panek

panek (Polnisch)

Substantiv, m

	Singular	Plural
Nominativ	panek	pankowie
Genitiv	panka	panków
Dativ	pankowi	pankom
Akkusativ	panka	panków
Instrumental	pankiem	pankami
Lokativ	panku	pankach
Vokativ	panku	pankowie

Worttrennung:

panek, Plural: pan·ko·wie

Aussprache:

IPA: [ˈpanɛk]

Hörbeispiele:  panek ^(Info)

Bedeutungen:

[1] veraltet: junger Herr, junger Mann

[2] ironisch: allzu eingebildeter Mann; Bürschchen, Wichtigtuer

Herkunft:

Diminutiv zu dem Substantiv pan ^→ pl

Sinnverwandte Wörter:

[1] młodzieniec

[2] zarozumialec

Beispiele:

[1] „Właśnie dwókonną bryką wjechał młody panek / I obiegłszy dziedziniec zawrócił przed ganek, / Wysiadł s powozu; konie porzucone same, / Szczypać trawę ciągnęły powoli pod bramę.“

[2]

Übersetzungen

 [1] veraltet: junger Herr, junger Mann

Deutsch: junger Herr m, junger Mann m

 [2] ironisch: allzu eingebildeter Mann; Bürschchen, Wichtigtuer

Deutsch: Bürschchen n, Wichtigtuer m

Referenzen und weiterführende Informationen:

[2] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „panek“

[2] Słownik Języka Polskiego – PWN: „panek“

[1, 2] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „panek“

[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „panek“

Quellen: