόν.

Ο νομός διασχίζεται από τις γραμμές των RER A, RER B και RER C, του Transilien J, L, N, U, διασχίζεται από τις γραμμές του μετρό 1, 3, 9, 10, 12, 13, και την γραμμή του τραμ 2.

Τα σχέδια για την περιοχή προβλέπουν την άφιξη των γραμμών E του RER, 4 και 14 του μετρό, και 1 και 6 του τραμ. Σύμφωνα με έγγραφα του STIF, η γραμμή 14 θα περνά κάτω από τον νομό των Ω-ντε-Σεν χωρίς, ωστόσο, να πραγματοποιεί στάση.

Ποδηλατόδρομοι

Ο νομός διασχίζεται από μια συνεχόμενη ποδηλατική πίστα εκτάσεως 14 χιλιομέτρων, την Coulée verte du sud parisien. Αυτή η coulée verte εκτείνεται από τον Σιδηροδρομικό Σταθμό Μονπαρνάς στο Παρίσι, ως το Μασσί στην Εσσόν, διασχίζοντας επτά κοινότητες των Ω-ντε-Σεν, το Μαλακόφ, το Σατιγιόν, το Μπανιέ, το Φοντεναί-ω-Ροζ, το Σω, το Σατεναί-Μαλαμπρί και το Αντονί.

Αυτός ο άξονας που χρησιμοποιείται αποκλειστικά για ποδήλατο μπορεί να διασχιστεί μέσω Vélib', τα οποία είναι διαθέσιμα σε συνολικά δώδεκα κοινότητες του νομού, αποκλειστικά αυτές που συνορεύουν με τις περιοχές του Δήμου του Παρισιού : το Κλισί, το Λεβαλουά-Περέ, το Νεϊγί-συρ-Σεν, το Πυτώ, η Συρέν, το Σαιν-Κλου, το Σεβρ, το Μπουλόν-Μπιγιανκούρ, το Ισσί-λε-Μουλινώ, το Βανβ, το Μαλακόφ (απ'όπου περνά η Coulée verte du sud parisien) και το Μονρούζ. Συνεπώς, το ένα τρίτο των κοινοτήτων του νομού είναι εξοπλισμένες με το Vélib', αλλά οι ενδονομαρχιακές επικοινωνίες μέσω Vélib' δεν είναι ιδιαίτερα εύκολες, καθώς οι κοινότητες αυτές αποτελούν μια μεγάλη γραμμή που ακολουθεί την περιφερειακή λεωφόρο από τον βορρά ως τον νότο του Παρισιού, στο δυτικό του τμήμα. Το σύστημα ενοικίασης ποδηλάτων του Δήμου του Παρισιού είναι φτιαγμένο περισσότερο για διαδρομές υπερ-περιφερειακού τύπου.

Η εσπλανάδα και ο περίβολος της Λα Ντεφάνς είναι απαγορευμένες στο σύνολό τους για τα ποδήλατα, καθώς οι διαχωριστικές σχισμές μεταξύ των πλακών του δαπέδου είναι επικίνδυνες για τα ποδήλατα και πιο συγκεκριμένα τις ρόδες τους, με σοβαρό κίνδυνο ατυχημάτων. Κανένας σταθμός Vélib' δεν υπάρχει εντός της επιχειρηματικής συνοικίας. Ο κοντινότερο σταθμός βρίσκεται στο Πυτώ, στην Rue Alexandre Soljenitsyne, και διαθέτει εξήντα θέσεις για στάθμευση των ποδηλάτων.

Τοπωνυμία

Ο νομός των Ω-ντε-Σεν προέρχεται σε μεγάλο βαθμό από τον νομό της Σεν (75), αρχικά "Παρίσι". Ένα σημαντικό ποσοστό του νομού αντιστοιχεί σε αυτό που ήταν το άνω τμήμα του νομού της Σεν, που ήταν και το μεγαλύτερο τμήμα του παλιού νομού. Η ονομασία του νομού υπό τον αριθμό 92 είναι απολύτως λογική : το άνω τμήμα του νομού της Σεν έδωσαν γέννηση στον νομό των Hauts-de-Seine (Άνω Τμήμα του Σηκουάνα, σε ελεύθερη μετάφραση).

Ιστορία

Αρχαιολογία

Η ανακάλυψη μιας ευρείας έκτασης πρωτοαστικής αστικοποίησης (15 εκτάρια) στην περιοχή της σημερινής Ναντέρ αφήνει ως εικασία πως η Λουτέτια βρισκόταν στα νότια των Ω-ντε-Σεν και όχι στην Ιλ ντε λα Σιτέ.

Πράγματι, το 2003, ανακαλύφτηκε μια σημαντική γαλατική νεκρόπολη που χρονολογείται στα τέλη του 6^ου αιώνα - αρχές του 3^ου αιώνα π.Χ..

Προ των Ω-ντε-Σεν

Η έκταση των Ω-ντε-Σεν προέρχεται από τους νομούς της Σεν και της Σεν-ε-Ουάζ που υπήρξαν δύο εκ των 83 νομών που δημιουργήθηκαν κατά την Γαλλική Επανάσταση, στις 4 Μαρτίου 1790 με εφαρμογή του νόμου της 22^ας Δεκεμβρίου 1789, με βάση ένα τμήμα της επαρχίας της Ιλ-ντε-Φρανς.

Δημιουργία και οργάνωση ενός νέου νομού

Ο νομός των Ω-ντε-Σεν δημιουργήθηκε την 1η Ιανουαρίου 1968, με εφαρμογή του νόμου της 10^ης Ιουλίου 1964, σύμφωνα με το νομοσχέδιο της της 25^ης Φεβρουαρίου 1965^[1], με βάση το δυτικό τμήμα του παλαιού νομού της Σεν (27 κοινότητες) και ενός μικρού τμήματος αυτού της Σεν-ε-Ουάζ (9 κοινότητες : Σαβίλ, Γκαρς, Μαρν-λα-Κοκέτ, Μεντόν, Ρυέιγ-Μαλμαιζόν, Σαιν-Κλου, Σεβρ, Βωκρεσσόν και Βιλ-ντ'Αβραί).

Η Νομαρχία των Ω-ντε-Σεν βρίσκεται στην Ναντέρ σε έναν πύργο ύψους 113 μέτρων, χτισμένο από τον αρχιτέκτονα Αντρέ Βοζενσκί, μαθητή του Le Corbusier.

Ανάπτυξη των Ω-ντε-Σεν

Τα πρώτα χωριά, διατηρούμενα μέχρι και σήμερα, του νομού ανάγονται στις απαρχές του Παρισιού. Σύμφωνα με πρόσφατες ανακαλύψεις στη Ναντέρ, η Λουτέτια βρισκόταν στα Βόρεια του νομού των Ω-ντε-Σεν και όχι στην Ιλ ντε λα Σιτέ στο Παρίσι.

Η αστικοποίηση του νομού προχώρησε σημαντικά κατά το πρώτο μισό του 19^ου αιώνα με την ανάπτυξη των σιδηροδρομικών συγκοινωνιών από το 1837 και μετά.

Ορισμένες περιοχές, μέχρι πρότινος ελαφρά δομημένες, εκμεταλλεύτηκαν την κατασκευή σταθμού που τις συνέδεε με το Παρίσι για να αναπτυχθούν. Η έλευση του σιδηροδρομικού δικτύου έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην τοπική αστικοποίηση και σε ορισμένες περιπτώσεις στην ιστορία των κοινοτήτων. Οι γραμμές του τρένου δημιούργησαν, κατά τόπους, φυσικά σύνορα μεταξύ των συνοικιών μιας ίδιας πόλης, που τελικώς διαχωρίστηκαν. Το 1910, 73 χρόνια μετά την φυσική απόσχιση της συνοικίας της Λα Γκαρεν από την Κολόμπ, η Λα Γκαρέν-Κολόμπ πέτυχε την ανεξαρτητοποίησή της, καταδεικνύοντας, έτσι, την νέα δυναμική που είχε φέρει το σιδηροδρομικό δίκτυο στις περιοχές που διέσχιζε.

Η ανάπτυξη του νομού ακολούθησε, σε πρώτο χρόνο, αυτή του Παρισιού, το οποίο με την άφιξη πολλών επαρχιωτών (εγκατάλειψη της υπαίθρου) ή ξένων (Ευρωπαίων ή πρώην-αποικιών) δεν είχε, πλέον, επαρκή χώρο για την στέγασή τους.

