Zum Inhalt springen

abas

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch
Maskulinum Femininum
Nominativ abi abas
Genitiv abu abu
Dativ abiem abām
Akkusativ abus abas
Lokativ abos abās

Worttrennung:

abas

Aussprache:

IPA: []
Hörbeispiele:

Bedeutungen:

[1] beide

Beispiele:

[1]

Übersetzungen

[Bearbeiten]
[1] Lettischer Wikipedia-Artikel „abas
[*] Uni Leipzig: Wortschatz-Portalabas
[1] Mūsdienu latviešu valodas vārdnīca: „abas
[1] Berthold Forssman: Wörterbuch Lettisch-Deutsch Deutsch-Lettisch. 3. Auflage. Hempen, Bremen 2014, ISBN 978-3-934106-58-1, Seite 1
Singular Plural
Nominativ abas abasowie
Genitiv abasa abasów
Dativ abasowi abasom
Akkusativ abasa abasów
Instrumental abasem abasami
Lokativ abasie abasach
Vokativ abasie abasowie

Nebenformen:

abat

Worttrennung:

a·bas, Plural: a·ba·so·wie

Aussprache:

IPA: [ˈabas], Plural: [abaˈsɔvʲɛ]
Hörbeispiele: —, Plural:

Bedeutungen:

[1] veraltet, Religion, speziell Christentum: Abt

Herkunft:

Entlehnung aus dem lateinischen abbas → la[1]

Synonyme:

[1] opat

Beispiele:

[1]
Alle weiteren Informationen zu diesem Begriff befinden sich im Eintrag opat.
Ergänzungen sollten daher auch nur dort vorgenommen werden.
[1] Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat), Seite 1.
[1] Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 3 N–Ó, Warszawa 1904 (Digitalisat), „opat“ Seite 791.

Quellen:

  1. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat), Seite 1.
Singular Plural
Nominativ abas abasy
Genitiv abasu abasów
Dativ abasowi abasom
Akkusativ abas abasy
Instrumental abasem abasami
Lokativ abasie abasach
Vokativ abasie abasy

Worttrennung:

a·bas, Plural: a·ba·sy

Aussprache:

IPA: [ˈabas], Plural: [aˈbasɨ]
Hörbeispiele: —, Plural:

Bedeutungen:

[1] veraltet, Metrologie: persisches Gewichtsmaß für Perlen; Abas

Oberbegriffe:

[1] waga

Beispiele:

[1]

Übersetzungen

[Bearbeiten]
[1] Aleksander Zdanowicz et. al.: Słownik języka polskiego. Obejmujący: oprócz zbioru właściwie polskich, znaczną liczbę wyrazów z obcych języków polskiemu przyswojonych: nomenklatury tak dawne, jak też nowo w użycie wprowadzone różnych nauk, umiejętności, sztuk i rzemiosł: nazwania monet, miar i wag główniejszych krajów i prowincji; mitologję plemion słowiańskich i innych ważniejszych, tudzież oddzielną tablicę słów polskich nieforemnych z ich odmianą. Część I: A–O, Wilno 1861 (Digitalisat), Seite 3.