Στα τέλη του 20^ού και στις αρχές του 21^ου αιώνα, ο νομός των Ω-ντε-Σεν δεν εξαρτιώταν πλέον από αυτόν του Παρισιού, αλλά από την Μητροπολιτική Περιοχή Παρισιού στο σύνολό του. Το Παρίσι αντιπροσώπευε, πλέον, μόλις το 20 % του συνολικού πληθυσμού της μητροπολιτικής περιοχής και δεν συγκέντρωνε πλέον την πλειοψηφία των θέσεων εργασίας. Τα Ω-ντε-Σεν αποτελούν σε μεγάλο βαθμό την "καρδιά" της μητροπολιτικής αυτής περιοχής, η οποία, όσο γι'αυτήν, διαθέτει την πλειοψηφία του πληθυσμού και των θέσεων εργασίας.

Τα Ω-ντε-Σεν διατηρούν μία σημαντική εκτιμώμενη δημογραφική ανάπτυξη με πυκνότητα το 2006 που άγγιζε τους 8700 κατοίκους ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο, έναντι 20.800 για το Παρίσι, αλλά το εκτιμώμενο οικονομικής ανάπτυξης είναι κατά πολύ χαμηλότερο. Δύο ιδεολογικά ρεύματα αντιπαρατίθενται, μεταξύ μιας επιθυμίας και θέλησης επαναπροσδιορισμού και εξισορρόπησης των θέσεων εργασίας στην Ιλ-ντε-Φρανς που ήθελε την περαιτέρω ανάπτυξη της εργασίας στα ανατολικά της μητροπολιτικής περιοχής, και μιας επιθυμίας ενίσχυσης του ρόλου της Λα Ντεφάνς ως επιχειρηματικού κέντρου πρώτου μεγέθους και χρηματοοικονομικού κέντρου της ευρύτερης περιοχής.

Δημογραφία

Οι αριθμοί της απογραφής της 1^ης Ιανουαρίου 2008 που δημοσιεύτηκαν από το INSEE έφερναν τον πληθυσμό των Ω-ντε-Σεν στις 1.549.619 κατοίκους, ήτοι μια δημογραφική πυκνότητα της τάξης των 8.805 κατοίκων/km²^[2].

Πυκνότητα

Χωρίς να υπολογίζονται τα 1.500 εκτάρια δάσους (Δάσος του Φος-Ρεπόζ, Δάσος του Μεντόν, Πάρκο του Σω, κτλ.) που διαθέτει ο νομός, η πυκνότητα είναι της τάξης των 9.655 κατοίκων/km². Ως μέτρο σύγκρισης, η πυκνότητα του Λονδίνου είναι 4.700 κάτοικοι/km², του Τόκιο 5.796 κάτοικοι/km² και της Νέας Υόρκης 10.292 κάτοικοι/km².

Ο νομός περιλαμβάνει μια κοινότητα με πληθυσμό μεγαλύτερο των 100.000 κατοίκων : την Μπουλόν-Μπιγιανκούρ. Το μέγεθος των πόλεων όσον αφορά τον πληθυσμό εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τα γεωγραφικά όρια των πόλεων, συνεπώς της ιστορίας τους, καθώς ο νομός είναι στο μεγαλύτερο μέρος του δομημένος. Η διάσπαση της Κολόμπ εδώ και έναν αιώνα σε τρεις πόλεις (Κολόμπ, Μπουά-Κολόμπ και Λα Γκαρέν-Κολόμπ) αναπαριστά με τον καλύτερο τρόπο αυτή την ιδεολογία. Όντως, χωρίς αυτή την διάσπαση, η Κολόμπ θα έφτανε το 2007 (INSEE) τις 137.153 κατοίκους. Παρομοίως και για το Κλισί και το Νεϊγί-συρ-Σεν που παραχώρησαν και οι δυο τους εδάφη στο Παρίσι και το Λεβαλουά-Περέ. Ο πληθυσμός των πόλεων έχει, συνεπώς, περιορισμένη σημασία. Οι δημογραφικές πυκνότητες έχουν, σαφώς, μεγαλύτερη.

Η πυκνότητα αυτή της τάξης των 8.805 κατοίκων/km², ιδιαιτέρως υψηλή σε σύγκριση με την μέση δημογραφική πυκνότητα της Ιλ-ντε-Φρανς, δεν είναι κοινή για το σύνολο των εδαφών των Ω-ντε-Σεν. Διακρίνονται, χοντρικά, τέσσερις τύποι κοινοτήτων :

οι λιγότερο κοντινές στο Παρίσι κοινότητες ή αυτές με την λιγότερο ομοιόμορφη αστικοποίηση, με μια δημογραφική πυκνότητα μικρότερη των 4.000 κατοίκων/km², όπως οι κοινότητες της Μαρν-λα-Κοκέτ, του Βωκρεσσόν, της Βιλ-ντ'Αβραί, του Ζενβιλιέ και του Σαιν-Κλου ;
οι κοινότητες με υψηλή πυκνότητα, αλλά με « μεταβατική » αστικοποίηση, μεταξύ 4.000 και 12.000 κατοίκων/km², όπως οι κοινότητες του Μεντόν, του Σατεναί-Μαλαμπρί, της Ναντέρ, του Ρυέιγ-Μαλμαιζόν, του Σαβίλ, του Σω, του Κλαμάρ, του Σεβρ, του Αντονί, του Λε Πλεσσί-Ρομπανσόν, της Γκαρς, του Βιλνέβ-λα-Γκαρέν, του Μπανιέ, του Φοντεναί-ω-Ροζ, του Σατιγιόν, του Μπουρ-λα-Ρεν, της Κολόμπ και της Συρέν ;
οι πλησιέστερες στο Παρίσι κοινότητες και οι έχουσες πυκνότητα σχεδόν σε πλαίσιο σύγκρισης με αυτή της πρωτεύουσας, μεταξύ 12.000 και 15.000 κατοίκων/km², όπως οι κοινότητες του Ισσί-λε-Μουλινώ, του Μπουά-Κολόμπ, του Πυτώ και του Μαλακόφ ;
οι κοινότητες με πυκνότητα μεγαλύτερη των 15.000 κατοίκων/km², που έχουν, συχνά, σημαντικό ρόλο στην οικονομία της περιοχής : Λα Γκαρέν-Κολόμπ, Ανιέρ-συρ-Σεν, Νεϊγί-συρ-Σεν, Βανβ, Κλισί, Μπουλόν-Μπιγιανκούρ, Κουρμπεβουά, Μονρούζ και Λεβαλουά-Περέ.

Ένας παραλληλισμός θα ήταν καλό να γίνει μεταξύ αυτού του διαχωρισμού και του γεγονότος πως το Σεβρ, το Σαβίλ, η Βιλ-ντ'Αβραί, το Σαιν-Κλου, το Μεντόν, η Μαρν-λα-Κοκέτ, το Βωκρεσσόν, η Γκαρς και το Ρυέιγ-Μαλμαιζόν αποτελούσαν τμήμα του νομού της Σεν-ε-Ουάζ (78), ενώ το υπόλοιπο των κοινοτήτων αποτελούσε τμήμα του νομού της Σεν (παλαιότερα Παρισιού) (75) προ του 1968.

Αύξηση

Σύμφωνα με τους αριθμούς του INSEE, η αύξηση του πληθυσμού μεταξύ της απογραφής του 1999 και αυτής του 2007 δεν είναι κοινή στην συνολική έκταση του νομού, αλλά είχε ανοδική πορεία στην πλειοψηφία των κοινοτήτων, με εξαίρεση την Βιλ-ντ'Αβραί (- 0,5 % ετησίως) και του Ζενβιλιέ (- 0,1 %), ενώ ο πληθυσμός της Γκαρς και του Σω παρέμεινε, σχετικά, σταθερός. Στον αντίποδα, έξι κοινότητες γνώρισαν δημογραφική αύξηση της τάξεως του 2 % ή ανώτερης : Μονρούζ (+ 2,7 %), Κουρμπεβουά (+ 2,5 %), Ισσί-λε-Μουλινώ (+ 2,1 %), Κλισί (+ 2,0 %), Λεβαλουά-Περέ (+ 1,8 %) και Μπουά-Κολόμπ (+ 1,8 %). Οι τελευταίες κοινότητες έχουν την ιδιαιτερότητα πως βρίσκονται κοντά στο ενδότερο Παρίσι, ή την Λα Ντεφάνς.

Διοίκηση και πολιτική

Τοπική πολιτική

Τωρινός πρόεδρος του Γενικού Συμβουλίου των Ω-ντε-Σεν είναι ο Πατρίκ Ντεβετζιάν (UMP), ο οποίος διαδέχτηκε τον Νικολά Σαρκοζί (UMP). Καθώς ο Νικολά Σαρκοζί εκλέχτηκε Πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας στις 6 Μαΐου 2007, αναγκάστηκε να παραιτηθεί από την προεδρεία του Γενικού Συμβουλίου.

Τα Ω-ντε-Σεν έχουν στενή σχέση με πολλές γαλλικές εξέχουσες πολιτικές προσωπικότητες.

Νικολά Σαρκοζί, πρώην Πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας, πρώην Πρόεδρος του CG 92, του EPAD και πρώην Δήμαρχος του Νεϊγί
Πατρίκ Ντεβετζιάν, νυν Πρόεδρος του CG 92, πρώην Υπουργός
Ραμά Γιάντ, Δημοτική Σύμβουλος στον Δήμο της Κολόμπ
Ζαν-Μαρί Λε Πεν, κάτοικος του Σαιν-Κλου
Σαρλ Πασκά, πρώην Γερουσιαστής των Ω-ντε-Σεν και πρώην Πρόεδρος του CG 92
Ροζέ Καρουτσί, Γερουσιαστής των Ω-ντε-Σεν, πρώην Υπουργός

Κατάλογος των Προέδρων του Γενικού Συμβουλίου των Ω-ντε-Σεν :

	Θητεία		Κόμμα	Τίτλος
Ζαν-Πιέρ Λαγκραβέρ	1967	1970	Ευρεία Δεξιά
Ζακ Μπωμέλ	1970	1973	RPR	Βουλευτής των Ω-ντε-Σεν, Δήμαρχος του Ρυέιγ-Μαλμαιζόν
Σαρλ Πασκά	1973	1976	RPR	Βουλευτής των Ω-ντε-Σεν
Ζακ Μπωμέλ	1976	1982	RPR	Βουλευτής των Ω-ντε-Σεν
Πολ Γκρατσιανί	1982	1988	RPR	Βουλευτής των Ω-ντε-Σεν
Σαρλ Πασκά	1988	2004	RPR-RPF	Γερουσιαστής των Ω-ντε-Σεν
Νικολά Σαρκοζί	2004	2007	UMP	Δήμαρχος του Νεϊγί-συρ-Σεν
Πατρίκ Ντεβετζιάν	2007	Σήμερα	UMP	Βουλευτής των Ω-ντε-Σεν

Διοικητική υποδιαίρεση

Η νομαρχία των Ω-ντε-Σεν βρίσκεται στην Ναντέρ. Ο νομός υποδιαιρείται σε δύο υπονομαρχίες, με την μία στο Αντονί και την άλλη στο Μπουλόν-Μπιγιανκούρ. Τον Οκτώβριο του 2011, ο γαλλικός Τύπος έκανε λόγο για αρνητικές διαμαρτυρίες αναφορικά με τις υπηρεσίες της υπονομαρχίας του Αντονί^[3]^[4].

Ο νομός αποτελείται από 3 διαμερίσματα (Ναντέρ, Αντονί και Μπουλόν-Μπιγιανκούρ), 45 καντόνια και 13 εκλογικές περιφέρειες.

Η μικρότερη κοινότητα του νομού έχει, περίπου, το μέγεθος του μικρότερου δημοτικού διαμερίσματος του Παρισιού, ενώ η μεγαλύτερη κοινότητα του νομού έχει, περίπου, το μέγεθος του μεγαλύτερου δημοτικού διαμερίσματος του Παρισιού. Αλλά οι κοινότητες αυτές δεν είναι, σε καμία περίπτωση, οργανωμένες όπως τα διαμερίσματα του Παρισιού, καθώς, ουσιαστικά, πρόκειται για διαφορετικές κοινότητες, κάτι που δεν ισχύει για τα παριζιάνικα διαμερίσματα, καθώς αποτελούν μέρος ενιαίας κοινότητας, με έναν μοναδικό Δήμο και Δημαρχεία ανά διαμέρισμα. Για να βελτιωθεί η συνεργασία μεταξύ των κοινοτήτων αυτών, έχουν οργανωθεί σε κοινότητες κοινοτήτων ή αστικές κοινότητες αποκλειστικά στο νότιο τμήμα του νομού.

Στο βόρειο τμήμα του νομού βρίσκεται η συνοικία της Λα Ντεφάνς που εκτείνεται σε αρκετές κοινότητες, διαφορετικών, μεταξύ τους, πολιτικών φρονημάτων : την Κουρμπεβουά, την Ναντέρ και το Πυτώ.

Δείτε επίσης τα λήμματα αναφορικά με τις κοινότητες και τις παλιές κοινότητες καθώς και τους Γενικούς Συμβούλους, τους Βουλευτές, τους Δημάρχους, τους Νομάρχες και τους Γερουσιαστές.

Εκλογική υποδιαίρεση

Τάσεις και πολιτικά αποτελέσματα

Τα αποτελέσματα των βουλευτικών εκλογών του 2007 κατέδειξαν την ιδιαιτερότητα της πολιτικής ταυτότητας του νομού. Επί συνόλου 13 εκλογικών περιφερειών που μετρούν τα Ω-ντε-Σεν, στις 10 επικράτησε το UMP και στις 3 το PCF. Έτσι, το PS και το FN ήταν οι μεγάλοι απόντες των βουλευτικών εκλογών στο συγκεκριμένο νομό.

Εκπαίδευση

Τα Ω-ντε-Σεν αποτελούν τμήμα της Ακαδημίας του Βερσάιγ.

Ανώτατη Εκπαίδευση

Αρκετά κέντρα ανωτάτης εκπαίδευσης βρίσκονται στον νομό, όπως η Université Paris Ouest Nanterre La Défense (Paris-X, 33.000 φοιτητές), το Pôle d'enseignement supérieur Léonard-de-Vinci (Λα Ντεφάνς), αλλά και η École centrale Paris (Σατεναί-Μαλαμπρί) και τα πανεπιστήμια Paris Descartes και Paris XI.

Τα πέντε αυτά κέντρα ανωτάτης εκπαίδευσης μετρούν από μόνα τους αριθμό 100.000 φοιτητών.

Υγεία

Έξι Νοσοκομεία του Παρισιού (AP-HP) βρίσκονται στον νομό, το Αμπρουάζ-Παρέ στο Μπουλόν-Μπιγιανκούρ, το Αντουάν-Μπεκλέρ στο Κλαμάρ, το Μπωζόν στο Κλισί, το Λουί-Μουριέ στην Κολόμπ, το Ραϊμόν-Πουανκαρέ στην Γκαρς και το Κορεντάν-Σελτόν στο Ισσί-λε-Μουλινώ.

Αρκετά ιδιωτικά νοσοκομεία είναι επίσης εγκατεστημένα στον νομό, ανάμεσά τους το ιδιωτικό νοσοκομείο του Αντονί και το Νοσοκομείο Φος στην Συρέν.

Ασφάλεια και δικαιοσύνη

Όπως για το Παρίσι, αλλά και για την Σεν-Σαιν-Ντενί και την Βαλ-ντε-Μαρν, η ασφάλεια και η αστυνομία δεν εξαρτώνται στα Ω-ντε-Σεν από τους Δημάρχους ή τον Νομάρχη, αλλά από την Αστυνομική Διοίκηση Παρισιού (από τις 14 Σεπτεμβρίου 2009^[5]) .

Το 2005, τα ποσοστά εγκληματικότητας για τον νομό ήταν της τάξης των 70,9 εγκλημάτων και αδικημάτων για 1.000 κατοίκους, με εθνικό μέσο όρο της τάξης των 83. Ορισμένες πόλεις είχαν το 2005 ποσοστό μικρότερο των 50 (49,9 στην Λα Γκαρέν-Κολόμπ).

Εθνικοί και διεθνείς οργανισμοί

Τα Ω-ντε-Σεν φιλοξενούν υπηρεσίες, ιδρύματα και οργανισμούς με εθνικό κύρος :

την Κεντρική Διεύθυνση Εσωτερικής Πληροφόρησης (DCRI), υπό την σκέπη της οποίας βρίσκονται η Διεύθυνση Εποπτείας Εδαφών (DST) και το μεγαλύτερο τμήμα των υπηρεσιών της Κεντρικής Διεύθυνσης Γενικών Πληροφοριών (RG) (Λεβαλουά-Περέ)
το Επιχειρησιακό Κέντρο Διυπουργικής Διαχείρισης Κρίσεων Δημόσιας Ασφάλειας (Υπουργείο Εσωτερικών) (Ανιέρ-συρ-Σεν)
τα γραφεία του Υπουργείου Οικολογίας, Ενέργειας, Αειφόρου Ανάπτυξης και Διαχείρισης Εδαφών (Grande Arche de La Défense)
την Κεντρική Διεύθυνση της Δικαστικής Αστυνομίας, η οποία υπάγεται στο Υπουργείο Εσωτερικών (Ναντέρ). Δραστηριοποιείται στο σύνολο των εθνικών εδαφών της Γαλλίας, με εξαίρεση το Παρίσι και την petite couronne που εξαρτώνται από την Διεύθυνση τη Δικαστικής Αστυνομίας της Αστυνομικής Διοίκησης Παρισιού.
την Γενική Διεύθυνση της Εθνικής Χωροφυλακής (DGGN) (Ισσί-λε-Μουλινώ)
το Εθνικό Ινστιτούτο Βιομηχανικής Ιδιοκτησίας (Κουρμπεβουά)

Τα Ω-ντε-Σεν φιλοξενούν, επίσης, οργανώσεις με παγκόσμια δράση :

την Διεθνή Υπηρεσία Βαρών και Μέτρων, που έχει επίσης ως αποστολή την εξασφάλιση της παγκόσμιας ισομετρίας των μετρήσεων, καθώς και να διατηρεί τον Παγκόσμιο Ατομικό Χρόνο (TAI) και τον Συγχρονισμένο Παγκόσμιο Χρόνο (UTC). Ο χώρος αυτός βρίσκεται υπό ειδικό καθεστώς αυτονομίας (Πάρκο του Σαιν-Κλου, στο Παβιγιόν ντε Μπρετέιγ)
το διεθνές ίδρυμα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων (Grande Arche de La Défense)

Παραπομπές

↑ Décret n^o 67-792 du 19 septembre 1967 relatif à l'entrée en vigueur des dispositions de la loi du 10 juillet 1964 portant réorganisation de la région parisienne, JORF n^o 221 du 22 septembre 1967, σ. 9380–9381, sur Légifrance.
↑ Insee - Populations légales 2008 des départements
↑ Mes nuits blanches à Antony, devant l'administration de la honte, Rue89, 16 octobre 2011
↑ Administration de la honte : onze heures de queue et une nuit dehors, Rue89, 16 octobre 2011
↑ Décret 2009-898 du 25 juillet 2009 relatif à la compétence territoriale de certaines Directions et de certains Services de la Préfecture de Police

Συντεταγμένες: 48°50′N 02°12′E / 48.833°N 2.200°E / 48.833; 2.200

[1] Décret n^o 67-792 du 19 septembre 1967 relatif à l'entrée en vigueur des dispositions de la loi du 10 juillet 1964 portant réorganisation de la région parisienne, JORF n^o 221 du 22 septembre 1967, σ. 9380–9381, sur Légifrance.

[2] Insee - Populations légales 2008 des départements

[3] Mes nuits blanches à Antony, devant l'administration de la honte, Rue89, 16 octobre 2011

[4] Administration de la honte : onze heures de queue et une nuit dehors, Rue89, 16 octobre 2011

[5] Décret 2009-898 du 25 juillet 2009 relatif à la compétence territoriale de certaines Directions et de certains Services de la Préfecture de Police

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

@@ Γραμμή 234: / Γραμμή 234: @@
 ! style="background-color:blue" |
 | '''[[Σαρλ Πασκά]]'''
-| [[Αρχείο:Charles_Pasqua_cropped.jpg|100px]]
+| [[Αρχείο:Charles Pasqua.jpg|100px]]
 | [[1988]]
 | [[2004]]